"Μην κατουράς σε... ξένο τοίχο"

Τότε αναγκαστικά μιλάμε για site που αφορούν την κατανάλωση, όπως πολύ σωστά αναφέρεται.

Αν όμως δώσουμε βάση στα φρέσκα μουνάκια και δεν τεμαχίσουμε την φράση, αναφερόμαστε στο ζητούμενο κατα την ταπεινή μου γνώμη που είναι το site ερωτικής κατανάλωσης, καλήν ώρα.

Όχι ?

 

Απάντηση: "Μην κατουράς σε... ξένο τοίχο"

Δεν ξέρω τώρα ποιός κερδίζει στο κατούρημα , εμεις οι χωριάτες...ή οι Ερωπαίοι....;

Εγω πάντως το έχω για ισοπαλία γιατί οι χωριάτες είμαστε περισσότεροι..., εσεις τι λέτε...;  

Υγ. Γιατί κύριοι/ες μοντ σβήσατε το ποστ που έγραφε για τους χωριάτες με χιουμοριστική ειρωνία και πλάγια κάλυψη....;

 

Απάντηση: "Μην κατουράς σε... ξένο τοίχο"

Αγαπητοί , ότι συμβαίνει εδώ είναι μια ακόμη συνιστώσα της κοινωνίας μας στην οποία έχει διαχυθεί το δηλητήριο σε ατομικό επίπεδο. Το δηλητήριο αυτό πλέον έχει λάβει διαστάσεις τοξικού εθισμού. Πλέον όλο και περισσότεροι εθισμένοι αναζητούν πεδία για να ακολουθήσουν την ίδια διαδικασία. Δείτε γύρω σας. Πάντα δεν υπάρχει κάτι το οποίο κάποιος θα στηλιτεύσει με ΜΟΝΑΔΙΚΟ σκοπό να νιώσει αυτός καλύτερα (και ανώτερος); Κοιτάξτε και τον εαυτό σας. Σίγουρα θα υπάρχει μια όμοια συμπεριφορά, σε μια διαφορετική έκφραση της ζωής (πολιτική,κοινωνική,εργασιακή).

Να κλείσω με αυτό

Ενα βράδυ ένας γέρος (Ινδιάνος) της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων .
Είπε: “Γιέ μου”, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο “λύκων” που υπάρχουν σε όλους μας.
Ο ένας λύκος είναι το Κακό.Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η ενοχή, η προσβολή,η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία και το εγώ.

Ο άλλος είναι το Καλό.Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία,η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.”
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό, και μετά ρώτησε τον παππού του:
“Ποιος λύκος νικάει?”
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε:
“Αυτός που ταΐζεις”.

 

Απάντηση: "Μην κατουράς σε... ξένο τοίχο"

Καλησπέρα σε όλους, θα πώ την γνώμη μου και πάρτε το όπως θέλετε. Σε ότι υπάρχει σαϊτ κλάμπ οτιδίποτε το BDSM είναι πάντα υπέρ της ελευθερίας για όλους τους τρόπους έκφρασεις εκτός απο τούς αγενείς και τους επικίνδυνους για την σωματική και ψυχηκή υγεία. Ένα σαϊτ μπωρεί να κάνει Ban αλλά δεν μπωρεί να ακηρώσει κάπιον εξαρχής δεν είναι δίκαιο. Εκτιμώ ότι γίνετε στο εξωτερικό γιατί απλά έχει κάπιες δεκαετίες ζωής. Έναν διαδικτιακό χώρο δεν μπωρείς να τον προστατέψεις περισότερο έναν φυσικό όπως ένα κλάμπ μπωρείς αλλά εκεί υπάρχει κοινότητα οργανωμένη με ανθρώπους που ξέρουν ο ένας τον άλλον και οι ίδιοι οι άνθρωποι κρατάνε τους χώρους τους ασφαλείς. Με σωστή εκπαίδευση και επιτήρηση του χώρου απο τούς ίδιους εδώ δεν ξέρω πόσοι είναι οι moderators αλλά δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το να φυλάς έναν πραγματικό χώρο. Ναι εμείς οι ίδιοι και ίδιες μπερδεύουμε την υποτακτικότιτα με το να είσε χαλάκι να σε πατήσει κάπιος, νομίζω πάντως πώς δεν πρέπει να αφήνουμε τους κακοπροαίρετους να μας χαλάνε την διάθεση. Έναν ανώρημο νταή μπωρείς μόνο να τον αγνωήσεις. 

 

-Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε, για σχοινί.

''Το φόρουμ αρκετή μακακία έχει φάει, ας κάνει μια βόλτα και στο ουσιαστικό''.  

 

@brenda εκτός του να κάνεις ''Like'' (like) a bot, troll, τοποθετήσου.

 

@brenda τον συγκεκριμενο τοιχο να προτιμας να τον αφοδευεις!

 

Αυτό με την ελευθερία έκφρασης, ενώ ταυτόχρονα θεωρώ εαυτό ειδήμονα να απορρίψει εφόσον αποφασίσει, βασει της πεποιθησης πως είναι ο πλέον ειδικός να αποφανθεί, ποιος έχει κοινή λογική και ποιοι είναι οι επικίνδυνοι για την σωματική και ψυχική υγεία, θεωρώ πως είναι ιδιαίτερα προβληματικό.

Γιατί όπως πολλες φορες συζητήσαμε, το να με δενουν, κατουρανε, καινε, κοβουν λωρίδες, το να εξευτελίζομαι γαυγίζοντας σαν σκυλί κ.ο.κ. από πολλούς εκτός χώρου θεωρούνται έλλειψη ψυχικής υγείας. Γι αυτό δεν είμαστε σ ενα αλλο χώρο σεξουαλικών ιδιαιτεροτήτων και φτιάξαμε ένα bdsm φορουμ.

Όταν πρωτομπήκα στον χώρο, ημουν αρκετά επικριτική προς τα bdsm των αλλων. Δεν έχω ενοχές επ αυτού, μια και θεωρώ πλέον, πως ο καθένας κάνει ότι καλύτερο μπορεί, κάθε δεδομένη στιγμή της ζωής του και τότε τόσα μπορούσα, έτσι τα μπορούσα, έτσι εκφραζόμουν, αλλά είμαι ευγνώμων προς Τον Κύριό μου, @Master Electro-pain που φρόντισε να μου δείξει το φως.  
Μετά από τόσα χρόνια, ένα από τα πράγματα που αλλαξαν έντονα, είναι το θέμα σεβασμού προς την διαφορετικότητα, με άλλα άτομα του χώρου που τον ζούνε με τον δικό τους τρόπο. Δεν σημαίνει πως αν εγώ σκέφτομαι αυτά και ζω τα άλλα, αυθεντικοί είναι μόνο όσοι τα ασπάζονται και τα ζουν, με τον ίδιο με μένα τρόπο.

Αν ο άλλος βρισκεται σε διαφορετικό από μένα μονοπάτι, δεν σημαίνει πως έχει χάσει τον δρόμο του σώνει και καλά.

Η ανοχή στην διαφορετικότητα, όσων βρίσκονται κάτω από την μεγάλη ομπρέλα που αποκαλούμε bdsm, είναι σημαντική κατά την γνώμη μου.
Δεν χρειάζεται να είμαστε το ίδιο για να νιώθουμε «αυθεντικοί».
Δεν χρειάζεται να ασπαζόμαστε τιποτα πέρα,από 5 βασικές αρχές.
Μία εξ αυτών είναι η ανοχή της διαφορετικότητας.
Δεν μιλώ καν για σεβασμό, δεν μιλώ για ευγένεια, μιλώ τουλάχιστο για ανοχή.

Ανοχή του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση κάθε ενηλικα, χωρίς να χρειάζεται να ανέχεται με απραξία και ανευ αντιδρασεως να τον αποκαλούν πνευματικά ασταθή, νοητικά καθυστερημένο και ψυχικά άρρωστο.

Άσχετο με το θέμα, αλλά ομολογώ πως δυσκολεύομαι να κατανοήσω το συγκεκριμένο σχόλιο:

κι αναρωτιομουν αν θα ειχες την ευγενη καλοσυνη να εξηγησεις τι εννοεις, γιατί είμαι γνωστή για να λάθος συμπεράσματα στα οποία μπορώ να καταλήξω και εκπαιδευομαι να μην υποθέτω αλλά να ρωτάω. 

 

Διάβασα αρκετές παρεμβάσεις του νήματος καθώς και το εισαγωγικό post. Ειλικρινά ακόμη δεν κατάλαβα που θα βρισκόταν ο "πυρήνας" του ή μάλλον μου γεννήθηκε μια κάποια εντύπωση.
Γιατί διαβάζοντας/συνομιλώντας με τον/την οποιοδήποτε/οποιαδήποτε εδώ μέσα, μόνο μια ελάχιστη ιδέα θα μπορούσες να δημιουργήσεις για το ποιόν του/της ή τον τρόπο σκέψης του/της.
Κάποιοι/ες πλασάρουν ένα απ' τα "χειρότερα" κομμάτια τους, άλλοι/ες ένα απ' τα "καλύτερα", πολλές φορές αυτά τα δυο εναλλάσσονται.
Μια ορθή εικόνα κάποιου/ας που μαζί του/της δεν μιλήσαμε πρόσωπο με πρόσωπο, ούτε ποτέ θα το κάνουμε, που για την ζωή του/της δεν γνωρίζουμε τίποτε πέρα απ' τις όποιες σεξουαλικές του/της ιδιομορφίες ή κάποια "ξεσπάσματα" του/της εδώ.
Δεν νομίζω, ότι θα μπορούσαμε να την έχουμε. Ο χώρος ή ο "χώρος" πιθανότατα και να μην υπάρχει και δεν βλέπω τον λόγο να υπάρχει στο τέλος, αφού - ξανά ίσως - και αρκετοί/ες δεν ενδιαφέρονται καν να τον "χτίσουν".
Τα όποια θέλω τους καλύπτονται απ' το παρόν Forum ή απ' άλλα Fora του είδους. Δεν νιώθουν την ανάγκη να γίνουν μέρος ενός συνόλου, που όσο και να ήταν ετερογενές σε πολλές απ' τις λεπτομέρειες του, στην ουσία του θα είχε ένα κοινό σκοπό.
Και ποιος θα ήταν εκείνος ο κοινός σκοπός? Υπόθεση κάνω πάντα, η "προφύλαξη" ή η "νομιμοποίηση" της διαφορετικότητας του καθενός απ' εμάς απ' την κοινωνική πλειονότητα.
Θα καταλάβαινα την ύπαρξη ενός "χώρου/ομάδας" που θα προσπαθούσε να ωθήσει τους όποιους θεσμούς, στο να νομοθετήσουν και να "ξεδιαλύνουν" το τοπίο αναφορικά με κάποια απ' τα χούγια μας.
Και δεν προχωρώ το σκεπτικό της αμέσως προηγούμενης περιόδου μου, γιατί προσπαθώ ν' αποφύγω στείρες αντιπαραθέσεις.
Τεσπα, το "πρόβλημα" ποιο θα ήταν? Ότι κάποιος/α "συνάδελφος εν τη διαστροφή" - ουχί σε μια συγκεκριμένη διαστροφή - δεν θα μας σεβόταν/ανεχόταν ή θα μας χλεύαζε/ακύρωνε?
Ελεύθερος/η να το κάνει, πατάμε κουμπάκι ( αν είμαστε εδώ ), επιλέγουμε να μην τον/την συναντήσουμε ποτέ μας στον έξω κόσμο και το πρόβλημα λύθηκε. Κάποια πράγματα κάποιος/α ή τα έχει στη "βαλίτσα" του/της ή δεν τα έχει.
Δεν επιβάλλονται, δεν απαιτούνται ( δυστυχώς ) και αν σε πρακτικό επίπεδο στην ζωή μας δεν θα είχαν κανέναν αντίκτυπο, δεν βλέπω και τι ουσία θα είχε ν' ασχολούμαστε.
Εντάξει, άνθρωποι είμαστε κι εκνευριζόμαστε, χάνουμε και τον έλεγχο που και που ( εγώ τον χάνω, εσείς, δεν γνωρίζω, δεν απαντώ και με κάθε ειλικρίνεια, πια δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου να το μάθω ).
Αν ο τρόπος που είμαι, αυτά που θέλω σε κάποιους/ες δεν αρέσουν, τα βρίσκουν άκυρα/κουλά/ηλίθια/γιαλαντζί, μα πάντα για κείνους τους κάποιους/ες δεν θα είχαν καμία αληθινή συνέπεια.
Απλά και με κάθε συμπάθιο τους γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Ας με πουν τρελό/ψυχάκια/ανώμαλο/μπουζί/ρουλεμάν ή ότι άλλο θα τους άρεσε.
Μοιράζομαι μαζί τους κάποια "παραλία", τους "βλέπω", με "βλέπουν", άντε πλατσουρίζουμε και στην ίδια θάλασσα. Θα είναι ένα forum, θα είναι μια γειτονιά, θα είναι μια πόλη. Αλλά δεν ζω μαζί τους, πόσο μάλλον για κείνους/ες.
Ζω με κείνους τους/τις ελάχιστους/ες που διάλεξα και με διάλεξαν. Θα μου άρεσε να μην μου πατούν τον κάλο, ούτε να μπαίνουν στα χωράφια μου. Προσπαθώ να μην πατώ τον δικό τους κάλο και να μην μπαίνω στα χωράφια τους.
Από κει και πέρα, ο τοίχος μου είναι ο δικός μου, ο τοίχος τους είναι ο δικός τους. Εγώ στον δικό μου θέλω τα δικά μου κάτουρα μονάχα και κείνα των ανθρώπων που καλώ εγώ. Οι άλλοι/ες ας κατουρήσουν όπου θέλουν, αλλά όχι στον δικό μου.
Και οι όποιες κρίσεις τους για το πρόσωπο μου, όσο και ώρες ώρες να με τσαντίζουν - αναφέρομαι στους φορτικούς/ες, για να μην πω εμμονικούς/ες , που κάνουν τ' αδύνατα δυνατά για να "κλέψουν" λίγη προσοχή κι ας είναι αρνητική -, δεν είναι "κατούρημα", αλλά αέρας κοπανιστός. Τόσα λόγια για να πω κάτι που θα έφτανε μια μονάχα γραμμή για να πω. Μας κάνουν, ότι επιτρέπουμε να μας κάνουν, μας "ακουμπούν", αν και όταν επιτρέπουμε να μας "ακουμπήσουν". Λέω πως είμαι ότι γουστάρω δίχως να έχω ανάγκη της "επικύρωσης" κανενός/καμίας ( αν όχι, μονάχα εκείνων που μαζί μου θα είχαν κάτι να μοιράσουν στ' αλήθεια ). Το τελευταίο ισχύει εξίσου και για όλους/ες τους άλλους/ες. Φαίνεται ότι τα λέω εύκολα, δεν είναι καθόλου, μα δεν είναι ούτε κάτι το αδύνατο.
Μετά από ένα σημείο ή κάποιος/α αποκτάει δέρμα σκληρό σαν το σαμάρι, ή βιώνει διάφορες καταστάσεις πολύ πιο άσχημα, απ' ότι θα χρειαζόταν ( άλλο, που αρκετές φορές θα ήταν και τελείως ανούσιες ).
Η επιλογή παραμένει δική μας και το "θέμα" εδώ τουλάχιστον λύνεται με το πάτημα ενός κουμπιού.

Υ.Γ.

Τελικά - το ρωτώ για πολλοστή φορά - ο πρωταρχικός σκοπός ενός διαδικτυακού Forum ποιος θα ήταν? Η ανταλλαγή απόψεων/γνώσεων/αποριών? Ή η εξεύρεση σεξουαλικού/ερωτικού συμπαίχτη?
Αν τ' οτιδήποτε γράφει κάποιος/α ακυρώνεται με διάφορα κλασικά και τελείως βαρετά "κολπάκια" ( δεν μιλάω για διαφωνίες, αλλά για αλαλαγμούς και βελάσματα ), η ιδέα της αγοράς ( σαν συνάθροιση με σκοπό την συζήτηση ) ψοφάει.
Αν θα ήταν η εξεύρεση συμπαίχτη/ριας ( τίποτε το κατακριτέο ), επαναλαμβάνω κάτι που έγραψα κάπου αλλού εδώ μέσα χθες. Πόσο νομίζει κάποιος/α, ότι θα ήταν "ελκυστικός/η" για κάποιον/α άλλο/η, όταν ξεπουπουλιάζει εκείνες τις ελάχιστες πιθανότητες που θα είχε,
στο να προκαλέσει το ενδιαφέρον του/της για μια προσέγγιση εκεί που μετράει ( δηλαδή έξω από εδώ ). Όταν θα έδειχνε συχνά πυκνά χαρακτηριστικά, που δεν νομίζω ότι θ' άρεσαν σε πολλούς/ες ( λέγε με, ξίνα, καφριλίκι, αγένεια, φανατισμό, αδιακρισία, κατινιά κλπ κλπ ) ?

Το γεγονός ότι ολ' αυτά τα λόγια τα έγραψε κάποιος, που δεν τοποθετεί εαυτόν στο απυρόβλητο. Που γνωρίζει ότι συχνά πυκνά ήταν ( και ίσως να ξαναγίνει ) κάφρος, μαλάκας και λοιπά άλλα "έμορφα" ( τι αρνητικό θα μου έλειπε, δεν έχει νόημα να το γράψω. Είπαμε, ο καθένας/καθεμία αναζητά κάτι εδώ πέρα, τι θα το ήξερε μόνο εκείνος/η. Εγώ αυτό που θα ήθελα, δεν προϋποθέτει το να είμαι συμπαθής στους πάντες, ούτε να φέρομαι ουδέτερα/"διπλωματικά". Αφού θα ήταν και στοιχεία, που ο χαρακτήρας μου δεν τα έχει by default ).
Εμένα τουλάχιστον, θα μ' έβαζε έστω και λίγο σε σκέψεις σχετικά με την όποια συμπεριφορά μου εδώ μέσα. Γιατί αν κάποιος που δεν βρίσκεται νοητικά πάνω απ' τον μέσο όρο, έφτασε να καταλάβει κάποια φάουλ του ( άλλο αν κάνει κάτι, για να τα περιορίσει τουλάχιστον ).
Δεν βλέπω, τι θα έλειπε σε μένα για να διακρίνω, που θα ήμουν εγώ λάθος. Και θα το έκανα για την πάρτη μου, όχι για να φανώ "καλός κι αγαθός" σε κανέναν/καμία άλλο/η.
Εκτός και το να προσπαθώ, να είμαι από ενοχλητικός/η/κουραστικός/η ως απεχθής παντού και πάντα, θα ήταν κάτι που θα μ' έφτιαχνε. Σ' αυτή την τελευταία περίπτωση - εγώ τουλάχιστον με το φτωχό μου το μυαλό - βρίσκω μια λογική εξήγηση.

Αυτά, εύχομαι να μην παρέκτρεψα το νήμα και με την ευκαιρία, @lara[E-p] η επιστροφή σου εδώ ήταν ένα πολύ ευχάριστο γεγονός.  

 

Ωραία, διάβασα 7 σελίδες, με διαφορετικές απόψεις και νομίζω σε αρκετές απαντήσεις και διαφορετική ερώτηση που απαντούσαν!! Ούτε πρωτότυπο, ούτε και καινούργιο...
Κλασική ροή νήματος.  
Έχουν περάσει σχεδόν 17 μήνες που γράφτηκα στο φόρουμ, και έχω πετύχει αρκετές μάχες (σε 2-3 είχα και συμμετοχή, μην χάσω). Πολλούς καυγάδες και ακόμη περισσότερες συζητήσεις, χωρίς ουσία ή νόημα.
Ποιος ήταν ο κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις περιπτώσεις;

-Σε πρώτη φάση η ανάγκη να "φανούμε" και έτσι να αποκτήσουμε θαυμαστές ή ακόμη και υποψήφια "θύματα"
Κάτι που κρύβει μια λογική, από την στιγμή που το φόρουμ προσφέρεται και για γνωριμίες των μελών του, αλλά η τρέλα που μας πιάνει να γίνουμε αποδεκτοί από όλους είναι το λιγότερο ανεδαφική.
-Ο απόλυτος εγωισμός μας, να πείσουμε ότι αυτό που λέμε εμείς είναι το σωστό και όλοι οι άλλοι είστε λάθος.
Άλλο κλασικό σκάλωμα αυτό. Το να εκφράσεις την γνώμη σου και να εκθέσεις τα επιχειρήματα σου, είναι λογικό και σωστό. Αλλά το να νομίζεις ότι θα σε καταλάβει και θα συμφωνήσει μαζί σου ο συνομιλητής με την αντίθετη γνώμη, είναι ηλιθιότητα να το περιμένεις.
-Και αυτό που ανέφερε ο @DreamMaster, ότι δεν μας ενώνει στο φόρουμ το κοινό μας βίτσιο όσο ότι μας χωρίζει το διαφορετικό βίτσιο του καθενός!
Και εδώ είναι ένα κομβικό σημείο.. Δεν είναι για όλους μας αποδεκτή η διαφορετικότητα, αλλά μόνο το οποίο κομμάτι της είναι στα δικά μας βίτσια. Όλα τα άλλα είναι άκυρα , γιαλαντζι, κ.τ.λ...

Και όποιος από όλους μας νομίζει ότι δεν έπεσε ούτε μία φορά στις πιο πάνω παγίδες, ας το ξανασκεφτεί! Το πιθανότερο είναι να διαπιστώσει ότι δεν είναι έτσι.
Δεν θεωρώ ότι μπορεί να διορθωθεί αυτό, γιατί μιλάμε για ανθρώπινες συμπεριφορές. Και έχω την αίσθηση ότι απλώς μεταφέρονται από το χώρο τις κοινωνίας στο φόρουμ.
Πιστεύω ότι αυτοί είναι οι λόγοι που βασίζονται οι περισσότεροι (και συνήθως οι πιο ηχηροί καυγάδες), χωρίς να πιάσω τα άτομα που μπαίνουν από το ένα νήμα στο άλλο απλά και μόνο για να την πουν σε όλους και να "δείξουν" την ασύλληπτη εξυπνάδα τους. Αυτοί είναι άξιοι αδιαφορίας και μόνο!Και αυτό είναι το μόνο που τους πονάει τελικά.

 

Εξαιρετικό νήμα @lara[E-p] για ακόμα μια φορά

προφανως η ουσία του νήματος δεν ήταν σημείο των καιρών και ενδεχομένως να συνεχίσει να επικρατεί η '' τακτική '' που ανέφερες :

αυτη η λογική και συμπεριφορά εξάλλου δικαιολογεί τα θεατρικά σκηνικά που συναντωνται σε πολλά νήματα ...

 

το αστειο ειναι, οτι τις περισσοτερες φορες δεν υπαρχει -στην ουσια- lifestyle
και ειναι μονο κατα φαντασιαν (στο μυαλο ή στο πληκτρολογιο)  

οπου υπαρχει καπνος υπαρχει και φωτια  

οταν δεν υπαρχει ουτε καπνος, καταλαβαινεις οτι μιλαμε για κερακι και κατω....