Το πρωί vanilla, το βράδυ bdsm-λα

Και πείτε μου...πως γίνεται αυτό;  
Κατά καιρούς, θα έχετε παρατηρήσει πως παθαίνω ένα κάτιτις με το "την μέρα νοικοκύρης, το βράδυ αμαρτωλός" που υπάρχει εκεί έξω. Θα σας πω μόνο προς την ενημέρωσή σας, ότι επαγγελματικά και προσωπικά ωθώ τον κόσμο να μην στριμώχνεται στο κουτάκι που του δίνουν αλλά να φτιάχνει αυτό που τον κάνει να νιώθει και να φέρεται έτσι όπως του αρκεί για να λειτουργεί - σεβόμενος πάντα και τους σημαντικούς άλλους για εκείνον, γιατί ας μην γελιόμαστε, έχουμε όλοι ανάγκη να έχουμε ανθρώπους κοντά μας που να μας αγαπούν για το όλο μας και να μας στηρίζουν.
Όμως... Όμως, γιατί να κάτσω εγώ τώρα να γίνω ξαφνικά νοικοκυρά ασπούμεξερωγω και να παρατήσω τις ανάγκες μου τις βαθιά συναισθηματικές; Για να μπορώ να έχω να λέω πως είμαι παντρεμένη με παιδί και από μέσα μου να ξερνάω; Γιατί να έχω μία σύντροφο και να την κάνω τάρανδο γιατί δεν με καλύπτει στις σεξουαλικές μου αναζητήσεις αλλά τι να κάνεις, έτσι είναι αυτά;
ΓΙΑΤΙ;
Και το γιατί μου το συγκεκριμένο έρχεται γιατί κυρεςκαικύροι ναι, έχω πέσει θύμα διπλού ρόλου (με και χωρίς την συγκατάθεσή μου) και δεν είναι μωρέ πολύ ωραίο και τελικά καταλήγω να σκέφτομαι "θα μου κάνει εμένα τώρα αυτός τον μάγκα και θα μου ματώσει τον κω*ο αλλά αύριο θα πάει διήμερο στην πεθερά του για να μην του κάνει μούτρα η γυναίκα του" και...κάτι δεν μου κολλάει.

Θα ήθελα να τοποθετηθείτε, θα με ενδιέφερε να ακούσω απόψεις και είμαι και έτοιμη να αντιπαρατεθώ σε αυτές - αρκεί να μην μου γράψετε και 4πλα σεντόνια γιατί ο εγκέφαλός μου εμένα δεν χωρά πολλά.
Και υπόσχομαι να μην τρολλάρω.

 

@Mind'n'Flesh τί εννοείς "διπλού ρόλου";

 

"Θρηνώ όλες τις χαίτες των κοριτσιών που' ναι ριγμένες
επάνω στα μαξιλάρια του συμβατικού έρωτα."

Μάτση Χατζηλαζάρου

 

 

Τι να πούμε δηλαδής..?
Πως τα άτομα που υιοθετούν αυτό τον τρόπο ζωής, είναι η πεμπτουσία της υποκρισίας, του καθωςπρεπισμού ντυ κώλ, της κότας της λειράτης, της ζουμπουρλούς..?
Να πούμε πως κολυμπάνε τόσο μέσα στις ενοχές τους, που ο Αδάμ μπροστά τους, είναι στου γιαλού τα βοτσαλάκια..?
Να πούμε πως αντιπροσωπεύουν την εκπόρνευση με κεφαλαίο Ε..? (Διότι υιοθετούν το "κόλπο" για τα κοινωνικά και οικονομικά ανταλλάγματα που τους προσφέρει η "συντεταγμένη σχέση")...
Πουτάνες τελειωμένες που εκπορνεύονται για να έχουν την άνεση να χρηματοδοτούν της καύλας τους τον χαβά, δυο φορές από κανά διωράκι την φορά, αντιμετωπίζοντας τους παρτενέρ τους ως πόρνες επίσης, διότι εξ ιδίων κρίνουν κλπ κλπ...
Να πούμε πως η φωτογραφία τους κοσμει στο λεξικό το λήμμα "κλασομπανιέρα"?
Επειδή δεν σ' αρέσει να διαβάζεις πολλά, δεν θα σου πω το πλαίσιο της δικαιολόγησης που χρησιμοποιούν και πόσο ξεκούδουνο είναι...
Πάντως να ξέρεις ένα κοινό τους χαρακτηριστικό: Όσο κι αν δεν τους φαίνεται είναι εξαιρετικά άκαμπτοι, ψιλοφανατικοί, ισχυρογνώμονες και δεν παίρνουν από λόγια...
Το ένα στα 5 από αυτά τα άτομα το ξέρει πως είναι έτσι, αλλά δεν μπορεί να αντιδράσει, γιατί είναι σε λούκι από την ημέρα που γεννήθηκε, σκλάβος δηλαδή εν τοις πράγμασι και μάλιστα συνειδητοποιημένος.
Οι υπόλοιποι είναι απλά σκλαβάκια ευκαιρίας, λένε και αρλούμπες ανάλογες και έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους.
Υπεύθυνη για την παραγωγή τους είναι η οικογένειαμ συνηθέστατα η ...μαμά, με ένα π@!*&0 νααα, με το συμπάθειο...
Αυτά ... (είπα να βάλω κι ένα λολ , αλλά τεσπά)...

 

Ένας αλλος συγγραφέας διερωτήθηκε αν οι γονείς κάποιας 16χρονης, γνωρίζουν πόσα χιλιόμετρα είχαν μέχρι εκείνη την στιγμή διανύσει τα μουνόχειλα της κόρης τους πάνω σε ξένα σεντόνια...
(Δεν θυμάμαι ποιος, ένεκα το ...γκούντα).

 

γεια σου. ξερεις εχω καποιες ενστασεις σε αυτα που λες και απλα θα τις θεσω οσο πιο περιεκτικα μπορω. [σεβόμενος πάντα και τους σημαντικούς άλλους για εκείνον, ... και να μας στηρίζουν.] και τι γινεται αν εμενα το δικο μου κουτι/ευτυχια εχει σχση μ την δυστυχια καποιων ασημαντων προσωπων για μενα? δηλαδη γτ μονο σεβομενος μονο τους κοντινους μ? καθαρα δηλαδη συμφεροντολογικα, επειδη κακα τα ψεματα οπως λες τους εχουμε για να λυνουμε τις συναισθηματικες μας αναγκες? και αν αυτο ειναι η αποψη σου , τοτε μηπως αυτο ιναι το δικο σου κουτι?

[Όμως... Όμως, γιατί να κάτσω εγώ τώρα να γίνω ξαφνικά νοικοκυρά ... από μέσα μου να ξερνάω;] και γιατι το ενα αναιρει το αλλο? το να κανεις οικογενεια δεν σημαινει οτι δεν θα καλλυπτεις τις συναισθηματικες σου αναγκες ουτ σημαινει οτι θα εισαι νοικοκυρα με τον τροπο που παλι εσυ του δινεις ερμηνεια. αυτη την ερωτηση ΩΦΕΙΛΕΙ ο καθενας και η καθεμια να την κανει στον εαυτο του πριν παρει την αποφαση να δημιουργισει οικογενεια. αν μετα τα φερει ετσι η ζωη και διαλυσει την οικογενεια του/της τοτε εχει καλως, αλλα σε αυτη την περιπτωση θα ξερει τι γιατι που εσυ ρωτας. και να στο πω αλλιως. ακομα και καποια καποιος που παντρευεται χωρις αισθηματα για να λυσει τα οικονομικα του, γνωριζει τι εχει να κερδισει και τι να χασει. οποτε οταν λες [Γιατί να έχω μία σύντροφο... αλλά τι να κάνεις, έτσι είναι αυτά] εγω θα απαντησω, οχι δεν ειναι ετσι. εκανες μια επιλογη και ωφειλες να γνωριζεις τα πλονεκτηματα και τα μιονεκτηματα της αποφασης σου. πολυ απλα αυτος/η που περιγραφεις θελει να εχει τα πλεονκτηματα της επιλογης του χωρις τις συνεπειες. και μαλιστα προσπαθει να αποφυγει τις συνεπειες της δικης του αποφασης εις βαρος αυτου/ης που ωφεληθηκε. συγγνωμη αλλα αυτο για μενα ειναι στην καλυτερη ανευθυνο στην χειροτερη ανηθικο.ΠΡΟΣΟΧΗ δεν λεω οτι μεσα στη ζωη δεν γινται να στραβωσει μια κατασταση.. αλλα αλλο να στραβωσει στην πορεια και αλλο να μπεις εν γνωση σου σε μια στραβη κατασταση μετα να ζητας και τα ρεστα και στο τελος να πατας πανω σε αλλους και να βολευσαι με τι δικαιολογια ''ετσι ειναι αυτα''.

στη ζωη παντα παιρνεις δρομους. ο καθενας εχει τα προταιρηματα του και τις αρνητικες συνεπειες. το ασχημο στους ανθρωπους ειναι οτι ανευθυνα δεν θελουν να δεχθουν το ρισκο των συνεπειων. ειναι αυτο που λεμε παιξαμε και χασαμε. το να παω προσπαθησω να κλεψω με ασσο κατω απο το μανικι, δεν αναιρει αυτο που γνωριζω μεσα μου οτι εχασα. και οσο δεν το συνειδητοποιω τοσο απομακρυνομαι απο την αρχη του δρομου που εχω παρει. και αυτο μου κοστιζει χρονο.γιατι οσο απομακρυνομαι τοσο περισσοτερο χρονο χρειαζομαι να γυρισω πισω και να παρω τον αλλο δρομο. η αναθεση ευθυνων πρεπει να γινται αφου εχουμε κανει την δικη μας αυτοκριτικη.

 

Παντρεμένος εεε? 

 

?  

 

α δεν ειδα το παντρεμενος... οχι δεν ειμαι παντρεμενος..ειναι νωρις ακομα  

 

Στην οικονομία του "να τη βρίσκω καταπώς γουστάρω" εντάσσονται τα "σκλαβάκια ευκαιρίας", ανεξαρτήτως ισχυριζόμενου στάτους ή πρακτικής...
Λένε λοιπόν "εδώ είμαι, ανάγκες καλύπτω και ανάγκες μου καλύπτετε" σε μια καθαρά ανταλλακτική βάση.
Αν αυτό δεν είναι ξεκαθαρισμένο και από τα δυο μέρη, θα διαβάσουμε μια ιστορία - παραλλαγή του "Μεγάλαι προσδοκίαι", έχω λέγετε.
Αν περιμαζώχνετε τα σκλαβάκια εν πλήρει συνειδήσει του στύλ "οσο ...γαμάει το κρατάς και μετά το πετάς" είναι μια χαρά, ακόμα και αν το ...αβάδιστα έρχεται στον χώρο σου, σκλαβάκι, δεν το καταλαβαίνει (αυτό είναι το πιθανότερο, κι ας έχει δυο μεταπτυχιακά και ένα διδακτορικό, το σκλαβάκι ντε)...
Κάνετε την σεσιονάρα σας, σας μερσώ και τέτοια, τα λέμε (κλασικά πράματα) και πάπαλα μέχρι όσο σας γουστάρει.
Να χαίρεστε για την ύπαρξη των εν λόγω σκλαβακίων (δεν θα φτιάξετε τον κόσμο -καλό παιχνίδι), πάρτε και δώστε χαρά στο πλαίσιο ενός σέσιον (και το συνεδρία καλό είναι και ψωνιάρικο), and from here go others, ggod? Good!!!
Αν το σκλαβάκι, υπό διαφορετικές προϋποθέσεις θα μπορούσε να λειτουργεί διαφορετικά, μη σας απασχολεί.
Κάνετε και λίγο αγρανάπαυση, να στανιάρει το μυαλό και όλο και κάτι που θάχει κάτι να πει θα σας προκύψει...

Καλή πρακτική: Μην κολλάτε με σκλαβάκια που μπορεί να είναι μεν ζουμπουρλούδικα, σφιχτούλια, παιχνιδιάρικα και ατιμούλικα, αλλά δεν είναι για χόρταση.
Κίνδυνος να τους μοιάσετε, αφομοιώνοντας ασυνείδητα την πρακτική τους.
Όπως και να το κάνουμε η χαζοπουτανιά είναι κολλητική...

ΥΓ: Σέβομαι και υπολείπτομαι τις πόρνες, ως εκεί που δεν πάει άλλο.
Σιχαίνομαι τα φο-μπιζού ωσαύτως... Ιδίως αυτά που δεν το ξέρουν καν, καμώνονται πως δήθεν και καλά ξερνώντας τη μαλακία τους όπου βρούν, είναι κάμποσα.

 

Καλημέρα σε όλους, πρώτα απ όλα  

… περιορίζομαι να πω το εξής, είναι πολυτέλεια και μάλιστα βαριά, ακριβή και δύσκολη πολυτέλεια να έχει ένας εδώ και δεκαετίες ενήλικος μονή προσωπική ζωή όπως την θέλει και όχι διπλή με πολλαπλούς ρόλους. Για να έχει κάποιος την πολυτέλεια αυτή σημαίνει ότι έχει δουλέψει για δεκαετίες και ότι έχει κάνει επιλογές σκληρότατες και ότι έχει κουβαλήσει στους ώμους του το κόστος του να μη θέλει τα ίδια με "τους άλλους" με όλα όσα αυτό συνεπάγεται.

Δικαιολογώ απόλυτα αυτούς που δεν πήραν αυτή τη διαδρομή. Δεν ταυτίζομαι με μερικούς προλαλήσαντες που τους πήραν με το πολύ άγριο, δηλαδή  

 

Μπορείτε να μιλήσετε μόνο για τον εαυτό σας. Γιατι εσείς είστε με εναν τετοιο ανθρωπο με εμπλοκές. Γι αυτόν δεν μπορούμε να πούμε τίποτε εμείς. Δεν είμαστε εκεί όταν παντρευόταν, να ξέρουμε το πως και το γιατί, δεν είμαστε εκεί όταν ξεπόρτισε απο το γάμο του να ξέρουμε το πως και το γιατί. Ο,τιδήποτε άλλο, είναι εικοτολογία και πιθανότατα ηθικολογία. Το θέμα είναι αν ήταν ξεκάθαρος μαζί σας.