Κ vs Υ

Το D/s που αντιστέκεται το D/s που επιμένει
κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν .....

 

Η κυριαρχία προκύπτει ως αποτέλεσμα κοινής συμφωνίας δύο ισότιμων ανθρώπων, οι οποίοι εξυπηρετούν τις ανάγκες τους.
Μπορούμε να προχωρήσουμε τη συζήτηση, ή θα συνεχίσουμε να κυνηγάμε την ουρά μας?

 

Με συγχωρείς επειδή αναφέρθηκες στο παράδειγμα νόμιζα ότι ήσουν ο/η elfcat. Ωστόσο το νόημα της παράθεση δεν αλλάζει μιας και επικαλέστηκες το παράδειγμά μου.

 

καλο θα είναι να μην προτρέχουμε σε βιάστηκα συμπεράσματα δεν νομίζεις; δεν ξέρουμε τι έχει βιώσει ο καθένας και το πως βλέπει η αισθάνεται το δικό του d/s.
δεν υπήρχει σωστό και λάθος όταν υπάρχουν ανταποκριτές και τους καλύπτει αυτό που θεωρούν αυτοί σωστό. κι ας μην αρέσει στους γύρω.
ίσως αυτό που θεωρώ εγω σωστό ο απέναντι να το θεωρεί πατάτα...  
(εμένα όμως μου αρέσουν οι πατάτες τηγανιτές... στον άλλο μπορεί να αρέσουν πουρές και σε άλλον πατατοκεφτέδες.... έχει τόσες συνταγές μια απλή πατάτα γιατί να μείνουμε με μια γεύση μόνο;;;; δεν θα ήταν συνετό να δοκιμάσουμε όλες τις παραλλαγές μέχρι να καταλήξουμε ότι τελικά μας αρέσουν τηγανιτές;;; η ακόμα και να μην θέλουμε να δοκιμάσουμε δεν μπορούμε να αρνηθούμε την ύπαρξη και άλλων συνταγών... ούτε να τις ονομάσουμε μη πετυχημένες )

 

Πως κυριαρχεί ένας Κ εφόσον α) του έχει επιτραπεί να κυριαρχήσει και β) η κυριαρχία εξαντλείται στα θέλω του Υ(να επισημάνω ότι τα θέλω του Υ είναι η ικανοποίηση του Κ)
Υπάρχει ουσιαστική κυριαρχία ή είναι ένα play role διαρκείας που πρακτικά ορίζεται από τη κάβλα 2 ανθρώπων να εξουσιάζουν ή να εξουσιάζονται;
Τετοια ερωτήματα ταλανίζουν το μυαλό μου.

 

αν μου επιτρέπει ο @peleas θα ήθελα να απαντήσω κι εγώ σε αυτές τις ερωτήσεις μιας που απο ότι κατάλαβα (αν κατάλαβα σωστά) έχουν γεννηθεί βάση των άνωθεν αναφορών μου  

 

Το βδσμ εχει κανονες η πας συμφωνα με αυτους (by the book) η φτιαχνεις δικους σου και ετσι στο τελος κανεις το δικο σου βδσμ
Αν σε αυτο το βδσμ οι ρολοι ειναι ξεκάθαροι καποιος κυριαρχει καποιος αλλος υποταςςεται και γουσταρουν και οι δυο με τους κανονες τους τα γουστα τους τις "ανωμαλιες " τους,εχουν φτιαξει τη δικη τους αςυμμετρη σχεση και περνανε καλα(γιατι αυτο επέλεξαν )
Αν καπου δε περνανε καλα ειναι γιατι δεν ειναι ελεύθεροι μεσα σε αυτο,καπου λενε ψεματακια για αυτο που θελουν καπου δε νιωθουν σιγουρια για την επιλογη τους κτλ κτλ

Αν ειμαστε ειλικρινεις θα νιωθουμε και ελεύθεροι και θα γουσταρουμε με τις επιλογες μας

 

Όλη η μαγεία είναι στο πως κυριαρχεί. Στα μέσα που χρησιμοποιεί, τις μεθόδους, την επιμονη, την προσωρινή υποχώρηση , την αντεπίθεση στον αιφνιδιασμό   και ενα σωρό άλλα που τον κάνουν να διατηρεί το ενδιαφέρον του στο λίμιτ απ  

 

Η Υ φαντάζομαι πως δε θα σκεφτόταν ποτέ πως μπορεί να διευθύνει τον Κ της ή ακόμα χειρότερα να το προσπαθήσει. Οι επιλογές της όμως τον κάνουν Κ της.

 

δεν τίθεται θέμα συγνώμης, είναι περίπλοκο το νήμα, εχω κάνει το ίδιο λάθος, και το ξαναέκανα μόλις.
αλλάζει το νόημα μόνον ως προς το ότι δεν θα μπώ, με αυτούς τους όρους, στην ουσία. εδώ θα είμαι όμως.

 

η κυριαρχια του Κ δεν εξαντλειται στα θελω του υ. το Κ μπορει να σεβεται τα hard limits του υ αλλα μεχρι εκει.

 

Αναφέρεσαι στον Υ ή στον Κ;