BDSM on the side

Στο limbo  
Μαζί με μένα και μερικούς-ες άλλους-ες  

 

Κυριοι και κυριες που θα διαβασετε το παρον, ειστε ολοι καλοδεχουμενοι οσοι παιζετε με τους κανονες, παντρεμενοι ελευθεροι δεν εχει καμια σημασια, το βδσμ δημιουργηθηκε και υπαρχει για εσας, οχι εσεις για αυτο , σκοπος του ειναι βαλει τις ορμες σε μια σειρα η και θεματα καθημερινοτγτας και φυσικα δεν φτυνει κανεναν,οσο θελετε και οσο απο αυτο εχετε.

 

@bumblebee

Το BDSM δεν φτύνει, ξερνάει, βάλε μέσα και όσους αντέχουν. ~  

 

Εχει ευαισθητο στομαχι ακομα για αυτο. Το στομαχι θελει προπονηση , αν δεν πιεις και καποια κασονια μπυρεςνστην ζωη σου, θα τρως βατομουρα και θα τρεχεις κοψιμο τουαλετα για παντα

 

Hahhaha, διάολε!  

 

Αγαπητοί σύνκαυλοι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να ανακαλύψει και να αναθεωρήσει πράγματα για τον εαυτό του στην πορεία μιας μακρόχρονης σχέσης ή ενός γάμου.

Αλίμονο αν αντιλαμβανόμαστε τη ζωή ως μια στατική, βαλτωμένη βιωματική διαδικασία.

Το υπέροχο σε αυτό το ταξίδι από τη γέννηση έως το θάνατο μας είναι πως θεωρούμε και αναθεωρούμε διαρκώς. Πως κάθε στιγμή ανακαλύπτουμε και κατανοούμε.

Οι στιγμή εκείνη που συνειδητοποιούμε τη διαφορετικότητα μας είναι τόσο μοναδική όσο μοναδική είναι και η ζωή μας. Και ο άνθρωπος που θα συνειδητοποιήσει πως κρύβει μέσα του έναν «μη συμβατό» με την «κανονικότητα» εαυτό έρχεται αντιμέτωπος με την παραδοχή πως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Εάν τύχει, παράλληλα με την αποδοχή του εαυτού του, να βρίσκεται και μέσα σε έναν γάμο τότε εξαιτίας μιας βάρβαρης συνήθειας που καλείται «πίστη στον γάμο» αρχίζει να τραβά ένα μεγάλο κουπί.

Οι επιλογές που έχει είναι δυο.

Ή να ακολουθήσει την «ιδιαιτερότητα» του και να χωρίσει από τον γάμο του ή να διαμορφώσει μια κρυφή παράλληλη ζωή.

Στην πρώτη περίπτωση η ζωή του είναι απόλυτα συμβατή με την επιλογή του, δηλαδή έχει ο ίδιος αποκλειστικά την ευθύνη του εαυτού του, δεν κρύβεται και διαθέτει το σώμα του και τον ερωτισμό του όπως εκείνος νομίζει ελεύθερα.

Στην δεύτερη περίπτωση τα πράγματα περιπλέκονται. Ένα μείγμα από ενοχές, θυμό, πανικό, δημιουργεί μια μόνιμη αναστάτωση. Από τη μια ξέρει που βρίσκεται η αρμονία του και από την άλλη το περιβάλλον που κάποτε επέλεξε για να ζήσει, ο γάμος δηλαδή, είναι καταπιεστικό πλέον.

Κατανοώ πολύ καλά αυτούς τους ανθρώπους.

Δεν γεννήθηκα στον τόπο της ελευθερίας, όπως ο καθένας μας άλλωστε, δεν γαλουχήθηκα με αξίες όπως η αυτοδιάθεση, ο αυτοπροσδιορισμός, η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης. Γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει «θεσμός του γάμου» γιατί κάπου, κάποτε τον έχω βιώσει και έχω υπάρξει «παρραλληλάκιας».

Έχω υπάρξει και εγώ ως ένας ανόητος μικροαστός αγαπητοί σύνκαυλοι.

Βέβαια πάνε πολλά χρόνια από τότε που η μικροαστική λίγδα είχε κολλήσει σε όλο μου το είναι και περιέφερα τη μπόχα της δεξιά και αριστερά.

Και το τίμημα της ελευθερίας μου ήταν μεγάλο.

Τι προτείνω λοιπόν;

Ειλικρίνεια.

Κατανοώ τις δυσκολίες. Ένα σεντόνι από δυσκολίες όπως κάπου εδώ γράφτηκε. Τα οικονομικά, ο κόσμος, τα πεθερικά, οι κουμπάροι, οι φίλοι, η αβεβαιότητα, τα παιδιά, το εξοχικό, ο σκύλος, η γειτονιά, ο μπακάλης, ο μανάβης, ο τρόμος του το να βρεθείς από ένα πεντάρι με τζάκι σε μια γκαρσονιέρα και τόσα άλλα…

Η μεγαλύτερη δυσκολία όμως είναι να σταθείς δίπλα με εκείνον που κοροϊδεύεις και να μιλήσεις ειλικρινά. Να επικοινωνήσεις το πώς νιώθεις, ποιος είσαι και τι θες. Και μόνο αυτή η σκέψη δημιουργεί πανικό.

Η αντίδραση του άλλου τρομάζει. Θα δεις έναν άνθρωπο πληγωμένο, θυμωμένο, εξοργισμένο, έξαλλο και ματαιωμένο.

Το αντέχεις;

Φυσικά και όχι.

Και κάπως έτσι παραμένεις ένας άθλιος κακομοίρης που ψάχνει να βρει την ευκαιρία να κρυφτεί σε καμιά τουαλέτα και να στείλει το «Κυριαρχικό» του μήνυμα στην έρμη σκλάβα του, που περιμένει τον Κύρη της και «νοικοκύρη» της να την καθοδηγήσει.

Η ανάληψη της ευθύνης του εαυτού σου αγαπητέ σύνκαυλε απανταχού της γης είναι που σε χαρακτηρίζει Κυρίαρχο.

Πως θα Κυριαρχήσεις σε μια τόσο απαιτητική σχέση όπως μια σχέση Κ/υ αν πρώτα δεν έχεις Κυριαρχήσει στον εαυτό σου. Δεν έχεις πετάξει από πάνω σου τα ηθικά σου βαρίδια. Δεν έχεις τη δύναμη να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου.

Ο φόβος του άλλου σε κρατά δέσμιο σε μια ζωή που δεν αντέχεις. Γιατί ας μην γελιόμαστε, δεν την αντέχεις «άπιστε» σύζυγε τη θλιμμένη μικροαστική ζωούλα σου.

Τρέμουν τα πόδια σου μπροστά στην «απατημένη» σύζυγο.

Το ίδιο για εμένα ισχύει και με την «άπιστη» υποτακτική.

Προσωπικά το να έχω σχέση με παντρεμένη υποτακτική είναι πλέον κόκκινη γραμμή.

Κατανοώ τα ζόρια και τις δυσκολίες αλλά «ψυχικά» δεν κάνω.

Γιατί μπορεί να συντρέχουν ένα σεντόνι λόγοι και δικαιολογίες, μπορεί και η δύσμοιρη παντρεμένη να έχει και αυτή τις ανάγκες της αλλά υπάρχω και εγώ ή μάλλον πρωτίστως υπάρχω εγώ και οι δικές μου ανάγκες.

Και δεν έχω καμία ανάγκη και κανένα βίτσιο ώστε να περιμένω Σαββατοκύριακα ολόκληρα πότε θα το σκάσει η υποτακτική από τον ασφυκτικό κλοιό του «απατημένου» συζύγου για να επικοινωνήσει μαζί μου. Ούτε και έχω την ανάγκη και το βίτσιο να προσέχω μη τυχόν μείνει κάποιο σημάδι στον κώλο της κρυφο-υποτακτικής και έχουμε οικογενειακά δράματα.

Έχω μάθει πλέον να λέω ελεύθερα την αλήθεια μου…

Και αυτή είναι, πως για να αφιερώσω από τον πολύτιμο χρόνο μου, την προσήλωση και την φροντίδα μου σε μια υποτακτική επιθυμώ πρωτίστως να ικανοποιηθούν οι δικές μου ανάγκες.

Αν οι δικές μου ανάγκες δεν ικανοποιούνται ή ικανοποιούνται κατά το ήμισυ τότε δεν διαθέτω ούτε ένα λεπτό προσοχής.

Πορευτείτε με αλήθεια, ειλικρίνεια και αγάπη…..

Και καυλώστε ελεύθερα….

 

 

Όμορφη και ρομαντική η εικόνα ενός bdsm-Κρόνου που ξερνάει τα παιδιά του. Η πραγματικότητα είναι κομμάτι διαφορετική. Ο άσχετος (εργένης, παραλληλόγραμμος, παντρεμένος, λιμάρης) μπαίνει στο χώρο για να γαμήσει. Είτε πετυχαίνει το σκοπό του είτε όχι, κάποια στιγμή θα πει "δεν είναι για μένα αυτή η μούρλα" και θα φύγει. Το ποιός ξερνάει ποιόν όμως δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το αν εστιάζουμε στον άνθρωπο ή στην ταμπέλα.

 

Ακριβώς αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα @lexy. Ότι κάποιοι μεταχειρίζονται τους άλλους σαν ψυχολογικά τασάκια, -για να μην λερώσουν και κάτω, εφόσον πέφτει παντούφλ ή μπουφλ- ή σαν τεράστιους κάδους απορριμμάτων που εμφανίζονται ως "ανακυκλώσιμα υλικά".

Σκέτη μπίχλα είναι και ζέχνει κιόλας. Από το όρος Ανερματιστάν μέχρι την κοιλάδα του Βολεψιστάν και ως εδώ, απλώνεται ραγδαία.

Προτιμώ την θαλάσσια αύρα, το φρέσκο αεράκι που οι πραγματικά ελεύθεροι (παντρεμένοι ή όχι δεν έχει σημασία, το τονίζω αυτό, είναι βαθύτερος για μένα ο ορισμός της ελευθερίας) και απροσποίητοι άνθρωποι κουβαλάνε.
Και δεν καταδικάζω κανέναν, -μιας και μπουκώσαμε κι από λαϊκά δικαστήρια- απλά δεν θέλω να συγχρωτίζομαι μαζί τους, διότι τους θεωρώ τοξικούς για μένα, τώρα ΠΙΑ...

 

@peleas

Καυλώστε ελεύθερα. Τίποτε άλλο.-

 

Πω, μόνο με αυτό έχει να κάνει;
Τι σκατά εθάρρουνα ότι έχει να κάνει και με συμπόρευση  

 

Όλοι αυτοί εδώ μέσα ή για έξω μιλάς; Γιατί το BDSM δεν είναι το φόρουμ.

 

...χρησιμοποιώντας με φειδώ το μπέιμπι όιλ στις τρυφερές εισόδους των υ σας. (   )