Γύμνια..

Ααα έτσι εξηγείται γιατί σε συμπαθώ και σένα Χαχαχα

Εγώ προσωπικά πάντοτε μισούσα το σώμα μου, δεν το έβλεπα σαν κάτι που πρέπει να φροντίσω, ένιωθα ότι με περιοριζε από το να νιώσω όσα ήθελα.

Πρόσφατα άρχισα να εξοικειωνομαι με την όψη του, αν και όταν ήμουν μόνη ποτέ δεν ντρεπόμουν να κυκλοφορώ γυμνή...

Πρόσφατα ξεκίνησα να το αγαπώ γιατί το σώμα μου και εγώ δεν είμαστε δύο διαφορετικές οντότητες, συμπορευομαστε... Και για να είμαι εγώ καλά, πρέπει να είναι και αυτό.

Με την γύμνια του συντρόφου μου, ουδέποτε δεν θα μπορούσα να έχω πρόβλημα, δεν κρίνω και δεν ερωτεύομαι την εμφάνιση άλλωστε. Λατρεύω να περιεργαζομαι το κορμί του, να το ανακαλύπτω και να το κάνω να νιωθει και να ευχαριστιεται...

Απλά για κάποιο λόγο, δεν θέλω να πιστέψω ότι το ίδιο αισθάνεται και ο σύντροφός μου...

 

Προσωπικά δεν είχα ποτέ θέμα με τη γύμνια...και ειδικά στο σεξ βρίσκω άκρως πιο καυλωτικές τις γυναίκες που παρά τις εμφανείς ατέλειες τους δεν κωλώνουν να παρουσιαστούν μπροστά μου γυμνές.

Για μένα η γυναίκα με πολύ καύλα και δίψα για σεξ έχει το τέλειο σώμα.

 

το σεξ με την γύμνια για μένα ταυτίζονται. Επιπλέον θεωρώ πως μία σκλάβα πρέπει να ντύνεται μόνο όταν της επιτραπεί. Αλλιώς η συνηθισμένη της κατάσταση πρέπει να είναι η γύμνια

 

πολλή κλάψα για το σώμα!(το θέμα επανέρχεται πολύ συχνά....ξεπηδάει με την παραμικρή ευκαιρία, απασχολεί πολλούς και περισσότερο από ότι φαίνεται)

ναι,η ρήση "δέξου και αγάπα το κορμί σου"...είναι μια δύσκολη επιταγή. τη χρησιμοποιούν εύκολα όσοι δεν έχουν πρόβλημα με το σώμα τους ή όσοι...έχουν χάσει τη μάχη με το σώμα τους ή με το σώμα του/της συντρόφου τους.

το σώμα είναι μια κληρονομιά αλλά δεν είναι πεπρωμένο. έχουμε ευθύνη απέναντί του. πρέπει να το φροντίζουμε όχι μόνο για αισθητικούς λόγους αλλά κυρίως για λόγους υγείας.

δεν βρίσκω καθόλου υποτιμητικό να θέλει κάποιος/α να αρέσει. ταυτόχρονα θεωρώ λάθος να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε αυτούς που δίνουν σημασία σε ένα όμορφο σώμα και σε αυτούς που αδιαφορούν για την ομορφιά. δεν αποτελεί για μένα τεκμήριο συναισθηματικής πληρότητας το να αδιαφορείς παντελώς για το σώμα του/της συντρόφου σου. πιστεύω ότι πίσω από αυτή τη "αδιαφορία" κρύβεται μια υποκρισία και συνήθως μια κακή σχέση που έχει με το σώμα του/της αυτός/η που τη διατυπώνει. για να μην αναφέρω και την περίπτωση του ηττοπαθούς συμβιβασμού.

δεν μπορώ εύκολα να δεχτώ ότι κάποιοι απορρίπτουν ανθρώπους με κριτήρια την ηλικία, τη μόρφωση, το κοινωνικό στάτους, το επάγγελμα....αλλά ρητορεύουν ενάντια στον "ρατσισμό της σάρκας".

απογοητεύσεις έχω βιώσει και από αψεγάδιαστα σώματα αλλά και από "συνηθισμένα", "κοινά" και "ατελή". και συνήθως από τη δεύτερη ομάδα οι απογοητεύσεις ήταν πιο ύπουλες.

με χαλάει το θράσος των όμορφων στον ίδιο ακριβώς βαθμό που με χαλάει και το θράσος των μη-όμορφων (για να αποφύγω τις εκφράσεις :άσχημοι, δύσμορφοι, κλπ)

με χαλάει όμως περισσότερο από όλα η μοιρολατρική υποταγή στις ατέλειες του σώματος μας. δεν φτάνει να λέμε "αγαπάω το σώμα μου". πρέπει να του το δείχνουμε. γυμναστική, σωστή διατροφή ....τα ξέρουμε όλα αυτά. γιατί τα αποφεύγουν κάποιοι; υπάρχει μήπως και ψυχολογικό υπόβαθρο σε αυτή την παραίτηση; ζητάμε βοήθεια! σίγουρα το σώμα πλήττεται από βιολογικές αλλαγές (ηλικία, εγκυμοσύνη, ορμονικές διαταραχές, κλπ) αλλά και από εξωτερικές συνθήκες . γιαυτό η προσπάθεια πρέπει να είναι συνεχής.

μου αρέσει η αίσθηση της γύμνιας. νιώθω άνετα χωρίς ρούχα , αλλά δεν τρίβω τη γύμνια μου στα μούτρα αγνώστων. πχ...δεν κυκλοφορώ γυμνός στα αποδυτήρια. μου αρέσει ο γυμνισμός στη θάλασσα, αλλά όχι σε κοινές παραλίες.

όμως, αποφεύγω να είμαι συνεχώς γυμνός με μια υ.! απαιτώ από αυτήν να είναι συνεχώς γυμνή μπροστά μου. θέλω να νιώθει εκτεθειμένη, διαθέσιμη και να βιώνει μια άβολη αίσθηση ταπείνωσης, ντροπής, κλπ. (ανάλογα με το άτομο). με το να είμαι ντυμένος ενώ αυτή είναι γυμνή μπροστά μου, τονίζετε η περίφημη ασυμμετρία που θέλω να λειτουργεί ανάμεσα μας.

 

Ξεδιαντροπος είμαι κ εγω.

Σπίτι πάντα κυκλοφορω γυμνος. Και έξω όσο λιγότερα τοσο καλυτερα.

Εκτός καμπινας αλλάζω στο γυμναστηριο.

Και το καλοκαίρι όσο μπορώ χωρίς μαγιο.

 

λετε να έρθω και εγώ???

 

Το γυμνό ποτέ δεν υπήρξε ενοχλητικό για μένα... Δεν είχα θέμα να εκθέσω το κορμί μου στο συντρόφο μου ή κάπου που επέλεγα (παραλία, χωρίς "περίεργους").
Ούτε τώρα έχω, αν και ξέρω-βλέπω τις αλλαγές που αφήνει ο χρόνος. Δεν είμαι 20 και το κορμί που έχω δεν είναι αυτό που είχα... Αλλά κανένα πρόβλημα!!
Ξέρω πως αν στρωθώ, ακόμη μπορώ να πετύχω μεγάλη βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης. Και δεν με νοιάζει που δεν θα γίνει όπως πριν 20 χρόνια... Το χάρηκα όταν το είχα...Και δεν αργεί η στιγμή που θα μου γυρίσει το μάτι και θα το επαναφέρω σε στάδιο που με ικανοποιεί.

Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ μου, είναι την έλλειψη προσπάθειας όταν μας ενοχλεί κάτι... Σε ενοχλεί, προσπαθήσε να το αλλάξεις. Ναι, δεν θα γίνει τέλειο αλλά θα καλυτερεύει όσο προσπαθείς.
Και ένα άλλο που δεν κατάλαβα ποτέ μου... Πολλές φορές αυτό που για μας αποτελείται πρόβλημα ή μειονέκτημα είναι το καλύτερο για κάποιο περίεργο λόγο στο σύντροφό μας. Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται...
Υ. Γ. Δεν έχω γνωρίσει γυναίκα που να μην θέλει να αλλάξει κάτι στο σώμα της. Που να είναι ικανοποιεί... Καμία!!!

 

αυτό που ενοχλεί εμένα ειναι που ΟΛΟΙ πιστεύετε πως αυτοί που έχουν θέμα δεν προσπαθούν....
με ενοχλεί πραγματικά....

 

Πράγματι, είναι πιθανό να υπάρχουν κι ενδοκρινολογικές αιτίες, κληρονομική παχυσαρκία καθώς και ψυχογενείς λόγοι.
Ολίγη διακριτικότητα.

 

Γουστάρω τους ανθρώπους που "κλαψουρίζουν" αυτοσαρκαζόμενοι, πάνε ένα βήμα παραπέρα