Lolita

A Chronology of Lolita

by Dieter E. Zimmer

http://www.dezimmer.net/LolitaUSA/LoChrono.htm

 

εμεις να δουμε την εκδοχη του 2016.......

 

Μυθικό πλασμα η Λολίτα.
Στην πραγματική ζωή το πιο πιθανό ειναι να συναντήσεις Λωλίτα.

(Δικαιολοηώ τον κυνισμό μου προσπαθώντας να πεισω οτι στην ουσία είναι ρομαντισμός χωρίς προσδοκίες)

 

Στην πραγματικότητα ισχύουν όλα όσα ειπώθηκαν για την αποπλάνηση των ανηλίκων και άλλα πολλά (και ναι συμβαίνουν κάθε μέρα παντού) μόνο το αποτέλεσμα δεν είναι ακριβώς όπως αυτό στην ταινία.
Αντιλαμβάνομαι το ύφος και την κινηματογραφική εκδοχή, και την πρόθεση της @SAP, όντως ήταν κινηματογραφικό αριστούργημα από την πλευρά της τέχνης, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή για τους ανήλικους/ες που παρασύρονται και το αποτέλεσμα πολύ δραματικό.
Από μόνο του το γεγονός ότι ένα κορίτσι συμπεριφέρεται σαν τη Λολίτα δείχνει πόσο έχει επιδράσει και έχει κατακερματίσει τον ψυχισμό του η συγκεκριμένη κατάσταση.

 

Παρακαλω να διορθωθει το μηνυμα. Ειμαι η Sap κι οχι το ή ο Sap

 

Από τις ελάχιστες φορές που προτιμώ το ριμέικ από την πρώτη ταινία. Είναι η ερμηνεία του Άιρονς (και ο ίδιος βεβαίως) αξεπέραστη  

 

Done  

 

Θυσαυρουλης

 

 

Στο μυθιστόρημα Lolita παρακολουθούμε τα γεγονότα απο τη μεριά του θύτη και πρωταγωνιστή, Humbert-Humbert. O Nabokov είπε πως επέλεξε αυτό το όνομα εξαιτίας του ήχου που παράγει ο οποίος μοιάζει με σύρσιμο, ένα υπαινικτικό σχόλιο στη δολιότητα του χαρακτήρα και τα ύπουλα μέσα που χρησιμοποίησε για να πετύχει το σκοπό του.
Ο αφηγητής λοιπόν, είναι ένας 37χρονος παιδόφιλος, ο οποίος απο τα φοιτητικά του χρόνια κιόλας συνειδητοποίησε πως αισθάνεται έλξη μονάχα για κορίτσια 8-14 ετών, εξαιτίας ενός τραύματος που βίωσε στα 14 του χρόνια όταν έχασε την αγαπημένη του συνομήλικη Ανναμπελ απο τύφο. Περιγράφει τις μάταιες προσπάθειές του να ερωτευτεί, να παντρευτεί και να έχει κάποια φυσιολογική ερωτική ζωή πέρα απο τις ώρες που περνούσε καθισμένος σε παγκάκια παιδότοπων ή σε αναζήτηση αγοραίου έρωτα με κάποια που να μικροδείχνει αρκετά ωστε να πληροί τις προϋποθέσεις του πόθου του.
Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που συναντά την πρωταγωνίστρια ως ενοικιαστής στην αυλή του σπιτιού της.
Ο πολυμήχανος Humbert-Humbert επιστρατεύει κάθε μέσο ωστε να βρίσκεται κοντά στο αντικείμενο του πόθου του. Παντρεύεται την μητέρα, την ναρκώνει με υπνωτικά χάπια, διασχίζει με τη Lolita την Αμερικανική ήπειρο προσπαθώντας να ξορκίσει λογική και νόμο.
Προκαλεί αποστροφή, αηδία και φρίκη μέσα στη χειριστικότητά του, μα και ένα αίσθημα λύπησης στην απόγνωση του προβλήματός του. Είναι εμμονικά προσκολλημένος σ' ένα γυμνασιοκόριτσο που σέρνει απο το ένα μοτέλ στο άλλο με την πεποίθηση πως είναι για πρώτη φορά ως ενήλικας, παράφορα ερωτευμένος. Καταδικαστέος απο το νόμο και την ηθική, επικαλείται τη φύση ως συνήγορο και τον πόθο ως δικαστή του.
Παρόλα αυτά, η Lolita δεν έμεινε στην ιστορία ως το κακοποιημένο κορίτσι. Αποτελεί το σύμβολο του νυμφίδιου, της πολύ νεαρής κοπέλας που προκαλεί τους μεγαλύτερούς της άνδρες με την πρόωρα ανεπτυγμένη σεξουαλικότητά της.
Στο μυθιστόρημα είναι εκείνη που ανταποκρίνεται και φλερτάρει παιχνιδίζοντας με τον Humbert-Humbert, σαν πεταλούδα γύρω γύρω απο τη φωτιά. Ονειρεύεται πως θα γίνει στάρλετ και συναντιέται κρυφά απο τον πατριό της με κάποιον θεατρικό συγγραφέα ωστε να την προωθήσει στον χώρο του θεάματος.
Η χαριτωμένη πεταλούδα αποδρά απο τον πατριό για να συναντήσει την ματαίωση των εφηβικών της ονείρων απο τον θεατρικό συγγραφέα ( ο οποίος τελικά, την προόριζε για σταρλετ σε τσόντες ) και καταλήγει με οικονομικά προβλήματα, παντρεμένη και έγκυος στα 17 της.

Μια θλιβερή ιστορία με ακόμη πιο θλιβερό τέλος, αλλά παρόλα αυτά, πολλές κοπέλες ταυτίστηκαν στην εφηβεία τους με την Lolita. Αδιαφορώντας για το σκοτεινό και ρεαλιστικό μέρος της ιστορίας, κράτησαν την εικόνα της χαριτωμένης κοπελίτσας που γίνεται το εμμονικό αντικείμενο του πόθου ενός μεγαλύτερου και γοητευτικού άνδρα.
Ποιά δεν θα ήθελε να αγαπηθεί με τόσο πάθος όπως εκείνη; Με την μονταζιέρα της πραγματικότητας να δουλεύει στο φουλ, κι εγώ θα συμφωνούσα..

 

Το trivia της ημερας


1953 Το ανήλικο (Καζαντζιδης)

Είσαι κορίτσι ανήλικο
και βάλτο στο μυαλό σου
στο λέω για καλό σου
φωτιά μου βάζεις στην καρδιά
κι είμαι πατέρας-πατέρας με παιδιά.

Αν θα ζούμε-θα ζούμε παρανόμως
θα μας κυνηγάει ο νόμος.

Μου ρίχνεσαι χωρίς ντροπή
για να με ξελογιάσεις
και φίλο να με πιάσεις
μαζί σου εγώ αν θα μπλεχτώ
το ξέρω θα-θα καταστραφώ.

Αν θα ζούμε-θα ζούμε παρανόμως
θα μας κυνηγάει ο νόμος.

Είσαι κορίτσι ανήλικο
κι ο σατανάς σε βάζει
για να διασκεδάζει
και πάλι θα στο ξαναπώ
μη θέλεις να-να παρα(ε)κτραπώ.

Αν θα ζούμε-θα ζούμε παρανόμως
θα μας κυνηγάει ο νόμος.


1955: ο Nabokov εκδίδει τη lolita

Ο nabokov άκουγε Καζαντζιδη? Ιδου η απορία...