Οι... κακοτοπιές!

To διάβασα έτσι στο ξαφνικό και πνίγηκα με τον καφέ μου, μαρ' συ!
Αν είναι να γράφεις τέτοια να βάζεις μπροστά ένα "Προσοχή αστείο", κάτι τεσπά...
Ακόμα γελάω (και βήχω μαζί, ουρτ κακούργα)...
Τελικά υπάρχουν ακόμα τέτοιοι...
Ωραία πράματα..!

 

κακοτοπιά, σε βουδουσουμου καμβα.

Περιμενα να διαβασω ιστοριες
οπου κατι πηγε στραβα,
οτι αφορα τη συναινεση ή ακομα και την τεχνογνωσια των συμμετεχοντων.

Σεσσιονς που κατεληξαν αδοξα,
ίσως και με τραυματισμους
ψυχικους ή σωματικους.

Οταν διαβαζω στην ενοτητα BDSM ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ και στο θεμα "κακοτοπιες"
διαφορες σαχλες ηλεκτρονικες... ατακες,
μου'ρχεται να παω στη αμμο και να παιξω κουβαδακια.

Ειλικρινα. Κλειστε το . Τσαμπα καiει η λαμπα.

 

Το λοιπόν, βάζω στην άκρη το μεγάλο νούμερο βουδουσουμιάρων, που για χ, ψ, ω λόγους μου βγήκαν "άκυρες" ( εξωβουδουσουμιάρικους λόγους ).
Μάλλον, τους είχα βγει "άκυρος" κι εγώ.
Αυτές δεν τις θεωρώ κακοτοπιές, αλλά μαθήματα, στο τέλος σε καλό μου βγήκαν, αφού μου έμαθαν, τι ν' αποφεύγω και μου ξεκαθάρισαν, με τι είδους ατόμων δεν θα ήθελα σχέσεις.
Τα όποια ευτράπελα, ήταν αυτό, ευτράπελα, κάποιες φορές αστεία, κάποιες άλλες λιγάκι "πικρά" ή εστία παροδικού άγχους.
Καλά ήταν, κυρίως τα δεύτερα, χάρη και σε κείνα έστρωσα "δερματάκι".
Δεν μ' εκβίασε ποτέ κανείς και καμία. Μέχρι σήμερα κανείς/καμία δεν σκέφτηκε, να βγάλει φάτσα φόρα πουθενά φώτος από προσωπικές στιγμές.
Ίσως γιατί φώτος του είδους τις απέφευγα από πάντα ( εκτός από κείνες με μια γυναίκα που είμαι σίγουρος, ότι δεν θα έκανε ποτέ κάτι τόσο κακόγουστο ).
Με την εξαίρεση δυο/τριών μάλλον ηλιθίων, καμία δεν μου κατσικώθηκε ( εκείνες οι δυο τρεις, μου έδωσαν το μάθημα ότι ο πληγωμένος εγωισμός,
μπορεί να εξωθήσει τους ανθρώπους στις πιο απίθανες μαλθακίες ).

Αληθινή κακοτοπιά και η αιτία της οποίας ήμουν εγώ ? Ναι, μια και μάλιστα πολύ χοντρή.
Εκείνη την φορά που είχα χάσει τον έλεγχο μου με κάποια και που μάλλον είχα άγγελο να μ' επαναφέρει στα σύγκαλα μου εγκαίρως ( γιατί αν συνέχιζα για λίγη ακόμη ώρα, μάλλον θα της άφηνα τρελό κουσούρι. Κι εγώ τώρα θα ήμουν πιθανότατα σ' ένα "όμορφο" δωματιάκι, να χαράζω στον τοίχο γραμμές με την κιμωλία ).
Τότε, είδα με τα "ματάκια" μου, ότι το "χαλινάρι" μου θα ήταν καλό, να μου το έβαζα πιο στενό και να μην το ξαναχαλάρωνα ποτέ.

 

υπαρχουν τοσες μα τοσες κακοτοπιες !

λαθος ατομα
λαθος συνενοηση
λαθος εξοπλισμος
λαθος χειρισμος ατομου
λαθος χειρισμος εξοπλισμου
λαθος αντιδραση
....

συμπληρωστε ελευθερα...

λογω της ξώφαλτσης της "μαστοράτζας"
και νοοτροπίας "δεκα φορες μέτρα και μια κόψε"
ευτυχως, εχω μεινει μακρια απο λαθος ατομα.

μπορει και γω να εβαζα κιμωλιές στο δωματιακι
και δε θελω @Tenebra_Silente

 

Ναι όλα είναι γνώση, δεν το συζητώ  

Το πιο "σκληρό όριο" για μένα, σε αυτό το "χώρο" που περιφερόμαστε όλοι είναι η εξω-βδσμικη ζωή του άλλου.
Τι θέλω να πω; Όταν γνωρίζω έναν άνθρωπο από το συγκεκριμένο "χώρο", ποτέ μα ποτέ δεν ρωτώ να μάθω κάτι για την υπόλοιπη ζωή του, ούτε καν το πραγματικό του όνομα, αν δεν θέλει να μου το πει ο ίδιος.
Βεβαίως έχω γνωρίσει ανθρώπους με τους οποίους έχουμε γίνει φίλοι, έχουμε κάνει παρέα, έχουμε ανοίξει το σπίτι μας ο ένας στους άλλους, έχουμε μοιραστεί βόλτες, τραπέζια, τα σώψυχα μας, φόβους, εξομολογήσεις κλπ κλπ Αυτό όμως έγινε κατόπιν κοινής συναινέσεως, το θέλαμε όλοι.

Το σοβαρό πρόβλημα για μένα (μόνον η αρχή του οποίου είναι οι κακοτοπιές) είναι όταν άνθρωποι δεν σέβονται αυτή την εξω-βδσμικη ζωή του άλλου (όπου εξω-βδσμικη δεν αναφέρομαι στην ερωτική ζωή, αναφέρομαι στην οικογένεια, στην εργασία κλπ κλπ). Κι εκεί δεν ξέρω πόσο "μάθημα" μπορεί να σου γίνει κάτι... Εννοώ εσύ μαθαίνεις αλλά αν ο άλλος συνεχίζει; Δεν ξέρω...
Και δυστυχώς μου έχει τύχει πάνω από μια φορές. Το "ευτύχημα" είναι ότι μου έχει τύχει με συγκεκριμένο άτομο, κάτι που δείχνει ότι αποτελεί μάλλον εξαίρεση και όχι κανόνα.

 

αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου Μαργαριτα

 

Tί εννοείται, όταν λέτε ότι γνωρίζετε κάποιον από τον συγκεκριμένο "χώρο"; Πχ. Τον είδατε μια φορά σε μια βδσμική συγκέντρωση; Έχετε βγει μαζί του πέντε- έξι φορές για καφέ και σέσσιον; Πώς το ορίζετε το 'γνωρίζω' ώστε να μην έχει σημασία ούτε το όνομα του/της;

 

Εννοώ σε κάθε πρώτη επαφή με έναν άνθρωπο από το "χώρο". Π.χ. βγαίνουμε σε ένα event ή μια μάζωξη. Δεν ρωτάω ούτε όνομα, ούτε τίποτε. Αν αυτός ο άνθρωπος μου δείξει ότι θέλει να συζητήσει μαζί μου κάτι περαιτέρω από τα βδσμικά, να πάμε για καφέ κλπ κλπ τότε μου δίνει ένα πράσινο φως να δω κατιτίς παραπάνω πέρα από τη βδσμικη του ζωή.
Δεν αρχίζω όμως να ρωτάω τίποτε αν δεν πάρω το πράσινο φως. Και σταματάω πάντα στο όριο που μου βάζει ο άλλος.  

 

Ορθώς. Αλλά αυτό νομίζω, ότι οφείλουμε να το κάνουμε σε κάθε νέα κοινωνική γνωριμία μας, n est pas?  

 

Σαφέστατα  
Είναι ζήτημα ευγένειας και διακριτικότητας.
Απλά το τόνισα το "χώρος" για 2 λόγους:
- Γιατί είμαστε σε βδσμικο φόρουμ
- Γιατί, όπως και να το κάνουμε, η σεξουαλική και ερωτική ζωή ενός ανθρώπου είναι κάτι πολύ intimate και μπορεί να είναι πιο ζόρικο και στενάχωρο και άσχημο το να εκτεθεί, θεωρώ.

 

Δεν διαφωνώ μαζί σας. Απλώς ρώτησα, γιατί τονισατε το αυτονόητο.

 

Προσωπική μου "αδυναμία"  
Για πολλά χρόνια θεώρησα τόσα πράγματα αυτονόητα που μάλλον ήρθα στα όρια αντικοινωνικής συμπεριφοράς.
Μεγαλώνοντας έμαθα ότι το τι είναι αυτονόητο για μένα είναι πολύ σχετικό αν θα είναι και για τον άλλο.
Και πάντως σαφώς συμφωνούμε