Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

https://www.greekbdsmcommunity.com/gallery/v_bl.27817/
https://www.greekbdsmcommunity.com/gallery/v_wh.27816/

Να δω τι θα το κάνεις το μπρατόπραμα...

 

Μα σου είπε το παιδί, μπλουζάκι το θέλει...(το μπρατόπραμα είμαι γω? Άμα είναι να θυμώσω... )

 

Για μπλου(ζ)δάκι είν'ι...
Μπρατόπραμα εκ του περιεχομένου και εξ αντικειμένου είναι το ίδιο το μπλου(ζ)δάκι...
Το βάζεις στον inkjet το τυπών΄ς , το σιδερών'ς, το φ'ράς, (ή το πας να στο τυπώκουν στο μπλουζάδικο τση γειτονιάς), πας στο μπαράκι τση αρεσκείας σ' και καρτεράς να στη πέσει ο wannabe τση γειτονιάς...
Με κρυφό μπόνους πως καταλαβαίνεις κι αν του κόβει στάλα ή όχι..!

 

@cadpmpc , άψογος.

Θα ραγίσουν καρδιές.

 

Τα ποσοστά μου μην ξεχάσετε παρακαλώ... 

 

24% από κάθε ραγισμένη καρδιά είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω για 'σένα.

 

You can do better than that, I bet... 

 

Ε, τώρα μη γίνεσαι σκληρή στις διαπραγματεύσεις. Έχω υποσχεθεί να αγοράσω ολόκληρη οικοσκευή. Δείξε λίγη κατανόηση κι εσύ.  

 

Aν δεν δούμε ντουντουκουμέντα φορεμένα να σ' καεί ο βίντεος...
Αυτά...

 

Να σιάξω κι έρχουνται.

 

Επιστρέφω απόγευμα στο κρεβάτι, ανοίγω το τελευταίο βιβλίο του Χανίφ Κιουρέισι. Μεσάνυχτα όλη μέρα. Εξ αφορμής μιας πρότασης στο οπισθόφυλλο το πήρα. «Είμαστε αλάθητοι», λέει, «στην επιλογή του εραστή μας, ιδιαίτερα όταν αξιώνουμε το λάθος πρόσωπο. Υπάρχει ένα ένστικτο, μαγνήτης ή αερικό, που γυρεύει το αταίριαστο». Εσύ, πάλι, λες πως με κάτι τέτοιο εκνευρίζεσαι. Πως οι άνθρωποι με αντίστοιχες απόψεις είναι για σφαλιάρες. Θυμώνω. Καλά κάνω και θυμώνω. Δίκιο έχεις. Εδώ και χρόνια πια το ξέρω. Με την άρρωστη κεκτημένη του Μπατάιγ πόσο θα πας; Μια δυο φορές στη ζωή σου. Εγώ τις πήγα, τέλειωσα. Όξω απ΄ την παράγκα οι αταίριαστοι. Να τους αγαπάμε. Να τους θυμόμαστε με τρυφερότητα. Τους χρησιμοποιήσαμε. Το πληρώσαμε, πρώτοι εμείς. Γιατί ο λάθος άλλος στην ουσία δεν φταίει. Δεν σου κρύφτηκε. Εκεί που εσύ αναγνώρισες το αταίριαστο, αυτός κατά πάσα πιθανότητα είδε το ταιριαστό. Και δεν φταίει αυτός. Του το έπαιξες καλά. Όποιος αναγνωρίζει εξαρχής το λάθος πρόσωπο και όμως τσαλαβουτάει – αυτός φταίει. Το βλέπεις, βλάκα μου, το λάθος. Και το αποσιωπάς. Γιατί το έχεις ανάγκη. Και το αξιώνεις μόνο σε μια περίπτωση το λάθος πρόσωπο: για να το απαξιώσεις σύντομα. Για να μη δεσμευτείς. Για να μείνεις μόνος. Για να νιώσεις ανώτερος από τον εσφαλμένο. Γιατί από το λάθος πρόσωπο έχεις πάντα τη δυνατότητα να το σκάσεις με όσο το δυνατόν λιγότερη οδύνη. Με απώλειες μηδαμινές. Επιλέγω «ανάξιο εραστή» σημαίνει επίσης: αναβάλλω τον έρωτα, αλλά συγχρόνως δεν κλείνω την πόρτα στην ελπίδα θα φύγει ο πρόσκαιρος και λίγος, και κάποια μέρα θα έρθει ο άξιος. Αλλά όχι ακόμα. Δεν είναι η ώρα μου. Τώρα φοβάμαι οτιδήποτε μπορεί να πάρει μορφή αμετάκλητου. Την ισόβια συνύπαρξη, ιδίως.
Μαλβίνα Κάραλη
(doctv.gr)

 

A, ρε Μαλβίνα. Ήσουν ο έρωτας της ζωής μου, επί σκοπώ ανεκπλήρωτος. Πόσο δίκιο είχες... Με την ίδια αβάσταχτη ελαφρότητα που προκρίνουμε το αταίριαστο, βάζουμε τον πήχη επίτηδες πολύ ψηλά για να αποκλείσουμε το ποθητό, φοβούμενοι ότι δε μας αξίζει. Γιατί, Μαλβίνα μου, ο πόνος του να απορρίπτεις το αταίριαστο με ένα μεγαλόψυχο "Mea culpa" είναι ένα τίποτα μπροστά στη συντριβή της απόρριψης από το ιδανικό σου. Στην πρώτη περίπτωση στέκεσαι αγέρωχος εμπρός από τα ελεγχόμενα συντρίμμια, στη δεύτερη είσαι τα συντρίμμια.

Όσο θα επιζητούμε την έγκριση των άλλων, λατρευτή μου Μαλβίνα, τόσο θα τους επιλέγουμε με μόνο κριτήριο το χειροκρότημα. Κι όταν κουραστούν τα χέρια τους, θα ανακαλύπτουμε με έκπληξη πως ήταν πολύ λίγοι για μας. Θα τους βαφτίζουμε "αταίριαστους" και θα τους δείχνουμε με τη γενναιοδωρία του νικητή την έξοδο...