Αφορισμοί, ρήσεις, γνωμικά, σατιρικά, αποφθέγματα...

'' Ο χειρότερος τρόπος για να σου λείψει κάποιος.... είναι να κάθεσαι δίπλα του ξέροντας ότι ποτέ δεν θα τον αποκτήσεις.''

Gabriel Garcia Marquez


 

 

''Η ελευθερία...είναι πάντα η ελευθερία αυτού που σκέφτεται διαφορετικά.''

Ρόζα Λούξεμπουργκ
 

 

'' Η τελευταία λέξη της γης,οταν θα αφήνει την τελευταία της πνοή...θα είναι Ελλάς..."

Ζαν Ρισπέν
 
Ο Ζαν Ρισπέν (Jean Richepin, 1849- 1926) ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Χαρακτήρας παρορμητικός και αντισυμβατικός, διετέλεσε ελεύθερος σκοπευτής στον Γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870, ηθοποιός, δημοσιογράφος και λιμενεργάτης. Η ποιητική του συλλογή Το τραγούδι των ζητιάνων του στοίχισε ένα μήνα φυλακή –αλλά τον έκανε διάσημο.
https://el.wikipedia.org/wiki/Ζαν_Ρισπέν

 

''Η ανώριμη αγάπη λέει «σ’ αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι». Η ώριμη αγάπη λέει «σε χρειάζομαι επειδή σ’ αγαπώ».''

Erich Fromm
 

 

[Απο Τerra Papers]...

ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΜΙΑΣ ΑΠΑΤΗΣ
Ο Εκο ηταν αναμφισβητητα εξαιρετικα εφυης. Κατορθωσε να χτισει μια καριέρα πουλωντας φυκια για μεταξωτες κορδελες, οπως κανουν ολοι οι σχετικοί άχρηστοι απατεώνες (ΗΟAXES).

Δεν ήταν γραμμένα μόνο από τον ίδιο τα βιβλία του (όπως άλλωστε και κανένα βιβλίο προπαγάνδας) αλλά από τις γνωστές ομάδες. Είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ αν κάποιος μελετήσει ΟΛΑ τα υποτιθέμενα γραπτά του. Το αυτό συμβαίνει και με τα γραπτά του Καστανέντα, Κοέλιο, Τσόπρα κλπ και όλων των Προπαγανδιστών της τεχνικής του 5/1 δηλαδή 5 δυνατές αλήθειες και μια αφανή απάτη. Αυτή η 1 απάτη είναι τόσο δυνατή και καθοριστική που σε βγάζει έτη φωτός μακριά από την όποια αλήθεια αναζητάς και ακυρώνει με έντεχνο και δόλιο τρόπο τις 5 αλήθειες, καθιστώντας τον αναγνώστη ανίκανο να το αντιληφθεί. Τα βιβλία του (όπως και του άλλου κλέφτη κι αντιγραφέα Νταν Μπραουν) είχαν την χρησιμότητα να τα κρατούν στις παραλίες και να δείχνουν έξυπνοι, κουλτουριάρηδες και διανοούμενοι, οι ούγκανοι. Όχι όμως και τον σοβαρό και ψαγμένο ερευνητή-μελετητή. Δεν συμβαίνει αυτή η απάτη στα γραπτά του Νίτσε, του Εβολα, του Κρισναμούρτι, του Ράιχ, κάποιων Ελλήνων φιλοσόφων (όχι όλων) και όλων των άξιων λόγου ανθρώπων, που είναι σύνηθες να κινούνται στην αφάνεια κάνοντας πράξη το «Λάθε Βιώσας» του τιτάνιου Επίκουρου. Καλό είναι να μελετάμε και τους απατεώνες αν μη τι άλλο για να βρίσκουμε αυτό το 1 πολύτιμο που θέλουν να κρύψουν σε κάθε θέμα. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ασχολία για έξυπνους ανθρώπους την προτείνω.
 

 

«Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι “πρακτικοί άνθρωποι” -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί - μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.

Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα ‘μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας - και της εποχής μας».

Οδυσσέας Ελύτης, 19 Οκτωβρίου 1979, με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

 

Λιγο whipping την ημερα, τον γιατρο τον κανει περα.

Παραδοσιακη βδσμικη παροιμια.