Breaking point

Ακριβώς.

 

Συχνά πυκνά λέμε, ότι το BDSM είναι κυρίως εγκεφαλικό "παιχνίδι". Δεν είναι όμως για όλους/ες εγκεφαλικό με τον ίδιο τρόπο, ούτε παραμένει απαράλλακτο.
Υπάρχουν και άτομα που "φτιάχνονται" ψαχουλεύοντας τα όρια του/της "συμπαίκτη/ριας" τους.
Και το "πάνω" ή "κάτω" status τους, ούτε θα τα εμπόδιζε απ' το να "παίξουν", αλλά ούτε και θα τα έκανε by default "παίκτες".
Η εξουσία και ο έλεγχος έχουν την καύλα τους, αλλιώς ούτε εδώ θα βρισκόμασταν, ούτε στην αληθινή ζωή σε κάποια "σοκάκια" θα μπαίναμε.
Αλλά ότι η υποταγή κάποιας μας δόθηκε, δεν σημαίνει πάντα, ότι εκείνη η κάποια δεν θα γούσταρε να ωθήσει κι εμάς στα όρια μας.
Τώρα πότε και πως μπλέκονται ο σαδισμός, ο μαζοχισμός, η Κυριαρχία και η υποταγή, πως αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, πως θα συνυπήρχαν ή θα "καπάκωναν" το ένα το άλλο, σε τι ποσοστά θα τα είχε ο καθένας/καθεμία από μας μέσα του/της. Αυτό είναι κάτι που θα το γνώριζε μονάχα ο καθένας/καθεμία από μας.

 

Μπλέκονται πολύ "απλά" και όμορφα. Αν το υ γνωρίζει ότι το Κ δεν έχει φτάσει στα πιθανά ή απίθανα βάθη του σκοταδιού του, όταν δεν έχει "μιλήσει" με το Τέρας μέσα του* σε όλες τις πτυχές τους, τότε είναι ηδονή για το υ να παίξει και να ψαχουλέψει τα όρια του Κ. Κάτι σαν "παράσημο", σαν "φόρος τιμής", ότι "ανάγκασε" το Κ να δει, φτάσει και περάσει αυτά τα όρια.

Ζόρικο κι επικίνδυνο, όμως.

*σχετίζεται και με την απάντησή μου στο "BDSM και σκοτάδι".

 

Αυτός όμως που θα τιθασεύσει την ορμή του και αρνηθεί μια τέτοια πράξη, δρώντας ψυχρά για την υπό. του θα έχει πετύχει το απόλυτο και τότε η υποταγή θα έχει περάσει σε άλλο επίπεδο...

 

Υπάρχει και η οπτική ότι, δεν μπορείς να ξέρεις τα όριά σου, αν δεν τα ξεπεράσεις.

Όσο για το άλλο επίπεδο που λες, μπορείς λίγο να το εξηγήσεις?

 

Τα όρια του/της Κ ( ή του/της σαδιστή/ριας ή του σαδιστή/ριας Κ ) θεωρώ ότι δεν είναι πάντα ίδια με κείνα του υ του/της ( ή του/της μαζοχίστριας ή του/της μαζοχίστριας υ ). Μπορεί να είναι υψηλότερα ή χαμηλότερα. Αν όμως μιλάμε κυρίως για κάποιον/α στον/στην οποίο/α θα υπερίσχυε του σαδιστικού του/της στοιχείου, το Κυριαρχικό του/της, ο αυτοέλεγχος ( όσο κι αν είναι δύσκολος κάποιες φορές ) θα ήταν για κείνον/η μια πολύ καλή "άσκηση".
Η όποια "μάχη" δεν θα γινόταν με το υ του/της, αλλά με τον ίδιο του/της τον εαυτό ( αναφέρομαι τόσο στην σωματική όσο και στην ψυχολογική καταπόνηση που θα ήθελε να προκαλέσει στο "κάτω" μέρος ). Εγώ αφήνω πάντα στην άκρη την όποια "πονοψυχία" του/της Κ στην λήψη κάποιων αποφάσεων.
Παραβλέπω ακόμη και την όποια ηθική και εφιστώ την προσοχή μου στην ωφέλεια ( καθώς και στην όποια έλλειψη της ). Ιεραρχώντας τις βαθμίδες ευχαρίστησης και συνδέοντας τες με τις πιθανές ή πιθανολογούμενες ( λιγότερο ή περισσότερο αρνητικές ) συνέπειες που θα είχαν οι πράξεις, που την ευχαρίστηση θα του/της προξενούσαν, θα έπραττε αναλόγως και ίσως ανεξάρτητα απ' τις παροτρύνσεις/εκκλήσεις για αύξηση της εντάσεως από μεριάς του υ του/της.
Όσο κι αν μην είναι εύκολο να μπεις στο μυαλό κάποιου/ας - και ανάλογα με τον βαθμό γνωριμίας - , δεν θα ήταν και τόσο δύσκολο να καταλάβεις,
πότε το αίτημα από μεριάς του/της υ για λήψη πόνου πέρα απ' το συνηθισμένο "κατώφλι", θα είχε σαν πηγή την καθαρή αλγολαγνεία.
Και που ίσως και να έβρισκε ανταπόκριση στον αντίστοιχο "παροξυσμό" του/της Κ ( σε κείνη την δεδομένη στιγμή ), για πρόκληση όλο και περισσότερου πόνου.
'Η θα ήταν από μεριάς του/της υ ένα περισσότερο ή λιγότερο υπολογισμένο ρίσκο που θ' αποσκοπούσε στην εξερεύνηση των ορίων του Κυριαρχικού πεδίου.
Ο/η Κ με το ν' αρνηθεί τις ακόμη κι επίμονες παρακλήσεις του/της υ του/της για αύξηση της εντάσεως ( ενάντια ή όχι και στις δικές του/της ορμές ), πιθανότατα και να υπογράμμιζε στο υ του/της, ποιος/α θα διατηρούσε τα ινία. Βέβαια κι αυτή είναι μια επιλογή που ο/η Κ, δεν θα έπρεπε να καταχραστεί.
Αφού οτιδήποτε γίνεται αλόγιστα ή μηχανικά ( μεταξύ των οποίων και η ίσως παρατεταμένη από μέρους του/της άρνηση για χ, ψ, ω λόγο ν' αυξήσει ένταση ) καταλήγει κάποτε ν' αλλοιώσει το βάρος κάποιων πράξεων/συμπεριφορών. Μέχρι να φτάσει ακόμη και στο σημείο, να πλήξει το κύρος που θα είχε ο/η Κ στα μάτια του/της υ του/της.

Υ.Γ.

Εύχομαι να βγαίνει άκρη   .