Αυνανισμός και φαντασιώσεις

Δεν το αφήνουμε καλύτερα ''ανοιχτό'' σε ερμηνείες και φαντασιώσεις? 

 

Phew, ευτυχώς, φοβήθηκα κάποια πολύ explicit φωτογραφία.  

ΥΓ Πάντως είμαι σχεδόν σίγουρη ότι υπάρχει η Ιchtyokolophylia, δεν μπορεί...

 

ταπεινη μου αποψη οτι το θηλυκο της φωτο με τα βυζομπαλα που εχει ποιανει κα ορκα στα χαλαρα........      

 

Συγκεκριμένα έχω αυνανιστεί έχοντας στο μυαλό μου την εξής φράση "δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι τίποτα".

 

κι ο osho καπως εστι πρεπει να τον επαιζε...

 

αυτός λογικά θα έχυνε χωρίς καν να τον παίξει.

 

Φαίνεται πως έχουμε φωτισμένους στο χώρο, που αδειάζουν το μυαλό από σκέψεις κατά το δοκούν, επιδιδόμενοι ταυτόχρονα σε αυνανισμό.
Καλό ταξίδι στο Βαρανάσι βρε. Άντε, και μαχάτμα σας εύχομαι...

Ούπς! Άκυρο. Το να έχεις στο μυαλό τη φράση "δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι τίποτα", είναι κι αυτό μια σκέψη...
No offence, @SAP   Απλά έχω την εντύπωση πως όποιος έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα (πλήρους απουσίας σκέψεων) δεν έχει ανάγκη να αυνανιστεί. Κάνω λάθος? (καλά, δεν θα 'ναι και η πρώτη φορά   )

 

Μμμ ναι (αγριεμένο) λαβ, κάνεις λάθος!

Όπως σε όλα τα ευγενή και περιποιητικά και εξερευνητικά, οφείλεις να αδειάσεις από σκέψεις για να απολαύσεις. Η δε συγκέντρωση είτε του ματιού σε συγκεκριμένο αντικείμενο ή σε συγκεκριμένη φράση, άσχετα της εξερευνητικής περιποιήσεως, είναι καταπληκτικό εργαλείο ελέγχου και αυτοελέγχου.

Αυτά βεβαίως ισχύουν για όσους παράγουμε τέχνη μέσω του αυνανισμού.

 

 

Αυτό με τη τέχνη μου κέντρισε το ενδιαφέρον...θα ήθελες να το εξηγήσεις λίγο; Θα μπορούσε ενδεχομένως να μελοποιηθεί η τέχνη αυτή;

 

Συμφωνώ απόλυτα. Μπορεί να γίνει ένα είδος εξαιρετικού διαλογισμού. Απόλυτη εστίαση στη στιγμή, στο άγγιγμα, στους αναστεναγμούς. Μέχρι και ο οργασμός - για μένα - είναι διαφορετικός, σαν ομαλό κύμα.

Κατά τη γνώμη μου, κάλλιστα. Για μένα, κάτι σαν το The Great Gig In The Sky, Pink Floyd.

@lexy, η γνώμη σου;

 

Ναι, @Dapom . Είναι η Ευρυάλη του Ξενάκη. Αναμφίβολα.

@Estelwen, το ζητούμενο ( όπως το βλέπω) είναι να αγγίζουμε λίγο από ή να μεταμορφωνουμε σε Τέχνη ότι αγγίζουν όλες οι αισθήσεις, νοιώθω  

 

Αγριεμένη αμόρ, να αδειάσεις από σκέψεις για να εστιάσεις στην επιθυμητή σκέψη? Αυτό με λες? Συμφωνώ τα μάλα, έτσι μόνο συγκεντρώνεσαι και απολαμβάνεις. Αλλά αυτό δεν είναι απουσία σκέψης. Θα με ξαναπείς, όταν αυτοερωτοτροπείς ή όταν ετεροερωτοτροπείς το ζητούμενο δεν είναι να αδειάσεις την κουρούπα, αλλά να μεγιστοποιήσεις την απόλαυση, σωστά? Και πάνω που συμφωνήσω και σε αυτό, θα με ματαξαναπείς (αμόρ αδυσώπητη), το ζητούμενο είναι να αγγίζουμε λίγο από ή να μεταμορφωνουμε σε Τέχνη ότι αγγίζουν όλες οι αισθήσεις. Θα σε απαντήσω πως όταν κάνουμε έρωτα, κάνουμε έρωτα και όταν κάνουμε τέχνη, κάνουμε τέχνη. Συνελόντι ειπείν, η τέχνη είναι μονήρης δραστηριότητα, τόσον κατά τη δημιουργία όσον και κατά την απόλαυσιν, ενώ το ερωτοτροπείν, είτε κατά μόνας είτε κατά ομάς αποσκοπεί στην αγνή και ανόθευτη πλήρωση των αισθήσεων. Κάθε συσχετισμός με οτιδήποτε υπερβατικό, εκλαμβάνεται ως περίσπασις και ως τοιαύτη, μειώνει τη συνολική πρόσληψη κυβικών απόλαυσης.

Θα με ξαναξαναματαπεις, η κουνταλίνι που αφυπνίζεται μέσω του ερωτοτροπείν, δε μπορεί να παράγει τέχνη? Θα συμφωνήσω, αλλά σε μετέπειτα χρονική στιγμή. Θα μπορούσες να συλλάβεις έναν Βαν Γκονγκ να αυνανίζεται με την δεξιάν ενώ ζωγραφίζει με την αριστεράν, εκσπερματώνοντας επί του καναβάτσου εν είδει τελευταίας πινελιάς?

Εγινα κατανοητός, αμόρ?