Πρωτοβουλία από το υ

Bάρδα μην χρειαστεί το πάνω χέρι κανά χάπι τύπου τρινιτρίν και το ακόλουθο μέλος είναι ακινητοποιημένο σένια...
Σκηναί απείρου κάλλους, όταν βρομίσει ο πτώμας...
Γειτόνοι, αστυμουνία, σήμανση, εγκληματολογικό, νοσοκόμοι, τραυματιοφορείς άντε και κανά κλειδαράς της γειτονιάς...
Μια ωραία ατμόσφαιρα, ένα πράμα..!

 

Έπεσα κάτω από τα γέλια και το δάκρυ έπεφτε σύννεφο. Ευχαριστώ.

 

Σε όλους μας πιστεύω ότι αρέσει η άποψή του άτρωτου Κ. Η ᾽᾽θεοποίηση᾽᾽ του κ τόσο από το υ όσο και από το ίδιο το κ φέρνει πολλές φορές δυσάρεστα αποτελέσματα.

Για να μην αδικώ και την @gaby ως αδιανόητη εντολή θα μου φαίνονταν κάτι τέτοιο, που σ᾽ ένα ακραίο απρόβλεπτο γεγονός το υ δεν θα μπορούσε ν᾽αντιδράσει με γνώμονα το γενικό καλό.

Συμφωνώ με την @jasmin sg περί του άβουλου υ, δεν θα πρέπει να είναι, διαφώνω ή δεν καταλαβαίνω το θέμα της γνώσης. Στο ακραίο παράδειγμα που ανέφερα μπορεί η γνώση να είναι ότι το υ είναι γιατρός και το κ όχι, οπότε προφανώς αυτή η γνώση δεν θα μπορούσε να γίνει κτήμα του κ. Συμφωνώ και με τον @underherfeet και όσους έχουν παρόμοια άποψη ότι το υ, μπροστά στον κίνδυνο θα πρέπει να ενεργεί, γνωρίζοντας και τις αρνητικές συνέπειες (τιμωρία) και τις θετικές συνέπειες.

Διαφωνώ με τον @Iagos το κ δεν είναι άτρωτο, ούτε πέφτει στα μάτια του υ αν υπάρχουν κάποιοι κίνδυνοι. Δεν ξέρω τι έχεις αντιμετωπίσει στη ζωή σου, αλλά επειδή τυγχάνει να έχω κάνει πρόσφατα ένα πολύ μεγάλο και δύσκολο χειρουργείο, ο οργανισμός μου καταπονέθηκε με τέτοιο τρόπο που είναι ανέφικτο να αυτοεξυπηρετηθώ σε πολλά πράγματα και αυτό δεν έχει σχέση με στάτους και τα λοιπά. Σε αντίστοιχη περίπτωση ένα κ , που θα ενεργούσε με τον τρόπο που περιγράφεις θα έπρεπε να τα βρεί με τον εαυτό του πρώτα και μετά τα υπόλοιπα.

Σε όλα αυτά όμως μου γεννάται ένα βασικό ερώτημα, υπάρχει εκπαίδευση του υ για το πώς να ενεργεί σε τέτοιες περιπτώσεις ή το κ βασίζεται μόνο στην συναίσθηση ηθικής του υ;

 

@Guruni

Περαστικά κατ αρχήν , εύχομαι το γρηγορότερο να αποκατασταθεί πλήρως η υγεία σου.

Σε καταστάσεις αντίστοιχες με την δική σου, θαρρώ πως η ασυμμετρία της σχέσης θα πρέπει να αίρεται για το χρονικό διάστημα που υπάρχει το πρόβλημα, ή αν δεν αίρεται, η διαχείριση του θέματος υγείας και απο τις δύο πλευρές να εξαιρείται , να μην εντάσσεται στο ασύμμετρο πλαίσιο .

 

σαφώς και υπάρχει η εντολή "θα με παρακολουθείς να πεθαίνω αβοήθητος", και φανταζόμαστε (ή όχι) όλοι πότε εκφέρεται.
σε κάθε άλλη περίπτωση προέχει αυτονόητα η διατήρηση της ζωής, δεν είναι αυτονόητη η ευγνωμοσύνη μετά, κι αυτό μπορεί να υπογραμμιστεί και με τιμωρία, γιατί εξ αρχής ο σκοπός ήταν η διατήρηση και συνέχιση της ζωής.

αν με λατρεύει ως άτρωτο, δεν λατρεύει εμένα.

 

@Guruni

με έχει προβληματίσει το κεντρικό σου ερώτημα, πιστεύω θα επανέλθω, η βασική μου θέση είναι πως πρόβλημα υπάρχει αν σε περίπτωση που πραγματικά χρειάζεται άμεση και αυτόβουλη αντίδραση, όχι και καλά για καλό του Κ αλλά και για καλό του υ, το υ δεν αντιλαμβάνεται, δεν ξέρει και εν τέλει δεν αντιδρά! Το εσωτερικό πρόβλημα του υ σε περίπτωση που αντέδρασε άμεσα ενώ κατά τη δική του γνώμη έπρεπε να είναι ή να φαίνεται λιιιιγο πιο χμμμ χαμηλών πτήσεων απ ό,τι είναι στην πραγματικότητα μου φαίνεται επουσιώδες.

Συμφωνώ με @Iagos γιατί είναι από την οπτική του Κ και καταλαβαίνω επίςης πως όταν κάποιος έχει στην ευθύνη του ένα πρόσωπο και μάλιστα αντλεί ηδονή από αυτό, δεν αφήνει πράγματα στην τύχη.

Ακόμα, η γνώμη μου είναι ότι αυτοαναιρείται όποιος πάει να την βγει στον @Iagos από αριστερά για την τοποθέτησή του  

 

1. Δεν μιλώ για τύχη, δεν μπορούν να προβλεφθούν όλες οι καταστάσεις, είμαστε πεπερασμένοι εκ φύσεως.

2. Δεν καταλάβαινω τι εννοείτε με το αριστερά θα ήθελα διευκρίνηση.

3. Όλα αυτά τα ερωτήματα, για μένα τουλάχιστον, έχουν ως στόχο το πώς οι απαντήσεις μπορούν να χρησιμοποιήθουν ως συμβουλευτικές προτάσεις κατά ένα μέρος κι έπειτα να γνωρίσω το πώς αντιδρούν οι άλλοι σε ανάλογες καταστάσεις!

 

Η πρωτοβουλία του υ, μπορεί να σώσει την ζωή του Κ με πολλούς τρόπους.
Το βασικότερο είναι να μην βαριέστε, να γουστάρετε αυτό που κάνετε, να γουστάρετε ο ένας τον άλλον.
Κι εκεί, υπάρχει χώρος για διάφορα πράγματα. Κι άμα χρειαστεί, ναι, ανυπερθέτως, να υπάρξει και η πρωτοβουλία, αρκεί να μην χάνεται η μάγευση, να μην εξαϋλώνεται η γοητεία, αλλά και πάλι, αν είναι να θυσιαστούν όλα, υποταγές, πρωτόκολλα, γούστα και ασυμμετρία, αν είναι τουλάχιστον για την αγάπη, για κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο από όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά μιας D/s σχέσης, τα οποία φυσικά κάλλιστα δύναται να εμπεριέχει.

edit Τα περαστικά μου, καλή και ταχεία ανάρρωση εύχομαι και τα καλύτερα έρχονται.

 

@Guruni
Περαστικά και δυνατά.
Κωλώνουν τα γουρούνια?
Δεν κωλώνουν!
Για προχώρα μικρέ..!

 

Αγαπητέ @Guruni μάλλον δεν με διαβάσατε, απλά με "αναγνώσατε" και βιαστήκατε να γράψετε με επιπολαιότητα και παρόρμηση.

Δεν σας κακολογώ, συμβαίνει συχνά.

Με αναγκάζετε όμως να αφιερώσω χρόνο για να διευκρινίσω, κάτι που βαριέμαι αφόρητα να το κάνω αλλά επειδή σας συμπαθώ θα κάνω μια υπέρβαση.

Σε καμία περίπτωση δεν μίλησα για άτρωτο Κυρίαρχο.

Μακριά από εμένα οι υπεράνθρωποι και οι βλαμμένοι που τους προσκυνούν.

Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς άλλωστε αφού μιλώ για την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού.

Γράφετε πως ο Κυρίαρχος θα πρέπει πρώτα να τα βρει με τον εαυτό του και μετά τα υπόλοιπα.

Και αναρωτιέμαι, είναι κανείς Κυρίαρχος αν πρώτα δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του;

Επειδή δεν με γνωρίζετε αλλά ούτε σας γνωρίζω θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω πλευρές του εαυτού μου δημόσια και σε ευχαριστώ που το προκαλείτε μέσα από το νήμα σας.

Ως Κυρίαρχος έχω δομήσει τον εαυτό μου έτσι ώστε να έχω μόνο εγώ την ευθύνη του εαυτού μου. Αυτό σημαίνει πως δεν έχω την ανάγκη να βρίσκομαι κάτω από την ευθύνη κανενός άλλου. Επίσης αυτό σημαίνει πως πρώτα και κύρια έχω υποτάξει τον εαυτό μου, έχω καθορίσει τις ανάγκες μου και δίνω εντολές μόνο εγώ και κανείς άλλος σε εμένα. Και αυτό γιατί απλά μου αρέσει. Αλλιώς αν είχα την ανάγκη της καθοδήγησης μέσω κάποιου άλλου θα ήμουν υποτακτικός.

Μέσα λοιπόν από μια αυστηρή δομή που εγώ και μόνο εγώ επιβάλλω στον εαυτό μου ορίζω την καθημερινότητα μου, τι πρέπει να φροντίσω για εμένα, ποια θα είναι η διατροφή μου, πότε θα πληρώσω τους λογαριασμούς μου και αν θα τους πληρώσω, πότε θα κοιμηθώ και πολλά τέτοια μικρά και άλλα πιο σημαντικά θέματα που αφορούν τη ζωή μου.

Ως Κυρίαρχος οφείλω να δίνω το παράδειγμα. Το παράδειγμα της οργάνωσης, της φροντίδας, της αφοσίωσης, της συγκρότησης του εαυτού, της πειθαρχίας και της αυτοκυριαρχίας.

Ως Κυρίαρχος αναγνωρίζω τις δυσκολίες μου και τις αδυναμίες μου και έχω εκπαιδεύσει τον εαυτό μου να ζητά βοήθεια όταν και όποτε εγώ και μόνο εγώ το κρίνω απαραίτητο και αναγκαίο.

Η αυστηρή δομή μου, απαιτεί και αυστηρή δομή στην Κ/υ σχέση μου. Λειτουργώ παραδειγματικά και σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να εκπέσει στα μάτια της υποτακτικής μου. Ούτε στο ελάχιστο. Το αντίθετο πρώτα εγώ θα δείξω πως είμαι εκεί αφοσιωμένος και δυνατός και μετά θα απαιτήσω πειθαρχία και υπακοή. Αν εγώ δεν την έχω κατακτήσει πως θα την απαιτήσω; Πως θα με εμπιστευτεί μια ευαίσθητη ύπαρξη όπως μια υποτακτική η οποία χρειάζεται τον Κυρίαρχο για να βάλει σε τάξη πράγματα που δεν μπορεί από μόνη της, ή δεν θέλει να έχει την ευθύνη. Για αυτό άλλωστε είναι υποτακτική, γιατί δεν θέλει να έχει την ευθύνη και την παραδίδει στον Κυρίαρχο της.

Αν δεν μπορώ να κάνω κάτι από μόνος μου τότε θα ζητήσω την βοήθεια της υποτακτικής μου. Κάτι τέτοιο δεν με καθιστά τρωτό. Δεν είμαι άτρωτος και δεν επιθυμώ να γίνω. Αλλά σε πράγματα που δεν επιθυμώ την συνδρομή και την βοήθεια της υποτακτικής μου δεν επιθυμώ επίσης να τρέξει να συνδράμει αυτοβούλως. Δεν μου αρέσει και δεν το θέλω. Απόλυτο δικαίωμα μου και υποχρέωση της να υπακούσει σε αυτό. Δεν καταλαβαίνω που είναι η προβληματική σε αυτό ειλικρινά.

Αναφέρατε ένα παράδειγμα.

Σας απάντησα πως θα δρούσα εγώ.

Αν έκρινα πως είμαι αδύναμος να καθορίσω τον εαυτό μου επαρκώς, σε μια τέτοια περίπτωση θα φρόντιζα να έχω δώσει την εντολή. Αν το ξεχνούσα η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά σε εμένα. Και θα πάρω και το τίμημα της ανευθυνότητας μου. Τόσο απλά.

Είναι χρέος μου να είμαι υπεύθυνος σε όλα. Και όταν έχω ανάγκη να το ζητάω.

Θα δώσω και εγώ ένα παράδειγμα.

Ας υποθέσουμε πως ανακαλύπτω πως έχω χοληστερίνη. Και πως πρέπει να ακολουθήσω μια συγκεκριμένη διατροφή και να παίρνω καθημερινά ένα χάπι.

Τι θα κάνω; Μα φυσικά ότι θα έκανα αν η υποτακτική μου είχε ένα αντίστοιχο πρόβλημα.
Θα επιβάλλω στον εαυτό μου την διατροφή και την αυστηρή τήρηση των ιατρικών οδηγιών που έχω λάβει. Τώρα αν θα αποφασίσω να φροντίσω μόνος μου να μαγειρεύω για να τηρήσω το πρόγραμμα μου επειδή αυτό μου αρέσει ή αν θα το ζητήσω να το κάνει η υποτακτική μου γιατί αυτό μου αρέσει είναι στην δική μου κρίση και μόνο. Σε καμία περίπτωση όμως αν το αναλάβω εγώ δεν θα το ξεχάσω. Δεν θα το αμελήσω. Θα είμαι πιστός στην απόφαση μου. Και σε καμία περίπτωση αν το ξεχάσω, που δεν θα το ξεχάσω, δεν θα επιτρέψω χωρίς την άδεια μου να με φροντίσει κανείς.

Εγώ την Κυριαρχία μου, στο επίπεδο του Αφέντη Μήτσου του ελληνάρα που θέλει την υποτακτική του νοικοκυρούλα, μανούλα, και γκομενίτσα που θα τρέχει να φροντίζει αυτοβούλως για όλα, δεν την υποβιβάζω. Μου προκαλεί απέχθεια μια τέτοια σχέση και μια τέτοια ψυχοσύνθεση Κυριαρχικού και υποτακτικού ανθρώπου.

Συμφωνείτε δεν συμφωνείτε αγαπητέ λίγο με νοιάζει.

Σχέσεις τέτοιου τύπου μου προκαλούν δυσφορία και εμετό.

Ελπίζω αυτή τη φορά να με διαβάσετε και να μην με αναγνώστε όπως στο προηγούμενο κείμενο μου γιατί δεν έχω ούτε τον χρόνο ούτε και την διάθεση να μπω στο παιχνίδι του «συμφωνώ-διαφωνώ», δεν έχει κανένα νόημα. Έτσι το έχω με τον εαυτό μου και με την Κυριαρχία του εαυτού μου. Από εκεί και πέρα ο καθένας ας γυρίσει στην υποτακτική του που έτρεξε να του δώσει το χάπι γιατί το ξέχασε να της πει «αχ μωρέ το μωράκι μου τι καλό είναι που αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού μου γιατί εμένα τον Αφέντη με πήρε ο ύπνος» και ας της κάνει χαρούλες και αγκαλίτσες, δεν με νοιάζει καθόλου.

ΥΓ Επειδή αναφερθήκατε σε δύσκολες στιγμές σας ενημερώνω πως με ένα και μόνο τροχαίο ατύχημα έχασα τον σπλήνα μου, έσπασα το ισχίο μου, την φτέρνα μου, εφτά πλευρά και πέρασα αιμοθώρακα και πνευμονοθώρακα μαζί. Και όταν χρειάστηκα βοήθεια για την ανάρρωση μου εφόσον είχα την εγκεφαλική διαύγεια την ζήτησα.

Να ‘έχετε υγεία αγαπητέ….

 

@Iagos ευχαριστώ πολύ για τη ποσότητα και την ποιότητα της απάντησης, διαφωνώ σε σημεία που δεν είναι όμως θέματα του παρόντος νήματος. Ἰσως σε άλλη συζήτηση.

Για τα υπόλοιπα καλή δύναμη σε όλους μας.

 

Ναι παίρνει. Σε 24/7 βδσμ, το Κ έχει το περιθώριο να τιμωρήσει το υ για 5.000.000 άλλους λόγους που δεν ακουμπάνε το θέμα υγεια. Είτε για να παίξει, είτε για να τιμωρήσει στα αλήθεια.

Από την εμφάνιση μέχρι την συμπεριφορά, από τις επιδόσεις μέχρι την τεμπελιά και σε 2000 αλλα πεδία.
Με λίγα λογια το Κ έχει την δύναμη απο το πλαίσιο να πλάσει ότι γουστάρει στο υ.

Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να πλάσω τίποτα που δεν αντέχει στην λογική.

Ακομα και τα παιχνίδια παραλογισμού (που δεν ειναι αν τα δεις απο απόσταση) με ενδιαφέρει να ξέρουμε και οι δυο, ότι παραμένει παραλογισμός και ότι δεν έχει κανενα ιδιαίτερο νόημα για τρόπο ζωής, στάση ζωής.

Είναι απλά ένας καυλωτικός παραλογισμός, συνήθως στο πνεύμα ότι μπορουμε παραπάνω από αυτό που ξέραμε.