Επίκληση θανάτου

Η σκλάβα μου, σε μια αναφορά της, βιώνοντας ένα ενδεχόμενο χωρισμό, επικαλέστηκε τον θάνατο. Πως το κρίνετε αυτό? Το θεωρείτε εκβιασμό? απειλή για να μην την χωρίσω ή εκδήλωση μέγιστης αγάπης?

 

Dimitris κι εγώ έτσι το σκέφτομαι. Τι να την κάνω μια ζωή χωρίς Τον Αφέντη μου; Δεν νομίζω να είναι εκβιασμός ή απειλή. Όταν παραδίδεις τη ζωή σου σε Κάποιον απλά δεν μπορείς να φανταστείς να ζεις διαφορετικά. Σε ανάλογη συζήτηση που είχα με μια φίλη σκλάβα μου είχε πει "Ο Αφέντης σου θα σε Προετοιμάσει για να ζήσεις μόνη" Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο αλλά σκέψου το αν θέλεις.

 

Εγώ θα έλεγα εκδήλωση αρρωστημένης αγάπης και συγγνώμη αν ακούγομαι σκληρή. Πολλές φορές μου έτυχε να σκεφτώ ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς κάποια άτομα αλλά αυτή την πρόταση δεν την χρησιμοποιώ κυριολεκτικά όσο για να δείξω στον άλλο πόσο είναι η αγάπη μου για εκείνον. Και έχει τύχει να το κάνω σε στιγμές τρυφερές και σίγουρα όχι σε στιγμές χωρισμού. Δεν μπορείς να κρατήσεις μία σχέση βασιζόμενος στην λύπηση ή στον φόβο μήπως αυτή σου η απόφαση οδηγήσει τον άλλο να κάνει κάποια τρέλα. Αν ήταν να τερματίσει τη ζωή της θα το έκανε χωρίς να πει σε κανέναν τίποτα. Αλλιώς είναι συναισθηματικός εκβιασμός. Δεν μας φταίει κανείς αν στη ζωή μας δεν δίνουμε καμμία άλλη αξία πέρα απο το όταν συνυπάρχουμε με συγκεκριμένα άτομα.

 

Το θεωρώ απαράδεκτο για να μην πω ανήθικο. Οταν αγαπάς πραγματικά ενδιαφέρεσαι να κάνεις τον σύντροφο σου ευτυχισμένο, όχι αγχωμένο. Το να προσφεύγεις σε φτηνούς και ύπουλους εκβιασμούς προκειμένου να μην τον χάσεις σημαίνει απλά ότι ευτελίζεις τα αισθήματα σου, και εξευτελίζεσαι ο ίδιος καθ' ότι βολεύεσαι και με τον οίκτο του άλλου και όχι την αγάπη του.

Η αγάπη για μένα είναι το 'δούναι', όχι το "λαβείν". Οταν χρησιμοποιείς τέτοιου είδους απειλές, τότε ζητάς, δεν δίνεις. Ζητάς να έχεις κάτι που ενδεχομένως δεν δικαιούσαι, γιατί αν ο άλλος δεν σε θέλει, δεν δικαιούσαι να είσαι δίπλα του. Κι εγώ έχω αιστανθεί έτσι, αλλά ποτέ μα ποτέ ούτε καν σκέφτηκα να καταφύγω σε τέτοιου είδους τεχνάσματα. Πάνω απ' όλα αξιοπρέπεια παιδιά, έτσι κερδίζουμε την εκτίμηση του συντρόφου μας, όχι με κλαψομουνιές και εκβιασμούς...

 

Dimitris το αν είναι αλήθεια και βγαίνει από βαθιά μέσα της αυτή η φράση και το εννοεί ή απλά το λέει σαν εκβιασμό ή σαν απειλή νομίζω ότι εμείς δεν μπορούμε να το κρίνουμε... μόνο εσύ μπορείς.. εσύ γνωρίζεις το πόσο πολύ έχει προχωρήσει η σχέση σας... πόσο έχει παραδοθεί η σκλάβα σου.. μέχρι που την έχεις οδηγήσει.

 

Μα και όταν το εννοεί meira και το διατυπώνει πάλι εκβιασμός δεν είναι? έμμεσος ή άμεσος?
Δεν αναφέρομαι στην περίπτωση που το αναφέρει ψευδώς, ειλικρινής είναι και το πιστεύει όταν το λέει.

 

... σου πα "θα πεθάνω αν σκοτωθείς" κι όμως έχω ζήσει...

Κατά τ άλλα συμφωνώ με τη little slut[PieR].

Θα ήμουν πάρα πολύ επιφυλακτική στο να χαρακτηρίσω ως εκβιασμό και γενικά υστεροβουλία την έκφραση των αναγκών μίας γυναίκας που δεν είναι εγώ. Δε γνωρίζω τι μπορεί να έχει στην ψυχή της η σκλάβα αυτή.

Και δεν παίρνω όρκο ότι η καχυποψία απέναντι στη σκλάβα Του είναι το καλύτερο χαρακτηριστικό που μπορεί να έχει ένας Κυρίαρχος.

Ίσως θα μπορούσες να δεχτείς αυτό που λέει η σκλάβα σου at face value και να την προετοιμάσεις για release.

 

Δεν νομιζω οτι προκειται για εκβιασμο.Πρεπει να προσπαθησεις να το δεις απο την δικη της οπτικη,και να εχεις παντα υποψιν σου το ποσο διαφορετικα σκεφτονται οι γυναικες απο εμας.Θα την χαρακτηριζα σιγουρα υπερβολικη,και μαλλον κατι που θα ειπωθηκε πανω στον πανικο καποιων στιγμων.Το καλυτερο ειναι να συζητησεις μαζι της και να δεις τι σκεφτεται,διοτι πιθανοτατα αυτη η σταση της θα εχει 'φοβησει' και εσενα.Εαν συνεχισει να επικαλειται το ιδιο,τοτε μαλλον πρεπει να επαναπροσδιορισεις την σχεση σου.

 

tender lilly έχεις δίκαιο, η σκλάβα μου δεν έχει σκοπό να με εκβιάσει, ούτε υπάρχει υστεροβουλία στα λεγόμενά της, απλά έτσι νοιώθει και λέει αυτό που νοιώθει.
Από την στιγμή όμως που το καταθέτει τι συμβαίνει?
Τι συμβαίνει στον καθένα που ο/η σύντροφός του λέει κάτι τέτοιο. Το λιγώτερο που συμβαίνει δεν είναι ο ένας να καθίσταται όμηρος του άλλου?

 

Η αίσθηση πως τελειώνει ο λόγος της ύπαρξης σου εάν χάσεις το ταίρι σου είναι πραγματικά συγκλονιστική. Χάνοντας το ταίρι σου χάνεις το σημείο αναφοράς σου, αντιμετωπίζεις την μοναξιά και το κενό, αισθάνεσαι σαν καράβι ακυβέρνητο κ.ο.κ.

Κάποια στιγμή ο πόνος μαλακώνει και όσο και τετριμένο και να ακούγεται, ο χρόνος γιατρεύει και ο λόγος να ζήσουμε ξαναβρίσκεται μπροστά μας γιατί έτσι είναι η ζωή. Γεμάτη εμπειρίες. Τα κενά της απώλειας ποτέ δεν αναπληρώνονται αλλά μετά την απώλεια έρχεται η γέννεση άλλων καταστάσεων.

Τα παραπάνω όμως έχουν να κάνουν με το D/s όσο έχουν να κάνουν και με μια βανίλλα σχέση αγάπης. Η απώλεια είναι απώλεια. Ο πόνος είναι πόνος.

Με κάποια επιφύλαξη θα πω πως στο D/s ίσως μας δίνεται καλύτερα η ευκαιρία να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με μεγαλύτερο σθένος. Στη περίπτωση του M/s Ο Κυρίαρχος έχοντας υπ'οψη πως αναλαμβάνει το well being της σκλάβας ολοκληρωτικά, φροντίζει να την δυναμώσει και ανάλογα προς κάθε κατεύθυνση, ή τουλάχιστον θα έπρεπε προβλέποντας ακόμα και την απουσία Του από την ζωή της/του.

Υ.Γ. Όλα αυτά είναι λόγια εύκολα ειπωμένα αφού βρίσκομαι σε μια ευτυχισμένη φάση της ζωής μου και η απώλεια μοιάζει με πολύ πολύ μακρινό εχθρό.

 

Δυσκολη η θεση σου Demetris..αν έχετε φτασει στον χωρισμό για καποιους λογους θέλει πολυ κουβεντα η σκλαβα σου για να καταλαβει ορισμενα πραγματα...εμεις εδω απο τον καναπε τι να πουμε? συζητηση πολυ...και ισως στηριξη από κάποιους φίλους/φίλες..

 

Μου κάνει μεγάλη εντύπωση πως φτάσατε σε αυτό το σημείο !
Ίσως θα έπρεπε να σκεφτείς τους λόγους που έφτασε η σκλάβα σου να σου πει κάτι τέτοιο ,
και να το νιώθει,
και φυσικά το δικό σου ρόλο σε αυτό ,
και τότε θα βρεις και το τρόπο να το αντιμετωπίσεις .
Είσαι υποχρεωμένος για μένα να ανατρέψεις την όλη αυτή κατάσταση και σύντομα .
Αν εννοεί αυτό που σου είπε ,
τότε υπάρχει πρόβλημα σοβαρό ,
για εκείνη πρώτα φυσικά και μετά και για σένα !
Θα πρέπει να δουλέψεις σοβαρά και διαφορετικά !