Κ vs Υ

Με κάλυψαν κάποιοι από τους συμφορουμίτες. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση (ναι, έχω OCD και ναι, προσέχω την σημειολογία) ήταν από την αρχική κι όλας τοποθέτηση του νήματος: η καταγραφή "Υ". Από 'κείνο το σημείο και μετά, η κατάληξη του @tithon ακριβώς πριν, ήταν δεδομένη.

 

Δηλαδη δεν θετεις καποια ορια σου; Ακολουθεις σ'αρεσει δεν σ'αρεσει;

 

Ακριβώς αυτή η θεώρηση του D/s, από άτομα που δεν το έχουν βιώσει.
Δεν υπάρχει τρόπος να το αντιληφθεί κάποιος αν δεν το ζήσει.
Είναι σαν τον οργασμό, όσο κι αν στον περιγράψει κάποιος, αν δεν τον νοιώσεις ποτέ δεν θα καταλάβεις τι είναι.

Η υποτακτική που φαντάζεται ότι διευθύνει τον Κύριο της, δεν είναι υποτακτική.
Ο Κυριαρχικός που δέχεται να κάνει τον Κυρίαρχο, σε μια υποτακτική η οποία αμφισβητεί την Κυριαρχία του ή είναι μούφα ή πάει για ξεπέτα.

 

Ένας Κυριαρχικός άνδρας που πηδάει μια βανίλλα γυναίκα, δεν γίνεται και Κυρίαρχος της.
Αλίμονο.

Άλλο πράγμα το πήδημα κι άλλο πράγμα η υποταγή.

Εξάλλου δεν υποχρεώνει κανένας ένα κυριαρχικό άνδρα, να γίνεται κυρίαρχος της κάθε γκόμενας που θα τύχει στη διάβα του.
Αν συνέβαινε αυτό δεν θα υπήρχαν τέτοια νήματα σαν και τούτο.

 

Εφόσον έχουμε ισοτιμία πως προκύπτει η κυριαρχία;

 

Αν τα όρια του υ είναι τελείως ασύμβατα με του Κ, το Κ δεν εμπλέκεται στην σχέση... επιλέγει οχι.

 

Το ίδιο δεν ισχύει και για τον Υ;
Πρώτα ικανοποιεί τη δική του επιθυμία που είναι να υπηρετήσει τα θέλω του Κ. Οποιαδήποτε ενέργεια κάνει είναι για να πάρει την ικανοποίηση ότι υπηρέτησε τον Κ στο έπακρο.

 

στο δικό σας αξιακό σύστημα η γαζέλα και η λεοπάρδαλη δεν είναι ισότιμες;

 

Θα δώσω την δικιά μου απάντηση, που δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι η @Θρυαλλίς θα συμφωνήσει μαζί μου.

Εκεί που παραδίνεις τον έλεγχο, ναι, ακολουθείς σου αρέσει δεν σου αρέσει. Τα όρια σου τα παρέδωσες μαζί με τον έλεγχο.
Και εκεί που παρέδωσες τον έλεγχο, αν σε κάποιες περιπτώσεις το ζόρι είναι μεγάλο, απλά προσπαθείς όσο μπορείς - αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία εξ άλλου - και αν δεν γίνεται το αναφέρεις και μετά, ανάλογα. Συζήτηση, κοινή δουλειά, αλλαγές, ανάλογα.
Αλλά συνήθως δεν υπάρχει δεν μπορώ, αυτό που αναβλύζει είναι ένα "δεν θέλω". Που σημαίνει μάλλον ότι το υ δεν έχει ακόμα καταφέρει να αφήσει τελείως τον έλεγχο, και ας συναίνεσε. Aυτό είναι και το μεγαλύτερο ζόρι στη D/s...

Και όπως είπε εξαίσια η @kinsha no onna,
"[αν] στο υ για κάποιο λόγο η υποταγή δεν καταφέρνει να το γεμίζει παραπάνω απο ότι θα το γέμιζαν τα θέλω του. Τότε αντιο ντι/ες με αυτο το Κ τουλάχιστον, η και γενικα ( εξαρταται)".

Edit: γενίκευσα άσκοπα, αναφέροντας σε γενική μορφή ότι τα όρια παραδίνονται μαζί με τον έλεγχο. Ότι αυτό ισχύει για μένα δεν σημαίνει ότι ισχύει για όλους.

 

Κανείς δεν μιλάει για ανισότητα.
Σαφώς και τα δύο μέρη είναι ισότιμα και κάνουν μια συμφωνία.
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και έχουν τα ίδια δικαιώματα.
Ισότιμα είναι μέν, αλλά είναι και ασύμμετρα.
Και η σχέση δεν είναι σχέση ανισότητας αλλά σχέση ασυμμετρίας.
Η Κυριαρχία και η υποταγή δεν είναι ρόλοι, είναι προδιαθέσεις, ιδιαιτερότητες και ιδιότητες.
Σε μία σχέση Κυριαρχίας υποταγής δεν λέμε, άντε τώρα θα αποδυθούμε τον ρόλο του Κυριάρχου, άντε και τώρα τον ρόλο του υποτακτικού.
Αυτά είναι κινκι παιχνιδάκια για την γκαύλα και μόνο. Το D/s είναι πέρα από αυτό.


 

 

Όπως έγραψα και στο αρχικό μου post είναι μια άποψη δική μου. Δεν υπονόησα πως είναι η σωστή καθώς αντιλαμβάνομαι ότι ο κάθε ένας ανάλογα με το status του το βλέπει διαφορετικά.
Το παράδειγμα που έφερα ήταν πάνω στην ανάλυση που έκανες σχετικά με τη λέξη επιβολή. Για να σου εξηγήσω πως θεωρώ ότι η επιβολή έρχεται μετά από τη συναίνεση για τη συγκεκριμένη κατάσταση  

 

@smelly_cat
παρακαλώ να με διακρίνετε από άλλους συνομιλητές γιατί δυκολεύομαι να παρακολουθήσω.
δεν μπήκα στην ουσία, δεν αναφέρθηκα στην "επιβολή". Υποθέτω, στο συγκεκριμένο, θέλετε να απευθυνθείτε στον @peleas
τον οποίο κάνω ταγκ για να το δει.