Δεν αγαπαω απλα.. Λατρευω..

Δεν αγαπάω απλά.. Λατρεύω..

Υπάρχει κάτι που λατρεύετε ;
Από ένα αντικείμενο, μία σκέψη , ένα συναίσθημα...
Μ άλλα λόγια οτιδήποτε λατρεύετε..

So, let's start ... !

Λατρεύω το κυριακάτικο - μεσημεριανό ξύπνημα , ύστερα από ένα τρελό Σαββατόβραδο.
Λατρεύω την λευκή σοκολάτα, τον καφέ , την βότκα και την μαστίχα.
Λατρεύω τις γάτες.
Λατρεύω την BMW.
Λατρεύω τη θάλασσα.
Λατρέυω τον ήλιο και τη ζέστη.
Λατρεύω να βλέπω το πρωί μήνυμά σου.
Λατρεύω την ώρα που έρχομαι σε σένα.
Λατρεύω την ηρεμία.


Λατρεύω να έχω λατρείες στη ζωή μου... Να παθιάζομαι... Να ζω...

 

 

Λατρεύω την ωρα που ακουμπάω το κεφαλι μου στο μαξιλαρι μετα απο μια κουραστικη μερα
Λατρευω την bugatti veyron
Λατρευω τη μυρωδια της φυσης μετα απο μια βροχη..
Λατρευω να κοιταζω τη βροχη απο το παραθυρο μου με μια κουπα ζεστο καφε
Λατρευω τη μυρωδια του σωματος του
Λατρευω τα γλυκα με σοκολατα, τα ξηρά κρασιά και τα τυριά
Λατρευω τη σκεψη οτι μπορω να πετυχω αυτα που επιθυμω...

 

Λατρεύω:

- Τον ήχο της γκάϊντας.
- Την ποίηση.
- Να περπατώ με τις ώρες κάτω απ' την βροχή χωρίς ομπρέλα.
- Να βλέπω παραστάσεις σε μικρά θέατρα.
- Τον μωβ χειμερινό ουρανό της Τεργέστης.
- Να μυρίζω και ν' ακουμπώ κιτρινισμένα απ' τον χρόνο βιβλία.
- Που και που την δουλειά μου.
- Την μοναχικότητα μου.
- Το ψύχος, την νύχτα, την ομίχλη και την καταχνιά.
- Ν' αγκαλιάζει το κορμί μου η θάλασσα.
- Την ιδέα ότι στα πενήντα μου θα τα βροντήξω, θα γεμίσω ένα σάκο και θα φύγω όσο πιο μακριά γίνεται απ' όλους και απ' όλα.

 

Λατρεύω:

Tequila
Σοκολάτα (Cote D'Ore, Corne, Neuhaus, Godiva...)
Gaming (since 1996 περίπου... φααακκκ)
Το αυτοκίνητο μου
Φωτογραφία (αν και νέο χόμπι)
Μουσική (Rock, Metal, Κλασική, Jazz, Blues και άλλα)
Σειρές
Να βλέπω ταινίες στο σινεμά (χωρίς τους μαλάκες που μιλάνε από πίσω σου και τον ψηλό μπροστά σου  )
Συναυλίες

...τον MS Internet Explorer    <<<----------------- Sarcastic​

 

-Όταν βρίσκω ένα κομμάτι που έψαχνα...ή όταν ακούω κάτι που με συναρπάζει
-Το φαγητό
-Να με γδέρνει ο άνεμος στο κατάστρωμα του πλοίου...και η αλμύρα που μένει μετά
-Να χορεύω
-Βόλτες στο δάσος
-Τους ήχους κάτω απ' το νερό
-Να πατάω και να κλωτσάω τα ξερά φύλλα
-Να μου χαιδεύει τα μαλλιά
-Τον ήλιο να με ζεσταίνει
-Νυχτερινό κολύμπι στη θάλασσα
-Βραδιές με κρασί και καλή παρέα
-Χαριτωμένα πράγματα
-Να παρατηρώ τους άλλους ανθρώπους
-Τα θρίλερ

 

-Λατρεύω την θάλασσα, την καυτή άμμο κάτω από τα πόδια μου
-Να χάνομαι στο βλέμμα κάποιου, φίλος, γνωστός, αγαπημένος, δεν έχει σημασία. Απλά να βλέπω τα μάτια του/της να με κοιτούν...
-Να πίνω κάτι δροσερό το βράδυ στην παραλία, υπό το φως της πανσελήνου, και μετά να βουτάω στη θάλασσα...να χάνομαι στα μαύρα νερά...
-Να με κανακεύουν, να με χαιδεύουν, να με φωνάζουν με υποκοριστικά (μάτια μου, μικρή μου, ζουζούνα κλπ)
-Να βγαίνω βόλτες, να χαζεύω τη φύση, να παρατηρώ την αλλαγή των εποχών
-Να ακούω το ίδιο τραγούδι που μου έχει κολλήσει ξανά και ξανά...
-Να κλαίω, να γελάω, να αυτοσαρκάζομαι, να κάνω τον άλλο να γελάει, και να κλαίει...
-Να μυρίζω το άρωμα του πάνω μου
-Να πειράζω, να τσιγκλάω, να κάνω ζουζουνιές
-Να δείχνω την δυναμικότητά μου, την αυτοπεποίθηση μου και τα κατορθώματα μου σε αυτούς που δεν πίστευαν σε εμένα, που δεν με σέβονταν γιατί δεν τους γέμιζα το μάτι.
-Να βοηθάω όπου μπορώ, να δίνομαι με όλο μου το είναι, σε αυτούς που το αξίζουν.
-

 

Λατρεύω... τα σκυλιά μου κάθε μέρα και πιο πολύ!! Τόσο γλυκά και τόσο αθώα που είναι ακόμη και όταν κάνουν ζημιές. Λατρεύω τις τηγανιτές πατάτες και ποτέ μα ποτέ δεν μπορώ να αντισταθώ. Επίσης λατρεύω και τα τυριά όλα τα τυριά. Λατρεύω το κρύο του χειμώνα και την μυρωδιά της άνοιξης. Λατρεύω το αλκοόλ και περισσότερο την βότκα και τα αυτοκίνητα σκαραβαίους. Λατρεύω τα supeρ star μου...τόσο άνετα! Λατρεύω τις στιγμές που είμαι ή θέλω να μείνω μόνη μου και τα party nights με καλεσμένο μόνο τον ευατό μου!!
Λατρεύω τα χάδια και το μασαζ..άπειρες ώρες χωρίς να κουνηθώ. Λατρεύω τα φαρμακεία..ποτέ δεν χάνω ευκαιρία να μπω για να χαζέψω σε ένα φαρμακείο. Λατρεύω την καλή αίσθηση του χιούμορ και την καλή παρέα που συνήθως πάει με το αλκοόλ. Λατρεύω την ευγένεια και τέλος λατρεύω το άρωμα μου!

 

Λατρεύω την αυστηρή ματιά Του..
Λατρεύω την μουσική...
Λατρεύω τον ήχο απο το βιολί..
Λατρεύω το άρωμα του κυπριακού καφέ...
Λατρεύω τα ζουζουνοανήψια μου...
Λατρεύω την θάλασσα...
Λατρεύω τα ψάρια...
Λατρεύω το σινεμά...
Λατρεύω τα πάρτυ γενεθλίων...

 

Λατρεύω τις μυρωδιές των ανθρώπων που αγαπώ. λατρεύω την ήσυχη ψυχεδελική μουσική νωρίς το βράδυ όταν μόνη γράφω τι λατρεύω. λατρεύω την αγωνία εκείνη όταν σε παίρνω τηλέφωνο. λατρεύω τους φίλους μου όλες και τις φίλες μου. λατρεύω το σέξι χορό που κάνω όταν μόνο είμαι μόνη. λατρεύω τη νύχτα και τ' αστέρια και τα σκυλιά που σε νοιάζονται και τα κενά γιατί σου δίνουν χώρο. λατρεύω το καλοκαίρι και την άνοιξη και τις παραδόσεις εκείνες που τις ξεφτιλίζεις με την παρέα σου. λατρεύω τον ορθογραφικό έλεγχο και λατρεύω να προσθέτω στο λεξικό λέξεις που εγώ έφτιαξα ή εγώ πιστεύω ότι αξίζουν. λατρεύω να μην υπακούω σε κανόνες και να υπακούω σε κανόνες και κάθε φορά εγώ να αποφασίζω τι από τα δύο θα κάνω.

λατρεύω τα φιλιά και τις αγκαλιές κι όλα εκείνα τα πιστεύω που αντί να μας πνίγουν μας ελευθερώνουν.

λατρεύω τις ταινίες και τα μούσια στους άντρες και τα ζεστά χαμόγελα κι εκείνα τα σύντομα βλέμματα που γνωρίζεσαι.

λατρεύω την έκθεση και τους ενήλικες και τα παιδιά και λατρεύω να κολυμπώ γυμνή στη θάλασσα.

 

Με λατρεύω.

 

Λατρευω τα ματια
το χαμογελο τα ταξιδια
το αρωμα που εχει η πασχαλια
λατρευω τις κρεπες με λευκη σοκολατα
λατρευω να ακουω μουσικη το βραδυ
ΛΑΤΡΕΥΩ .....ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

 

Το ευτυχισμένο τέλος των ιδιωτικών ιστοριών

___________

[...]
Ο Φλορεντίνο Αρίσα τον άκουσε ασάλευτος. Ύστερα, κοίταξε έξω από τα παράθυρα όλον τον κύκλο που σχημάτιζε την περιφέρεια της ναυτικής πυξίδας, τον ξεκάθαρο ορίζοντα, το δεκεμβριάτικο ουρανό χωρίς ούτε ένα σύννεφο, τα νερά πλεύσιμα για πάντα και είπε:

"Θα συνεχίσουμε ίσια, ίσια, ίσια, ξανά για τη Λα Δοράδα".

Η Φερμίνα Δάσα ανατρίχιασε, γιατί αναγνώρισε τη φωνή από τα παλιά, φωτισμένη από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και κοίταξε τον καπετάνιο: αυτός ήταν το πεπρωμένο. Αλλά ο καπετάνιος δεν την έβλεπε, γιατί είχε μείνει ξερός από τη δύναμη της έμπνευσης του Φλορεντίνο Αρίσα.

"Το λέτε στα σοβαρά;" τον ρώτησε.

"Από τότε που γεννήθηκα", είπε ο Φλορεντίνο Αρίσα, "δεν έχω πει ούτε μια κουβέντα που να μην είναι στα σοβαρά".

Ο καπετάνιος κοίταξε τη Φερμίνα Δάσα κι είδε στα βλέφαρά της τις πρώτες λάμψεις από μια χειμωνιάτικη πάχνη. Ύστερα κοίταξε το Φλορεντίνο Αρίσα, την ακατανίκητη ψυχραιμία του, τον ατρόμητο έρωτά του και τον τρόμαξε η αργοπορημένη υποψία πως είναι η ζωή περισσότερο από το θάνατο αυτή που δεν έχει όρια.

"Και μέχρι πότε νομίζετε πως μπορούμε να συνεχίσουμε αυτό το πήγαινε έλα του διαβόλου;" τον ρώτησε.

Ο Φλορεντίνο Αρίσα είχε την απάντηση έτοιμη εδώ και πενήντα τρία χρόνια, εφτά μήνες και έντεκα μέρες με τις νύχτες τους.

"Για όλη μας τη ζωή", είπε.

Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, τελευταίες παράγραφοι​