Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Αυτό για σένα μπορεί να είναι εξευτελισμός. Για το σόι στο χωριό είναι το κλασσικό : '' Ωρε μπράβο τον λεβέντη..κοίτα που της πήρε τον αέρα''

 

Μπηκα να διαβασω vintage posts και μαλλον θα καταληξω να γινω ο Thread Necromancer ομως αυτο ηταν αψογο. Kudos.

 

Ποια είναι η αγαπημένη σας εμπειρία εξευτελισμού (του μυαλού ή του σώματος); Είτε ως Κ είτε ως υ. Εκφραστείτε ελεύθερα! Όσο πιο λεπτομερές τόσο καλύτερο

 

πολύ ωραία τα links θα τα διαβάσω όλα! απλά το πρώτο είναι λίγο πιο γενικό και το δεύτερο λέει για extreme ενώ θέλω αγαπημένη   Συγγνώμη που έχει μπει παρόμοιο αλλά είμαι καινούρια εδώ και θα ήθελα πολύ να ακούσω τις εμπειρίες κάποιων που δεν τις έχουν μοιραστεί ήδη ή να διαβάσω των υπολοίπων όπως σε αυτά τα ενδιαφέροντα links!

 

ευχαριστώ! ^-^

 

Θα γράψω εδώ κι αν το thread μετακινηθεί, ας πάει και το post ασορτί.

Πληροφοριακά, η παρακάτω ιστορία δεν κινείται ακριβώς στα textbook πλαίσια του bdsmικού "εξευτελισμού" όμως είναι από τις αγαπημένες μου λόγω εμπλεκομένων προσώπων. Read at your own discretion.

Θα είμαι διακριτικός με τις χρονικές και γεωγραφικές λεπτομέρειες. Χρόνος και τόπος Χ λοιπόν κι ο γραφών απολάμβανε ένα ποτήρι bourbon σε γνωστό bar της πόλης. Για παρέα ένα φιλαράκι όμως ακόμα 2-3 γνωστοί στον χώρο, "γεια μας" αριστερά και δεξιά και γενικά η ατμόσφαιρα άριστη.

Σε κάποια φάση βλέπω έναν από τους προαναφερθέντες να κάνει κίνηση προς μια τύπισσα αραγμένη σε ένα stand κοντά στον τοίχο που βρισκόμουν. Το παιδί το ήξερα, καλός τυπάκος κι ευγενέστατος όμως δεν θα περίμενε κανείς να αγορεύσει σε κάποια πλατεία. Σου έδινε σίγουρα την εικόνα ωστόσο πως θα μιλούσε πάντα ποιοτικά σε κάποια άγνωστη, χωρίς πεφτουλίστικες μαλακίες. Πλησιάζει λοιπόν την - ομολογουμένως - εντυπωσιακή τύπισσα και χαμογελαστός κι ευχάριστος συστήνεται, σηκώνει το ποτήρι του για να τσουγκρίσουν και τότε προς δαιμονική σύμπτωση η μουσική χαμηλώνει κι ακούω την αντίδραση της: "Άσε μας ρε φιλαράκι, άσε, δεν το 'χεις, κοπάνα την". "Τι στον Διάολο" σκέφτομαι κι αφού ο τύπος έχει απομακρυνθεί σε ψυχολογική κατάσταση αποφλοιωμένης γαρίδας τον πλησιάζω διακριτικά και ρωτάω: "Έχεις προηγούμενα με την τύπισσα ρε man?" "Όχι" μου απαντάει "Δεν ξέρω τι σκατά έχουν μέσα στα κεφάλια τους ρε φίλε, να γνωριστούμε πήγα και μόνο που δεν με έβρισε". Τον καθησυχάζω λίγο με τις γνωστές generic παπαριές που λέμε για να απομαγνητίσουμε την κατάσταση και εντοπίζω μέσα μου τον μικρό σαδιστή μου... "Let the mindfuck commence" σκέφτομαι.

Πλησιάζω λοιπόν την κακίστρω και κάνω χρήση της πάγιας ατάκας - και καλά - μείωσης του ανταγωνισμού. "Καλησπέρα... είδα αυτόν το τυπάκο να σε ενοχλεί, του εξήγησα πως δεν είσαι για τα μούτρα του". Κατ' ευθείαν, η μικρή ντίβα ενεργοποιείται, έχοντας τραφεί τόσο από την ποταπότητα της δικής μου δήλωσης για το άλλο πρόσωπο όσο κι από την ανάγκη της για επιβεβαίωση. Πιάνουμε την κουβέντα και μετά από αρκετές πομπώδεις δηλώσεις για τα κάλλη της κι άπειρα σφηνάκια αρχίζει να μου δίνει σήμα: Έτοιμο το ορεκτικό.

Της κλείνω το μάτι και της λέω "ακολούθησε με. Θα σου μάθω κάτι καινούριο". Αυτή, σαν καλό έρμαιο ακολουθεί. Την πάω στην τουαλέτα, όχι ιδιαίτερα βρώμικη όμως μικροσκοπική και εικαστικά αδιάφορη. Την φιλάω φευγαλέα και μετά την πιάνω από τα μαλλιά, μια μικρή παρότρυνση για να πέσει χαμηλά ήταν το μόνο που χρειάστηκε. Αρχίζει να επιδίδεται στην αυτονόητη διαδικασία (με σχετικά μέτρια επιδεξιότητα θα έλεγα) κι απλά κάθομαι από πάνω της και την κοιτάω με ένα χαιρέκακο χαμογελάκι... "όχι και τόσο αλαβάστρινη και απλησίαστη τώρα ε;" σκέφτομαι. Μετά από λίγη ώρα καταλαβαίνω πως το μικρό διάλειμμα από τα ποτά φτάνει στο τέλος του και πριν το finale το βγάζω από το στόμα της και φροντίζω - στο μέτρο του εφικτού μετά από τόσο αλκοόλ - να καλύψω όσο μεγαλύτερο μέρος από το πρόσωπο της μπορώ. Περιττό να πω πως δεν το περίμενε, ένας μικρός λυγμός αγανάκτησης ήταν το πρώτο που άκουσα να βγαίνει από τα χείλη της. Εν τέλει συμβιβάστηκε με την ιδέα - είχε γίνει ήδη χάλια - και απλά έκατσε με έναν μορφασμό δυσαρέσκειας ώσπου τελείωσε το "τίναγμα".

Βγάζει λοιπόν ένα χαρτομάντιλο από το μικρό τσαντάκι της κι ενώ σκουπίζεται ζοχαδιασμένη μου λέει "Δεν ήταν ανάγκη να με κάνεις σκατά! Και δεν μου έμαθες και τίποτα, δεν παίρνω πρώτη φορά πίπα από άγνωστο σε τουαλέτα!". Δένω την ζώνη μου, την κοιτάω με περιφρόνηση και της λέω: "Το μάθημα δεν έχει να κάνει με την μέτρια πίπα που μου πήρες. Έχει να κάνει με τους τρόπους σου. Μην νομίζεις πως επειδή ΕΤΥΧΕ να γεννηθείς με τα χαρακτηριστικά σου χαριτωμένα σου δίνεται το δικαίωμα να συμπεριφέρεσαι σαν σκρόφα σε όποιον προσπαθήσει να σου μιλήσει σαν άνθρωπος. Δεν σου παραχωρήθηκε από κανέναν αυτό το δικαίωμα. Το παιδί που ανέφερα πριν, αυτό στο οποίο μίλησες σαν να ήταν σκουπίδι; Το ήξερα. Πίστεψε με, δεν αξίζεις ούτε καν να σου δώσει αυτό που μόλις σου έδωσα εγώ. Όμως μου αρέσει να βοηθάω τους ανθρώπους. Ελπίζω να έμαθες κάτι σήμερα, bimbo. Α! και για να μην το ξεχάσω, ελπίζω να έχεις μαζί σου υγρά μαντηλάκια. Η μάσκαρα σου έχει φτάσει μέχρι τον λαιμό, πολύ άσχημο".

Με αυτό της τσίμπησα περιπαικτικά το μαγουλάκι και την έκανα, αφήνοντας την πόρτα πίσω μου ανοιχτή, αυτήν ακόμα γονατισμένη με τα μάτια ορθάνοιχτα από τα νεύρα και τον τύπο που περίμενε να κατουρήσει απ' έξω να έχει σκάσει στα γέλια.

Όχι ακριβώς ο τύπος humiliation που περιμένατε ίσως, όμως ήταν άκρως απολαυστική εμπειρία. Δεν θα την χαρακτήριζα καν BDSMική όμως ποιος νοιάζεται;

Hope you enjoyed it.

 

hahahhaha  

 

Διαβάζεις γρήγορα @Madeleine Rk .

 

Yep.