Secret SEX

οικογενειακές παραδόσεις  
μα γιατίιιι????? εκεί τσακωνόμαστε οοοοοολοι καλύτερα  

 

Το μυστικό (σεξ) παραπέμπει κυρίως στο παράνομο. Αλλά και στο κρυφό κάποιες φορές, αφού ο καθένας κρίνει και πράττει όπως αυτός νομίζει καλύτερα.

Το παράλληλο από μόνο του χαρίζει σε κάποιους το νέκταρ της γλυκιάς αμαρτίας. Κυρίως γιατί μέσα από αυτό ζουν και εισπράττουν πολλά από όσα για διάφορους λόγους δε μπορούν να έχουν μέσα στη σχέση τους. Και γιατί καλώς ή κακώς καλύπτουν έτσι κενά αλλά και ανάγκες τους.

Από την άλλη πάλι μπορεί να μην έχω κάτι παράνομο και να επιλέγω απλά να κρατήσω χαμηλούς τόνους σε κάποια γνωριμία και σχέση μου. Δεν το βρίσκω κακό, όσο δεν εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Ωστόσο θεωρώ ότι κάτι τέτοιο οφείλει να έχει ημερομηνία λήξης και κάποια στιγμή να γνωστοποιηθεί. Χωρίς να σημαίνει κάτι περισσότερο ή να δημιουργεί πιθανώς αυξημένες υποχρεώσεις και δεσμεύσεις.

 

Φίλτατε, κάποιοι έχουν πρόβλημα εγγύτητας. Δείχνουν προσιτοί, μπορεί να είναι ακόμα και γοητευτικοί, αλλά μόλις πλησιάσει κάποιος τα "σκληρό πυρήνα" τους, νιώθουν ότι απειλούνται και βγάζουν το μεγάλο STOP, ή την κάνουν με ελαφρά...

 

Νομίζω ότι το κάνω πάντα μέχρι να αισθανθώ ότι είμαστε μαζί, οπότε και τον "εμφανίζω" στον κόσμο  

Γιατί; Επειδή δεν αισθάνομαι ότι είμαι σε σχέση και δεν βρίσκω κανένα λόγο να παρουσιαστώ σαν να είμαι.

 

Αγαπητέ μου κι εγώ δείχνω προσιτός και απλός στην αληθινή μου ζωή.
Αλλά δεν αφήνω καμία να ξεπεράσει κάποια για μένα εσκαμμένα. Δεν της δίνω "μπερδεμένα σινιάλα".
Ευελπιστώ στην ωριμότητα της.
Αν δεν είναι τόσο ώριμη όσο θα ήθελα και βιάζει καταστάσεις.
Την πρώτη φορά την βάζω στη θέση της με το καλό, την δεύτερη της δείχνω την πόρτα.
Δεν έχουμε όλοι/ες τους ίδιους χρόνους, δεν έχουμε όλοι/ες τις ίδιες ανάγκες, ούτε δίνουμε όλοι/ες τον ίδιο "σπάγγο", πόσο μάλλον σε όλους/ες.
Εγώ είμαι των ελεεινά ξεκάθαρων πραγμάτων εξ αρχής. Και για να βάλω κάποια στον "σκληρό πυρήνα" μου, θέλει κάποιο καιρό.
Δεν θα την βάλω στα πολύ δικά μου δωμάτια με το καλημέρα.
Για να μην πω, ότι σε κάποια δωμάτια μου έχω βάλει γυναίκες μετρημένες στα δάχτυλα μισού χεριού.
Να γνωρίσω κάποια στους φίλους μου, ή να με δει με συναδέλφους μου, ούτε θα με σκοτώσει, ούτε κακό θα κάνει σε κείνους ή σε μένα.
Δεν είχα ποτέ κάτι που θα χρειαζόταν να το κρατήσω κρυφό. Και σίγουρα δεν ντράπηκα ποτέ για καμία σύντροφο μου.
Αν έκανε σε μένα, τι γνώμη θα σχημάτιζαν για κείνη οι άλλοι, μου ήταν τελείως αδιάφορο.
Σε μένα πάντως κάποιες μυστικοπάθειες "μυρίζουν" και δεν είναι ευχάριστο τ' άρωμα τους.
Με λίγα λόγια, να πηδιόμαστε με κάποιον/α είναι καλά, να τον/την βλέπουν στο πλάι μας όχι.
Σαν τους "μάγκες" που πάνε τα βράδια στη Συγγρού να ψωνιστούν και το επόμενο πρωί κράζουν τα πλάσματα που τους ξέσκιζαν την περασμένη νύχτα μου κάνει. 

 

αυτό συμβαίνει στην αρχή.. ναι δεν το διατυμπανίζεις. Αλλά όταν είστε <μαζί> .... γιατί να μην είστε μαζί σε όλα? Εκεί είναι το κρυφτό που παίζουμε. Μαζί μεν, αλλά μέχρι εδώ δε.... Τώρα τι <μαζί> είναι αυτό, ειλικρινά δεν το έχω καταλάβει.

 

@Θρυαλλίς όχι αναφέρομαι σε αυτό που έχεις δεσμεύσεις, αλλά οι δεσμεύσεις αυτές είναι περιορισμένες και αυτό γιατί ένα εκ των δύο μελών σε έχει ως <κρυφό>.

 

Προσωπικά δεν σε κατατάσσω στην κατηγορία των "μη μου άπτου". Άλλο είναι να κάνεις δύσκολη την πρόσβαση στα ενδότερά σου και άλλο να μην την επιτρέπεις σε κανένα. Στην πρώτη περίπτωση είσαι εκλεκτικός. Στη δεύτερη φοβικός, γιατί ούτε ο ίδιος δεν έχεις επισκεφτεί τα σκοτάδια σου, όντας ανέτοιμος να αντιμετωπίσεις αυτά που κρύβονται εκεί...

 

Δεν είμαι φίλε μου. Απλά, κάποια πράγματα δεν τα είχα, ούτε τα έχω για σκόρπισμα. Για μένα αξίζουν πολλά, αφού είναι ο εαυτός μου ( μεγάλος ή μικρός που είναι ).
Και δεν γινόταν, ούτε γίνεται να δίνω σε όλες τα ίδια. Για μένα κάποιοι διαχωρισμοί είναι σημαντικοί.
Οι άνθρωποι αποκτούν για μας την όποια αξία και βάσει εκείνων που τους προσφέρουμε ( ή όχι ) απ' τα "βαριά" μας κομμάτια.

Κι εδώ η "κλασσική" μου πια ερώτηση. Γνωρίζω ότι η απάντηση, δεν θα μπορούσε παρά να είναι υποκειμενική και να διαφέρει απ' άτομο σ' άτομο.
Από πότε ξεκινάει μια σχέση? ( Όταν βέβαια δεν έχουμε ήδη στο μυαλό μας την ημερομηνία λήξεως της ).
Απ' τον πρώτο πήδο, απ' τον δεύτερο, απ' τον εικοστό πέμπτο?
Μετά από 1 εβδομάδα, 1 μήνα, 10 μήνες?
Χρειάζεται κάποιο "ταμπελάκι", κάποιος προορισμός πριν αποκαλύψουμε τον/την άλλο/η στους κόσμοι?
Ειλικρινά θα ήθελα να διαβάσω την γνώμη, όποιου/ας θα ήθελε να την αφήσει ( αν το επιτρέπει βέβαια η νηματοθέτρια, δεν είναι ότι πάω να την "καπελώσω").

 

ελεύθερα...
αλλά η πλάκα έρχεται όταν ο ένας νομίζει ότι υπάρχει σχέση... και ο άλλος δεν έχει πάρει χαμπάρι  
κλασσικά προβλήματα επικοινωνίας  

 

Χαχαχα, αυτό κι αν είναι κλασσικό, τα "προβλήματα επικοινωνίας".
Πόσες φορές κάποιος/α θέλει απλά να γαμηθεί/γαμήσει ( ουδέν μεμπτό ) και ή φουμαριάζει τον/την άλλο/η.
Ή πιο απλά ο/η άλλος/η ελπίζει ότι με τον καιρό, θα τον/την φέρει στα μέτρα του/της και θα κάνει μαζί του/της σχέση ( αν προλάβει βέβαια χαχα ).
Δεν πάει ο/η "κρυψίνους" να τους/της είχε πει, ότι θα πηδιόντουσαν μόνο και τίποτ' άλλο.
Και που πας ρε Καραμήτρο αν με όποιον/α πηδιέσαι, δεν τον/την γνωρίζεις στον περίγυρο σου, δεν του/της ζητήσεις την συμβουλή του/της για προσωπικά σου θέματα.
Τεσπα, εγώ ξέρω ότι η "σιχαμερή" ειλικρίνεια, δεν δίνει περιθώριο για παρερμηνείες.
Και ότι αν είσαι πάντα σιχαμερά ειλικρινής με κάποιον/α, δεν μπορεί να πει, ότι παρανόησε.