Απογοήτευση και αμφιβολίες...

ενδιαφέρουσα άποψη...ίσως εγώ να μην το διατύπωσα σωστά...απλά πράγματα με την έννοια ξεκαθαρισμένα πράγματα...και περίπλοκα με την έννοια μπερδεμένα/όχι ξεκάθαρα ώστε να σου δημιουργούν αμφιβολίες...Η δυσκολία για μένα είναι όμορφο πράγμα παρολαυτά... Έχεις πάντα μεγαλύτερη ικανοποίηση όταν τη ξεπερνάς...Ποτέ δε μου άρεσε το ''όλα στο πιάτο''...Προσωπική άποψη βέβαια...

 

Κάθε καλοπροαίρετη παρατήρηση από τους πιο ''έμπειρους'' του φόρουμ σεβαστή και δεκτή...Να με συμπαθάτε αν ήμουν off topic...

 

χμ....Κυρια πανικε....? που ειναι το βαδισμα σου..?? που ειναι το χαμογεο σου ?? που ειναι τα σπορια των ροδων σου... χαμογελα και προχωρα! με τα μαστιγια ανα χειρας!

 

Χαχαχα αγαπητέ, το βάδισμα μου είναι εδώ, αργό και σταθερό και περήφανο, γιατί όχι;

Το χαμόγελο μου είναι πάντα εδώ και αυτό, απλά το βλέπουν όσοι το κερδίζουν. Και όσοι το αξίζουν, οι υπόλοιποι εδώ και λίγο καιρό, βλέπουν απλά την πλάτη μου καθώς αποχωρώ από την ζωή τους. Απογοήτευση θα υπάρχει, μέχρι να επουλωθουν βέβαια οι πληγές και μέχρι να συνειδητοποιησω για τι αξίζει να στενοχωριεμαι και τι πρέπει να προσπερνώ.  

Όσο για τα μαστίγια, φυσικά θα είναι ανά χείρας, δεν τα παραχωρώ. Έκανα μια φορά το λάθος, και δεν το ξανακάνω. Τα φτιάχνω άλλωστε με αγάπη για να χρησιμοποιηθουν με έναν και μόνο σκοπό, την ευχαρίστηση και των 2, όχι μόνο του ενός. Και θα φροντίσω γιαυτό με τα ίδια μου τα χέρια Χαχαχα

 

χαμογελα εσυ και ασε τους αλλους να ανοισυχουν..απαγοητευση θα υπαρχει παντα εφοσον εχουμε να κανουμε με ανθρωπους και οχι ζωα διοτι η μεγαλητερη διαφορα ειναι οτι οι ανθρωποι ειναι κτηνη...παρολα αυτα γινεται η ανασυγκροτησης και προχωρουμε με στοχους ,θελω κ ονειρα! και ξαναλεω μ χαμογελα 

 

Αμέ, στόχους μπόλικους!!! Πάνω από όλα να αποφεύγω τα κτήνη, και όχι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κτήνη Χαχαχα

Αν και προτιμώ τα σκυλιά μου από ορισμένους ανθρώπους. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα Χαχαχα

Και τα δάκρυα είναι καλά, όχι μόνο το χαμόγελο. Επιφέρουν μια είδους κάθαρση.

Με νοιάζει λοιπόν όταν χαμογελώ, να είναι πηγαίο και φυσικά να το απολαμβάνω...

Πιστεύω ότι οι απογοητεύσεις είναι μέσα στην ζωή, απλά είναι πιο δύσκολο όταν ζεις μια περίοδο γεμάτη απογοητεύσεις. Αναρωτιέσαι, τι πάει στραβά μαζί σου...
Θα ήθελα να αρχίσω να αναγνωρίζω ότι δεν εξαρτάται από μένα μόνο το αν η εμπειρία θα είναι θετική...

 

ναι φτανουμε σε αυτο το σημειο πολοι ανθρωποι της εσοτερικης αναζητησης..αλλα να ξερεις κανενα χερι δεν θανε απο πανω σου να σε κουναει παρα μονον ο ιδιος ευτο σου..ολοι κανουμε λαθη και πλερω το τιμημα το οποιο ανηκει και στο παρελθον αρρα σκουπιζουμε τα δακρυακια που προκαλει ο Μαστερ ψυχουλα και προχωρουμε σγα και σταθερα..κατσε να βαλω λιγω νερακι και στα δικαμου ζωντανουλια τωρα... και οχι δεν ειμαστε ολοι κτηνη....

 

Φίλτατη @Ermioni δεν ήταν παρατήρηση, απλά μια διαπίστωση που είχε πάνω απ' έναν παραλήπτη ( και αφού τώρα "μιλάμε" εγώ κι εσείς, σας διαβεβαιώ καλοπροαίρετη ).
Ως προς την "εμπειρία" που είπατε, θου Κύριε, δεν είμαστε στον στρατό, για να ισχύουν "γαλόνια" κανενός είδους. ( αφήστε, που μ' ανακατεύουν το στομάχι τα "γαλόνια"   )
Σας ζητώ συγνώμη, αν σας προκάλεσα την παραμικρή αμηχανία, δεν ήταν η πρόθεση μου. Καλή σας ημέρα.  

 

Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια
τους πάτησε το τρένο,
με μάγκικο σαλπάρανε
με ναργιλέ σβησμένο.

Μεγάλωσε ο μπαγλαμάς
κι έγινε σαν βαπόρι,
παλιοί καημοί στ αμπάρι του
στο πουθενά η πλώρη.

Σε λαϊκή στεκότανε
ο Χάρος και πουλιότανε,
και μια γριά, καλή γριά
του αγοράζει δυο κιλά.