ηλικια...ενα νουμερο ή κατι περισσοτερο;

Γιατί να είσαι τόσο μπροστά ρε πούστη μου......? Γιάτι...?

 

Πόνεσε μας.

 

βυζι σαρανταρας

 

Το κρατάει ψηλά;  

 

νααααααιιιιιιι κ πολλυ

 

Ένα από τα αγαπημένα μου topics evah'! Θα γράψω λοιπόν! \m/

Θα το πιάσω από την "επιδερμική" εκδοχή του: "Θέλω γηραιότερα κορμιά γιατί ΜΕ αρέσουν!" Τώρα γιατί μπορεί να σ'αρέσουν; Daddy complexes? Οιδιπόδειο σύμπλεγμα; Ανασφάλεια όσον αφορά στην δική σου αυτοπραγμάτωση/ανάγκη καθοδήγησης; Gold digging? Θα το αφήσω στο "είναι φετίχ μου" αν και σπάνια είναι τόσο απλό. Όμως τι στον Megatron? Σε φόρουμ για ανωμαλιάριδες είμεθα!

Θα κινηθώ σε πιο "πιπεράτα" μονοπάτια διάσπαρτων ερωτηματικών. Κρίνοντας από ένα έτος γέννησης μπορούμε να πούμε πως το άλλο πρόσωπο είναι κατάλληλο ή ακατάλληλο έτσι; Πχ, ο τσομπανόμπουφος (κανένα πρόβλημα με το επάγγελμα) που είναι 50 και "την έχει φάει την ζωή" όμως είναι και λίγο ξενοφοβικός, λίγο ακροδεξιός και κομματάκι θρησκόληπτος είναι ικανότερος δυνητικός σύντροφος από κάποιον στα 25 που έχει ταξιδέψει, έχει δει κι έχει διαβάσει 1000Χ σε σχέση με τον άλλο. Σωστά;

Αστείο το φαινόμενο "Domme" με τον υποτακτικό που "δεν λέει" γιατί είναι ΑΥΤΟΣ ελαφρώς νεότερος, την στιγμή που ωιμέ! ΣΑΦΩΣ δεν τίθεται θέμα δικής του ηγετικής επάρκειας!

Μήπως κολυμπάμε στα στερεότυπα;

Μέσα στα πρώτα 25-30 χρόνια μιας μη στατικής ζωή με γερές βάσεις και υγιή ψυχισμό ένα νοήμων πρόσωπο, έχοντας ανεξαρτητοποιηθεί και δει 10 πράγματα, μπορεί ΚΑΛΛΙΣΤΑ να είναι καταλληλότερο για το οτιδήποτε από ένα στα 50, like it or not. Οι λόγοι - πέραν των παραπάνω "απλών" - που κολλάτε πολλοί και πολλές είναι άλλοι, τα complexes για παράδειγμα - "Με πήραν λιγάκι τα χρόνια οπότε ας τα κάνω σημαία για να περνάω ως !ώριμος!" Για μένα, από την στιγμή που τα κριτήρια παύουν να είναι ποιοτικά δεν υπάρχει καν θέμα συζήτησης. Είχα σχέσεις διαφόρων τύπων με αρκετά μεγαλύτερες και μικρότερες κοπέλες και μπορώ να πω πως αρκετές φορές η 20άρα είχε πιο πολλά να πει - τουλάχιστον έχοντας ενδιαφερθεί για την πνευματική της ισορροπία - από την 40άρα η οποία - καλό θα ήταν - να ήξερε λίγο περισσότερο που πάνε τα τέσσερα στην φάση του βίου της που έφτασε.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως με την ηλικία έρχεται και το άγχος του "πέρασε η μπογιά μου" Τι προκαλεί; Stress. Ανασφάλειες (όπως έγραψα και πιο πάνω). Πιέσεις προς το άλλο μέλος. "φευγαλέα" ζητούμενα.

Ναι, απαιτείται καιρός για να συλλέξει κανείς εμπειρίες. Δεν χρειάζεται όμως να φτάσουμε 60 για να λέμε πως "ξεψαρώσαμε". ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο παίζει το πώς ζήσαμε την ζωή μας, όχι για πόσο. Ένα καλομαθημένο κοριτσάκι ετών 40 πιστέψτε με, δεν ξέρει τι του γίνεται με τον μπαμπά χορηγό μόνιμα στο background και τον αμανέ ψηλά με λεβεντιά. Ή για να μην ακουστώ σεξιστής, βάλ'τε τον γιόκα του εφοπλιστή να εργασθεί ένα 18ωρο χωρίς Ιόλη στο παγουρίνο και θα σας πω εγώ πόσο μπορεί να κλάψει κανείς σε μια δυπλοβάρδια.

Βιωματική. Το Α΄και το Ω΄. Η κουβέντα λοιπόν για μένα σταματάει στο "α, δεν έχει, αν δεν με ρίχνει 10 χρόνια δεν γίνεται". Είναι εξίσου αστείο με το να απαιτεί κανείς το μέλος που αναζητά να είναι "φτιαγμένο". Το λένε και κάπως αλλιώς αυτό όμως, οπότε δεν θα επεκταθώ.

Αυτά τα ολίγα και βρωμερά.

 

Φεστιβάλ τετριμμένων και οι περισσότεροι/ες να προσπαθούν να ρίξουν νερό στο μύλο τους. Τελικά μόνο η μυθοπλασία μετράει και όχι μόνο εδώ μέσα. Αφού αρκετοί/ες/πολλοί/ες μοιάζουν ανίκανοι/ες, να κοιτάξουν πέρα απ' τη σκιά τους. Τουλάχιστον "κουβέντα να γίνεται", δίχως να ζορίζεται κανείς/καμία που τα λόγια του/της πάνε στο βρόντο. Λες και δίνει κανείς/καμία σημασία στις σκέψεις ή στις εμπειρίες του/της οποιουδήποτε/οποιασδήποτε άλλου/ης. Λατρεμένο σπορ ο μονόλογος και οι - ξανά μανά - περισσότεροι/ες/λιγότεροι/ες/αρκετοί/ες σκηνοθέτες και σεναριογράφοι των μυαλών - ακόμα και των ζωών - των πάντων.

 

Δεν έχει γιατί, το 17χρονο, έχει περισσότερη εμπειρία.~

 

Ok

 

  τι οκ, διαφωνείς;