Κ vs Υ

ειμαι switch αλλά αυτό δεν έχει σημασία και πολύ...
οι κανόνες που αναφέρω πιο πάνω είναι οι δικοί μου απαράβατοι κανόνες... σαν υ δεν θα μπώ σε μια σχέση με υψωμένο δάχτυλο απαιτώντας τα θέλω μου   θα αναφέρω ότι θεωρώ σημαντικό και θα περιμένω να είναι εξίσου σημαντικά και για τον Κ μου...
ακόμα και ένας Κ θα πρέπει για εμένα να είναι τόσο έξυπνος και εφευρετικός ώστε να μην χρειαστεί να σηκώσει το δάχτυλο να απαιτήσει αλλά πριν προλάβει να ζητήσει να έχει  
δεν ξέρω τι υποστηρίζουν οι υπόλοιποι και δεν με ενδιαφέρει να διαφωνήσω μαζί τους το είπα και πριν... σέβομαι την άποψη του καθενός... εγώ απλός καταθέτω την δική μου...
εσύ από την πλευρά σου θα κρατήσεις την άποψη που ταιριάζει σε εσένα...
πριν αποφασήσεις όμως τι θα πετάξεις και τι θα κρατήσεις έχεις το δικαίωμα να γνωρίζεις όλες τις πλευρές του νομίσματος...
όσο για τις λανθασμένες επιλογές συντρόφων προσωπικά έχω κάνει άπειρες χαχαχα γιαυτό υπάρχει και το realese

 

To BDSM γενικά είναι μία νοοτροπία...ένας τρόπος ζωής που παρέχει ''λύσεις'' και ''εργαλεία'', όσο αφορά το kinky sex ως επί τω πλείστον. Το νήμα ξεκίνησε με το ερώτημα ποιος κινεί τα νήματα σε μια D/s κατάσταση. Η απάντηση είναι Ο Κυρίαρχος και αυτό είναι ξεκάθαρο. Κυριαρχία/υποταγή μπορεί να υπάρξει και χωρίς το ''βρώμικο'' του πράγματος. Από 'κει και πέρα....το παιδί σου μην το παρατήσεις, αν μιλάμε γι' αυτό....   !

 

Η υ θέτει τα όρια της, δεν θέτει τους κανόνες.

 

Αν το θέτεις μες στα ορια ενός παιχνιδιού συμφωνώ αν το θέτεις ως τρόπο ζωής,διαφωνώ.Αλλά έχω εκθέσει την άποψη μου σε προηγούμενα ποστ και δεν έχει νόημα να την ανακυκλώσω.
Σχετικά με τη τελευταία πρόταση δεν εχω παιδί και δεν είμαι Υ.

 

Έμεινα στις παρυφές της σελίδας 7, πιθανότατα να γράψω πράγματα, που έχουν ήδη ειπωθεί από κάποιους/ες άλλους/ες.
Το μυαλό στριφογυρίζει σαν την σβούρα ( το δικό μου εννοώ ) και ξαναγυρίζει στην ίδια αφετηρία ( πάντα και αποκλειστικά για μένα ).
Τετριμμένο αυτό που θα γράψω και ίσως κάποιοι/ες να σκεφτούν, τι νόημα θα είχε που το γράφω. Μάλλον γιατί μου αρέσει η επικοινωνία, για κανέναν άλλο λόγο.
Το λοιπόν, τα αληθινά και τα ψεύτικα ( άλλο χιλιομασημένο ) τ' αντιλαμβανόμαστε μόνο εμείς για τους εαυτούς μας και για κείνους/ες, που μαζί μας έχουν να κάνουν.
Οτιδήποτε άλλο, είναι - ξανά - κουβέντα να γίνεται. Ακόμη κι εμείς - θεωρητικά πάντα - εξελισσόμαστε και κάποιες φορές αλλάζουμε προοπτική σε κάποια θέματα.
Εγώ έχω το κουσούρι να μην αντιλαμβάνομαι τα "δάνεια" εννοιών και να τις παίρνω στο ευρύτερο φάσμα τους. Ίσως και να κάνω λάθος, αλλά συναινετική Κυριαρχία δεν υπάρχει.
Ο λύκος δεν θα τραβήξει ποτέ την καρέκλα για να καθίσει το πρόβατο, ούτε θα το ρωτήσει, τι θα παραγγείλουν για βραδινό. Από κει και πέρα, πως αντιλαμβάνεται ο καθένας/καθεμία τ' όποιο D/s του/της, που βάζει τα όρια του/της, είναι κι αυτό παντελώς δικό του/της ζήτημα. Κατ' εμέ ουσιαστικά κυριαρχεί, πρώτον, εκείνος/η που έχει μικρότερη ανάγκη της παρουσίας του/της άλλου/ης στην ζωή του/της και δεύτερον, εκείνος/η που την όποια κυριαρχική/υποτακτική του/της πλευρά, μπορεί να την ελέγχει και από κείνη να μην εξαρτάται.
Όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα διαπραγματεύσεων, επιλογών και αποφάσεων, αφού τίποτε δεν είναι χαραγμένο σε κανένα βράχο και όλα είναι υπό διαρκή αίρεση.

Υ.Γ.

Έχω την εντύπωση, ότι συχνά πυκνά "φοβόμαστε" να ψελλίσουμε τις λέξεις σαδισμός και μαζοχισμός.
Δεν χρειάζεται να πλατιάσω. Πιστεύω ότι είμαστε έξυπνα "παιδάκια".  

 

Έχουμε καιρό να διαφωνήσουμε φίλτατε και ανησύχησα ότι η σχέση μας έκανε κοιλιά  
Κυριαρχία χωρίς συναίνεση είναι mind fuck, ελληνιστί χειρισμός, εξαπάτηση και εκμετάλλευση. Όχι πως δε συμβαίνει κατά κόρον στις βανιλοσχέσεις. Υποτίθεται όμως ότι στο bdsm χώρο αυτά είναι εξ αρχής δηλωμένα και λυμένα. Υποτίθεται, λέω, γιατί είναι γνωστό ότι το πλαίσιο δεν κάνει τον άνθρωπο...

Σαδισμός και μαζοχισμός. Πάνω που έλεγα, μας βγήκε ανάλατο το νήμα... χαχααχ

 

Το θέμα είναι φίλε μου ότι μια σκέψη και μια ιδέα δεν είναι οι πραγματικότητα. Οι λέξεις δεν είναι η πραγματικότητα. Μπορούμε να την δούμε; Πώς θα μπορέσεις να την δεις; Στην συγκεκριμένη περίπτωση που συζητάμε για το ποιος κινεί τα νήματα και ποιος κυριαρχεί σε ποιον τι μπορούμε να πούμε; Τι μπορούμε να διακρίνουμε; Δύο δρόμοι υπάρχουν. Ο ένας είναι ο δρόμος να δεις τι συμβαίνει σύμφωνα μ αυτά που λένε οι Γραφές του bdsm ότι π.χ. ένας Κ κυριαρχεί, κινεί τα νήματα, διατάζει και ότι ένα Υ υπάκουει και κάνει ότι μπορεί να υπηρετήσει τον Κ. Ο άλλος δρόμος είναι να ξεχάσεις ολ αυτά και να δεις μόνο σου τι συμβαίνει. Παλιότερα όταν οι υποτακτικες μου τάσεις ήταν πιο δυνατές τι είχα παρατηρήσει; Όταν βρέθηκα με μια Κ είχα δει ότι οτιδήποτε κι αν είχα στο μυαλό μου και στην φαντασία μου έπαιρνε σάρκα και οστά απ αυτήν. Σαν ένα αόρατο χέρι από εμένα κινούσε τα νήματα πάνω της. Ας φανταστούμε τώρα και την άλλη περίπτωση... Όπου εγώ ήμουν στην θέση της κι αυτή στην δικιά μου...Οπότε ποιος κυριαρχεί πάνω σε ποιον; Δεν βλέπουμε ότι όλα είναι ρευστά; Και σ αυτήν την ρευστότητα δεν χωράνε status, πρέπει και ρόλοι. Αυτά είναι για το παιχνίδι, ένα όμορφο παραμύθι. Δεν είναι κάτι κακό βέβαια. Όλοι θέλουμε το παραμύθι μας.

 

το πρώτο σκέλος δεν είχε γίνει σαφές!
σε αντάλλαγμα της κατάθεσης σας θα σας παρουσιάσω μια εναλλακτική, προς παραλληλισμό, όχι σύγκριση.
με αφορά προσωπικά, και μόνον.
προσέρχομαι σε μία σχέση χωρίς όρους πρωταθλήματος, δεν παρακολουθώ το σκορ στο ημίχρονο, κατά μία προσέγγιση το σκορ είναι στημένο.
στη σχέση αυτή μου είναι ακατανόητος ο όρος "versus" που κυριαρχεί μεταξύ των μερών στο θέμα του νήματος, προσέρχομαι με συμπαίκτη.
πολύ πολύ σχηματικά ο ενας σηκώνει τη μπαλα κι ο άλλος καρφώνει, απαράβατα. η μπαλα παραμένει μπάλα. Αν η μπάλα δεν παίζεται
δεν αντικαθίσταται η μπάλα, αλλά οι παίκτες, προφανές νομίζω. Οποιος παίκτης κι αν λείψει η μπαλά ακινητοποιείται.
το διανοείσθε;

 

Ποιος κινεί τα νήματα; Aυτός που θέλει να τα κινήσει.
Δεν μπορεί να είσαι υ και να θέλεις να κινείς νήματα.
Ακόμη κι εάν, λόγω ανεπάρκειας του Κυρίαρχου, μπορούσες, δεν θα το ήθελες ή μάλλον καλύτερα, δεν θα 'πρεπε να το θέλεις.
Διότι έτσι, θα ήταν σα να κλέβεις τον εαυτό σου, στερώντας του τελικά την απόλαυση.
Η άσκηση ελέγχου, το να κινείς τα νήματα, το tftb, ξενερώνουν και ξεκαυλώνουν τα υποτακτικά άτομα, κατά την άποψή μου.

Το D/s δεν είναι ούτε δίκαιο, ούτε άδικο. Είναι αυτό που είναι.
Τι είναι;
Eίναι απολαυστικό για όσους το έχουν επιλέξει ως τρόπο του ερωτικώς σχετίζεσθαι.

Για όλους τους υπόλοιπους ας είναι ό,τι θέλει. Δεν έχει καμία σημασία άλλωστε.
Ανάμεσά τους και όσοι απλά επιθυμούν, (βλέπε παρόν νήμα), να τους περιγράψει κάποιος το κόκκινο -για παράδειγμα- χρώμα.

 

Με τα κριτήρια μιας d/s σχέσης, η σχέση σου με την κ που αναφέρεις δεν ήταν επιτυχής. Αλλά πάλι, ούτε με τα δικά σου κριτήρια ως υ ήταν επιτυχής, κατάλαβα καλά? Άρα δεν είναι θέμα ρευστότητας (που σίγουρα υπάρχει πολλή γύρω μας), αλλά σωστής επιλογής...

 

Και με ποιανού κριτήρια ήταν επιτυχής; Ποιος θα το κρίνει αυτό; Εσύ, τα βιβλία ή οι κανόνες;