Η ψυχολογία για όλους είναι ο άμβωνας της εποχής μας;

Προτιμώ την λέξη αλληλεπίδραση..

Στο ερώτημα τώρα, επομένως διδάχτηκες;

 

Προτιμώ τη λέξη συνειδητοποίηση.

Η ζωή είναι όπως η μπύρα. Μπαίνει σε κουτιά, αλλά η καλύτερη είναι η χύμα...

 

συνειδητοποίηση ως προς τι;

και η χύμα σε ένα μεγαλύτερο κουτί μπαίνει..

Το θέμα είναι ότι το ρευστό, παρομοίως και ο άνθρωπος μπορεί να παίρνει το σχήμα του κουτιού που επιλέγει ή του τυχαίνει. (αλήθεια είναι τυχερά τα κουτιά; )

 

Φίλε μου, ο άνθρωπος παίρνει το σχήμα των πεποιθήσεών του. Αλλά είναι και ο ίδιος δοχείο. Άρα το θέμα είναι τι επιλέγει να περιέχει. Εκεί είναι η συνειδητοποίηση.

 

στην αλληλεπίδραση προηγουμένως, αναφερόμουν για αυτό που έγραψες σχετικά με την πρόκληση ᾽᾽Γιατί ο μόνος τρόπος να μην προκαλείς είναι να μην υπάρχεις.᾽᾽

Τώρα για το σχήμα του ανθρώπου, επιμένω στην αλληλεπίδραση με το περιβάλλον του αρχικά, συνανθρώπους και τα σχετικά.

Κι έπειτα η αλληλεπίδραση και όχι σύγκρουση μεταξύ του ασυνείδητου και της ψυχής του.

Η επιλογή όμως, κατα πόσο είναι εφικτή;

 

OK, κατάλαβα πώς το θέτεις. Δε διαφωνούμε.

Η ζωή είναι κάτι που μου συμβαίνει χωρίς να το θέλω (και αυτό ακόμα παίζεται), ο τρόπος όμως που αντιδρώ σε ότι μου συμβαίνει είναι αποκλειστικά δική μου επιλογή.

 

Για να το κάνω πιο συγκεκριμένο η ατοιμικότητα της επιλογής είναι εφικτή;

Ή μήπως το περιβάλλον επηρεάζει/αλληλεπιδρά με τέτοιο τρόπο ώστε τελικά η επιλογή να μην είναι και τόσο ατομική πράξη όσο πιστεύουμε;

 

και όμως αν το καλοσκεφτείς (για αυτό ρώτησα αν διδάχτηκες τον τρόπο με τα κουτάκια). Ο τρόπος που μεγάλωσες, το περιβάλλον που μεγάλωσες (συνθήκες κλιματικές, οικογενειακό κτλ) σε έχουν ᾽᾽προγραμματίσει᾽᾽ὠστε ν᾽αντιδράσεις με συγκεκριμένους πεπερασμένους τον αριθμό τρόπους. Το ερώτημα είναι αν μεγάλωνες αλλιώς θα επέλεγες ν᾽αντιδράσεις διαφορετικά;

και για να το προχωρήσω ακόμη πιο πέρα, η επιλογή σου (αντίδραση) είναι απομονωμένη από τις προηγούμενες συνθήκες;

 

Η γνώση των συνεπειών που έχει η επιλογή μου στους άλλους είναι θέμα αντίληψης. Η τελική επιλογή όμως, είτε τις λαμβάνει υπ' όψη είτε όχι, είναι καθαρά ατομική.

 

Μερικώς συμφωνώ, μόνο που αυτό είναι απάντηση σε διαφορετικό ερώτημα.

 

Χωρίς δάσκαλο δεν γιένεται.
Ο δάσκαλος αυτός δεν είναι ατα μητρώα του ΟΑΕΕ ή οποιουδήποτε φορέα.
Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να υπαινιχτεί την εξουσιοδότηση από τον δικό του δάσκαλο.
Δεν θα σού πει ποτέ πως είναι δάσκαλος στο πολιτισμικό πλέγμα που ζούμε.
Πριν καμια τριανταριά χρόνια ίσως...
Ένεκα που οι μυρωδιές άλλαξαν...

 

Και ποιά θα ήταν η αξία του κάθε άμβωνος και του κάθε επί αυτού (ιερό)κήρυκα, εάν δεν υφίστατο κάτωθέν του ποίμνιο?

Είναι η εύκολη λύση της μοδως να κατηγορείται από ανέραστους vegan ο κακός λύκος, ο εκδοροσφαγευς ή το ιερατείο για την ηλιθιότητα των προβάτων.

(Προς αποφυγή έστω και υπόνοιας τρολαρισματος, έχω προσωπική γνώση περί του ότι η νηματοθετιδα και εις εκ των συμμετασχόντων λατρεύουν το κρέας και ουδεμία ένδειξη περι του ότι δεν συμβαίνει το αυτο για τους λοιπούς)