Ε, και;

Το "ε, και", το "δε γαμιέεεεται", το "ποιος το γαμεί" κλπ, ων ουκ έστιν αριθμός, είναι η προβολή, δηλαδή αποτυπώνει ως έκφραση ουσιαστικότατα το "είπα - ξείπα".
Το "είπα - ξείπα" σημαίνει ένα και μόνο πράμα: Α Ν Α Θ Ε Ω Ρ Ω !!!
Το ΑΝΑΘΕΩΡΩ, άσχετα από την όποια βαρύτητα, την όποια στιγμή, με όποια αφορμή, υπό το όποιο συναισθηματικό φορτίο ειπώθηκε/αναλογίστηκε είναι πολύ μεγάαααλο πράμα.

Γιατίιιιιι?
Διγιότι, μας αρέσει ή δεν μάς αρέσει βιώνουμε καθημερινά τον εξής παραλογισμό:
Αφενός να τασσόμαστε αναφανδόν υπέρ της εξέλιξης και της προσαρμογής σε νέα δεδομένα και όλων των παρεπομένων που συνιστούν αυτήν την επιλογή και...
Αφετέρου, η άλλη κρατούσα αντίληψη είναι η εμμονή/παραμονή στο πάγιο (σαν της ΔΕΗ ένα πράμα) "τι είμαι εγώ να αλλάζω απόψεις και θέσεις", όπου φυσάει ο άνεμος είμαι?

Ως σκεπτικό τα δυο παραπάνω αποτελούν την κύρια πηγή δυστυχίας του έλλογου δίποδου, από την στιγμή που παρέδωσε τα ηνία της σκέψης του στης κοιλιάς του το ταμπούρλο.
Είναι το σήμα κατατεθέν δισεκατομμυρίων δεσμίων ηλιθίων στης αγελαίας καταγωγής τους το χάσιμο.
Ο μεγαλειώδης λογότυπος της ανθρώπινης βλακείας και των ψοφοδεών, χαραγμένο στον πιο γιγαντιαίο μονόλιθο στον πλανήτη.
Αυτών που ετεροπροσδιορίζονται από όσα μπορεί να κουκουλώσει η κάπα τους.
Οι κατ' εντολήν ευδαιμονικά ερασιθάνατοι...

Γνωρίζω αρκετά καλά πως από τα 100 άτομα που θα διαβάσουν τις παραπάνω αράδες τρία (το πολύ) δεν θα ήθελαν να αντιπαρατεθούν λέγοντας:
- Ναι, αλλά εδώ και τώρα ζούμε...
- Αυτά τα λένε Οι άλλοι, Εκείνοι που, Όσοι είναι (βάλτε ό,τι παπαριά θέτε, αδιάφορο) κλπ...
- Έκλεισα το νέο i-phone, yeah!
- (Ένα τέταρτο θα μιλήσει για τον μετανεολουδιτισμό υπό το πρίσμα της παγκοσμιοποίησης, με δυο ζντουπ στην κεφάλα μπορεί και να κάνει ρισέτ, φίφτι-φίφτι παίζεται).

Το τι θα σκεφτούν οι τρεις είναι δικός τους λογαριασμός και δεν μέλλει καν τα υπόλοιπα ενενήντα έξι...

ΥΓ: Κι ο Peleas, αλλά δεν πιάνεται, ως γνωστόν υπάρχουν οι άνθρωπες κι αυτός, μια κατηγορία μόνος του, We♥Peleas-Peleas...

 

έτσι όπως το εξηγείς εσύ @cadpmpc μου είναι πιο εύκολο να το κατανοήσω και φυσικά συμφωνώ πως τπτ δεν είναι σταθερό όσον αφορά την άποψη, την γνώμη, και την γνώση...
όλα είναι ρευστά και φυσικά κάποια πράγματα στην ζωή μας τα αναθεωρούμε. και κάποια σίγουρα μένουν σταθερά.
υποθέτω πως η @margarita_nikolayevna δεν αφήνει να την στεναχωρήσουν ή να την απασχολήσουν τα ρευστά θέματα και μένει να ασχολείται με τα σταθερά που προφανώς έχουν και την μεγαλύτερη αξία;
η κατάλαβα λάθος;

 

Καλά το πας...

 

πάλι καλά... είχα αρχίσει να ανησυχώ

 

Πάντως η αναθεώρηση μπορεί στην αρχή της να έχει την γοητεία της παρθένας γης, ολίγον ανακουφιστική και να φαντάζει κινήτηρια δύναμη,αλλά δεν είναι προσαρμογή,δεν είναι βόλεμα είναι η συνέπεια του ότι κάπου κάποτε με κάποιους και με εμένα έκανα/έκρινα λάθος

 

όχι απαραίτητα όμως   ίσως σε κάποια θέματα που ήμασταν απόλυτοι απλά μετά την αναθεώρηση να γίναμε πιο "ανοιχτόμυαλοι"

 

Κι αυτό πολύ καλό είναι, μη σου πω κι εξαίρετο..!

 

εχω την εντυπωση οτι το ε και πρεπει να ειναι συναρτηση του ποσο επηρρεαζει τη ζωη σου η πληροφορια η οποια αποκομησες....

 

εγω το εχω ακουσει στη βερσιον που λεει ποσο σημασια θα εχει αυτο μετα απο εξι μηνες...

ειναι μια τεχνικη για να μη στεναχωριεσαι με βλακειες και σπαταλας την ενεργεια σου στι βροντο. χρησιμοποιειται δλδ για να μην δινεις μεγαλυτερη σημασια απ οσο πρεπει σε αρνητικες καταστασεις και σε βαλουν απο κατω.

δεν ειναι γενικος κανονας ζωης προφανως...

 

Τεχνικά μιλώντας ορθόν, κυρίως σε θέματα μικρού βεληνεκούς.

 

Αρώτηξις: Τι σημαίνει "αναθεωρώ"?
α) Εγκαταλείπω μια θέση που με βόλευε, αλλά δε με βολεύει πιά, για να πάω σε μιάν άλλη που με βολεύει επί του παρόντος. Για μετά έχει ο Γιαραμπής
β) Εγκαταλείπω μια θέση που υποστήριζα επειδή την υποστήριζε ο μπαμπάς/παπάς/δάσκαλος/κολλητός και τώρα δεν την υποστηρίζει πιά, για να πάω σε αυτή που υποστηρίζει τώρα.
γ) Εγκαταλείπω μια θέση που είχα με βάση τη μέχρι εκείνη τη στιγμή εμπειρία μου, επειδή η εμπειρία μου εμπλουτίστηκε με νέα δεδομένα και η εμμονή στην παρούσα θέση μου αναδύει οσμήν χεσμένου μορμολυκείου.

Απάντηξις:
Το (α) είναι αμοραλιστικός τακτικισμός με υπολογιστικά κριτήρια
Το (β) είναι ασπόνδυλος και ανερμάτιστος περαδωθ-ισμός, κοινώς ΟΦΑ (όπου φυσάει ο άνεμος)
Το (γ) είναι προσαρμογή, και είναι ο δρόμος της φύσης. Προϋπόθεση, η διάκριση. Να μην υπάρχει δηλαδίς νόθευση με ολίγον από (α) και (β)

Ουδείς παραλογισμός επομένως, αγαπητέ @cadpmpc (ουπς, ξέχασα να ξεχάσω το @ ). Θέμα ξεκάθαρης επιλογής.

Υ.Γ. Το νόημα του "ε, και?" εξαρτάται από το ύφος του εκστομίζοντος. Αν το πει αναπαυόμενος επί μπαλκονάτης πολυθρόνας με τα πόδια στα κάγκελα και το φραπέ ανά χείρα (τύπου Σταρόβα), σημαίνει "στ' αρχίδια μου". Αν το πει σε στάση Σκεπτόμενου του Ροντέν, φωνή χαμηλή και ελαφρώς τρεμάμενη, σημαίνει "αναλογίζομαι τις συνέπειες ο τραγικός άνθρωπας, ή καρέτας-καρέτας)...

 

Ditto!