Σ'αφήνω να φύγεις γιατί σ'αγαπάω

Αν δεν γυρίσει έκανες μ@λ@ ... χτυπήσου τώρα γιατί έβαλες τον εγωισμό μπρστά...    

 

Ενα παραξενο πραγμα οσο πιο πολυ αφηνεις ελευθερο κατι τοσο πιο πολυ κοντα σου ειναι αν το πιεσεις παλι εχασες.Μιλαω απλα για αποδοχη της διαφορετικοτητας του.

 

Προτιμώ αυτή τη βερσιόν:
Αν αγαπάς κάτι πολύ άστο να φύγει.....αν γυρίσει πίσω.. είναι δικό σου, αν όχι, το φέρνεις δεμένο χειροπόδαρα...

 

Άν αγαπάς πολύ κάτι αστο να φύγει.. δεν θα πάει μακριά έχουν μπλόκα οι αγρότες...

 

Ουδέποτε κατανόησα τις βαρυγδουπίες, συνήθως βλακώδεις. Αν κάποιος επιθυμεί να φύγει, φεύγει. Δεν περνάει από το χέρι μας, δήθεν ότι εμείς τον αφήνουμε ή δεν τον αφήνουμε να φύγει γιατί τον αγαπάμε ή δεν τον αγαπάμε. Τα υπεδέλοιπα είναι επιεικώς, ναρκισσιστικές μεγαλομανίες,ψευτοπαρηγόριες περί της ύπαρξης ενός κάποιου δήθεν 'μεγαλείου' μας.

 

Αν και εφόσον έχει γίνει, ποτέ δεν θα το ήξερε το άτομο προς το οποίο απευθύνθηκε το " σε αφήνω..."....
Αν έχει ειπωθεί προφανώς πρόκειται περί ασύλληπτης παπαριάς που ουσιαστικά αποτυπώνει την τρικυμία εν κρανίω τουλάχιστον του ατόμου που το ξεστόμισε στο πλαίσιο "γαμάτε με κι ας κλαίω"...

 

Δεν μπορείς - όσο κι αν θες , όσο κι αν σε πονάει , όσο κι αν αγαπάς - να κρατήσεις
κλειδωμένο ένα ελεύθερο ή και άγριο "πουλί" που θέλει να πετάξει.. Το αφήνεις..

Άλλωστε είναι μερικοί άνθρωποι που μπαίνουν στη ζωή μας μόνο και μόνο για να φύγουν...
Είναι ταξιδιώτες και συλλέκτες εμπειριών...

Τώρα η φράση " ...αν γυρίσει πίσω... " μου ακούγεται αστεία.. Δηλαδή έφυγε τα βρήκε σκούρα ή δεν βρήκε τίποτα
και ξανά γυρνά στα μασημένα.. ;
Αυτός που θέλει να φύγει , φεύγει πολύ εύκολα χωρίς να του κοστίσει κάτι.

 

Εγωισμός, ένθεν κι ένθεν...

 

Μάλλον είμαι χαζός, που θεωρώ τον εγωισμό κάτι το λογικό ( δεν κάνω διαχωρισμό ανάμεσα σε καλό και κακό εγωισμό. Μου φαίνεται λίγο χαζό, συμπαθάτε με ).
Δεν μπορείς ν' αφήσεις κάποιον/α να φύγει. Απλούστατα, γιατί δεν σου ανήκει. Δεν είναι αντικείμενο. Τώρα, τα λόγια της καύλας, της ζέσης, είναι ένα θέμα.
Όλα είναι αιώνια, για όσο διαρκούν. Δεν έχει επιστροφές, ακόμη και τις σπάνιες φορές που μια "επιστροφή" θα είχε επιτυχία ( η εξαίρεση του κανόνα ).
Θα είχε επιτυχία, γιατί θα ξαναβρισκόντουσαν δυο αρκετά διαφορετικά άτομα, που θα είχαν ξεχάσει/σβήσει σχεδόν όλο τους το παρελθόν, όμορφο και άσχημο.
Τα "σου ανήκω, μου ανήκεις", "για πάντα", "αν μ' αφήσεις Ντορί μου θα φαρμακωθώ", "διέσχισα ωκεανούς χρόνου για να σε βρω" ( α ρε Δράκουλα ) κουλουπού κουλουπού,
έχουν την "φάση", το "ηρωικό" και το "υπερβατικό" τους, αλλά μετά από κάποια ηλικία για αρκετούς/ες έχουν την γεύση τσιχλόφουσκας.

Υ.Γ.

Μην χαράζετε σε δεντράκια τα ονόματα σας, ούτε να λερώνετε με δαύτα τοίχους, είναι κρίμα.
Ωραία η ποίηση ( εγώ είμαι "άρρωστος" με την πάρτη της ), πανέμορφα τα λόγια, αλλά no πράξεις, no party.

Άποψη ( μου είχε λείψει, να γράφω άποψη. Λες και θα ήταν κανενός άλλου χαχα...  )

 

Αυτό

 

Τα πράγματα είναι απλά, εμείς τα κάνουμε περίπλοκα..
Τι πάει να πει "αν αγαπας καποιον αστον να φύγει"?
Αν θελει να φυγει τοτε μπορω απλα να του πω γιαυτα που νιωθω και πως σεβομαι την αποφαση του..οπως θα ηθελα και εγω να κανω σε αντιθετη περιπτωση..
Για να φευγει αυτο το οποιο τον κρατουσε διπλα μου επαψε να υπαρχει...για λογους που σε καθε περιπτωση ειναι διαφορετικοι..
Ενηλικες ημαστε και ο καθενας υπευθυνος για τον ευατο του..
Σιγουρα το να αφηνεις ειναι πιο ευκολο απο το να σε αφηνουν..
Οι σχεσεις δεν ζητιανευουν..αν δεν ειναι αμοιβαιο..τοτε αστο να παει..