Η ψυχολογία για όλους είναι ο άμβωνας της εποχής μας;

Αμβωνας ισως οχι.
Ενα ακομα ευαγγελιο που καταχρηστικα μπορει να δωσει σε καποιος την ευκαιρια να πουν στους υπολοιπους οτι με αδιασαλευτο θειο δογμα ειναι ελαττωματικοι η αμαρτωλοι η ανοητοι ηζουν τη ζωη τους ανουσια, ειναι πιο πιθανον.
Οι αμβωνες ειναι πια στο διαδικτυο - ισως και μεγαλο μερος απο το ιδιο το διαδικτυο.

 

Ευχαρίστως και είσαι πιο επιεικής από μένα. Όταν λέω "με τις παρωπίδες μπροστά τους και όχι στα πλαϊνά τους" εννοώ "θεόστραβοι" εσύ αφήνεις το ελαφρυντικό της πλάγιας όρασης  

Στις αίθουσες εκείνες με τα ψηλά ταβάνια έχει βεβηλωθεί ο έρωτάς τους, κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση.

Δε νομίζω να γίνεται επειδή το θέλουμε, μια φορά γνώρισα άνθρωπο με πραγματικά στραγγισμένη ψυχή, είχε υπάρξει θύμα πολιτικών βασανιστηρίων στη χώρα του και μετά δεν είχε εκμεταλλευτεί το γεγονός, πολιτικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Είναι ένα καλό, μεγάλο πρώτο βήμα, μετά αρχίζεις να σκοντάφτεις στα χαλάσματα, μετά φεύγουν και αυτά και δεν ξέρω τί μένει.

Πρέπει να είναι το μόνο κείμενό σου που έχω διαβάσει τρεις φορές. Γιατί; Επειδή μου άρεσε. Ασφαλώς και του βρήκα περιεχόμενο και μπορώ να ιχνηλατήσω τις αφορμές του στο εναρκτήριο ποστ μου, είναι χαρά μου που το προκάλεσα και φιλοξενείται εδώ αυτό το ποστ σου.

Είναι ο μόνος δρόμος.

Ένα πολύ πιο κλειστό περιβάλλον, ανεξαρτήτως μεγέθους, θα μπορούσε να είναι μεγάλο περιβάλλον και κλειστό, θα μπορούσε να καθιστά τις επιλογές μη ατομικές. Το περιβάλλον δεν είναι δεδομένο όμως επειδή διαμορφώνεται από τις επιλογές όλων που το απαρτίζουν, που έχουν τουλάχιστον κάποιον βαθμό ατομικότητας και επειδή το περιβάλλον σταθμίζει επιλογές και ορισμένες τις σταθμίζει με μηδέν, δηλ δεν τις αναγνωρίζει διόλου. Γι αυτό η μη ατομική επιλογή, δηλαδή μια επιλογή αναμενόμενη, στερεότυπη, επιλογή ρόλου αντί ουσίας, είναι και αυτή μια ατομική επιλογή.

Είναι το πρώτο και το τελευταίο πράγμα που μπορεί να μάθει κανείς στα θρησκευτικά του σχολείου. "Έφταιγε ο Κάϊν που σκότωσε τον αδελφό του;" Θέλει καθηγητή γάτα για να καθοδηγήσει σωστά αλλά αυτό είναι το μόνο πράγμα που έχει να κάνει, να ξέρει να οδηγεί στην απάντηση σε αυτήν την ερώτηση, είμαι βέβαιη ότι δεν του την κάναμε μόνον εμείς στην τάξη μας.

Πρόβατο προβάτου μάτι δεν βγάζει, καλέ μου. Αντικαθιστάς στν πρώτη σου πρόταση και βγαίνει το raison d etre του ιερατείου που απευθύνεται σε ανοιχτό περιβάλλον.

 

Απεταξάμην την μετανεωτερικοτητα και τους αμνούς και εμφυσον και επτυσον αυτά.
Συντάσσομαι τους ιεροφαντες και τους μύστες ως την τελετουργική δια πυράς θανάτωση αυτών απ τη πλεμπα.

Ανυπομονώ να με αναλύσει ο συγγραφευς .

 

Να κάνω τον συγγραφέα?
Λέει και καλά ο συγγραφέας πως εννοείς..:
Μπορεί και να γίνω λιμπερτίνος a la mode du vingt-et-unième siecle σαν μεγαλώσω..!

                         
                  
          

ΥΓ: λολ

 

@cadpmpc : Ειναι πολλή γλυκιά παλλακίδα η νομή της ουσιαστικής εξουσίας για να έχω λιμπερτινικες φρεναπατες εκτός κρεβατοκάμαρης, ακομη κι όταν μεγαλώσω.

 

Σαφεστάτη, περιεκτικοτάτη και λιτή η τοποθέτησις... Επί της ουσίας εκτιμητέα...

 

H ψυχολογία και η ψυχιατρική είναι δύο επιστημονικοί τομείς, που έχουν δεχθεί την ισχυρότερη αμφισβήτηση στους επιστημονικούς και όχι μόνο κύκλους, αναπόφευκτα, αφού στερούνται αντικειμενικών τεκμηριώσεων, δεν ξέρουμε καν τι κάνει ''ειδικό'' τον ειδικό, δεν υπάρχει απόλυτα μετρήσιμος ορισμός για τους περισσότερους που δίνουν οι δύο κλάδοι. Ακόμη και ο Γιούνκ που μνημονεύεται στην αρχή, πρότεινε με την σειρά του, μία καινοτόμα άποψη για την ψυχολογία, στηριγμένη σε προσωπικά συμπεράσματα και φτιάχνοντας ακόμη μία ''σχολή'' με διαφορετικό προσανατολισμό από τον μέντορα και υποστηρικτή του Φρόυντ, έχοντας κερδίσει τεράστια παγκόσμια εύνοια με την υποστήριξή του όμως προηγουμένως. Τα είχαν τα θεματάκια τους τα παιδιά και μεταξύ τους, μη νομίζετε.
Αποκρυφισμός και πνευματικότητα, μάλλον δεν ταίριαζαν στην αυστηρότητα της τότε επιστημονικής κοινότητας.
Συμβιβασμοί, εκλεκτικές συγγένειες με τον Γκαίτε και τρελό κόλλημα με το έργο του Φάουστ, τον κατέτρεχαν μια ζωή, και θέλετε τώρα σοβαρά να μιλήσουμε για τον ''άμβωνα'' της εποχής μας?
Όλοι όσοι ασχολούνται με κάτι τόσο άυλο, τόσο άπιαστο, δεν είναι οι κλασσικοί επιστήμονες άλλων κλάδων, ενίοτε είναι κάπως περίεργοι τύποι.
Και φυσικά και ο καθένας δίνει μία δική του, προσωπική ερμηνεία αυτού που αντιλαμβάνεται ως αλήθεια.
Για να μην αναφέρω το ότι η τότε εποχή είχε πολύ περισσότερα ανεξερεύνητα κομμάτια που χρειάζονταν ερμηνείες.

Εγώ προσωπικά χρόνια διερευνώ και προσπαθώ να κατανοήσω ανθρώπινες συμπεριφορές μέσω των ψυχαναλυτικών τους ερμηνειών, αλλά γνωρίζω ότι υπάρχει και μία έντονη ψυχαναλυτική τυραννία. Όπως υπήρχε παλιότερα και ψυχιατρική τυραννία, μία σειρά στρεβλής ή ελλιπούς γνώσης που οδηγούσε σε λανθασμένες διατυπώσεις και απαράδεκτες πρακτικές, όπως η λοβοτομή ή ο χαρακτηρισμός της υστερίας. Επειδή ο άνθρωπος λοιπόν πρέπει να υπερβαίνει αυτού του είδους τις τυραννίες, δεν θα προσδώσω μεγαλύτερη αξία στον Γιούνκ απ΄ότι στον Όσσο, ίσως δε, λιγότερη απ΄ότι στον Κρισναμούρτι, για μένα δηλαδή, πνευματικές μορφές ήταν και αυτοί οι άνθρωποι, και μάλιστα κάτι ωραίοι τύποι σαν τον Γιούνκ, ήταν και αντισυμβατικοί, συνδυάζοντας την επιστήμη με τον Πνευματισμό, στα ψιλοκρυφά, για να μην τους κρεμάσουνε και κουδούνια, ήταν και Πρόεδρος του International Psychoanalytical Association, δεν ήθελε να εκτεθεί με αυτές τις δραστηριότητες.

«Αρνήθηκα να διαπράξω την ανοησία του συρμού και να αντιμετωπίσω όλα όσα δεν μπορούσα να εξηγήσω σαν μια απάτη» και συνεχίζει προσπαθώντας να την περιγράψει...

«είναι το ταυτόχρονο συμβάν δύο φαινομένων που δεν συνδέονται αιτιοκρατικά αλλά εννοιολογικά, ή μια σύμπτωση μέσα στον χρόνο δύο ή και περισσοτέρων μη-αιτιακά συνδεόμενων περιστατικών που έχουν ένα ίδιο ή παρόμοιο νόημα, ισόβαθμο, σαν ερμηνευτική αρχή, με την αιτιότητα».

Αφήνοντας πίσω μας λοιπόν τον Γιούνκ και το παρελθόν και ερχόμενοι στην σύγχρονη εποχή, πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα?

Άμα θέλουμε λίγο στα σοβαρά να συσχετίσουμε ψυχαναλυτικές μελέτες με τον χώρο που κινούμαστε, -όχι και πάλι ότι θεωρώ ότι μας αποκαλύπτονται πράγματα που δεν ξέρουμε ή φανταζόμαστε-, θα στεκόμουν στην παρακάτω έρευνα, είναι και αρκετά πρόσφατη, η οποία και αρκούντως εμπεριστατωμένη είναι και εξόχως χρήσιμη στα ''μετρήσιμα'' -ή έστω συγκρίσιμα- συμπεράσματα είναι.
Νομίζω ότι ξαναέχω κάνει μνεία στην έρευνα πέρσι. Για μένα τα ευρήματά της είναι ένα ενδιαφέρον εργαλείο, καθώς, κατανοώντας κι εμείς οι ίδιοι ποιοι είμαστε και πως αποτυπώνεται η ταυτότητά μας ως προς το bdsm στην ψυχολογική της διάσταση και να μην μένουμε σε γενικεύσεις που μυρίζουν φορμόλη.

Εγώ νιώθω ότι είμαστε μια χαρά, πολύ καλύτερα από ανθρώπους που δεν μοιράζονται τα δικά μας γούστα και συνήθειες.
Οι ψυχολόγοι φαίνονται να συμφωνούν μαζί μου.

For the Journal of Sexual Medicine article on BDSM psychological characteristics.

http://www.andreaswismeijer.nl/wp-content/uploads/2013/05/BDSM_JSM_Wismeijer_van-Assen.pdf

Η κατακλείδα παράγραφος της έρευνας και των συμπερασμάτων.

We showed that the psychological profile of BDSM participants is characterized by a set of balanced, autonomous, and beneficial personality characteristics and a higher level of subjective well-being compared with non-BDSM participants. These results, in line with the more recent literature on psychosocial and clinical characteristics of BDSM participants [43], falsify the view that BDSM practitioners are psychologically disturbed or characterized by maladaptive psychological processes or even psychopathology, and suggest it is unlikely that having experienced one or more traumatic (sexual) experiences is a major cause for developing a preference for BDSM activities. We therefore conclude that these results favor the view of Newmahr [6] that BDSM may be thought of as a recreational leisure, rather than the expression of psychopathological processes.


Αναφορά ελληνικού μπλογκ της εποχής στην έρευνα.

΄Οσοι κάνουν φετιχιστικό σεξ είναι πιο υγιείς ψυχολογικά και πιο ευτυχισμένοι από εκείνους που έχουν φυσιολογική ερωτική ζωή. Αυτό είναι το πόρισμα μελέτης Ολλανδών ερευνητών με επικεφαλής τον Δρ Andrea Wismeijer, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο του Tilburg – που βρίσκεται στην νότια Ολλανδία και ειδικεύεται στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες-Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι φετιχιστές είναι πιο εξωστρεφείς και λιγότερο νευρωτικοί.

Αυτοί που διατηρούν κυρίαρχο ρόλο στα ερωτικά παιχνίδια είναι διανοητικά πιο ισορροπημένοι από αυτούς που έχουν ρόλο υποταγής στο σεξ (για παράδειγμα, ρόλο της σκλάβας)

Αλλά κανένας που μετέχει σε σαδομαχιστικό σεξ (S & M σεξ) δεν σκόραρε χαμηλότερα στα ψυχολογικά τεστ από αυτούς που κάνουν νορμάλ σεξ.
Ακούγεται παράλογο, αλλά εάν απολαμβάνεις το συριγμό και τον πόνο από το μαστίγιο (και γενικά τις ξυλιές) ή τις αλυσίδες και τις χειροπέδες του έρωτα, είσαι ψυχικά πιο υγιής από κάποιον που απολαμβάνει μια νορμάλ σεξουαλική ζωή.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι το φετιχιστικό BDSMσεξ (bondage, discipline, sadismandmasochism) είναι δείκτης διευρυμένης προσωπικότητας και οι BDSMfans δίνουν καλύτερα αποτελέσματα στα ψυχολογικά τεστ σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν σεξουαλικά φετίχ.

Ο Δρ Wismeijer και οι συνάδελφοι του ερευνητές ζήτησαν από τους fans BDSM να υποβληθούν online σε μια σειρά από ψυχολογικά ερωτηματολόγια

Ζήτησαν, επίσης να συμπληρώσουν τα ερωτηματολόγια «φυσιολογικά» άτομα που δεν κάνουν BDSMσεξ (με ρόλους κυριαρχίας, υποταγής, σαδισμό και μαζοχισμό) μέσω μιας ιστοσελίδας γυναικείου περιοδικού, μιας μυστικής προσωπικής ιστοσελίδας και μιας ιστοσελίδας του πανεπιστημίου.

Οι συμμετέχοντες δεν γνώριζαν τι ακριβώς περιελάμβανε η έρευνα, μόνο ότι αφορούσε την «ανθρώπινη συμπεριφορά».
 
Συμπλήρωσαν τα ερωτηματολόγια, συνολικά 902 άτομα που κάνουν BDSMσεξ και 434 άτομα που κάνουν νορμάλ σεξ. Οι ερωτήσεις ήταν σχετικές με την προσωπικότητα, την ευαισθησία στην απόρριψη, το στυλ της προσέγγισης στις ανθρώπινες σχέσεις και την ευτυχία.

Οι κυρίαρχοι στο ερωτικό παιχνίδι παρουσίαζαν μεγαλύτερη συναισθηματική και ψυχολογική σταθερότητα, οι υποτακτικοί μικρότερη σταθερότητα και εκείνοι που απολάμβαναν να είναι άλλοτε κυρίαρχοι και άλλοτε υποτακτικοί, παρουσίαζαν μια μέση σταθερότητα.
Αν και θεωρείται πως εκείνοι που επιλέγουν το ρόλο του υποταγής στο σεξ, είναι πιο ευάλωτοι, εντούτοις δεν σκόραραν χαμηλότερα στα ψυχολογικά τεστ για την ψυχική υγεία, από εκείνους που κάνουν νορμάλ σεξ.

Οι fans BDSM είναι σε γενική βάση πιο εξωστρεφείς, πιο ανοικτοί σε νέες εμπειρίες και πιο ευσυνείδητοι από τους λιγότερο τολμηρούς συμμετέχοντες.Επίσης είναι λιγότερο νευρωτικοί (χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από το άγχος)

Οι fans BDSM είναι επίσης λιγότερο νευρωτικοί, η νεύρωση είναι διαταραχή της προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από άγχος.

Ο ρόλος που παίζει ένα άτομο στο BDSM σεξ, φαίνεται να συνδέεται με το ψυχολογικό του προφίλ.

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2013/05/blog-post_7007.html

 

Χαρακτηριστικό της μετανεωτερικότητας είναι ο αέναος μετασχηματισμός της γνώσης προκειμένου αυτή να συνεχίσει να υπάρχει και να διαδίδεται και είναι αλήθεια ότι ο Γιουγκ που είχε σπουδάσει ιατρική, είχε κάνει την άσκησή του, θεράπευσε κόσμο που έπασχε ψυχικά και τον επέστρεψε στην κοινωνία να μπορεί να ζει ως ένας φυσιολογικά δυστυχισμένος άνθρωπος, μπορεί να ζυγιάζει όσο και ο Όσσο, για μερικά τέρμινα, γιατί σε δέκα, σε είκοσι, σε τριάντα χρόνια ο Γιούγκ θα υπάρχει λόγω του βάθους του και άρα της αυξημένης δεκτικότητάς του σε αέναους μετασχηματισμούς, ο Όσσο θα έχει αντικατασταθεί από έναν άλλο Όσσο ή ίσως Μπούκο. Σε όλη αυτή τη διαδικασία, η αλήθεια, αν υπήρξε ποτέ, γιατί η μετανεωτερικότητα αυτό αμφισβητεί, εξανεμίζεται. Το όνειρο που είδα χθες το βράδυ στον ύπνο μου, αν το σερβίρω όμορφα στο blog μου, μπορεί να γίνει η αλήθεια της επόμενης μέρας κάποιων άλλων.

Στο νήμα αυτό, δεν ζήτησα να ασχοληθείτε με BDSM αν και δεν έχω αντίρρηση αν το θέλετε - πάντως το συχωροχάρτι που μπορεί να του δίνει ο κάθε ένας που δεν το ζει στο κάτω κάτω, αφού το φέρει στα μέτρα του, δεν το αγοράζω γιατί και το BDSM που μου πουλάει δεν έχει καμία σχέση με αυτό που εγώ κάνω. Ζήτησα να ασχοληθείτε με τσαρλατάνους που μπορεί, με τον τρόπο που επηρεάζουν, να εισάγουν αξίες μη αξίες, να διαλύσουν μυαλά, όνειρα και σχέσεις και καλά αν το κάνουν μεταφέροντας τουλάχιστον κάπως θετική ενέργεια, πχ σαν κάτι τέτοιο, thanks Annie Dillard,

 

αν όμως αρχίζουν τα συγκαλυμμένα καλιαρντά γεμίζοντάς μας τοξίνες, όπως ακριβώς συμβαίνει και στους άμβωνες;

Αυτό λέω και ρωτώ τη γνώμη σας σχετικά.

 

Ποια είναι τα ''συγκαλυμμένα καλιαρντά''?

 

Είμαι μάλλον επιφυλακτικός σε κάθε τέτοιου είδους έρευνα.
Για πολλούς και διάφορους λόγους...
Παρ' όλα αυτά, συνιστούν μιαν ένδειξη που το τεκμήριό της συνεχώς διευρύνει την όποια έδρασή της...
Ως εκ τούτου, διασταυρώνοντας πράγματα, πρόσωπα και γεγονότα από ίδια πείρα, προσωπικά βλέπω μιαν αύρα βαθύτερης ανάγκης κατανόησης.
Ο τρόπος που βλέπω τα πράματα, μού λέει επίσης τα ...ζόρια που θα προκύψουν στο στάδιο που τέτοιες μελέτες σχηματίσουν την κρίσιμη μάζα που θα βγει στο προσκήνιο...
Ξέρω μάλλον να σας πω και τα μετά, αλλά ΟΚ...
Μην το κάνουμε κι επιστημονική φαντασία...

 

Αυτά εδώ, ενδεικτικά

 

καταλαβαίνω αυτην την ερώτηση σαν άμεσα συσχετισμένη με το ερώτημα που εισηγείται το νήμα:
μπορεί να είναι αμφιμονοσήμαντη η συσχέτιση συνθηκών περιβάλλοντος, και πρόσληψης (και εξ αυτού διαμόρφωσης) εκάστου ατόμου;
η βεβαιότητα του συγγραφέα του άρθρου ότι η συμπεριφορά της πρωταγωνίστριας έχει ρίζες σε σαφώς περιγεγραμμένες παιδικές εμπειρίες,
και μάλιστα με αδιαμφισβήτητο αξιολογικό πρόσημο (σε σύγκριη με τι άραγε; ) δεν οδηγεί στο ίδιο ερώτημα; αλλά δεν είναι ολοφάνερα έωλη συνάμα;

μάλιστα κατανοώ οτι ο συγγραφέας του άρθρου σκόπιμα ίσως κατέφυγε σε στερεότυπα για να είναι αρεστός στους πιθανούς πελάτες,
αν και άκομψα, εν προκειμένω, η πρακτική αυτή δεν είναι ασυνήθιστη.
για την αληθινή ερώτηση όμως: η ασφυκτική εξάρτηση των επιλογών και ο μονοσήμαντος καθορισμός τους αποκλειστικά από εξωγενείς παράγοντες
δεν αφήνει περιθώρια διαφοροποίησης κι εκ τούτου οδηγεί σε αδιέξοδο.