BDSM on the side

χαχαχα... κι εγώ σ' αγαπώ.
(ακόμα και οι γκόμενες της κνε δεν είναι πιά αυτό που ήταν)

 

Ναι, βεβαίως. Ο καθένας μπορεί να αποδεχτεί ό,τι θέλει. Αρκεί η επιλογή του να μην έχει αρνητικές επιπτώσεις σε τρίτους.

 

"Παρακαλούνται οι κύριοι επιβάτες (τρίτοι) να προσέχουν τα προσωπικά τους αντικείμενα"

 

Οι μύδροι που εξαπολύετε, στο τέλος του πόστ σας, ταιριάζουν με το βίωμα σας. Στην θέση σας δεν θα έβαζα στο κέντρο της σκέψης μου, τι κάνει ο /η σύζυγος την ωρα που η/ο σύζυγος, βγάζει κάπου αλλού τα μάτια του αλλά τις δικαιολογίες που προβάλατε στον εαυτό σας για να μείνετε σε μια σχέση που βασιζόταν στο ψέμα, όταν αυτό σας αποκαλύφθηκε. Οι δικαιολογίες για το λόγο που παραμείνατε, όπως η ίδια τις καταγράψατε, είχαν να κάνουν με τη συνείδηση του άλλου. Πράγματι δεν είχατε ευθύνη στην συνείδηση του άλλου αλλά δεν είχατε την ευθύνη για τη συνείδησή σας, εσείς μάλιστα που φαίνεται να απεχθάνεστε το ψέμα, όταν μάθατε ότι ο άλλος σας φλόμωνε στο ψέμα; Να σας το πώ αλλιώς. Και εσείς εν τέλει δεν είχατε τόσο σοβαρό πρόβλημα να είστε με κάποιον που σας έλεγε ψέμματα, αλλιώς θα είχατε σηκωθεί να φύγετε. Βλέπετε, όλο αυτό που περιγράφετε είναι ένα ενιαίο σύστημα. Τρεις άνθρωποι για τους δικούς τους λόγους βολεύονται. Αυτός που 'απατά', ο άλλος σύζυγος που επί μακρόν δήθεν δεν ξέρει, ή κάνει και αυτός τη ζωούλα του και ο τρίτος που αν και του αποκαλύπτεται το ψέμα βρίσκει λόγους και μένει βολεύοντας τον εαυτό του. Και αυτοί, όπως και εσείς έχουν τις δικές τους δικαιολογίες. ΔΕΝ μπορώ λοιπόν να καταλάβω πού είναι το πρόβλημα.

 

"Καθώς, επίσης, να χρησιμοποιούν τους κάδους απορριμάτων για τα άχρηστα αντικείμενά τους ".

 

Hθ-οικολογία  

 

Λέω ότι η εξαπάτηση, η απάτη και η απιστία είναι ένα και το αυτό είτε μιλάμε για vanilla, είτε για bdsm, είτε για οποιοδήποτε σχεσιακό σύμπαν  
Το τι είναι απιστία κατά τη γνώμη μου, θα αποφύγω να το αναλύσω εδώ για την ώρα, μιας και σκεφτόμουν εδώ και μέρες να το κάνω ένα ξεχωριστό νήμα.  

Λέω επίσης ότι καθένας μπορεί να επιλέγει ό,τι μα ό,τι θέλει. Με δυο όρους:
Να είναι ειλικρινής και αληθής με τους άλλους (με τον εαυτό του είναι δικό του πρόβλημα αν θα είναι).
Οι επιλογές να αφορούν συναινούντες ενήλικες (εμπεριέχει και τον πρώτο όρο αλλά όχι μόνον   ).

Κι εγώ έχω κάνει λάθη και στραβές. Κι εγώ έχω πληγώσει (και έχω πληγωθεί αλλά επί του παρόντος με ενδιαφέρει ό,τι έγινε με δική μου ευθύνη). Και έμαθα και εφαρμόζω τους δυο παραπάνω όρους, όχι πάντα χωρίς απώλειες.

Για το μπλέξιμο του νέου μέλους μπορεί να φταίνε πολλά πράγματα. Μεταξύ των οποίων η ιδεολογία που έχει αναπτύξει, όπως όλοι μας, μέσα στα χρόνια. Αλλά και κάποιος που επέλεξε να του πει ψέμματα ή να του κρύψει αλήθεια.

Για μένα πάντως είναι κάπως αστείο να δεχόμαστε την πολυερωτία και την πολυγαμία σε βδσμικον πλαίσιο αλλά αν κάποιος είναι έτσι εντός τε και εκτός (δηλαδή και στο βδσμικο και στον βανίλα βίο του) να λέμε ότι τα θέλει όλα για πάρτη του, ότι δεν ξέρει πού του' παν τα τέσσερα, έχει προβλήματα και αντιφάσεις με τον εαυτό του, είναι διχασμένη προσωπικότητα και πολλά άλλα (δια)κοσμητικά.  
Αν πληρούνται οι δυο όροι που προανέφερα δεν βρίσκω πού υπάρχει το πρόβλημα κάποιος να το ζει on both sides.
Ίσα ίσα, που έχω μια πολύ πολύ χαριτωμένη εξήγηση για αυτό που μπορεί να μας κάνει μαλλιοκούβαρα αν την πω αλλά δεν πειράζει: φοβόμαστε την απώλεια πόρων μήπως;;;(λέω εγώ τώρα)

 

Επειδή κι εμένα με έχει προβληματίσει η τάση παντρεμένων αντρών (που ΔΕΝ το γνωρίζει η γυναίκα τους) να δηλώνουν Masters ή Doms, επίτρεψέ μου να σου απαντήσω και εγώ..
1. Ο παντρεμένος άντρας που δεν το γνωρίζει η γυναίκα του πρέπει να ξεκαθαρίσει μέσα του αρχικά τους ορισμούς. Δεν νοείται κατ'εμέ (και κατά πολλούς και πολλές με τους οποίους το έχω συζητήσει) Master ή Dom που να μην έχει το σθένος να παραδεχτεί στον σύντροφό του τον οποίο θεωρητικά τουλάχιστον σέβεται αγαπαει και θέλει να έχει στη ζωή του ότι έχει κάποιες άλλες ανάγκες τις οποίες θέλει να καλύψει κάπως αλλιώς, κάπου αλλού. Με όποιο ρίσκο ενέχει κάτι τέτοιο. Αν δεν είσαι κύριος του εαυτού σου και της ζωής σου, πραγματικά υπεύθυνος για τις πράξεις σου και υπεύθυνος απέναντι στο άτομο με το οποίο είσαι δεσμευμένος, πως θα γίνεις Κύριος στη ζωή κάποιου άλλου?

2. Στον σύντροφο μπορούν να δημιουργηθούν πολλά προβλήματα... Αίσθημα εγκατάλειψης, έλλειψη εμπιστοσύνης σε άλλους δια βίου, εξευτελισμός στον κύκλο τους από την στιγμή που μπορεί να ειδωθεί το παράνομο ζεύγος αλλού, κατάθλιψη, και όποιο αρνητικό συναίσθημα μπορεί να διοχετευτεί και στα παιδιά εφόσον υπάρχουν. Σίγουρα μπορούν να προκείψουν κι άλλα που δεν μου έρχονται αυτή τη στιγμή...

3. Στον χώρο θα μπορούσα να πω ότι δημιουργείται εσφαλμένη εντύπωση σε νεοεισερχόμενα άτομα των εννοιών Master & Dom συν τα όποια προβλήματα μπορεί να επιφέρουν στην ψυχοσύνθεση του υ που αναλαμβάνουν. Δεν χάλασε ο κόσμος αν κάποιος δηλώσει Top ή Perv...θα ήταν πολύ πιο έντιμο τουλάχιστον.

Εξίσου ανέντιμο το θεωρώ και για τα άτομα που δηλώνουν slaves βέβαια, αποφασίζοντας να το κρύψουν για όσο μπορούν από το Master τους.
Αλλά μπορώ να κατανοήσω παραπάνω γιατι μπορεί να φοβούνται να το δηλώσουν στον βανίλλα σύντροφό τους, χωρίς να το δικαιολογώ σε καμιά περίπτωση.

 

Διαβάζω προσεκτικά όλα όσα γράφονται. Χωρίζω τις τοποθετήσεις σε δυο πτέρυγες. Στη μια μπαίνουν αυτοί που προσπαθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να σχετικοποιήσουν το θέμα. Στην άλλη μπαίνουν αυτοί που - όπως και εγώ - θεωρούν ότι μια μουλωχτή δίπορτη πρακτική δεν συνάδει με το χώρο. Κατά τα άλλα παρέλασαν από το νήμα όλα τα ανθρώπινα πολύ ανθρώπινα. To each his own, επιθέσεις ad hominem, υπόννοιες περί ανταγωνισμών και κρυφής ατζέντας, απόλογι(τι)κές τύπου "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο" και τα ρέστα.

Φυσικά ένα τέτοιο θέμα που ακουμπάει τον πυρήνα της υποκρισίας της κοινωνίας στην οποία ζούμε δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο. Η ουσία ακριβώς της κοινωνίας αυτής είναι η υποκρισία, η υποκρισία είναι το modus operandi της, στην πολιτική, την αγορά, τις διαπροσωπικές σχέσεις. Και το ευαγγέλιο και οι γραφές της είναι οι ατελείωτες παρόλες που ο μόνος νόμος που τις διέπει είναι να μη συνδεθούν επ' ουδενί με την πράξη, με καμιά πράξη - και καμιά αλήθεια, να παραμένουν ες αεί άνευ ουσίας Θέαμα.

Το ζήτημα όμως είναι απλούστατο και πρακτικότατο. Η προειδοποίηση της @brenda δεν λήφθηκε υπ' όψιν και το τακτ που επέδειξε ο @MasterJp χρησιμοποιώντας αποσιωπητικά δεν έτυχε αναγνώρισης από αυτούς τους οποίους προσπαθούσε να προφυλάξει: δεν υφίσταται Κυριαρχικό (και κατ'αρχήν κυρίαρχο) άτομο που να μην μπορεί να κυριαρχήσει στη ζωή του, που να μην μπορεί την Κυριακή να είναι με το υ του γιατί έχει τραπέζι η πεθερά - και αυτό ισχύει για τους καλοπροαίρετους. Για τους πονηρούληδες αρκεί λίγη κοινωνιολογία του 19ου αιώνα, που τελεί ακόμη εν σφύζουσα στύση: η πορνεία είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα του αστικού γάμου - στον 21ο και την οικονομικη κρίση αντικαθιστούμε το "πορνεία" με το "BDSM" που είναι και τσάμπα.

Ίσως οι υπόλοιποι να είμαστε a dying breed όπως υπονόησε ο @Iagos και η κοινωνία μας να έχει γεμίσει ασπόνδυλα σύμφωνα με μια γραφή του @Tenebra_Silente (που δυστυχώς δεν σώζεται πλέον). Δεν πρόκειται όμως να κάτσουμε να βλέπουμε τα τρένα να περνούν.

Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια (όπως έλεγε και ένας σύνκαυλος). Yπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.

Η αγάπη βέβαια είναι γι' αυτούς που τη δίνουν. Για τα Κ που δε σταματούν στιγμή να απεργάζονται σχέδια για να ταλαιπωρούν τα υ τους, που δεν αφήνουν ευκαιρία να στηρίξουν το υ τους και να του δείξουν δρόμους προς την ελευθερία, την ουσιαστική ελευθερία. Για τα υ που φιλάνε το χώμα που πάτησε το Κ τους και πίνουν τα σωματικά υγρά του σαν αγίασμα.

Για τους άλλους είναι η μάχαιρα, επί το ψηφιακότερον: outing. Όπως είπε και η @Madeleine Rk το BDSM σας φτύνει.

Λυσάξτε όσο θέλετε όσο περιμένω την αγαπημένη μου να φέρει ένα εικοσάχρονο πιπίνι στον οίκο Delastrange. Αυτή είναι η αλήθεια του BDSM. Την Κυριακή, στο οικογενειακό τραπέζι, όταν κάποιος χρησιμοποιήσει τη λέξη "ανώμαλος" προσέξτε να μην πνιγείτε.

 

Εγώ πάντως φοβάμαι το πλεόνασμα μαλακίας πιο πολύ από την απώλεια πόρων, -αυτοί για κάποιον λόγο μοιάζουν απατηλά ανεξάντλητοι-, πάντα μέσα στο πλαίσιο της αειφορίας... 

 

@AndreDelastrange

lol, σε ποια πτέρυγα ανήκω;