Πως ορίζεται;

Εν αρχή ην....

 

Ορίζεται ως η σχέση της Αριστοτελικής αριστοκρατίας (Κ), με την λειτουργία της Αθηναϊκής δημοκρατίας (σ.) και συνδετικό υλικό των δύο, την ελευθεριακή λαγνεία του Μαρκήσιου.

Ορίζω, αν και θα προτιμούσα το "καθορίζω", ως τέτοια κάθε μου σχέση, στην οποία επιτρέπω στον εαυτό μου να είμαι Εγώ.

 

η διαθεσιμότητα της υποτακτικής στις επιλογές του κυριαρχικού.

(προσαρμόστε τα φύλα, το βαθμό ή όριο διαθεσιμότητας, την ανάγκη ή όχι εκλογίκευσης,
προσθέστε ή όχι κινκυ πινελιές, ευρωσαξωνικα ή ασιατικά πρωτόκολα, προσωπικές φαντασιώσεις,
διασώζεται μόνον η διαθεσιμότητα ως κριτήριο-πυρήνας)

 

Για μένα, μία ετεροβαρής σχέσης, όσον αφορά τα δικαιώματα τέλεσης των επιθυμιών, μπορεί να υπάρξει μόνο στις παρακάτω περιπτώσεις, και μιλώ για οποιαδήποτε σχέση συμπεριλαμβανομένων αυτών που απεργάζεται το συγκεκριμένο σάιτ:


1) Κοινή συναίνεση των δύο μερών κατόπιν συμφωνίας και για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν εξίσου και τα δύο μέλη,

2) Επιβολή του ενός μέρους στο άλλο με εργαλεία και αληθινή ισχύ επιβολής, όσο αυτή μπορεί να διαρκέσει αρκετά επιβλητική ώστε να καθυποτάσσει το έτερο μέρος.


Στην κοινή συναίνεση σύνδεσμος των δύο μερών για την ύπαρξη μιας τέτοιας σχέσης είναι η προσδοκία συμπληρωματικής κοινής ωφέλειας.

Στην επιβολή εργαλεία επιβολής μπορεί να είναι από τα συμβατικά ωμής κατασταλτικής βίας, νόμιμα ή/και παράνομα,
μέχρι τον φόβο που προκύπτει από την αντίληψη των συνεπειών σε περίπτωση μη συμμόρφωσης,
ή την πειθώ του υποτασσόμενου μέρους με αντάλλαγμα την υπόσχεση, καθομολογούμενη ή φαντασιακή, κοινής ωφέλειας σε υλικό αντίτιμο ή σε όρους απόλαυσης
και αντίστροφα ή απειλή στέρησης των προγούμενων ωφελημάτων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης,
σε μέλλοντα χρόνο.


ΟΙ όροι και τα όρια των σχέσεων μπορούν να επηρεαστούν, ως προς την ικανότητά τους να κρατήσουν ζωντανή μία σχέση, από ελάχιστα ως δραματικά μέσω γεγονότων που μεσολαβούν κατά τη διάρκειά της, οπότε και προκύπτει φυσικώς αναθεώρηση της σχέσης, όχι όμως τα ίδια τα όρια.


Για μένα αυτό είναι το πλαίσιο και όλα τα υπόλοιπα κινούνται μέσα σε αυτό.



Όταν οι παραπάνω όροι που οριοθετούν μία τέτοιου είδους σχέση αλλοιωθούν ή αποδυναμωθούν μη-αναστρέψιμα και ουσιαστικά, τότε είνα θέμα χρόνου η σχέση τέτοιας μορφής να διακοπεί.

Ο ακριβής τρόπος και ο χρόνος διακοπής μίας τέτοιας σχέσης σε μία τέτοια περίπτωση είναι απλώς το σύμπτωμα που μπορεί μόνο να υποδείξει μέσα από τα χαρακτηριστικά του τις ακριβείς αιτίες. Δηλαδή δεν είναι ο τρόπος και ο χρόνος διακοπής οι ίδιες οι αιτίες.


Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο και με αυτά τα χαρακτηριστικά ορίζεται και μία Κ/υ σχέση στο θεμέλιό της.

 

αποκλείοντας σύγχιση μεταξύ διαθέσεων και διαθεσιμότητας, υποθέτω πως δεν αντιλαμβάνομαι την αληθινή σας ερώτηση.
αιρετικά θα διατυπώσω πως η διαθεσιμότητα ενδεχομένως θα μπορούσε ακόμη και να "αποσπαστεί", ούτε καν να προσφερθεί, προς διευκρίνιση των εννοιών και μόνον.


edit: κατανοώ εκ των υστέρων πως ίσως εννοείτε την ανάγκη υπάρξης ενός επιθετικού προσδιορισμού
για τη διευκρίνιση της διάρκειας, της συνέχειας της διαθεσιμότητας, που δεν δίδεται άλλοτε και αποσύρεται άλλοτε, κατα βούλησιν, σε αυτό έχετε δίκιο, αλλά στην διατύπωση μου φάνηκε αυτονόητο, ας υιοθετήσω, πρόχειρα, την "δεδομένη διαθεσιμότητα".

 

Κατ-ευθύνω/υπ-ακούω

 

Δημιουργώ....  

 

Ορθότατη η θέση σας.
Επί του χαρακτηρισμού του ορισμού ως @αυτοαναφορικού", θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό και ταυτοχρόνως ειλικρινής και μή αφοριστικός;
Επί δε του δυσχρηστου, όταν υπάρχει δυνατότητα επιλογής, είναι η μάλλον προφανής.

 

@MasterJp ,

Xαρμολύπη.Από τη μια χαίρομαι για την ανάρτηση και από την άλλη μελαγχολώ για το εισέτι αναγκαίο της ανάρτησης.

Ξεφλουδίζοντας,πηγαίνοντας παραμέσα, ο ορισμός κατά την άποψη μου σχηματοποιείται, απαλλαγμένος από επεξηγήσεις,στολίδια και φτιασίδια κάθε είδους και εντός οποιουδήποτε ορισμένου πλαισίου, με τον εξής διάλογο και με αυτή τη σειρά:

Κ:-Θα κάνεις αυτό που σου λέω να κάνεις,είτε αυτό σου αρέσει είτε όχι.Εγώ διατάζω, εσύ υπακούς.Δέχεσαι;

υ:-Δέχομαι.Θα κάνω αυτό που μου λες να κάνω,είτε αυτό μου αρέσει είτε όχι.Εσύ διατάζεις, εγώ υπακούω.

 

Με τη δογματική αντοχή στο δίπολο μεταξύ του γαμάει και δένει και του γαμάει και γδέρνει.