Τι δικαιούται να μάθει ένα υ, σ;

Σίγουρα ναι.

Τούτο δω ήταν δύσκολη ερώτηση και ενώ η αρχική μου αντίδραση ήταν "και γιατί να μην δικαιούται" νομίζω δεν είναι τόσο απλό. Εξαρτάται άμεσα από το στάδιο της αλληλεπίδρασης και την μεταξύ των σχέση.
Νομίζω ότι η ροή πληροφορίας από το Κ στο υ ελέγχεται πάντα (και πρέπει να ελέγχεται) από το Κ.
Με αυτή την έννοια δεν "δικαιούται" τίποτα αλλά από την άλλη πως θα ξεκινήσεις να χτίσεις μία επικοινωνία, μία βάση για να ξεκινήσει η σχέση / το power exchange εαν το υ κομμάτι δεν έχει κάποιες πληροφορίες. Ίσως αυτές που θεωρεί το Κ σκόπιμες ή αυτές που έχει εξηγήσει το υ ότι είναι βασικές για αυτό (πχ αν είναι παντρεμένος -- το λεω επειδή κάπου αναφέρθηκε ως παράδειγμα) κλπ αλλά σίγουρα κάποες πληροφορίες.

Άρα, δεν "δικαιούται" αλλά πρέπει να εξετάσουμε και τι είναι αυτό που θέλει/προσπαθεί/εχει στο μυαλό του να χτίσει ή να κάνει ο Κ.

Αυτό το κομμάτι, σε ποιο στάδιο αναφέρεται? Μόλις ξεκίνησαν να μιλάνε? Είναι ήδη σε σχέση D/s - M/s?

Πολύ ωραίο νήμα  

 

.. Αν είναι στην πολύ αρχή του κάτι (φάση γνωριμία-συζήτηση-πρώτα ραντεβού), γιατί να αντιδράσει ο Κ? απλά θα πάει παρακάτω .. και γρήγορα ..
.. εξάλλου η αυτοκυριαρχία είναι το βασικότερο (κατ' εμέ) δείγμα Κυριαρχίας.
Με το ότι "και το υ μπορεί να κρύψει πράγματα", εννοώ ότι μπορεί να είναι ανειλικρινής: να πει ψέματα, ή να πει μερικώς την αλήθεια .. ή να αποφεύγει να πει κάτι παραπάνω ..
.. εμένα προσωπικά μου έχει τύχει (το ψέμα) .. και όχι για μικρό διάστημα ..

.. ειδικά για γάμο που είναι σε ισχύ .. (μιας και συνήθως υπάρχουνε και παιδιά κάπου στο βάθος) συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ..

 

Της λέω μόνο αυτά που πρέπει να ξέρει. Προφανώς δεν χρειάζεται να τα ξέρει όλα. Ειδικά γεγονότα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα και τα οποία θα τη στεναχωρούσαν. Σκόπιμα τα βάζω στην άκρη και τα αντιμετωπίζω μόνος. Αυτό έχω μάθει άλλωστε να κάνω ανέκαθεν. Με αυτό τον τρόπο την προστατεύω. Γιατί σημασία έχει να χαμογελάει και να είναι χαρούμενη. Το χαμόγελο είναι το πιο σημαντικό στη ζωή μας. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από δύο "χαμογελαστά" μάτια. Από εκεί και πέρα, εγώ δεν ρωτάω για το παρελθόν κτλ γιατί από κάποια στιγμή και μετά χάνεται η μαγεία.

 

Δεν "φοβάμαι" να απαντώ,όταν με ρωτούν. Αλλά διατηρώ το δικαιωμα να χρωματίζω τις απαντήσεις μου. Το "ξεκάθαρο" σηκώμει κουβέντα γενικά....

 

αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που καθιστά μια άπαντηση περισσότερο ειλικρινή, παρά φιλαλήθη.

 

Παραθετω την απαντηση μου στο νημα 'Ειλικρινια του Κυριαρχου ' ( που ξεθαψε η lara[E-p] )που καλυπτει και την ερωτηση του εν λογω νηματος

Οταν καποιος ειναι απολυτα ειλικρινής με καποιον αυτο λογίζεται ως εκφραση σαδισμου του πρωτου ως προς τον δευτερο.
Αν καποιος αποζητα την απολυτη ειλικρινια , τοτε αυτο ειναι μια εκφραση μαζοχισμου.
Σε επιπεδο bdsm τωρα.
Ειναι στη διακριτική ευχέρεια του Κυριαρχου να ενημερωσει την υπο για οποιοδηποτε θεμα θεωρει σημαντικο να γνωρίζει εκεινη.
Ο Κυριαρχος επιλεγει αν , ποτε , και τι ακριβως θα γνωστοποιηθει στην υπο για οτιδήποτε. Η γνωση αυτη εχει καθαρα ενημερωτικο χαρακτηρα μια και η συμμετοχη της υπο στη διαμορφωση των αποφάσεων του Κυριαρχου ειναι μηδενικη. Η ενημερωση αυτη εχει λειτουργικο χαρακτηρα ως προς τη γνωστοποιηση των ζητουμενων του Κυριαρχου απο την υπο. Για οποιοδηποτε αλλο θεμα ειναι απλα μια ενημερωση.
Η εμπιστοσυνη πανω στην οποια καλειται να θεμελιωθει μια σχεση bdsm βασίζεται στην παραδοχή απο την πλευρα της υπο της αξιοπιστίας του Κυριάρχου . Μια "εμπιστοσύνη" βασιζόμενη σε συνεχη τροφοδότηση πληροφοριων του Κυριαρχου προς την υπο για τον τροπο σκεψης του , τα αισθηματα και τους προβληματισμους του θα ηταν επιπλαστη.
Απαιτει πιστη απο την πλευρα της υπο στα κινητρα και μεθοδολογία του Κυριαρχου.
Κυριαρχια που επεξηγείται συνεχώς δεν νοειται.
Ο Κυριαρχος δεν εχει κανενα λογο να πει ψεμματα. Επιλεγει το ποτε , αν και ποιο μερος της αληθειας θα αποκαλυψει. Το ψεμμα του Κυριαρχου είναι ασκοπο. Επιλεγει να πει την αληθεια εξεταζοντας την αφοσιωση της υπο , οταν την εκθετει σε πληροφοριες που μπορει να ειναι εξαιρετικα επωδυνες για εκείνη και οταν της αποκαλυπτει μερος του σχεδιου του για εκεινην.
Ετσι μεσα απο την απολυτη "σαδιστικη" ειλικρινεια ο Κυριαρχος puts her submission to the test.
Της εξηγει οτι μεσα στη συνεχώς μεταβαλλομενη πραγματικοτητα της αναλογα με τις επιθυμιες του , εκεινη οφειλει να προσαρμοζεται .
Το ψέμα ειναι αδυναμια του Κυριαρχου να εκφράσει το πλανο του στην υπο και φοβος εκφρασης πτυχών του εαυτου του που πηγάζουν μαλλον απο τις διαστρεβλώσεις που μιλουν για ατρωτους Κυριαρχους κλπ.
Αυτη η παραφιλολογία συχνα δινει μια εξωπραγματικη διασταση στο στατους του Κυριαρχου προκαλώντας υπερβολικες , πομπώδεις εκφρασεις απο τους Κυριαρχους που μαστιζονται απο επιπλαστες ανασφάλεις λογω των εξωπραγματικων προασδοκιων που εχουν απο τον εαυτο τους.
Μου θυμιζει τα τραγελαφικα ματσο αντρικα στερεοτυπα των βανιλια.

 

Θα ημουν πιο αυστηρη στην απαντηση μου αλλα η λεξη υποψηφιος με φρεναρε αρκετα.
Απ' οτι καταλαβαινω μιλαμε για ενα πολυ αρχικο σταδιο γνωριμιας.
Δεν εχει υποχρεωση καποιος με το καλημερα σας να μοιραζει ευαισθητες προσωπικες του πληροφοριες. Αυτο γινεται στην πορεια και στην εξελιξη της γνωριμιας.
Τωρα ερωτηση τυπου "εισαι παντρεμενος/η" κλπ, δεν την θεωρω καθολου ευαισθητη.
Η δουλεια ισως, υπο ορισμενες προυποθεσεις. Φυσικα αυτο δεν ισχυει μονο για εναν Κ αλλα και για μια υ.
Μοιραζεσαι πληροφοριες, προσπαθεις να μαθεις τον ανθρωπο που εχεις απεναντι σου, κανεις κουβεντα σε ανθρωπινο πλαισιο, αλληλογνωριζεσαι. Πως αλλιως θα ερθεις κοντα;
Το δικαιουται παλι δεν το καταλαβαινω καθολου ως ερωτηση. Φυσικα και δικαιουσαι να κανει ερωτησεις σε εναν αγνωστο ανθρωπο. Εκτος αν συναναστρεφεσαι με την Μαρια της σιωπης που εκτος απο μουγγη και δεν ξερει και γραφη.

Θα εβρισκα αναξιοπιστο αυτον τον ανθρωπο, θεωρωντας οτι εχει κατι να κρυψει και φυσικα θα με ενοχλουσε το θαρρος του να κρινει χωρις να του εχω δωσει το ελευθερο τι με αφορα και τι οχι ή να μην μπει καν στην διαδικασια να μην απαντησει, το οποιο περα απο αγενεια ειναι και ενδειξη μη σεβασμου.
Δεν χρειαζεται λοιπον κατ εμε να μπει καποιος στην διαδικασια να διασταυρωσει.πληροφοριες. Μακρυα λοιπον απο εναν τετοιο ανθρωπο. Ειτε Κ, ειτε υ.
Θεωρω οτι ενας Αξιολογος Κ μονος του θα φροντισει να δωσει ολες τις απαραιτητες, σημαντικες κι αρχικες πληροφοριες στην υποτακτικη που τον ενδιαφερει. Ειναι θεμα αξιοπιστας κι εμπιστοσυνης. Απο κει και περα οταν φτασει σε ενα καλο επιπεδο η γνωριμια, ξερει κι επιλεγει ποτε θα δωσει και πιο ευαισθητες πληροφοριες που αφορουν την ζωη του.
Η υποτακτικη ειναι αυτην που επιλεγει τον Κ της κι οχι ο Κ την υποτακτικη. Αν εκεινη δεν τον θελει για συντροφο κι οδηγο της, η μοναδικη επιλογη του Κ ειναι η αποχωρηση.

 

Αυτό δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει. Ας πούμε για το φόρουμ, οχι για το έξω.
Δηλαδή το υ θα στείλει μήνυμα στο Κ, και θα του προσφερθεί ;
Θα του προτείνει έξοδο και εκεί θα του πεί ότι θέλει να είναι υ του ;

Πως γίνεται αυτό στην πράξη, από περιέργεια ρωταω ;
Και αν όντως ισχύει πως άραγε να επικράτησε έτσι. Από το έθιμο του λάιφσταιλ , από το ότι τα φορουμικά υ ειναι πιο λίγα από τα φορουμικά Κ ;

Το άλλο με την αποχώρηση καταλαβαίνω και συμφωνω.