Η αδιανόητη προσταγή

(΄Ετσι για να θυμόμαστε πως διατυπώθηκε το αρχικό ερώτημα, πριν το edit...)
Χαρά στην υπομονή της @gaby , να επεξηγεί τα ήδη αναλυθέντα και εν πολλοίς αυτονόητα...

Μήπως το έχεις παρακάνει με τα προβοκατόρικα ερωτήματα? Προφανώς κατανοείς μια χαρά τι συζητείται, αλλά εσύ φυσικά θέλεις να πεις τα δικά σου, ξέρεις... τα Υ, τα m και όλο αυτό, που για κάποιον λόγο που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως σημαντικό να αποδομείς πράγματα που κατά τα δικά σου λεγόμενα είναι εκτός του γνωστικού σου πεδίου. Μήπως η vanilla οπτική είναι αχρείαστη σε τέτοιου είδους ερωτήματα μιας που δεν προσθέτει γνώση και θέτει ασκόπως εν αμφιβόλω κάτι που είναι ήδη επαρκώς επεξηγημένο και οριοθετημένο?
Λέω, μήπως? Το παράνομο και την παράνοια, τα εμπλέκεις διόλου τυχαία στην δευτερολογία σου, παρόλο που ήταν σαφέστατο το πλαίσιο που τέθηκε η ερώτηση και διευκρίνιζε ότι για τον σκλάβο δεν είναι η εντολή εκτός ορίων.
Αν όντως η ουσία για σένα είναι η έννοια της υπακοής και οι αποχρώσεις αυτής, τότε θα έπρεπε να εστιάσεις στο ερώτημα και τις παραμέτρους του, όχι στις προσωπικές σου νοητικές συνδέσεις, που κατ΄επανάληψη είναι στρεβλωτικές, κατά την γνώμη μου πάντα.
Εφόσον εμμένεις σε άσχετα με το θέμα ερωτήματα και τοποθετήσεις, μπορεί κάλλιστα να σου προσάψει οποιοσδήποτε ότι απλά επιθυμείς να εκτρέψεις και να αποπροσανατολίσεις την συζήτηση. Αν δεν σε αφορά, απλά δεν συμμετέχεις, για μένα είναι τόσο απλό και έντιμο...

 

Λοιπόν πουλάκια, όσο παράξενο κι αν σας φανεί, θα σας πω πως έτσι όπως θέτει η @gaby το ζήτημα ο σκλάβος θα πρέπει να βάλει τα δυνατά του όσο και να ζοριστεί και να εκτελέσει την εντολή.
Δεν μπορώ να προσδιορίσω βέβαια η να εικάσω το πεδίο που θα μπορούσε να αφορά αυτή η εντολή, αλλά μπορω να υποθέσω πως θα μπορούσε να αποσκοπεί στην κατάδειξη στον σκλάβο κάποιων δυνατοτήτων που είχε και δεν το ήξερε ,αλλά το γατόνι ο Αφέντης το είχε διακρίνει.
Αν αποτελεί σαδομαζοχιστική πράξη η επιβολή και η αποδοχή μιας τέτοιας εντολής; Ενδεχομένως , αλλά όχι και απαραίτητα, εξαρτάται τι είδους εντολή θα΄τανε.

 

Το αρχικό μου ποστ επεξεργάστηκε και διορθώθηκε μετά τη παρατήρησή σου στο pm. Τώρα για τα υπόλοιπα δε μπορώ να καταλάβω πως μια τόσο ανοιχτόμυαλη γυναίκα έχει τόσο στενά πλαίσια στη συζήτηση περί bdsm. Για μένα όλα είναι υπό αμφισβήτηση ακόμα και η απόλυτη φύση του bdsm. Αλλά δε θα επεκταθώ. Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα.

 

Μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα που σαν περιεχόμενο, θα μου φαίνονταν αδιανόητα
Π.χ να ασχημύνω, επίτηδες
Ωστόσο, πραγματικά αδιανόητη εντολή θα ήταν για εμένα κάτι, όχι απαραίτητα με σκληρο-κακο-εξωπραγματικο για τον κοσμο, περιεχομενο, αλλά μια εντολή που δεν θα μπορούσα να νοήσω, να καταλάβω.
Όταν λέω να καταλάβω, δεν εννοώ να θεωρώ εγω λογική ή να την εκλογικευσω εγώ..(.θεωρώ οτι αφου μιλάμε για M/s είναι δεδομένο πως δεν έχω "λογική μου" αλλά " λογικη Μ/μας") αλλά να καταλαβαίνω εγώ μεσα μου γιατι την ζητά. Δεν λέω να έχει σκοπό που τη ζητά,, αλλα να είναι Αυτός, να μπορώ να καταλάβω πως ειναι επιθυμια Του.

Αν λοιπόν μου ερχόταν μια εντολή που μέχρι τώρα πχ θα πηγαινε κοντρα σε άλλες εντολες. Δεν θα είχε καμία σχέση με Εκείνον όπως τον ξέρω, θα ήταν κάτι που απο όπου και να το επιανα δεν θα μπορούσα καν να καταλήξω στο "έτσι γουστάρει" γιατι ακόμη και αυτό, θα κλώτσαγε..με το τί γουστάρει σο φαρ..,ναι..,θα είχα έρθει αντιμέτωπη με μια αδιανόητη εντολή.

Επειδή λοιπόν αδιανότη εντολή για μένα είναι κάτι που δεν μπορώ να "εξηγήσω" (με το" εξηγησω " όπως το ανέλυσα παραπάνω) δεν θα εμπαινα και σε τριπακι να προσπαθησω να το κανω  

Θα σκεφτόμουν απλά, το πραγματικό δίλυμμα μου θα ήταν "Τον ακολουθώ ακόμα; μπορώ να προσπαθήσω;" ή " τέλος, μέχρι εδώ φτάνω, σταματώ με το κεφάλι ψηλά γνώριζοντας πλέον τα όρια μου "

Ούτε την εντολή θα ανέλυα, ούτε αν θα ήταν για καλο για κακο, ούτε πόσο τον εμπιστέυομαι ούτε πόσο πιστευω μαγαπάει και θα με νοιαστεί.
Ακολουθώ ή οχι;
Και αν ναι; γιατί ακολουθώ;
γιατί επιλέγω, με καθαρό μυαλό να κάνω κάτι αδιανόητο;
Με καλύπτουν οι λόγοι που το κάνω; θα με καλύπτουν, μέσα μου, και μετά απο αποτυχία να τα καταφέρω;
Αυτά θα σκεφτόμουν.

Υ.Γ Όχι δεν την θεωρώ απαραίτητα σαδομαζοχιστική. Εξαρτάται απο το περιεχόμενο, το λόγο και το μπακραουντ στο μυαλό Του.

Υ.Γ1 Τέλειο νήμα, σκέφτηκα πολλά 

 

Δεν συνηθίζω να αποδομώ κάτι το οποίο δεν έχω χτίσει εγώ ή δεν έχω συνεισφέρει στο να δομηθεί, πολλώ δε μάλλον όταν δεν έχω επιχειρήματα...
Αυτό για μένα συνιστά απλή απρονοησία και ανούσια αμφισβήτηση, μία επανάσταση του γλυκού νερού.
Αποδομώ αυτό που θεωρώ ότι είναι σαθρό, λάθος φτιαγμένο, επικίνδυνο ή αποτελεί αισθητική προσβολή για μένα με τα δικά μου κριτήρια.
Η συζήτηση περί bdsm δεν γίνεται χωρίς ''οικονομία'' εννοιολογικού πλαισίου, σκέψου δηλαδή τι γίνεται όταν μιλάμε για M/s και s/m γενικότερα. Εσύ θέλεις να συζητήσεις με σκεπτικό vanilla, για κάτι που υποστηρίζεις ότι δεν έχεις ζήσει, εξετάζοντάς το μόνο απ΄έξω και δη επικριτικά -βλέπε παράνοια-.
Καλά κάνεις και δεν επεκτείνεσαι, καθώς είσαι εξ΄αρχής εντελώς εκτός θέματος, όσο ανοιχτόμυαλα και να το δω, δεν μπορώ παρά να το παρατηρήσω.
Καλή συνέχεια σε σένα και σε όλους και συγνώμη για την δεύτερη αυτή παρέμβαση μου, ζητώ από την νηματοθέτιδα. (ή νηματοθέτρια? ποιο είναι το σωστό? οέο?)

 

@brenda

άκουσα καλά, με ρωτάς ποιο είναι το σωστό;   Ως προς τί;

α. Ως προς τα Υ και λοιπά γράμματα κεφαλαία ή μικρά; Είπα τη γνώμη μου μια φορά στο νήμα της @smelly_cat Πέραν τούτου, ειλικρινά, δεν με απασχολεί και δεν καταλαβαίνω γιατί να έχει κάποια σημασία για τον οποιονδήποτε, έχουμε τόσα θέματα να πιαστούμε μαλλί με μαλλί και κατέβαλα τον μέγιστο κόπο για να σας προσφέρω τουλάχιστον πέντε στο νήμα τούτο   στα γράμματα κολήσαμε, που είναι άλλου νήματος κιόλας, και μου χαλάτε την τηλεθέαση; Α πα πα  

β. Ως προς το κεραμιδαριό που γίνονται διάφορα νήματα; Ανθρώπινο.

γ. Ως προς τα θέματα που θέτω και αν οι vanilla δικαιούνται δια να ομιλούν; Εξαρτάται από τα κέφια όλων μας vanilla και μη. Στο κάτω κάτω  

Ξανάδα, με την ευκαιρία, την απάντηση της smelly_cat, μια χαρά μου φάνηκε και σχολιάζω με τη σειρά μου

Ενδιαφέρον από σαδομαζοχιστική άποψη το "εκεί που τελειώνουν τα όρια του s αρχίζει η Κυριαρχία του M". Να μεθερμηνεύεται άραγε ότι για να έχει νόημα η Κυριαρχία του Μ πρέπει αυτά τα όρια να τεντώνουν στο διηνεκές; Τότε αναιρείται η επόμενη πρόταση, ίσως κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά;

Με γενικά κριτήρια, λες, το αδιανόητο είναι είτε παράνομο, είτε παράνοια να βάλω και κάτι ακόμα; Είτε παχαίνει  
(no pun intended)

 

Να προσθέσω εγώ στο τελευταίο, ότι είτε είναι τόσο ακριβό, που δεν αντέχουν όλοι να πληρώσουν το τίμημα? 
Γιατί κάποιο πουλάκι μου είπε ότι, τελικά, αυτό είναι το νόημα της υποταγής, το να είσαι σε θέση να πληρώσεις το -όποιο- τίμημα... 

 

Μου θυμίζει μια (φερόμενη ως) κινέζικη παροιμία "πάρε ό,τι θέλεις και πλήρωσε γι αυτό".

Για μένα δεν είναι αυτό το νόημα της υποταγής, θα μπορούσε άλλωστε να είναι το νόημα της Κυριαρχίας επίσης ή της οποιασδήποτε συνειδητής ερωτικής επιλογής αλλά και ερωτικής αλληλεπίδρασης. Μου θύμισε το τελευταίο ψήγμα ανατροφής που μου έδωσε η μάνα μου, το φυσούσα και δεν κρύωνε που είχα δώσει κάτι σε κάποιον που για μένα ήταν σοβαρό και η σχέση είχε τελειώσει κακήν κακώς. Έλεγα τι να κάνω με αυτό τώρα, πάει και αυτό; και τα λοιπά και τα λοιπά και μου λέει η μάνα μου "στον έρωτα ποτέ δεν ζητάς πίσω κάτι που έδωσες".

Με συγχωρείς @brenda αν το ξέσυρα λίγο εκτός γραμμής το σχόλιο σου  

 

Nαι κι εγώ τους Κινέζους είχα στο μυαλό μου μάλλον, αλλά το τίμημα, δεν είναι μόνο ως προς την ''ανταλλαγή'', αλλά και ως προς το αν το έχεις για να το δώσεις, ή αν είσαι διατεθειμένος να το δώσεις. Μία παραβολή έλεγε για κάποιον ρακένδυτο άνδρα που ζήτησε ελεημοσύνη από έναν ζητιάνο, ο ζητιάνος απόρησε που απευθύνθηκε σ΄αυτόν, αλλά επειδή ήθελε να βοηθήσει κι αυτός με την σειρά του τον , έψαξε το σακούλι του, βρήκε μία ξερή φρατζόλα ψωμί, την έκοψε στην μέση και του την έδωσε. Ο ''επαίτης του επαίτη'', πήρε την μισή φρατζόλα κι έφυγε. Ο ζητιάνος του την έδωσε, χωρίς να προσδοκά καμία ανταπόδοση, έκανε ότι έκαναν οι άλλοι άνθρωποι μ΄αυτόν. Την επόμενη μέρα, εμφανίστηκε ένας δούλος ενός γνωστού άρχοντα και έδωσε στον ζητιάνο, ένα κομμάτι χρυσό ίδιο με την μισή φρατζόλα, σταλμένος από τον ίδιο τον άρχοντα, ο οποίος ήταν ο ρακένδυτος άνδρας που θέλησε να δοκιμάσει τον ζητιάνο.
Ο ζητιάνος εκείνη την στιγμή σκέφτηκε:
''Γιατί δεν ακολούθησα την πρώτη μου σκέψη που ήταν να δώσω ολόκληρη την φρατζόλα?
Δεν πειράζει, καλό είναι κι αυτό, χθες δεν το είχα''.

Δίνε χωρίς να περιμένεις τίποτα σε ανταπόδοση, δίνε σαν να έχεις τα πάντα, ακόμη κι όταν νιώθεις ότι δεν έχεις τίποτα, δίνε ό,τι σου ζητηθεί, δίνε, δίνε, δίνε, χωρίς επεξεργασία και χωρίς αμφισβήτηση. Και καμία ανταμοιβή να μην υπάρξει, εσύ θα νιώθεις καλά με σένα, γιατί θα γνωρίζεις ότι έκανες ότι καλύτερο μπορούσες. Η σύνδεσή του με το s/m είναι κι αυτή εκτός γραμμής?
Ή όχι και τόσο?
Πάντως είναι ένα βήμα προς την κατάργηση του εγωισμού.
Η ανταπόδοση ποικίλει από περίπτωση σε περίπτωση ωστόσο.
Το βασικό είναι, ότι δίνεις, χωρίς να σε ενδιαφέρει τι θα πάρεις πίσω, δεν είναι αντικείμενο συναλλαγής ή ανταλλαγής, γίνεται εσωτερική σου ανάγκη, τουλάχιστον ως τέτοια την αντιλαμβάνομαι εγώ.
Το τι θα πρέπει να υπερβείς, ποια εσωτερικά εμπόδια θα υπερνικήσεις, προκειμένου να το πετύχεις, έχει σχέση με το ποιος είσαι και πως αντιλαμβάνεσαι την ζωή, σε συνδυασμό με τον ποιον άνθρωπο έχεις απέναντί σου και το πως θα σε κινητοποιήσει.

 

Αυτό που εννοώ για τη κυριαρχία μετά τα όρια είναι πως όταν ο κυρίαρχος σπάσει τα όρια του σκλάβου του και ο σκλάβος υπακούσει τότε θεωρώ πως πράγματι υφίσταται η πραγματική έννοια της κυριαρχίας. Είναι δική μου εκτίμηση χωρίς να σημαίνει πως προσπαθώ να αλλοιώσω την έννοια της κυριαρχίας ή της υποταγής αντίστοιχα στο bdsm. Και μόνο που θα δωθεί μια απλή εντολή όπως ανέφερε κάποιος πιο πάνω νομίζω η gaby πχ να ποτίσει τη τάδε ώρα και θα εκτελεστεί από τον υ, για μένα είναι τεράστια υπέρβαση από τις συμβατικές σχέσεις όταν βέβαια γίνεται από ανθρώπους που προσπαθούν να βιώσουν όλο αυτό το συνοθύλευμα συναισθημάτων που αποτελεί μια σχέση bdsm.
Σχετικά με τα γενικά κριτήρια,αναφέρθηκα στη παρανομία και τη παράνοια γιατί οι πράξεις που είναι αποτέλεσμά τους, είναι τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό ως αδιανόητα. Όχι για κάποιον άλλο λόγο.
Νομίζω πως ότι παχαίνει συγκαταλέγεται στη παράνοια 

 

Μάλλον ξεχνάς την ηδονή και την απόλαυση, τς τς τς... 

 

Μα γι' αυτό είναι παράνοια. Ότι είναι ηδονή και απόλαυση να παχαίνει.