Self torture

Εποχής;  

 

Γενικά έχω περάσει φάσεις όπου ένιωθα την ανάγκη της τιμωρίας, και φυσικά την αίσθηση της πάνω μου, μου άρεσε. Ήταν όμως και ένας τρόπος να "'ελέγχω" τον εαυτό μου.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα "μαζοχιστικό", ποτέ δεν προχωράω σε κάτι που πονάει υπερβολικά. Μου αρέσει ο πόνος να συνοδεύει την ηδονή και ναι, τα εφαρμόζω και τα 2 στον εαυτό μου...

Άλλωστε, έχω το "κακό" συνήθειο να φτιάχνω τα δικά μου εργαλεία   (paddle, floggers, κολάρα με κλιπς κλπ) οπότε φυσικά και μπαίνω στον πειρασμό και την ευχαρίστηση να τα δοκιμάσω στον εαυτό μου  

 

Από το πρώτο κεφαλαίο μέχρι την τελευταία τελεία, εύστοχο και δραστικό post.

 

Εγώ πάλι νομίζω πως η λέξη σαδομαζοχιστής είναι σαν το αιγοπροβατο, δηλαδή ανύπαρκτη. Το ότι απλά είσαι μαζοχιστής και φοβάσαι να εμπιστευτείς κάποιον άλλον δεν παιζει?

 

Εχει ανάψει η κοπέλα κατι κεριά σπίτι κ παω να τα σβήσω παραπατάω στο χαλί κ καταλήγω να ρίχνω πανω μου το λιωμένο κερί ... Ακούστηκαν δυο τετράγωνα πιο κατω τα χερουβειμ κ τα σεραφειμ... Ερώτηση : αυτομαζοχιστηκα γτ μου έριξα μόνος μου το κερί πανω μου ή με σοδομισε η κοπέλα που τα είχε ανάψει ;

 

Φανταστικο θεμα!

 

και η αποψη σου πάνω στο θέμα? γιατί κάποιος τελικά επιλεγει αυτο βασανισμό?

 

αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου μπικ μπαμπολ.... 

 

διότι μπορεί να είναι απολαυστικός όσο ο αυνανισμός.

 

η πιο σωστή απάντηση που διάβασα.

 

Είναι ένα θέμα που με έχει απασχολήσει και κάποια στιγμή, ετοιμάστηκα να δοκιμάσω.

Ετοίμασα τις χειροπέδες και τα σχοινιά, έβαλα το κλειδάκι από την κλειδαριά με την οποία θα ασφάλιζα τις χειροπέδες με ένα σχοινάκι σε παγάκι, ώστε να μην έχω έλεγχο πότε θα λυθώ, έβγαλα κοσμήματα και γδύθηκα.
Την στιγμή εκείνη κτυπάει το τηλέφωνο και με θυμίζουν για μια σύσκεψη που νόμιζα πως δεν θα γίνει, βάζω το παγάκι πίσω στην κατάψυξη, ντύνομαι και πάω.

Όταν επέστρεψα σπίτι, ανακάλυψα πως μου το είχαν ανοίξει και το είχαν αδειάσει από οτιδήποτε πολύτιμο, συμπεριλαμβανομένου του κολάρου που είχα βγάλει για να βάλω το δερμάτινο με το κρικάκι που θα κρατούσε το κεφάλι μου ακίνητο....
Πρέπει να ομολογήσω πως εκείνη την στιγμή, αναρωτήθηκα, τι θα γινόταν αν έμπαιναν μέσα κι εγώ ήμουν εκεί δεμένη φιμωμένη χωρίς τρόπο να αντιδράσω.

Έκανα προσπάθειες ξανά, αφού ήξερα πως θα είναι σπίτι κάποιος και θα ένιωθα λίγο μεγαλύτερη ασφάλεια, αλλά όχι μόνο δεν ένιωσα την ευχαρίστηση που θα ένιωθα, αν κάτι ανάλογο είχε αποδέκτη, αλλά μέσα μου γεννήθηκε δυσφορία.

Έρχεται αυτή η πρακτική σε πολύ μεγάλη σύγκρουση με την ανάγκη της απεμπόλησης ελέγχου που έχω, όχι γενικά κι αόριστα, αλλά με συγκεκριμένο Αποδέκτη.
Γιατί δεν παραδίδω κανέναν έλεγχο σε κανέναν, δεν υπάρχει έξω από μένα αποδέκτης της ταπείνωσης, της οδύνης και της ηδονής μου.
Και έρχεται σε σύγκρουση με την ανάγκη να νιώθω προστατευμένη και ασφαλής.

Ένιωσα λες κι έκανα σέσσιον με κάποιον, τον έδεσα και έχω κάθε ευθύνη για το τι θα συμβεί για την επόμενη χρονική περίοδο, ουσιαστικά συμπεριφέρομαι ως Τοπ και σαδίστρια το λιγότερο, με την διαφορά πως και ως τοπ είμαι ανίκανη να με προστατέψω, γιατί είμαι ένα άτομο.

Ειλικρινά ζηλεύω όσους μπορούν να το απολαύσουν χωρίς τις δικές μου ιδεοληψίες, απλά αναρωτιέμαι κατά πόσο αυτή η πρακτική δεν είναι απολαυστικότερη στους αλγολάγνους ή/και πιο Κυρίαρχα εκ φύσεως άτομα που δεν εμπιστεύονται, όπως αναφέρει και η @sokolata , κανέναν να του παραδώσουν έστω παροδικά, για ένα σέσσιον τον έλεγχο.

Και όλα αυτά τα λέω ούσα πεπεισμένη πως ο σαδομαζοχισμός είναι ένα νόμισμα απλά με 2 όψεις και υπό συνθήκες λαμβάνω απόλαυση προσφέροντας σε άλλους πόνο.

Πολύ ενδιαφέρον θέμα και το τι πρακτικές είχα συναντήσει μέσα στα φόρα, όσον αφορά το συγκεκριμένο άθλημα, με είχαν εντυπωσιάσει με την εφευρητικότητα τους!

 

νατα μας...