Κ vs Υ

Μα αυτο ακριβως λεω. Παραδιδεις τον ελεγχο εχοντας βαλει εξ αρχης τα ορια σου και αφηνοντας παραθυρα εξελιξης. Απο εκει και περα ειναι θεμα Κ να κανει να θελει το Υ να τον ακολουθησει. Θελει μεγαλη τεχνη ομως και φυσικα εμπιστοσυνη. Αυτα ειναι παιχνιδια μυαλου για εμενα. Καθαρα παιχνιδια μυαλου. Το σαρκικο-σεξουαλικο κομματι εχει την σημασια του αλλα αν το μυαλο δεν ακολουθησει και δεν κολλησει τι το θες

 

Όχι, To 'θέλω' του υ είναι κάποιος να το αναλάβει, να το απαλλάξει από το άγχος της διαχείρισης της απόλαυσής του και όχι μόνο. Γι αυτό υποτάσσεται.

 

Γιατί πολύ απλα, το οτι εγώ εχω αποφασίσει να αφήσω πχ τον έλεγχο της σεξουαλικότητας μου στο αφεντικό είναι η γενική απόφαση, παράδοση ελέγχου και σε αυτον τον τομέα. Το γεγονός πως αυτό μπορεί κάποια στιγμή να σημαίνει πως αν καπνίσει στο αφεντικό να με αφήσει ενα μήνα χωρίς παιχνίδι χωρίς τπτ τπτ απολύτως...σημαίνει οτι εγώ μπορει να κοντευω να τρελαθω, να υποφερω, να ζοριζομαι να με πιανουν απο νευρακια μεχρι ανασφαλειες μεχρι τα παντα όλα...όταν συνεχίζω εγώ να προτιμώ να κάνω αυτο πιυ μου ορίζει ανεξάρτητα απο όλα τα παραπάνω, εκει Κυριαρχεί! Και εκει τραστ μι το νοιώθεις στο πετσί σου. Εκεί εχει καταφέρει το ίδιο το Κ να βάλει το υ σε τέτοιο τριπάκιυποταγής. Θελει χρονο, κοπο φανταζομαι, δεν είναι απλό σίγουρα.

Κάνε note πως σου έδωσα το πιο απλό παράδειγμα, σεξουαλικότητα, κάτι που πάνω κάτω "πιανουν" όλοι εδω μέσα. Κάνε εφαρμογή του παραπάνω σε ο,τι τομέα μπορείς να φανταστείς και έλα ξαναπες μου οτι είναι συνεχές role play...

 

Διευκρίνιση:
α) Δεν "επιτρέπεται" στον κ να κυριαρχήσει επί του υ. Ο κ ανταποκρίνεται στην ανάγκη του υ να κυριαρχηθεί, ικανοποιώντας αντίστοιχα τη δική του ανάγκη να κυριαρχήσει
β) Το κ φροντίζει για τις δικές του ανάγκες πρωτίστως, όχι για τις ανάγκες του υ. Το υ καλείται να συντονιστεί με τις ανάγκες του κ και να προτείνει τις δικές του, η ικανοποίηση των οποίων έγκειται στο κ. Ας μην ξεχνάμε ότι η βασική ανάγκη του υ είναι να απαλλαγεί από το άγχος της ανάληψης του εαυτού του.

Η κυριαρχία σε αυτό το πλαίσιο είναι ουσιαστική, αν και για όσο το κ και το υ τη θεωρούν ουσιαστική.

 

Παρακαλώ! Η συζήτηση είναι ελεύθερη.

 

Το "Αφεντικο" (προσωπικη μου αποψη) δεν εχει κανενα δικαιωμα να σε αφησει ξεκρεμαστη. Οπως ειπες μετα σε πιανει τρελα, ανασφαλειες κοκ που αυτο ειναι καταστροφη. Οποιος εχει τον ρολο του Κ να ξερει να παιζει σωστα, δικαια και με ευθυνη απεναντι στο Υ.

 

Τελικά...η αλήθεια βρίσκεται στο κεφάλι του καθενός. Και στο κάθε φανταστικό κλουβί που ο ίδιος έχει χτίσει από ιδεες, καυλες, διαμορφώσεις, βιβλία κ.τ.λ. Και αντε μετά να βγεις από το κλουβί και να αντικρίσεις μια άλλη αλήθεια και πραγματικότητα. Αυτή που δεν βασίζεται σε τίποτα από τα παραπάνω. Όταν παγώσει η κόλαση...

 

Αυτό ισχύει γενικά. Η ιδέα που έχω για τον εαυτό μου και για τον κόσμο είναι διαφορετική από την αντίστοιχη εικόνα που έχεις εσύ. Προσπαθώ επομένως να σου επικοινωνήσω τα θέλω μου, τα οποία εσύ αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά. Το θαύμα είναι ότι μερικές φορές καταφέρνουμε να συνεννοηθούμε!

 

Εχει όλο το δικαίωμα του κόσμου. Εγώ δεν το έδωσα;
Δεν είναι αφεντικό για να μου κάνει τα γούστα, και ούτε καν πρέπει να υπάρχει "ανώτερος" σκοπός. Έτσι θέλει, έτσι κάνει ( είναι και σαδιστής ; εκει να δεις!)

Λοιπόν το, "είμαι δικό σου" είναι αυτό! Όχι "είμαι δικό σου όσο δεν με κρεμάς ", με τέτοιες "λογικές" έρχονται μετά και ρωτάνε "γιατι το Κ ειναι σκλαβος του υ"

Οτι θέλει με/Μας κάνει. Και να μας διαλύσει αμα θελει.
Ο,τι φτιάξει θα έχει

 

Κοιταξε να δεις, οπως το θετεις εχει απολυτο δικιο. Μαζι σου. Επειδη το εχω βιωσει στο πετσι μου ομως θεωρω οτι δεν ειναι δικαιο

 

Δίνεις πληρεξούσιο για την ύπαρξή σου έτσι ώστε να επιφορτιστεί κάποιος άλλος την ευχαρίστησή σου. Από ότι εχω αντιληφθεί στις σχέσεις bdsm υπάρχουν κανόνες που θέτουν και οι 2. Μια Υ που δε θέλει να μοιράζεται τον Κ της. Ο Κ της θα σεβαστεί τον κανόνα αυτόν; Αντίστοιχα μια Υ που της αρέσει ο Κ της να την δένει και να την πονά αλλά στον Κ δεν αρέσει αυτό η Υ θα παραμείνει μαζί του;