Παλαιάς & Νέας Κοπής

χαχαχαχαχαχ οκ BOSS....

 

Δεν κατανόησες.
Το "χάσμα γενεών" ή "χάσμα ηλικιών" (πες το όπως θες) έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση.
Η αναπτυξιακή πορεία ενός ατόμου μελετάται εξατομικευμένα. Η σύγκριση έγκειται μονάχα για να εντοπιστούν μελέτες περίπτωσης όπου απουσιάζει η τυπική ανάπτυξη κι έχουμε αποκλίνουσα.

 

OK, κατανοητό. Άρα, το ότι συνεννοούμαι άριστα με τον 19χρονο ανεψιό μου δεν αποτελεί ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα ή με εκείνον... 

 

Παντως πριν μια 4ετια περιπου που επανεμφανιστηκα δεν υπηρχε σχεδον κανεις εδω. Δυο τρεις ακομη ημαστε που γραφαμε αραια και που. Τωρα που εχει παρει το φορουμ τα πανω του, αρχισαν και οι αναπολησεις, βγηκε και νεο αιμα βγηκαν και καποιοι παλαιοι στη γυρα, κυνηγοι. Αυτο θα γινεται περιοδικα.

Οι παλιοι μοντ γιατι εφυγαν;

@elfcat γιατι δεν εισαι αλλο μοντ;

 

Η υπεροψία δεν είναι "προνόμιο" των παλαιών, αγαπητέ.
Είσαι ελεύθερος να συμφωνήσεις και να διαφωνήσεις με όποιον θέλεις. Μετά βέβαια ενδέχεται να κληθείς να υποστηρίξεις αυτή σου τη θέση από τον "θιγόμενο", είτε είναι νέος είτε παλαιός...

 

όσο οτι, εκτός απ τη μητρική σου, χειρίζεσαι επαρκώς μια δυο άλλες γλώσσες.

 

Την εφηβική τη χειρίζομαι επαρκώς.
Την παιδική όχι και τόσο.
(Τι το' χω κάνει το παιδί μέσα μου, γμτ...)

 

Έτσι.
Δυστυχώς, έχω κατεβάσει στην Κρήτη τα πρακτικά του συνεδρίου. Αλλά, συνοπτικά, πρόσφατη έρευνα ανέδειξε ότι οι έφηβοι συνεννοούνταν καλύτερα με άτομα μεγαλύτερης βιολογικής ηλικίας παρά με συνομήλικους.

 

Χμμμ... τελικά ίσως το χάσμα δεν είναι στις ηλικίες, αλλά στους ρόλους, εννοώ στη χρήση των ρόλων ως άλλοθι για την αδυναμία μας να προσεγγίσουμε τους άλλους. Στο παράδειγμα που ανέφερα, ο ανεψιός μου δε νιώθει το ίδιο χαλαρός απέναντι στον πατέρα του και αδελφό μου, παρ' ότι έχουμε παρόμοια κοσμοαντίληψη και ηλικία.

 

Όχι, η έρευνα δείχνει ότι υπάρχει σύμπνοια με τους γονείς και όχι ο γνωστός μύθος που θέλει τους έφηβους να πλακώνονται με τους "γέρους" τους.
Τέλος πάντων, σου στέλνω σε π.μ. το συνέδριο κι εν καιρώ, οντέ θα 'χω ξαπλωτούρα την θεσπέσια κορμάρα μου στην πατρίδα θα αναπτύξω πιο αναλυτικά το δείγμα.

Πάντως, υπάρχει όντως το άλλοθι για αδυναμία προσέγγισης.

 

Μετά λύπης μου είδα ότι το επίπεδο σε αυτό το νήμα εκτοξεύτηκε σε άλλα ύψη και αυτό δεν έχει να κάνει με την κοπή, δυστυχώς ή ευτυχώς.  

Δεν θα μπορούσα να κατατάξω εαυτόν στους παλαιάς κοπής, σε καμία περίπτωση. Δεν είμαι κι εντελώς νέας όμως... Άρα αν πίστευα στο διαχωρισμό θα ήταν πολύ μετέωρη η θέση μου. Αλλά δεν πιστεύω  

Πιστεύω βεβαίως στη γενικότερη συγκυρία, χρονική και κοινωνική.
Μέχρι πριν κάποια χρόνια, το βδσμ θεωρούνταν υποκουλτούρα (το υπο- όχι αξιολογικά αλλά ποσοτικά). Με έργα μαζικής επικοινωνίας και κατανάλωσης, όπως το "50 Shades..." αλλά και την ενασχόληση του ηλεκτρονικού -κυρίως- Τύπου με την υποκουλτούρα αυτή, αρκετοί θέλησαν να μπουν έστω για λίγο να δουν τι παίζει τέλος πάντων σε αυτό το "χώρο". Κάποιοι λίγοι βρήκαν ουσιαστικό ενδιαφέρον σε αυτό, κάποιοι λίγοι καθόλου, αλλά ένας σχετικά μεγάλος αριθμός βρήκε απλά ένα μικρό ενδιαφέρον, κυρίως για την κινκιά του πράγματος. Κι έτσι δεν έφυγε αλλά ούτε και μπήκε να το ψάξει πιο βαθιά. Παρέμεινε σε μια μεσοβέζικη κατάσταση του "ναι μεν αλλά πού να τρέχεις μωρε κλπ". Αυτό το τελευταίο θεωρώ ότι κάνει τη διαφορά με παλαιότερα, όχι κάτι άλλο.
Οι άνθρωποι έκαναν βδσμ, είτε το ονόμαζαν έτσι είτε όχι, είτε το ονόμαζαν κάπως γενικά είτε όχι, από αρχαιοτάτων. Και κάνουν και θα κάνουν.
Στη σούπα της μετανεωτερικότητας όμως (που αναφέρθηκε παραπάνω νομίζω) όλα μπαίνουν με ολίγη, γίνονται μείγμα αλλά όχι αμάλγαμα. Ο tempora...
Αλλά εμάς τι μας πειράζει τελικά;