Η αδιανόητη προσταγή

Δεν γνωρίζω την περίπτωση αλλά ακούγεται ενδιαφέρον  

 

Προσεγγίζοντας όσο πιο αποστασιοπιημένα και αναλυτικά το θέμα...
Τα γενικά όρια, μού κάνουν ως έννοια, πως γίνεται προσπάθεια να βρεθεί ο σκλαβος εκτός της προσωπικής του ζώνης ασφαλείας σε κάθε ή κάποιο πεδίο από αυτά που έχει ορίσει ως παραμέτρους και στο αξιακό του σύστημα ή/και στους πυλώνες του του συστήματός του.

Ακόμα κι αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση της εντολής εκ μέρους του σ, είναι ο κλονισμός από την συνολικά οριακή δοκιμασία που μοιάζει να αποτελεί το ζητούμενο, όχι καθεαυτό για το ζητούμενο κατ' ανάγκη, αλλά για την αξιολόγηση εκ μέρους και του κ και του σ, των αποτελεσμάτων. (Ακούγεται απλοϊκό και προφανές, να με σχωρνάτε, μα δεν είναι, περιλαμβάνει τις επιλογες του σ, γι' αυτό...).

[...Προσωπική μου άποψη εν προκειμένω είναι πως διαβλέπω μια nuance "μικρού θεού" του αυθέντη, που ως απόφαση για την εντολή δεν μπορεί παρά να πάρθηκε από συγκεκριμένα ερεθίσματα/μηνύματα, που εύχομαι να αξιολογήθηκαν εκ μέρους του σωστά, για να δικαιολογούν ξ ε κ ά θ α ρ α το calculated risk...]

Θα ήταν αφελές να αναρωτηθώ για το ουσιαστικό, ως προς το αναμενόμενο, περιεχόμενο της εντολής, μιας και χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος καλά και τα δυο άτομα για κάτι τέτοιο, οτιδήποτε άλλο δεν θα αρκούσε.
(Αν το ερώτημα -που δεν νομίζω- εννοεί το ποιο είναι το πεδίο ορισμού της εντολής, φυσικά και δεν θα κάνω ούτε καν μαντεψιά)...

Συνολικότερα θα πω μάλλον το προφανές και με κόπο αποκτημένο ως γνωσιακή διαδικασία, πως δεν είναι ασφαλές να ζητείται από άτομο/α να παίξουν μπάλα που απαιτεί εκ μέρους τους ό,τι έχουν και δεν έχουν, για πολλούς και διάφορους λόγους που εκφεύγουν του παρόντος.
(Οι μόνες περιπτώσεις που μπορεί να λειτουργήσει κάτι τέτοιο είναι Ή ο αυθέντης να έχει δει πολύυυ μακριά Ή να έχει επαναληφθεί κάτι τέτοιο ως ανάλογον σε αρκετά πιο χαμηλό επίπεδο. Στην πρώτη περίπτωση μαγκιά του, στην δεύτερη επαφίεμαι στην εκτίμησή του για το αν αυτό που έχει προηγηθεί έχει αξιολογηθεί σωστά από κάθε άποψη).

Σε κάθε περίπτωση η εκπλήρωση του ζητούμενου μιας τέτοιας εντολής, εκτιμώ πως αναπόφευκτα θα ακολουθηθεί από μια κάποια αμηχανία -στην καλύτερη περίπτωση- έως επανεκκίνηση με βάση τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν, όχι απαραίτητα αρνητικά προσημασμένα στο φινάλε.

 

διαβάζω και ξαναδιάβάζω την ερώτηση και όσο πιο πολύ σκέφτομαι τοσο αμφιβάλω για την απάντηση μου .. απο την άλλη για να δώσει αυτην την εντολή ο Κ ξέρει και πιστεύει οτι ο σκλάβος -σκλάβα του θα τα καταφέρει άρα του έχει εμπιστοσύνη . απλα θα πρέπει να κάνει το άλμα της πίστης μέσα του και να βγάλει την οποια φοβία του. αλλα και πάλι χωρίς να ξέρω την εντολή ,, αμφίβολη απάντηση σε αμφίβολο ερώτημα .

 

@Dom M

το συμβόλαιο ή οτιδήποτε άλλο αυτής της σχέσης απλά δεν απέκλειε το ενδεχόμενο της εντολής αυτής.

Προς όλους και τον Dom M

Η περιγραφή του παίκτη περιλαμβάνει την ευχέρεια χρήσης των κανόνων στην κόψη τους.

 

από ότι κατάλαβα δεν θέτεται το ερώτημα για να κρίνουμε τον Αφέντη αλλά ούτε τον σκλάβο...

οπότε υποθέτω πως είναι δοκιμασμένοι και σώφρονες και γενικά δεν παίζει θέμα μη τήρησης του SSC.

ΠΆΜΕ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΛΟΙΠΌΝ.

εφόσον υποθετικά μιλώντας πάντα ομιλούμε για την ύπαρξη των παραπάνω άρα λέμε πως ο Α οτιδήποτε κι αν ζητήσει από τον σκλάβο σημαίνει πως γνωρίζει ήδη εκ τον προτέρων ότι μπορεί να το κάνει απλά το σ δεν μπορεί να το δει (φοβάται να το αποδεχθεί)

πχ. Εγώ όταν ήμουν μικρή κόντεψα να πνιγώ στην θάλασσα... θεωρούσα αδιανόητο να βουτήξω το κεφάλι μου.... πνιγόμουν μόνο με την ιδέα... στα "παιχνίδια μεταξύ φίλων μέσα στο νερό" εγώ απείχα πάντα γιατί πάθαινα κρίση...
μου φαινόταν αδιανόητο λοιπόν να κάνω under water bondage... (φυσικά και δεν έκανα... ακόμα μου φαίνεται αδιανόητο)
δεν υπάρχει όμως μέσα στα σκληρά μου όρια... οπότε υποθέτω πως κάτι τέτοιο εννοεί η gaby...

υπήρξε ένας μόνο άνθρωπος που ίσως και με τον καιρό να εμπιστευόμουν για να το κάνω... ίσως...
παρόλα αυτά όμως αν αποβάλω το ψυχολογικό κομμάτι μπορώ να αντέξω κάτω από το νερό... δεν ξέρω πόσα λεπτά... η δευτερόλεπτα  
όταν το αποδεχθώ θα μπορέσω να το μάθω κι όλας...

επειδή λοιπόν έτυχε να συζητήσω το όλο θέμα με τον τότε Α οχι... δεν ήταν σαδιστικό το ενδιαφέρον του στο να ξεπεράσω εγώ τον φόβο μου... ήταν τρυφερό ενδιαφέρον στο να μπορέσω να αισθανθώ την απόλυτη υποταγή και εμπιστοσύνη στα χέρια του...

 

(Μονολογεί δυνατά σε βουνοκορφή, και ενώ η ηχώ απλά επαναλαμβάνει, κείνος ψάχνει στην επανάληψη την απάντηση να βρει)

Είμαι ο μόνος που διαβάζει πολλές απαντήσεις, οι οποίες αποπειρώνται να εκλογικεύσουν αισθαντικό ερώτημα, εκτός ορίων σύλληψης όποιων δεν έχουν βιώσει το M/s και χαλιέται?

 

προπαγανδιστή....  

 

@Soraya : Τίποτα παραπάνω από προβακάτορας καλή μου και τίποτα λιγότερο από εκμαυλιστής.

 

ναι καλέ μου μα ξέρεις πόσο εύκολα καίγονται τα εγκεφαλικά κύτταρα;;; γιατι;;; γιατί να είσαι τόσο σαδιστής και να θέλεις να γεμίσει κι άλλα χόμπιτ το φόρουμ;;;;
 
(η gaby θα με αφορίσει... της γ@μησα το νήμα)....

 

Προφανως και αναφερεσαι σε μια M/s σχέση όπου και όλα τα θεματα ορίων εχουν συζητηθει και συμφωνηθεί...
Απο την δική μου πλευρά απαντω πως δεν χρειάζεται τόσο αναλυση και εξηγηση.
Το ζηταει ο Κ και απλά το υ εκτελει και απολαμβάνει την διαδρομή των συναισθημάτων σε μονοπάτια εμπιστοσύνης και ασφάλειας.

 

Γλυκό δώρο οι σκέψεις σου  

 

Συνεχίζω

Απολύτως στο πεδίο αποδοχής τους θα ήταν. Άλλωστε τους το κάνεις εύκολο - αναφέρεις όλα τα περιφερειακά και τίποτα για το κέντρο του εκλαίρ. Ο σαδομαζοχισμός είναι η επιβολή και η αποδοχή του ελέγχου και αντίστοιχα ο πόνος. Όλα τ άλλα, όροι, όρια, πλαίσιο, κανόνες είναι ένα εθιμικό δίκαιο των σαδομαζοχιστικών σχέσεων, επιθυμίες και προβολές συνεκδοχικές του σαδομαζοχισμού ενδεχομένως μα όχι ο σαδομαζοχισμός ο ίδιος. Όλα τ άλλα πιθανότατα ερμηνεύουν, αν τα αναλύσεις, γιατί διεκδίκησες και είχες την συγκεκριμένη σχέση στη ζωή σου, όχι όμως και γιατί αποζήτησες και βρήκες τον σαδομαζοχισμό. Κανένα πρόβλημα λοιπόν για κανέναν από τον γενικό πληθυσμό.
Hint: Το εσωτερικό του εκλαίρ δεν είναι απαραίτητα το πιο απολαυστικό μέρος του, ούτε πάντα το πιο πλούσιο  

Δεν είναι κάτι που γίνεται με εντολή, δεν είναι εντολή το "γίνου δική μου" ερωτικό επιφώνημα είναι είτε αναφωνείται εντός σαδομαζοχισμού είτε εκτός. Δεν μπορεί κάποιος να πει σε άλλον "αγάπα με" ούτε καν "υπάκουέ με". Έτσι δεν μπορεί να πει και "πίστεψε σε αυτό που πιστεύω" ή "ψήφισε αυτό που ψηφίζω". Αν και πιθανότατα ο υποτασσόμενος κάποια στιγμή θα θελήσει να γίνει ό,τι είναι ο υποτάσσων.

Παρόρμηση της στιγμής  

Δεκτή από μένα, με μεγάλη ευχαρίστηση, η άποψη και η ερμηνεία σου.

Προς τί τόσο pontification; Θα έλεγε κανείς ότι διακρίνεται μια προσπάθεια υποστήριξης μιας εκδοχής εθιμικού δικαίου η οποία ενδεχομένως μένει πιο πίσω από αυτά που επιθυμεί να καλύπτει ο σαδομαζοχισμός στην πράξη τουλάχιστον για ορισμένους. Άρα αυτή η εκδοχή προκύπτει ανεπαρκής, γιατί ποτέ κανείς δεν έκανε πίσω για να είναι "εντάξει" στον σαδομαζοχισμό, θα καταπατούσε κάθε έκφραση ελευθεριότητας αυτό.

K.I.S.S., δεν είναι φιλοσοφία, απλά πράγματα, τι θα μπορούσε να είναι μια τέτοια εντολή; Τι θα σε έκανε να σκεφτείς "να τις πω τώρα κάνε αυτό ή θα πέσει κάνας τοίχος να μας πλακώσει;"

Δεν απαιτεί από μέρους τους ό,τι έχουν και δεν έχουν, απαιτεί από μέρους τους το "φτάσε αυτό που δεν μπορείς" και μάλιστα με χάρη. Για να το κάνω πιο σαφές, το "ό,τι έχουν και δεν έχουν" σημαίνει συνολική δαπάνη πόρων ενώ το "φτάσε αυτό που δεν μπορείς" σημαίνει αυτό το επιπλέον που θα κάνει τη διαφορά ενώ οι υποδομές παραμένουν στέρεες, άλλωστε χρειάζονται.

Εννοείται ότι ο Αφέντης βλέπει πολύ μακριά, εδώ για να οδηγήσεις αυτοκίνητο χρειάζεσαι συνεχώς κοντινή και μακρινή εποπτεία του περιβάλλοντος, όχι;

Για διαπραγμάτευση μιλάς (και εσύ); Διευκρίνισέ το αν θα ήθελες  

Και όμως, την βρίσκω μια χαρά απάντηση και πλήρη ερμηνεία  

Είναι αυτό που υπάρχει πάντα στο πίσω μέρος των σκέψεων όλων για τον σαδομαζοχισμό: "Τι θα γίνει αν απαιτηθεί και αυτό ακόμα;

 

εκτελείς και μετά ξανασκέφτεσαι αν θέλεις να είσαι ακόμα μαζί του. (με επιφύλαξη γιατί απο M/s δεν...)