Secret SEX

Secret SEX......
η συζήτηση εχει να κάνει με το σεξ. Το μυστικό σεξ για την ακρίβεια.... Είσαι με τον άλλον/η και κάνετε τέλειο σεξ. Ταιριάζετε ωστόσο και σε πολλά πράγματα. Περνάτε δλδ καλά με τον άλλον/η. Ωστόσο τον/ην κρατάς έξω από τη ζωή σου, δεν τον/ην γνωρίζεις στους φίλους σου, βγαίνετε σε άσχετα μέρη.....
Έχετε βρεθεί σε τέτοια κατάσταση? Είστε το μυστικό αντικείμενο του σεξ για κάποιον ή έχετε βάλει κάποιον άλλον στην θέση αυτή? Πως το διαχειριστήκατε? Και τι σας έκανε να κρατήσετε/ή να μπείτε σε αυτή τη θέση?

 

Εγώ πάντα με τις σχέσεις μου με τους άλλους, είτε φιλικές, είτε επαγγελματικές, είτε ερωτικές!!! δεν είμαι και πολύ ζωηρός στο να ανοίγομαι προς τους άλλους....
Επίσης έχω παρατηρήσει ότι αρκετοί ανδρες στα 30 τους, στο περιβάλλον τους, κάνουν το ίδιο... δηλαδή τη σχέση τους δεν την πολυδιαφημίζουν.

 

εγω πάλι γιατί έχω παρατηρήσει ότι αυτή τη συνήθεια την έχουν συνήθως οι άντρες?  

 

Όποτε ήμουν με κάποια που εκτός από τέλειο σεξ, ταιριάζαμε και σε πολλά πράγματα. Δεν την κράτησα ποτέ κρυφή.
Και στην ζωή μου της έδινα τον χώρο, που για μένα της άρμοζε ( αρκετό, σίγουρα περισσότερο απ' τους άλλους, μα όχι σε σημείο που να μπλέκεται στα πόδια μου ).
Εκείνες με τις οποίες απλά έπεφτε πήδος ή κανά sessionακι, δεν είχα λόγο καν να τις γνωρίσω σε γνωστούς και φίλους.
Αφού δεν θα φτούραγαν για πολύ καιρό.
Αν ήμουν ποτέ το κρυφό αντικείμενο του σεξ. Μια-δυο φορές προσπάθησαν να με βάλουν στη θέση του "κρυφού".
Την πρώτη ήμουν σε περίοδο που με βόλευε ( αφού ήμουν με τα μυαλά στα κάγκελα και η παραμικρή ιδέα σχέσης μου προκαλούσε αναγούλα ).
Την δεύτερη ήμουν αρκετά ήρεμος.
Και στις δυο όμως περιπτώσεις ο ρόλος του εραστή του "σαββατοκύριακου" ή του υλικού που να γεμίζει τα όποια κενά κάποιας, δεν μου έκανε.
Πόσο μάλλον απ' την στιγμή που σε κείνη την θέση είχαν προσπαθήσει να με βάλουν με την απάτη, τα μισόλογα και τις υπεκφυγές.
Πως τ' αντιμετώπισα? Όταν άρχισα να ψυλλιάζομαι κάποια πραγματάκια, τους ζήτησα να συναντηθούμε πρόσωπο με πρόσωπο.
Τους έκανα ξεκάθαρο, ότι παιχνιδάκια μαζί μου δεν τις έπαιρνε να τα κάνουν. Προσπάθησα να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να μην τις λούσω.
Ομολογώ ότι με την δεύτερη δεν τα κατάφερα, γιατί αν κάτι με βγάζει εκτός εαυτού, είναι να μου λένε ψέμματα κατάμουτρα.
Και στο τέλος τις χαιρέτησα και τους είπα ευγενικά, ότι δεν γούσταρα να ξαναδώ ούτε τον ίσκιο τους.  

 

Ουκ ολίγες φορές. Ήμασταν ο ένας η παράλληλη σχέση του άλλου. Εξ ορισμού κρυφή και "απαγορευμένη". Θέλαμε συγκεκριμένα πράγματα. Όσο η κατάσταση έμενε στο σεξ, όλα καλά. Όταν η διεκδίκηση έμπαινε από το παράθυρο, κλείναμε πίσω μας την πόρτα, όχι πάντα ανώδυνα...

 

Κατα βάθος είμαστε πιο συντηριτικοι μάλλον...

 

το παράλληλο.. μπορώ να το καταλάβω. Και το βρίσκω λογικό. Αλλά υπάρχουν και οι περιπτώσεις που δεν υπάρχει τίποτα άλλο παράλληλο. Μόνο εσύ και ο άλλος απέναντί σου, αλλά και πάλι παίζετε το κρυφτό.

 

Ναι

Ναι

Με απόλυτο σεβασμό των όρων της συγκεκριμένης σχέσης για μυστικότητα.

Σε μια περίπτωση δεν το είχα σκοπό...αλλά το πολυ καλό σεξ με έκανε να αποδεχτώ την κατασταση.

Σε κάποια αλλη περίπτωση....απλα ετσι έπρεπε να είναι για να μπορεί να υπάρχει.

 

Αν πρόκειται για κοινή συμφωνία δεν υπάρχει κρυφτό. Μόνο αν στην πορεία ο ένας από τους δυο θελήσει κάτι περισσότερο από τη σχέση, τότε αρχίζουν τα δύσκολα.

Μπορεί στη δεδομένη φάση της ζωής μου να μη θέλω να κοινοποιήσω ή να μοιραστώ όλες τις πτυχές της. Είναι δικαίωμά μου. Δυσκολεύομαι όμως να αποδεχτώ την άποψη που λέει "δεν τον/την παρουσιάζω σε συγγενείς και φίλους για να μην αποκτήσει δικαιώματα". Αυτό σημαίνει πως δεν είμαι αρκετά ξεκάθαρος κσι ότι του/ης στέλνω διφορούμενα μηνύματα.

 

Με το φτωχό μου το μυαλό, νομίζω ότι δεν αναφερόμαστε σε άτομα που γνωρίζαμε/γνωρίζουμε μόλις. Αν βάλουμε στην άκρη την πιθανότητα παράλληλης σχέσης.
Αν κρατήσουμε ( όπως έγραψες στο εισαγωγικό σου post ), ότι εκτός απ' το σεξ ταιριάζουμε και σ' αρκετά άλλα πραγματάκια.
Δεν βλέπω το γιατί, να κρατήσουμε κάποιον/α κρυφό/η ή να μην του/της δώσουμε χώρο στη ζωή μας.
Γιατί να τον/την κρατήσουμε στο περιθώριο. Εκτός κι αν για τον/την άλλο/η ντρεπόμαστε ή πέρα απ' το γούτου γούτου δεν θα τα βρίσκαμε.
Και θα τον/την θέλαμε σαν καβατζούλα με σίγουρη ημερομηνία λήξεως.
Εγώ ξέρω, ότι να γνωρίσουμε κάποιον/α στους φίλους μας ή στους δικούς μας, ούτε "επίσημο/η" τον/την κάνει.
Ούτε υπογράφουμε συμβόλαιο να μείνουμε για πάντα μαζί.
Ως προς τα περισσότερα δικαιώματα που θα έπαιρνε, μπαίνοντας πιο βαθιά στα "χωράφια" μας.
Στόμα έχουμε, μυαλό έχουμε και ή βάζουμε όρια εμείς ή τα βάζει ο/η άλλος/η από μόνος του/της.

 

Δεν ξέρω γιατί θα κρατούσα τον άλλον σε απόσταση.
Λόγω κοινωνικής θέσης? μόρφωσης? εξωτερικής εμφάνισης?? Αλλά και πάλι προσωπικά δεν θα το έκανα. Γιατί για να θέλω να βρίσκομαι με τον άλλον, για μένα σημαίνει ότι τον αποδέχομαι όπως είναι (και όχι όπως θα ήθελα να είναι).
Το να τον γνωρίσω στους φίλους μου , στους δικούς μου, στον περίγυρό μου γενικώς.. δεν του δίνει αυτομάτως κανένα δικαίωμα. Δεν σημαίνει ότι τον παντρεύομαι κιόλας.
αυτό όμως που παρατηρώ είναι συμπεριφορές που άλλα λες και άλλα κάνεις. Και τείνει να γίνει συχνό φαινόμενο αυτό.

 

Εγώ πάλι αυτό με το κυριακάτικο τραπέζι δεν το μπορώ.