BDSM on the side

Έχω υπάρξει "διπλοζωίτης" για πολλά χρόνια. Ενώ πίστευα πως είχα τα πάντα, ουσιαστικά δεν είχα τίποτα. Νόμιζα πως μπορούσα να αποφύγω την κατά μέτωπο αντιμετώπιση των προβλημάτων με τη μόνιμη σχέση μου με το να "αναπληρώνω" αλλού το κενό. Αυτή η λύση μου έδωσε αρχικά την αίσθηση ότι μπορώ να έχω και την πίτα (συντροφικότητα, οικειότητα, ασφάλεια) ολόκληρη και το σκύλο (περιπέτεια, συγκινήσεις, έξαψη) χορτάτο. Δεν ήταν οι ενοχές ούτε η αντίληψή μου περί "σωστής και ώριμης" αντιμετώπισης που με έκανε να αναθεωρήσω. Ήταν η συνειδητοποίηση ότι ποτέ δεν κάλυψα το κενό. Ποτέ δεν ήμουν ολόκληρος, γιατί δε δόθηκα ολοκληρωτικά σε καμία από τις γυναίκες που είχα στη ζωή μου αυτό το διάστημα. Ποτέ δεν αφέθηκα. Γιατί αν αφηνόμουν, θα αποκαλυπτόταν σε εκείνες και σε μένα ο πραγματικός μου εαυτός...

Το παιχνίδι αυτό τελείωσε μόνον όταν βρήκα τη δύναμη να κοιτάξω μέσα μου, να δω ποιος είμαι και να αποδεχτώ αυτό που είμαι. Αποτέλεσμα αυτής της ενδοσκόπησης ήταν η αίσθηση ότι η διπλή ζωή είναι ένα βόλεμα με υψηλό κόστος. Μπορεί οι ανάγκες μου να μην άλλαξαν, άλλαξε η ιεράρχησή τους και ο τρόπος που αποφάσισα να τις διεκδικήσω.

Γι αυτό πιστεύω πως το να ανάγουμε το θέμα σε επίπεδο ηθικής, αξιακών επιλογών, δικαιοσύνης ή προσωπικής εκτίμησης περί σωστού και λάθος δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό που μετράει, είναι η προσωπική διαδρομή του καθενός. Το πού θα τον οδηγήσει το βίωμα, η επαφή με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Αυτά είναι που διαμορφώνουν εν τέλει την ατομική του ηθική, όχι εκείνοι που του κουνάνε το δάχτυλο...

 

Σωστος !

Το "περιεργο" εδω ειναι, οτι αυτες που κουνανε το δακτυλο, εχουν πανω-κατω τα παρακατω "χαρακτηριστικα"

ειναι 30+++ (και 40 και βαλε)
δεν εχουν παντρευτει, δεν εχουν παιδια
κανουν ταξιδακια και ζωη χαρισαμενη με μισθο υπαλληλου γραφειο, κομμωτηριου, αντε και δημοσιου, (ετσι που εχει κατεβει ?)
νοικοκυροσυνη, κουζινα, μηδεν !
βιολογικο ρολοι, τι ειναι αυτο ?
και αλλα λιγο πολυ "κουφα"

και λες, μα καλα, για στασου, μισο λεπτο. Πως γινονται ολα αυτα ? Μεχρι τα 40 σου, ΤΙ εκανες ? ΤΙ ?
Αρχιζουν βεβαια οι θεωριες, οι παρολες και τα συνθηματα, αλλα αστο, τα προσπερναμε, εχω παρατηρησει οτι το μονο που τους κοφτει ειναι ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΕΙΣΑΙ ΕΝΕΡΓΑ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ (δηλαδη υπαρχει και ... αλλος πολος ελξης, αντε να το πουμε με αλλα λογια, κεντρο κοστους) ή εχεις παιδι/παιδια, που σημαινει οτι ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ οποτε, αμα, οπως και ... οταν της γκαυλωσει της κυριας...

Ο καθενας και η καθεμια μπορει να υπηρξε παντρεμενη στα 40+, πιθανον δε και η γνωριμια με μια μια πιτσιρικα 25αρα να δωσει και την τελευταια σταγονα να ξεχυλισει το ποτηρι... ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος γαμος ήτανε και στις μερες μας αντιμετωπιζεται εντελως διαφορετικα απ οτι πριν 40 χρονια.

Απο προσωπικη εμπειρεια και επειδη ειμαι 40+ το λεω, και μετα απο άααααπειρες κουβεντες με διαφορων ειδων "υποψηφιες" , στις περισσοτερες δεν ειδα τιποτε το "ηθικα" επιληψημο αλλα καθαρή συμφεροντολογια και υλικα κινητρα...

Το μονο που ειναι σιγουρο, ειναι, οτι σιγουρα δεν περιμενε εσενα η κυρια, να ξεκινησει μια νεα ζωη, μιας που φανηκαν οι πρωτες ρυτιδες στο ματι...

 

Σθεκσισμος..ουαουυυ.~

 

Χμμμ... Δεν αμφισβητώ ότι οι προσωπικές σου εμπειρίες σε οδήγησαν στο παραπάνω συμπέρασμα. Οι δικές μου με οδήγησαν σε διαφορετικό, ως προς τα υλικά κίνητρα τουλάχιστον. Κατά τα λοιπά, είναι πολλές οι γυναίκες, ανεξαρτήτως ηλικίας, που δεν κόλλησαν στο γεγονός ότι είμαι παντρεμένος. Θέλαμε και οι δύο το ίδιο πράγμα. Βλέπεις, ενώ κρατούσα αυτό το κομμάτι της ζωής μου κρυφό από τη σύντροφό μου, με τις υπόλοιπες έπαιζα με ανοιχτά χαρτιά...

 

Σημερα, πολλες σου λενε, εχω σχεση εχω αγορι, θελω σεξ, θελω σχεση (???)
ειτε εισαι ειτε δεν εισαι παντρεμενος.,,

ωρες-ωρες νοιωθω σαν τον Μπακ Ροτζτερς, αντε και τον Ντεμολισιον Μαν, που γυρνας στο ιδιο μερος μερικους .. αιωνες μετα και ολα ειναι καπως.. διαφορετικα !

διπλη σχεση παντως δεν θελω, ουτε ανεχομαι, οι λογοι ειναι καθαρα .. τραντισιοναλ.

 

Μετά τα ταξιδάκια, τους μισθούς, το άχρηστο βιολογικο τικ τακ, το ντελίβερι που πολύ εκτιμάμε καθότι "ανεπρόκοπες", θα πάμε και για μποτοξάκι.
Οκ; 

 

Εδώ μέσα πάντως (εννοώ το "χώρο" γενικά, όχι το φόρουμ) έχω δει τα καλύτερα δράματα...  
Και κλαααααααααααααμα η κυρία  
Ιστορίες που κάποτε με φόρτωναν, τώρα απλά γελάω.

Όσο για το πού βρίσκονται όλοι αυτοί... α είναι σαν τη μπύρα "Μύθος": παντού υπάρχει (τουλάχιστον) ένας  

Σκωπτικής διαθέσης τέλος και απαντώ σοβαρά τώρα:
Ξέρω (προσωπικά) πολύ λίγους ανθρώπους του "χώρου", τουλάχιστον συγκριτικά με τους περισσότερους συμμετέχοντες εδώ. Και όμως είναι αρκετοί για να βρω τεράστιες και σοκαριστικές αντιφάσεις μεταξύ των λόγων τους και των γραφτών τους και των πεπραγμένων τους. Και δεν παύει αυτό να με αιφνιδιάζει. Γιατί κάποιους τους εκτιμώ ιδιαιτέρως για τη σκέψη και τη συγκρότηση τους. Και όμως... Τα ιδεολογήματα που έχουν στο μυαλό τους για όσα θεωρούν θέσφατα και ιερά τους κάνουν να πέφτουν σε σφοδρότατες αντιφάσεις. Και διαβάζεις και λες "μα τι γράφει;;;;;" ή "τι λέει;;;;" ή "ε όχι και αυτός!!!!!!!!!!". Προσωπικά το έχω πάθει πολλές φορές να μένω να κοιτάω σαν χάνος. Και το έπαθα και με αυτό το νήμα...  

Κυρίαρχος του εαυτού του και στη συνέχεια και των άλλων μπορεί να είναι μόνον ένας κατ' εμέ: he who knows its limitations! Δεν είναι καθόλου ηττοπάθεια αυτό. Ηττοπάθεια είναι να αποδέχεσαι τους περιορισμούς ως κάτι στατικό, που δεν μπορεί με τίποτε να αλλάξει ή να βαράς το κεφάλι σου σαν κριάρι μέσα σε 4 τοίχους επειδή θεωρείς ότι οι περιορισμοί σου είναι ένα δεινό της μαύρης σου της μοίρας και όχι προϊόντα των επιλογών σου...

 

Να πούμε εδώ - δεν είναι κακό να το λέμε - ότι το BDSM προϋποθέτει ένα υποκείμενο που έχει συγκεκριμένα (νεωτερικά) χαρακτηριστικά. Χρειάζεται το υποκείμενο να είναι ως ένα βαθμό ελεύθερο και φυσικά να έχει σπάσει τους δεσμούς του με ό,τι ονομάζουμε παράδοση της κοινωνίας στην οποία ζει. Δυστυχώς στη δική μας κοινωνία υπαρχει τεράστια σύγχυση ανάμεσα στη δυναμική του BDSM και στην πατριαρχική παράδοση του μεταοθωμανικού κρατιδίου. Δηλαδή όταν ο vanilla γείτονας μας μπορεί να χαστουκίζει ατιμωριτί τη γυναίκα του επειδή είναι γυναίκα χρειάζεται ένας βαθμός αυτοσυνείδησης για να καταλάβεις τί διαφορά έχει όταν το κάνεις εσύ στην υ σου, ή αντίστοιχα, όταν ο μέσος επιτυχημένος έλληνας μικροαστούλης έχει τη σύζυγο κορώνα στο κεφάλι του και ένα γκομενάκι on the side για να βγάζει γούστα θέλει σκέψη για να δεις ότι αυτό δεν είναι ακριβώς poly αλλά το αντίθετο του.

 

@margarita_nikolayevna

Άλλα λένε στη Θεωρία και άλλο στην πράξη, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω, BDSM δεν βλέπω.
Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω πολλά άτομα, μη σου πω ότι μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού πλέον.
Απλά τα δράματα που διαβάζω κατά καιρούς, δεν τα κατανοώ, ίσως μάλλον επειδή δεν ισχύει, και αν ισχύει είναι μόνο από τη μια πλευρά, επιπλέον αυτή η κλειδαρότρυπα με αηδιάζει προσωπικά, δεν ασχολούμαι.

Γελάω και τα προσπερνώ, by the way όταν εκτίθεσαι να είσαι έτοιμος/η για τις συνέπειες, καλές/κακές.

Να μαστε καλά, να περνάμε τέλεια!

 

Ισχύει 100%    
Ό,τι γίνεται και γράφεται δημόσια τίθεται προς δημόσια κρίση και χρήση λέω εγώ και όχι δεν έχουμε δικαίωμα να κατηγορήσουμε κανέναν αν το κάνει με τα λόγια/πράξεις μας  

 

μην ξεχνας επισης, την "αυτοματη" βουδουσουμιαρικη μεταφραση στην νεο-ελληνικη

γυναιο, τσαουσα, τσοκαρο ---> Κυριαρχικη
αρκουδιαρης, βαρυς και ασηκωτος κουραδομαγκας ---> Ντο(λ)μας
αναγωγο κακομαθημενο, συνηθως μοναχοπαιδι ---> μπρατ
βλημα, στην καρακοσμαρα του ---> εξπερ, παντογνωστης

και μην ξεχνας και ενα βασικο !

ελα να σε παω μια μερα μερα-μεσημερι στην οδο Ερμου, να δεις τι γκομεναρες βγαινουν απο τα μαγαζια, με τσαντες, τι διακοπες Μυκονο, Σαντορινη, παντα με τη "φιλη" ... ασε τα κεντρα αδυνατισματος, μασκες με φυκια, μποτοξ... ξερεις τι ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ κανουν τα κοριτσια, να τα φερουν βολτα με εναν μισθακο γραμματεας, βοηθου λογιστη, ταμια στο σουπερμαρκετ....

 

Καλησπέρα και από μένα.....εγώ τυγχάνει και είμαι μια τέτοια περίπτωση! Έχω vanilla σχέση (με την οποία και δεν μπορώ να χωρισω) .... αλλά θέλω να ζήσω και τον bdsm κόσμο με μια Κ παράλληλα...πράγμα που είναι δύσκολο γιαυτό και παραμένω αδεσποτος .... ;-)