Απο-στιγματοποίηση

Με αφορμή το κείμενο του παλαιού μέλους που παραθέτω εδώ, σκέφτομαι:

Σε μια αντιστροφή της καθεστηκυίας αντίληψης των πραγμάτων, θα μπορούσε να θεωρηθεί διαστροφή η στέρηση του εαυτού από την εξερεύνηση των δυνατοτήτων άντλησης σεξουαλικής διέγερσης και απόλαυσης. Κοινώς, οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει πηγή εμπλουτισμού της σεξουαλικής συνομιλίας -υπό την προϋπόθεση ότι δεν προκαλεί μη ελέγξιμο κίνδυνο για τη ζωή και την υγεία των συμμετεχόντων- θα μπορούσε να είναι το "φυσιολογικό", ενώ οποιαδήποτε άρνηση ή αποκλεισμός αυτού διαστροφή.

Το να γεύεσαι όλες τις τροφές που σου παρέχει η φύση είναι φυσιολογικό, ενώ το να στερείς από τον εαυτό σου τις περισσότερες και να περιορίζεσαι σε ελάχιστες θεωρείται καταναγκασμός (εκτός αν είσαι οπαδός κάποιας θρησκείας ή lifestyle). Γιατί να μη συμβαίνει το ίδιο με τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Και γιατί να μην ξεκινήσει αυτή η "αποστιγματοποίηση" των διαστροφών από ένα χώρο εναλλακτικού ερωτισμού σαν αυτό. Γιατί να μην ξεκινήσει από μέσα μας...

 

Το κείμενο του παλαιού μέλους που παρέθεσες, το είχα ήδη διαβάσει. Αλλά ήταν ευχάριστη και η επανάληψη της αναγνώσεως του.
Τώρα έρχομαι στα δικά σου ερωτήματα και θα γράψω πράγματα, που ήδη ξέρεις. Αφού ο τρόπος σκέψης μου σου είναι πάνω κάτω γνωστός.
Γιατί να μην υπάρχει "αποστιγματοποίηση" των διαστροφών ? ( αυτές οι τελευταίες δίχως εισαγωγικά, αφού ο "φόβος" να πούμε κάποια πράγματα με τ' όνομα τους, όσο και αν με την πάροδο του χρόνου χαρακτηρίζονται ή αποχαρακτηρίζονται. Δεν έχει άλλ' αποτέλεσμα απ' την διατήρηση της όποιας "στιγματοποίησης", ακόμη κι αν αυτή παίρνει κάποιες φορές την μορφή καταλοίπου ). Την απάντηση την έδωσες ήδη εσύ με την κατακλείδα σου, ακριβώς γιατί - ίσως - αρκετές φορές δεν ξεκινάει από μέσα μας ή καλύτερα δεν ξεκινάει ποτέ.
Αρκετοί/ες, λίγοι/ες, πολλοί/ες - δεν δύναμαι να γνωρίζω το ποσοστό, αλλά μάλλον υπάρχει - αναζητούν παραμορφωτικό - ή στην περίπτωση του νήματος "νομιμοποιητικό" καθρέπτη - στο βλέμμα των άλλων ( λέγε με αποδοχή εκεί που ούτε εμείς οι ίδιοι/ες την δίνουμε στους εαυτούς μας ). Δηλαδή, περιμένουν το φως στα όποια σκοτάδια τους ( που θα είχαν σωρευτεί στα χρόνια ) απ' αλλότρια λάμπα. Αυτό είναι το για μένα πρώτο κρατούμενο. Το δεύτερο θα ήταν ακόμη πιο πεζό. Σ' ένα "κάμπο" με περιορισμένους πόρους είναι λογικό, ν' απορρίπτουμε ή να επιλέγουμε βάσει στενών κριτηρίων προσωπικής "επιβίωσης", αφού το κύριο μέλημα μας είναι το πως να γεμίσουμε το δικό μας "στομάχι". Τουτέστιν - και συνδεδεμένο με το πρώτο κρατούμενο - ένας απ' τους ευκολότερους τρόπους για να περιφράξουμε το υποθετικά δικό μας "έδαφος" ( αφού δικό μας θα ήταν μόνο στο μυαλό μας ), είναι εκείνος του να προσπαθούμε ν' ακυρώσουμε τους όποιους/ες "ανταγωνιστές/ριες" μας ( ακόμη και εν τη διαστροφή ). Άρα, όσο και να φαίνεται οξύμωρο, το τελευταίο μέρος στ' οποίο θα τελούταν ποτέ η οποιαδήποτε "αποστιγματοποίηση", θα ήταν ένας χώρος ή "χώρος" εναλλακτικού ερωτισμού. Βλέπεις που στο τέλος κάποια στοιχεία της ψυχοσύνθεσης - όποιου/ας θα τα είχε πάντοτε -, είναι απείρως πιο δυνατά από την οποιαδήποτε διαστροφή ή σεξουαλική ιδιαιτερότητα? Ότι και αν διατείνεται η μειοψηφία/πλειοψηφία των παροικούντων την εναλλακτικοερωτοσαλήμ. Τι σε είπα τώρα ε, ανακάλυψα το ζεστό νερό χαχα.   

 

Ποιος είναι ο στόχος του νήματος, σαν ''εκστρατεία'' δείχνει.

 

O στόχος είναι η ευαισθητοποίηση.
Μακριά από μένα οι εκστρατείες και οι στρατεύσεις.
(Έχω και ομιλία για τις Σταυροφορίες αύριο)

 

Με προσγείωσες στην πραγματικότητα, φιλαράκι. Αυτά τα εισαγωγικά είναι πολύ άτιμο εργαλείο. Τα διπλά μηνύματα δίνουν και παίρνουν, εδώ και έξω. Εν κατακλείδι, στο ίδιο έργο θεατές: "Ο σκοπός προσδιορίζει τα μέσα". Οι συζητήσεις επί συζητήσεων είναι σεναριακή πρόφαση, το ζητούμενο είναι "ποιος θα πάρει το κορίτσι".

Δηλώνω προς πάσα κατεύθυνση ότι δε με ενδιαφέρει εν προκειμένω "το κορίτσι". Το κάθε κορίτσι. Μόνο οι άνθρωποι που έχουν κάτι να πουν. Κάτι που με αφορά. Το μόνο που έχω να τους προσφέρω είναι το ίδιο που ζητώ από αυτούς. Εφ' όσον τους αφορά...

 

Τι ζητάς και ποιος θα το πάρει επιτέλους το κορίτσι;  

 

Μια ερωτηση, βασικά, ένα αίτημα.
Θα μπορούσες, παρακαλώ να μου δώσεις ένα παράδειγμα απο την παρούσα φάση του χώρου; Του φόρουμ; Ο,τι θες εσύ, που να δείχνει αυτή τη στιγματοποιηση;
Θα με βοηθούσε να καταλάβω.

 

Το κορίτσι που χρειάζομαι το έχω ήδη, και το ξέρει. Ίσως μάλιστα τώρα που μιλάμε διαβάζει αυτό το νήμα.
Επικοινωνία ζητάω. Να μάθω και να μάθω...

 

Δεν ξέρω αν φταίει η ηλικία και τα δικά μου βιώματα/εμπειρίες ( γενικότερα ζωής και όχι μόνο σχετικά με τα διαστροφικά μου θέματα ) φιλαράκι.
Ίσως να έχω παραγίνει κυνικός στα όρια της ωμότητας ( άλλη μια - για μένα - παρεξήγηση, ο κυνικός δεν είναι απαραίτητα "άδειος", τουναντίον ).
Πιθανότατα και να φταίει ότι με τις δικές μου διαστροφές/ιδιαιτερότητες/ας το πούμε όπως γουστάρουμε, πια όχι απλά τα έχω βρει, αλλά έχω φτάσει και στο σημείο να τις λατρεύω.
Αφού πέρασα τις δικές μου δεκατέσσερις γενεές, για να το καταφέρω ή καλύτερα με υπέβαλα εγώ ο ίδιος λιγότερο ή περισσότερο συνειδητά.
Με ακόμη λίγα λόγια, δεν νιώθω σε καμία περίπτωση "στιγματισμένος", δεν έχω την ανάγκη να με αποδεχτεί κανείς/καμία άλλος/η που δεν θα ήταν εγώ.
Από κείνες που ήθελα ( γιατί μόνο σε κείνες θα είχε νόημα, κάποια δικά μου πράγματα να χαρίσω, αφού δεν τα έχω για σπατάλη. Άλλο ζήτημα αν δέχονταν ή όχι το δώρο ), δεν κρύφτηκα ποτέ και ποτέ δεν είδα κάποια σχέση μου να διαλύεται για τις ιδιαιτερότητες μου. Θα ήμουν τυχερός, ίσως και κάπου να ήμουν και ικανός, δεν θα ήξερα να σου πω τι απ' τα δυο.
Από κει και πέρα, πια ξέρω ότι ο σεβασμός μαθαίνεται απ' τα μικράτα μας.
Ότι ακόμη και κάποια πράγματα που στα μάτια κάποιου/ας θα ήταν αρνητικά, είναι - ευτυχώς ή δυστυχώς - αλληλένδετα με κείνα που θ' αντιλαμβανόντουσαν σαν θετικά πάνω μας. Άρα? Αφαιρώντας ( ή προσπαθώντας να γυρίσουν την πλάτη ) στα μεν, θα έχαναν και τα δε. Τι λέω τώρα ε? Ψιλά γράμματα. Ως προς το κορίτσι, το αγόρι κλπ κλπ. και πως θα το κερδίσει κάποιος/α, αυτό κι αν είναι θέμα επιλογής.
Είμαστε και οι δυο σε μια ηλικία που ίσως τα χρόνια που έχουμε μπροστά μας, να είναι λιγότερα από κείνα που έχουμε πίσω μας. Εγώ διάλεξα, να μην χαραμίσω ούτε άλλο ένα λεπτό με καταστάσεις και ανθρώπους που δεν θα είχαν να μου δώσουν τίποτε. Και σίγουρα δεν θα δικαιολογηθώ σε κανέναν/καμία, για το ποιος είμαι και για το τι θα μου άρεσε.
Πόσο μάλλον, όταν δεν θα έβλαπτα κανέναν/καμία ( και το "λάκτισμα" στην αισθητική ή την ηθική/κατ' επίφαση ηθική του/της οποιουδήποτε/οποιασδήποτε για το πως αντιλαμβάνομαι εγώ κάποια πράγματα, καλώς ή κακώς βλάβη δεν θα ήταν ). Όποιος/α θα είχε ανάγκη "ιππικού", για να τον/την συνδράμει στον "αγώνα" του/της - ακόμη και ενάντια στον ίδιο του/της τον εαυτό -, ας το καλέσει/περιμένει. Εγώ γουστάρω τις μάχες μου, να τις δίνω μόνος μου και όπου με βγάλει. Γι' αποφυγή παρεξηγήσεως, μαζί μιλάμε, αλλά τα λόγια μου δεν θα είχαν συγκεκριμένο παραλήπτη, ούτε είναι μαθήματα. Που και να ήθελα μαθήματα να δώσω, δεν θα είχα τα προσόντα.

Τεσπα, έχει την ομορφιά της η φιγούρα του ουροβόρου όφι, αλλά πέρα από την ομορφιά δεν βλέπω την παραμικρή ουσία.  

 

Κατά καιρούς, κάποιοι έχουν εκφραστεί απαξιωτικά για ορισμένα φετίχ και σεξουαλικές προτιμήσεις που τους φαίνονται ακραίες. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Προσωπικά, από την τριβή μου με το φόρουμ κατάλαβα πως δεν ήμουν τόσο απροκατάληπτος και ανοιχτός όσο νόμιζα αρχικά. Νιώθω πως αυτό αλλάζει με τον καιρό. Αυτή η αλλαγή θεωρώ πως είναι προς το καλύτερο και θα ήθελα να τη δω και στους άλλους.

Αυτό είναι ευχή και προτροπή. Τίποτα περισσότερο.

 

Μια χαρά σε βρίσκω, φίλε μου, αν και ανέκαθεν πίστευα ότι ο κυνισμός είναι τείχος προστασίας (αποτελεσματικό, μάλιστα) και πιστεύω πως σκοπός μας είναι να γίνουμε τόσο δυνατοί που να μην το χρειαζόμαστε.

Αυτοσαρκάζεσαι, που σημαίνει ότι δεν αυτοστιγματίζεσαι κι αυτό είμαι σίγουρος ότι το κατάφερες με πολύ αγώνα και κόστος. Συμφωνώ επίσης μαζί σου ότι οφείλουμε στον εαυτό μας να απομακρύνουμε τους τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή μας. Το ίδιο ισχύει και για τις τοξικές πεποιθήσεις. Μία από αυτές λέει πως "η δική μου άποψη είναι ή μόνη σωστή, γιατί εγώ είμαι μάγκας και έμπειρος και κατέληξα σε αυτή μετά από μεγάλη διαδρομή". Τιμή σου και καμάρι σου, αλλά είναι η δική σου διαδρομή. Κάποιοι άλλοι έχουν άλλες διαδρομές, που τους οδήγησαν σε άλλες απόψεις.

Κάθε άποψη που επιβιώνει επί μακρόν σημαίνει πως έχει κάτι να προσφέρει. Έστω και από την αρνητική πλευρά...