Οικειοθελής Κλειτοριδεκτομή

Ξέρετε @Stalker ακόμα και η ενδοοικογενειακή βία, σε πολλές περιπτώσεις, συναινετική είναι.

Έχουν ενδιαφέρον τα ερωτήματά σας. Σε κάποιες περιπτώσεις, θεωρώ, πως δεν είναι δικαίωμά μας μα υποχρέωση μας. Σε ποιες ; Εξαρτάται από την προσωπική "ηθική".

 

Aπό τα μεγαλειώδη νήματα, ωδή στα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών, ελεγεία στη πάρτη και την κοσμάρα μας, ύμνος στην άγνοια του τι προσλαμβάνουμε, τι αντιλαμβανόμαστε και του τι καταλαβαίνουμε.... Το τι καταλαβαίνουμε προκύπτει όταν πάμε να εκφράσουμε την γνώμη μας για το όποιο θέμα προσλάβαμε και πώς το αντιληφθήκαμε...
Πάμε απλά... Γεγονότα μόνον...
1. Τίθεται ένα θέμα και ένας συλλογισμός με καπάκι καναδυό ερωτήματα.

Περίπτωση 1.
α.Έχεις κάτι να πεις? Πολύ ή λίγο, στα παπάρια μας. Δικό σου και επί του θέματος είναι αυτό που θες να πεις? Πάει καλά!
β. Δεν μπορείς να σωπάσεις, και σού βγαίνει άτσαλα, ακτιβίστικα και πληγωμένα..? Περίμενε και σκέψου το..!
γ. Τρελαίνεσαι με την διαδικασία και τα technicalities? Πιστεύεις πως κι εδώ ο τύπος έχει να κάνει με την ουσία σε αυτό το μήκος κύματος? Έχασες! Εδώ ουσία είναι το ίδιο το θέμα, όχι το αντικείμενο που πραγματεύεται/βάζει/υπαινίσσεται whatever....

Περίπτωση 2.
α. Κάτι δεν σού πάει καλά.
Γιασάν που τόπιασες! Τι δεν πάει καλά? Με το ν και το σ, περικαλώ (είναι ψευδές, είναι ανυπόστατο, είναι υπόθεση φαντασίας που βαφτίζεται πραγματικότητα, τι σταδιάλα είναι?)...

β. Είναι επικίνδυνο.
Πράγματι σε έναν ανοιχτό διάλογο σε ένα ανοιχτό μέσον επικοινωνίας, θέματα που έχουμε βάσιμα στοιχεία πως μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα σε άτομα που πιθανόν να είναι ανώριμα συναισθηματικά ή καθ΄ οιονδήποτε τρόπο ασταθή ή με ελάσσονες εμπειρίες ή το ίδιο το θέμα απαιτεί υψηλή επαγγελματική/επιστημονική κατάρτιση από τον εισηγητή, καλό είναι να αποφεύγεται. Αυτό λέγεται συνειδητότητα, συνεπάγεται αυτολογοκρισία και συζητιέται μόνο με άτομα που μπορούν να συμμετέχουν κατά την κρίση μας. Τελεία και παύλα. Δεν έχει να κάνει με την ελευθερία του λόγου (ψιλά γράμματα μεν, χέστηκα για όσους δεν τα διαβάζουν)...
Αυτό σημαίνει πως ο εισηγητής/νηματοθέτης έχει την στοιχειώδη επίγνωση του δυνητικού κοινού που απευθύνεται.
(Γνωρίζω τουλάχιστον μια περίπτωση που σε "δύσκολο" θέμα με βαθύτατες ψυχολογικές προεκτάσεις, ζητήθηκε από τον εισηγητή να αντιληφθεί το "επικίνδυνον" του θέματος και προς μεγάλη απογοήτευσή του και ζωχάδα και τιμή του συνάμα, το σταμάτησε)...

Οι τοποθετήσεις, των οποίων τα κίνητρα έχουν να κάνουν με την αφεντομουτσουνάρα μας, για το αγνό, άσπιλο μουνί μας, για το "ω γλυκό μυστήριο της ζωής σε βρήκα", για την ευθυπουτσίαση αντιστοίχως, για το "δικό μας" "βδσμ" και για το τι μαλάκες είναι οι άλλοι και τι γαμάω είμαστε εμείς που κατέχουμε την άφατη γνώση, μπορούν άπαντες οι αναλόγως τοποθετηθέντες/είσες να τα χώσουν βαθύτατα με παραβίαση και του δεύτερου σφιγκτήρα στον κώλο τους, να το απολαύσουμε (περικαλώ αναρτήστε και το βίδεο να σπάμε πλάκα, σαν με το μαλακιασμένο στον Αστερίξ που έχασε την μπουκίτσα του στο φοντύ, μέχρι εκεί και πολύ σας πάει)...

Και το γράφω αυτό, διγιότι υπήρξαν φωνές που ανέκραξαν "σία ρε, μάινα τα πανιά, μπάστα ρε, στοπ που να σας πάρει", αλλά πού να καταλάβουν τα ζούδια..?
Αδήριτα ζωώδης ανάγκη το λίφτινγκ της πάρτης τους στο κοινό που απευθύνονται στο όνομα της καύλας τους...
Υπέροχο ως γεγονός, δεν λέω, χορτάστε την όμως καμιά φορά, να ησυχάσουμε και μεις, ναι..

Πιο αγαπησιάρικα δεν μπορώ να τα πω...

 

Τάδε έφη ο Μπάρμπα- Θωμάς που παίζει το μπουζούκι εις άνω κλιμάκια θνητών, λέγοντάς τους αγαποπαθολογικά να ξεκαυλώνουν πριν τους βρει το γήρας, ώστε η φύση να ησυχάζει. Απ' την άλλη και επί του νήματος «Μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου δώσεις», του Διογένη του Κυνικού απ' το σκυλάκιας.

 

-> Ποια είναι η γνώμη σας για τα παραπάνω?
Θα περιμένω να ενημερώσει κάποιος για το κόστος της επέμβασης, και θα αποφασίσω μετά  

-> Σαν Κ θα εγκρίνατε ποτέ κάτι τέτοιο για το υ σας?
Δεν γνωρίζω αν είναι ασφαλές όλο αυτό ή αφήνει κρυφά κουσούρια. Ενοχο μεχρι να αποδειχτεί αθώο. Πιο ενδιαφέρον να σου φέρνει και καμιά φίλη της να γουστάρουμε όλοι, και να είμαστε στο λίμιτ απ, αν θέλουμε, παρά να γουστάρει μόνη της  

-> Σαν υ θα το θεωρούσατε σαν το μεγαλύτερο δώρο που θα ήσασταν σε θέση να κάνετε στον Κ σας?
Δεν νομιζω οτι θέλουν τέτοια πράγματα τα Κ κυρίως, αυτο είναι καθαρά εφετζίδικο, βιτρίνα.

-> Έχει κάποιος σχετική εμπειρία από οποιαδήποτε από τις 2 πλευρές?
Οτι έχω διαβάσει , δηλαδή οτι το κανουν οι τζιχαντιστές και οι Μασάι στην Αφρική.

 

Καμία φράση δε φοβάμαι και δεν καταλαβαίνω πού το είδατε. Ένα πράγμα έγραψα. Και για κάθε έναν που κάνει ότι δεν το καταλαβαίνει, (όχι που δεν συμφωνεί) του έχω και τριακόσιες αναδιατυπώσεις:

Ή κάθε οικειοθελής ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων είναι εξ' ορισμού ψυχική διαταραχή ή κανένας οικειοθελής ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων δεν είναι εξ ορισμού ψυχική διαταραχή.

Τα ζογκλερικά της επιχειρηματολογίας ότι στην περίπτωση αλλαγής φύλου δεν τίθεται θέμα διαταραχής, επειδή διαμεσολαβεί διάγνωση ψυχιάτρου (περί τίνος πράγματος γνωματεύει, έχετε αναρωτηθεί; ) ενώ τάχα η οικειοθελής κλειτοριδεκτομή θα γίνει ένα απόγευμα στα επείγοντα του ΚΑΤ είναι άτοπα.

Η ισχυρότερη παρέμβαση της κοινωνίας στο θέμα στην περίπτωση αλλαγής φύλου, (ιατρική, δικαστική κλπ) είναι επειδή αυτή η αλλαγή έχει λειτουργικό αντίκτυπο στην κοινωνία (αλλαγή αστυνομικής ταυτότητας, εργασιακά δικαιώματα, κλπ κλπ) και άρα η κοινωνία έχει έ ν ν ο μ ο συμφέρον να παρέμβει στην αυτοδιάθεση του ατόμου.

Και φυσικά τα πιστοποιητικά προχωρημενιάς της Lifo δεν είναι επιχειρήματα.

Αυτά επεσήμανα στο προηγούμενο ποστ μου που αναφέρεσθε, όχι κάτι άλλο και δεν ασχολήθηκα αν η ψυχική διαταραχή ή σκωληκοειδίτιδα είναι κάτι καλό ή κακό ή απλώς μια δυσφορία.

Tέλος νομίζω ότι το θέμα της με την βία ή κοινωνική πίεση κλειτοριδεκτομής αποκλείστηκε ρ η τ ά ευθύς εξ αρχής από το αρχικό ποστ της νηματοθέτριας αλλιώς να πιάσουμε να συζητάμε την διαφορά ευνούχου από καστράτο.

 

@elfcat
η επιθυμία στα πλάίσια του δεν-μπορώ-να-ζήσω-με-αυτό-το-μέλος-του-σώματός-μου, ακρωτηριασμού είναι εξ'ορισμού διαταραχή. Ξεπερνά τα όρια της επιθυμίας και γίνεται εμμονική ανάγκη.Η περίπτωση άλλαγής φύλου είναι απολύτως διαφορετική, μιας και δεν πρόκειται απλά για τον ακρωτηριασμό μέλους που προκαλεί δυσφορία. Όχι, δεν το διάβασα στη lifo..

Η ελέύθερη βούληση και η αυτοδιάθεση είναι έννοιες - παγίδα. Σαφώς ένας ακρωτηριασμός οικοιοθελής δεν βλάπτει βραχυπρόθεσμα την κοινωνία, η νομιμοποίησή του, όμως, μακροπρόθεσμα την βλάπτει.

*Έχω την άίσθηση πως στην περίπτωση αλλαγής φύλου μόνον το κράτος έχει έννομο συμφέρον και όχι η κοινωνία.

 

Το νήμα έφτασε (κατά την κρίση μου) σε ένα στάδιο όπου έχουν αποτυπωθεί όλες οι τάσεις (οι εξής δύο   ) και φρονώ πως ήλθε η ώρα του ψύχραιμου απολογισμού.

Το ερώτημα που ανακύπτει στο παρόν νήμα (όπως και στα πιό ουσιώδη του φόρουμ) είναι: Πού σταματά η ατομική ελευθερία αυτοδιάθεσης και πού αρχίζει η κοινωνική ευθύνη, όταν αναφερόμαστε σε πράξεις που βλάπτουν -εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον- αποκλειστικά και μόνο τον πράττοντα.

Από την εποχή του Κοινωνικού Συμβολαίου του Ρουσσώ (για να μην πάμε πιο πίσω) τέθηκε θέμα ηθελημένης και συναινετικής παραχώρησης ενός βαθμού ατομικής ελευθερίας στο βωμό της κοινωνικής εύρυθμης λειτουργίας. Το άτομο οφείλει να συμμορφώνεται με θεσμούς και νόμους. Για τους διαφωνούντες, ο Θορώ προέβλεψε ην πρακτική της "πολιτικής ανυπακοής". Ως εδώ, καλά (ας τα λέμε...). Μια κοινωνία όμως έχει και άγραφους νόμους, ήθη και έθιμα. Μέχρι ποιού σημείου οφείλει το άτομο να συμμορφωθεί π.χ. με το κοινωνικό όριο πρόκλησης των ηθών/αρχών/παραδόσεων? Κατά πόσο στέκει το επιχείρημα "Δε μας αφορά ως κοινωνία τι θα κάνεις με το κορμί σου, αλλά από τη στιγμή που διακρίνουμε (!) την πιθανότητα μίμησης της πράξης σου από άλλους ή τοποθέτησής σου ως πρότυπο και θεωρήσουμε ότι αυτό αποτελεί ενδεχόμενη απειλή για το σύνολο, τότε μας αφορά άμεσα και οφείλομε να παρέμβουμε". Και ποιός κρίνει αν η δική μου πράξη είναι "κοινωνική απειλή"? Μα, οι Ειδικοί(!). Πιάσ' το αυγό και κούρεφ'το...

Εφευρέθηκε -για το καλό του συνόλου- η έννοια του "σε προστατεύω από το να βλάψεις τον εαυτό σου" (Μπούρδες. Στην ουσία τον κώλο μου φυλάω, και του παιδιού μου που αδυνατώ να διαπαιδαγωγήσω σωστά). Το DSM 5 απαριθμεί 130 επιπλέον ψυχικά νοσήματα. Τι συνέβη? Ο κόσμος τρελάθηκε στο διάστημα από τη δημοσίευση του DSM 4, ή απλά γίναμε περισσότερο φοβικοί και καχύποπτοι? Μάλλον οι φαρμακευτικές εταιρείες βρήκαν τρόπο να ανεβάσουν το τζίρο τος...

Ευτυχώς οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες τείνουν -μέσα από επίπονους και συστηματικούς αγώνες- να αποδεχτούν ολοένα περισσότερο το δικαίωμα του ατόμου στην αυτοδιάθεση, απομακρύνοντας παλιά φοβικά σύνδρομα και στερεότυπα. Θα έλεγε λοιπόν κάποιος (και υποστηρίχθηκε από αρκετούς) ότι πράξεις όπως η αλλαγή φύλου, ο ακρωτηριασμός, η ευθανασία, είναι αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμα του ατόμου, εφ' όσον έχει εκφράσει την επιθυμία του να το κάνει, χωρίς εξωτερικό καταναγκασμό. Προσωπικά, είμαι σύμφωνος με αυτή την αρχή. Αλλά...

Τι αποτελεί εξωτερικό καταναγκασμό? Μόνο η άσκηση σωματικής και ψυχολογικής βίας? Ο συναισθηματικός εκβιασμός, η (σκόπιμη ή όχι) παραπληροφόρηση, η προπαγάνδα, ο επηρεασμός από τα ΜΜΕ ή από διάφορους καλοθελητάδες με το μανδύα του "ειδικού"? Ποιος έβαλε στο τραπέζι με το άλλοθι της ελεύθερης γνώμης και της επιστημονικοφανούς αναρώτησης το θέμα της κλειτοριδεκτομής? Με τι είδους προθέσεις την προβάλλει κάτω από την ελκυστική έννοια της συναίνεσης?

Ποια είναι η απάντηση στα παραπάνω? Κατά την άποψή μου, ο καλά εκπαιδευμένος, υποψιασμένος και ενημερωμένος πολίτης. Αυτός που, όταν ασκεί την ελεύθερη βούλησή του είναι σίγουρος πως πρόκειται για ελεύθερη, πως η απόφαση είναι δική του και συνειδητή. Καλώς ή κακώς, ο καθένας είναι μόνος στην αναζήτηση της προσωπικής του ταυτότητας και έκφρασης. Και οφείλει στον εαυτό του (ναι, και στους άλλους, γιατί όχι) να προστατεύεται από "σωτήρες", "γκουρού", "ειδικούς" και "ψαγμένους".

Η κλειτοριδεκτομή μου φαίνεται αποκρουστική, ανώφελη, επιζήμια και απαράδεκτη ως πράξη. Η απόπειρα "εξάγνισής" της στο bdsm πλαίσιο μου φαίνεται άστοχη και άδικη. Δε μπορώ όμως να παραβλέψω το -ορθά διατυπωμένο από κάποιους- δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και της ατομικής ευθύνης. Ένα έχω να πω στις γυναίκες που εξετάζουν τον ακρωτηριασμό για οποιοδήποτε λόγο: Προσέξτε. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Ψάξτε καλά, ενημερωθείτε σφαιρικά. Όταν έρθει η ώρα των ευθυνών, θα συνειδητοποιήσετε τη μοναξιά της επιλογής...

 

Τελικά χωρίς διαπιστώσεις με παραινετικό χαρακτήρα/υπαινιγμό και μια πρέζα κοινωνικής ευθυγράμμισης, δεν γίνεται πουλάκια μου, εεε?
Πώς να το κάνουμε, δίνει ασφάλεια η αγέλη..!
Όχι φυσική ασφάλεια, ασφάλεια τεμπέλικια θέμε, στο σκεπτικό της κατανομής εργασίας, στο όποιο κοινωνικά συντεταγμένο πλαίσιο.
Που όταν γίνεται στενός κορσές ...πέφτουμε από τα σύννεφα.
Και θυμόμαστε τα ...και καλά βαρύγδουπα... Και σκούζουμε!
Αυτοδιάθεση, ελευθερη βούληση, τέτοια...
Η μεγαλύτερη ντρόγκα είναι το δίπολο ντετερμινισμός - ιντετερμινισμός, όντας σε λάθος βάση... Ντιπ όμως!
Μιλάμε για Την Παραμύθα...
Διγιότι δεν υπάρχει απόφαση που να λαμβάνεται εν κενώ ή/και ερήμην του σαρκίου μας..!

 

φλομώσαμε στους ψυχολόγους... Λολ

 

μεγαλη αδικια ....εχουμε φαει 16 σελιδες για την κλειτοριδα...... αντιστοιχα αν υπηρχε θεμα για τον πεοντα δεν θα ειχαμε πανω απο κανα δυο σελιδες.....τς τς τς .....

 

πραγματικά ειναι το πρώτο νήμα που με δυσκόλεψε πολύ στο να σχηματίσω μια απάντηση που να με εκφράζει σε μεγάλο βαθμο.
ξεκινάω λέγοντας οτι οποιαδήποτε μορφή ακρωτηριασμού που δεν επιβάλετε για ιατρικούς λόγους θεωρείτε εκτός των δικών μου ορίων .
απο εκει και πέρα δεν μπορώ να κρίνω την οποιαδήποτε επιθυμία - θέλω ενός ανθρώπου που θα επιλέξει να κάνει κάτι τέτοιο στο σώμα του.
Απο την στιγμή που δεν κρίνω τις επιλογές κανενός ακόμα και αν μου φαίνονται εκτός της δικης μου πραγματικότητας δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω
και σε αυτο το ποστ. ( ποσο μάλλον στην καθημερινότητα μου )
δεν έχω μιλήσει με κάποια που να το έχει κάνει προκειμένου να έχω πιο προσωπική άποψη για τους λόγους που την οδήγησαν εκει.
πάραυτα θα την σεβόμουν ακομα και να διαφωνούσα ως προς αυτην την επιλογη , όπως και εγω θέλω να με σέβονται για τα δικα μου ερωτικά τερτίπια .
το οτι το θεωρώ λάθος ή ακομα καλύτερα δεν μπορώ να φανταστω οτι μια κοπέλα θα το κάνει , δεν μου δίνει το δικαίωμα να την κρίνω.

 

η απολυτη τρολια.......... βαζει ο Μαστερας /Κυριαρχος το σκλαβακι /υποτακτικο να κανει κλειτοριδεκτομη.... και σε και σαν δωρο στο νοσοκομειο για την πληρη υποταγη τησ κανει release......