Εκλογικευσεις.

Εκλογίκευση
1 . Προσπάθεια ορθολογικής προσέγγισης της πραγματικότητας με ταυτόχρονη απόρριψη όλων των μυθολογικών ή άλογων ερμηνειών που αναφέρονται σ΄αυτήν . Η εκλογίκευση αποτελεί δείγμα πειθαρχημένης και συγκροτημένης σκέψης και στάθηκε βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της επιστήμης .
2 . Στην ψυχολογία ο όρος εκλογίκευση ταυτίζεται με την προσπάθεια που κάνει το άτομο να αποκρύψει τα πραγματικά κίνητρα της συμπεριφοράς του , δίνοντας άλλες » λογικοφανείς» εξηγήσεις .

Κάνοντας την αναδρομή μου στα παλαιότερα νήματα, ανακάλυψα ένα νήμα:
https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Ισοτιμία-σε-ασύμμετρες-bdsm-σχέσεις.12036/

Σ αυτό κάτι είχε αναφερθεί από τον @DeSade περί λογικοποιήσεων που αναγκάζεται να κάνει το υ. κι ομολογώ το 2008 που το συζητήσαμε, δεν ασχολήθηκα με το συγκεκριμένο,πιθανότατα επειδή διαφωνούσα -και διαφωνώ κι ο λόγος εικάζω είναι επειδή εγώ κοιτούσα από την σκοπιά του Ds ενώ ο φίλτατος DeSade απ την σκοπιά του SM- στο ότι στόχος του Κυρίου (στο Ds) είναι η ψυχική οδύνη της υ. Επειδή γνωρίζω πως το αντίθετο είναι το ζητούμενο.

Σήμερα θα ήθελα όμως να επικεντρωθω σ αυτό:

Πριν εκφράσω την άποψη μου, θα ήθελα να παρακαλέσω για τις απόψεις σας.

Ευχαριστω  

 

Έμπνευση και λογική.

Έχω ξανατοποθετηθεί, από επανειλημμένα, έως κουραστικά, περί κινήτρων, ένθεν κι ένθεν.
Ο,τι-δή-πο-τε δεν έχει σαν κίνητρό του την αγάπη (όχι την ρομαντική, την ανθρώπινη, αυτήν που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε) και δεν διέπεται από σεβασμό, είναι καταδικασμένο να εκπέσει, αργά ή γρήγορα.

Δεν με αφορούν τα κίνητρα κανενός άλλου, παρά μόνο τα δικά μου. Τα κίνητρα των άλλων, τα βλέπεις και τα αξιολογείς στην πορεία.
Στην τελική δεν πρέπει να αλλάζει κάτι. Η πορεία μας στην ζωή είναι μοναδική.
Αν τελικά συναντηθούμε και συμπορευτούμε με κάποιους ανθρώπους, για λίγο ή για πολύ, τότε μάλλον βρήκαμε τα σημεία επαφής και πάνω σ΄αυτά δουλέψαμε.
Κανείς δεν ''καταπίνει'' κανέναν -ή τουλάχιστον έτσι θα πρεπε να είναι-.
Συμπλέουμε, συμπορευόμαστε, όσο είναι καλά, μαζί, όσο ομονοούμε, αλλιώς ο καθένας στην τροχιά του και καλή καρδιά, η αγάπη δεν τελειώνει με το τέλος των σχέσεων, παρά μόνο όταν ακυρώνουμε τους άλλους μέσα μας, φευ!
Το να αλλάζεις εντελώς τροχιά για να συμβαδίσεις, είναι λίγο έξω από μένα, θεωρώ ότι στην έμπνευση δεν χωράνε εκπτώσεις επί της αρχής.
Και γι αυτό, δεν έχει καμμμμία σημασία αν είναι D/s, Μ/s, ΤPE, poly, κοκ.
Η συναίνεση δίνεται στον άνθρωπο, στους ανθρώπους, αυτή είναι η μόνη μου εκλογίκευση.

Ο άνθρωπος δεν είναι Θεός, όσο κι αν κάποια/ος θέλει να τον/την βλέπει έτσι.
Είμαι και άθεη, ούτε καν η έννοια του Θεού δεν μου φαίνεται ανέγγιχτη, ας πω καλύτερα υπεράνθρωπος, για να γελάσουμε κιόλας.
Να εκλογικεύσω τι? Τα αυτονόητα? Για ποιον λόγο? Για να νιώσω καλύτερα με τον εαυτό μου? Σάματι αυτό δεν κάνουν σε έναν βαθμό όλοι οι άνθρωποι? Χωρίς αυστηρό πρόσημο, όπως περιγράφεται παραπάνω. Το ψηστήρι στον εαυτό μου το έχω κόψει προ καιρού, ευτυχώς ή δυστυχώς. Τώρα απλά προσπαθώ να ακούω το μέσα μου και τις μικρές εσωτερικές φωνές μου, αυτές τις ανεπεξέργαστες, με κάθε επιφύλαξη και πάλι, γιατί μου έχουν πει και μαλακίες κατά καιρούς αυτές οι μικρές φωνές, ωστόσο να μην τους φάω και τα δίκια, συνήθως κάτι πραγματικό λένε, κάτι που έτσι αποδεικνύεται και στην πορεία, βιωματικά.

Δεν αναλύονται όλα με όρους λογικής, όποιος είναι μέσα στο bdsm, νομίζω το καταλαβαίνει αυτό, οι σχέσεις έχουν και υπερβατικά σημεία και στοιχεία που φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά, δυνητικά η ζωή από μόνη της μας ''ταιριάζει''.
Αρκεί απλά να μην το παρακάνουμε και από την εκλογίκευση -ή την ''λογικοποίηση'', όπως αναφέρεται-, καταλήγουμε στο να γίνονται όλα ευσεβείς πόθοι.
Παραμένω σε τροχιά, προσγειωμένη και απογειωμένη ταυτόχρονα, μαγεμένη και με τα μάτια ορθάνοιχτα, ένα ζωντανό, contradiction in terms.

Και βλέπουμε, η ζωή θα μας τα πει όλα, γιατί δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες για τίποτα, όποιος τους υψώνει στα μάτια του, μόνο αυτός τους βλέπει, όσα εμείς χαζά θα σχεδιάζουμε και θα φοβόμαστε, τα μικρά ή τα μεγάλα, η ζωή θα μας τα φέρει εμπρός μας, έτσι για την αλητεία, στην πορεία μας προς την αυτοπραγμάτωση... 

ΥΓ Αν είναι ''λογικοφανής'' η εξήγησή μου ή εντελώς παράλογη, συγχωρέστε με -ή και μην με συγχωρείτε, εσείς διαλέγετε-, μάλλον θα έχω κρυμμένα κίνητρα που αγνοώ ακόμη κι εγώ η ίδια, οπότε το αφήνω το θέμα ανοιχτό σε οποιαδήποτε διαφορετική ερμηνεία, τουλάχιστον σε διαφορετική από την δική μου, καθώς δεν υπάρχει καμιά απόλυτη αλήθεια, όταν μιλάμε για εκλογίκευση, για κίνητρα και για την αλήθεια του καθενός από μας, που έχει χίλιες δυό αποχρώσεις....

 

@brenda

1. A bit romantic but Thumbs up!
2. Ούτε ένα άτομο στα 1.000 νογάει τι πα να πει αγάπη ως έννοια...

@lara[E-p]
3. Αυτό το "λογικοποίηση" του DeSade μπλιάξ.

 

@brenda πολύ ενδιαφέρουσες οι θέσεις σου και κατανοητές. Σ ευχαριστώ που τις μοιράστηκες.

@cadpmpc με είχε κάνει να αντιδράσω τότε, τώρα όμως βλέπω την λογική με την οποία το λέει. Και είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτό που περιγράφει, το έχουμε δει να συμβαίνει, κι ας είναι μπλιαξ χαχαχαχα

Το κειμενο του @DeSade αναφέρεται στην 2η ερνηνεία εικάζω, ενώ εγώ θεωρώ βασικότατη ικανότητα για να αντέξεις και να προχωρήσεις σε μια διαδρομή Ds την 1η ερμηνεία.

 

δεν θα σταθω σε αυτο που λεει ο DeSade γιατι δεν εχω σχεση με το αθλημα του M/s.

εκλογικευσεις εχω χρησιμοποιησει κατα καιρους, για να παμε παρακατω, ποτε ομως δεν καταφερα να το κανω χωρις κοστος. ισως με μικρο κοστος. αλλα τελικα ολα αυτα τα κουβαλαω συνηθως μεχρι το τελος.

 

Έτσι δια την εικονογράφησιν του νήματος...

P1150205d_det by cadpmpc posted May 2, 2016 at 12:23 PM

 

Στην περίπτωσή μου η εκλογίκευση, όσον αφορά τον Κυρίαρχο, κίνητρα, ανάγκη ελευθερίας κλπ, δοκιμάστηκε και απέτυχε μια φορά. Καμιά φορά από τις αποτυχίες μαθαίνουμε. Έτσι έμαθα κι εγώ τότε ότι αυτό που έκανα δεν ήταν ακριβώς εκλογίκευση ήταν μια απόπειρα να ξεμακρύνω από τα όντως εμμονικά συναισθήματά μου για να δω τι ακριβώς συνέβαινε. Μόνο που κατά βάθος δεν ήθελα διόλου να δω τι ακριβώς συνέβαινε. Το είδα μεν λογικά το θέμα αλλά η εκλογίκευση στην πραγματικότητα ήταν ευσεβείς πόθοι και τα συμπεράσματα ήταν όλα λάθος. Η αλήθεια κάποτε βγαίνει στην επιφάνεια και δεν χρειάζεται καμία εκλογίκευση ή οτιδήποτε άλλο, μόνο την δύναμη να την δεχτεί κάποιος, γιατί με έναν περίεργο τρόπο έρχεται στην ώρα της.

Έκτοτε δεν εκλογικεύω τίποτα, αυτό μου έμαθε η εμπειρία μου. Όσον αφορά τις σαδομαζοχιστικές σχέσεις κοιτάζω να αφουγκράζομαι τον Άλλο, να χορεύω κλειστά μαζί Του και να ακούω πάρα πολύ τί μου λέει, την διαίσθησή μου και την πείρα μου στο τι πρέπει να κάνω - εκεί έχει βοηθήσει τα μάλα η εκπαίδευση και ελπίζω να μη βαρέσει κανείς ενέσεις με τούτο το τελευταίο, δεν το θέλω   Έκτοτε ξέρω ότι η αλληλεπίδραση είναι το άλφα και το ωμέγα αν και όχι όλα τα υπόλοιπα ενδιάμεσα γράμματα. Είναι όμως το άλφα και το ωμέγα.

Αλληλεπίδραση, διαίσθηση, φροντίδα για τον άλλο, εγγύτητα, με αυτά πορεύομαι.

 

1.Ο κυνικός ρομαντισμός, ειδικότης μου!
2. Άσε μας να ελπίζουμε, το ξέρω ότι κάποιοι το παλεύουν, και δεν εξαιρούμαστε ούτε εγώ κι εσύ από αυτήν την πάλη...

Ένα like είναι λίγο, πολύ λίγο...
Πολλά thumbs up!!!   
Κι ένα έξτρα για την διαίσθηση 

 

Συνηθως κρίνουμε και κρινόμαστε αντίστοιχα εκ του αποτελέσματος...ισως γι αυτο δεν θα μπορούσα να απαντησω σε καμία άλλη χρονική στιγμή αγαπημένη @lara[E-p] .

Αυτο που συνέβαινε σε μένα ήταν οτι για να μπορέσω να δεχθω να κάνω κάτι το οποίο δεν μπορούσα να το καταπιώ με τίποτα
ήταν να το κάνω κομμάτια , να το τεμαχίσω , να το κάνω ευπεπτο με κατάδικα μου επιχειρημάτα ώστε να μπορέσω να προχωρήσω..Εψαχνα να βρω τρόπους να
χωρέσω στην λογική μου την όποια μετέπειτα ενέργεια μου, να το αποδεχτώ και ισως κάποιες φορές να με καταπιέσω να κάνω ή να πω κάτι που ειναι έξω απο μένα...

Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως όταν έπαψα πια να ψάχνω δικαιολογίες στον εαυτό μου , όταν σταμάτησα πια να εξηγω
αναλυτικά σε μένα για ποιο λόγο έπρεπε να κάνω κάτι...όλα άλλαξαν.
Η ουσιαστική συναίνεση στον Αφεντη μου δόθηκε όταν είχα πάρει πια απόφαση και είχα αποδεχτεί οτι δεν υπάρχει λόγος να κραταω ''οπλα'' , ούτε αμυνες , ούτε δευτερες σκέψεις...
Απο κει και πέρα όλα τα λογικά ξαφνικά γύρω μου τα ειδα μικρά και άχρωμα.

Ποια λογική μπορεί να χωρέσει σε ενα ταξίδι που κυριαρχικό λόγο έχουν οι αισθήσεις ?
Με ποια λογική μπορείς να εξηγήσεις οτι ο άνθρωπος που έχεις επιλέξει φροντίζει εσενα καλύτερα απο εσενα ?

Την αλήθεια , το σωστο και το λάθος, τα πλάθει ο καθένας μόνος του, συμφωνα με τις εμπειρίες και τα βιώματά του .

Η εκλογίκευση των καταστάσεων και των συναισθηματων τελικά ίσως να στερεί απολαύσεις...

 

Σχετικά με την βασική έννοια του νήματος, μία ακόμη προσέγγιση είναι αυτή της ορθολογικης (και μη ορθολογικης) συμπεριφοράς ..
Και εξηγούμαι:
Στη διεθνή βιβλιογραφία, χρησιμοποιείται ο όρος αυτός (rational) για να αποδώσει το ότι
οι άνθρωποι δρουν ( σκέφτονται και αποφασίζουν ) με σκοπό την απολαβη και μεγιστοποιηση καποιου προσδωκομενου οφελους ...
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα βέβαια αυτής της προσέγγισης (και το πιο μαχητό σημείο όλων των επιστημονικών μοντέλων - προτύπων που την χρησιμοποιούν) είναι ότι οι άνθρωποι (και ειδικά στις προσωπικές τους σχέσεις) δεν
δρουν ορθολογικα, αλλά με βάση τα συναισθήματα τους ...
Αυτή είναι και η δική μου άποψη ...  

(Ελπίζω να μην μπερδεψα τα πράγματα) ...

 

Πολυ πολυ χαιρομαι με τις τοσο ενδιαφερουσες σας απόψεις!
Σας ευχαριστω.

Ελπίζω να μας τιμήσουν κι άλλοι!

 

Ελπίζω να "πιάνω" αυτό που συζητάμε και να μην πέφτω έξω.

Σχετικά με την λογικοποιήση του @DeSade, διαφωνώ. Αρχικά δεν θεωρώ πως λογικοποίηση σημαίνει " αναλύω και προσπαθώ να αποδόσω πράξεις και γεγονότα στην εμπιστοσύνη, στην αγάπη κτλ ή τέλοσπάντων σε πράγματα "θετικά" για την σκλάβα/ζευγάρι" για εμένα, όταν "εκλογικεύομαι" σημαίνει πως "αναλύω και προσπαθώ να αποδόσω πράξεις κσι γεγονότα στους πραγματικούς λόγους για τους οποίους γίνονται"

Πότε και αν εκλογικεύω --- Συνήθως, σχεδόν πάντα. Ανεξάρτητα δυσκολίας, ζορίσματος και κυρίως αφού πρώτα έχω αποδεχτεί , και πει το " μάλιστα" τόσο σε Εκείνον, αλλά κσι σε εμένα.

Γιατί μετά, γιατί--- Για εμένα η εκλογίκευση δεν γίνεται για να με "βοηθήσει" να πάρω μια απόφαση η για να προχωρήσω όταν νοιώθω πως δεν μπορώ, η εκλογίκευση γίνεται για την πάρτυ μου, για να νοιώθω εγώ σαν άνθρωπος/πετ πως γνωρίζω μέσα μου σε τι λέω " μάλιστα" , πως γνωρίζω, τι σημαίνει αυτό για εμένα! Για το αφεντικό, αν χρειάζεται να γνωρίζω μου το έχει πει ο ίδιος, αν υπερχρειάζομαι να γνωρίζω, παίρνω άδεια και ρωτάω και αν δεν μου πεί τότε θα αποδεχτώ οτι δεν θα μαθω τι και γιατί (απο πλευράς του)

Κάπου είχε γράψει ο @MasterJp αυτό το υπέροχο και μου έχει μείνει τόσο πολύ "άλλο αποδοχή, άλλο εμπιστοσύνη". Φαντάζομαι πως αν ακολουθούσα το αφεντικό μου επειδή εμπιστέυομαι, επειδή δλδ πιστέυω πως ο,τι κάνει έχει κινητρο την αγάπη, την φροντίδα μου, το καλύτερο μου/Μας..τότε ίσως να έμπαινα σε ένα τριπάκι λογικοποιήσης όπως την εννοεί ο @DeSade . Εγώ όμως ακολουθώ το αφεντικό με την αποδοχή. Αποδοχή πως για κάποιους λόγους (δικούς μου) αποφασίζω να ακολουθώ ο,τι έιναι αυτό που θέλει, γνωρίζοντας πως πολλές φορές μπορεί να μην έχει να κάνει σε τίποτα, μα σε τίποτα με εμένα ή εμάς και το "καλό" μας. Έχω αποδεχτεί πως μπορεί μάλιστα να είναι ακόμη και για "κακό" μας, το έχω αποδεχτεί πριν καν γίνει, γιατί αυτό θα θέλει, και εγώ είμαι εδώ για το τι θέλει. Ο,τι φτιάξει θα έχει, αυτό θα πει "δικό μου"

Συχνά λέω το "κάνε με ο,τι θες" και το εννοώ. Οτι επιλέγει να είμαι για Εκείνον, αυτό θα έχει, ή αυτό θα προσπαθώ να εχει. Στόχος δικός μου είναι να το καταφέρνω πρώτα, να βλέπω αν δουλευει μετα. Αν δεν δουλέψει και τον νοιάζει θα ζητήσει κάτι άλλο που ίσως δουλέψει, αν οχι, σπάει το πράγμα (δεν είναι κακό, ούτε λάθος).

Εγώ όμως θα έχω τιμήσει αυτό που διάλεξα μέχρι το τέρμα. Και αν τελοσπαντων βγω απο αυτό τόσο φακντ απ και δεν ξέρω και εγώ τι.. τότε μάλλον δεν θα είχα κάνει "σωστές" εκλογικευσεις για την πάρτυ μου, ή σημαίνει πως συνέχιζα να προσπαθώ για ντι/ες ή μ/σ ενώ ξέρω, ή εχω καταλαβει πως δεν " μου πάει" (επίσης δεν είναι κακό να το καταλάβεις στην πορία και όχι ντε και καλα στην αρχή) .


Το παραπάνω ειδικά είναι ο δικός μου τρόπος σκέψης, και σορρυ για τα ταγκς είμαι απο τάμπλετ και δεν μου έβγαζε τα ονόματα για να τα κάνω σωστά, θα τα διορθώσω αυριο.