Η Ειλικρίνεια Του Κυρίαρχου

+1

 

Κορίτσια συνέλθετε

 

Έχω μια δυσκολία να αντιληφθώ πως θα μπορούσε να το βλέπει μια σκλαβα, θεωρώ όμως πως σε κάθε περίπτωση υπάρχει μια υποχρέωση ειλικρίνειας από την υ πλευρα.
Αν εμένα με πειράζει μια συμπεριφορά ή η έλλειψη έγκυρης πληροφόρησης για κάτι που με αφορα- το να μην το συζητάω δεν είναι υποταγη- είναι η έλλειψη υποταγής. Κρατάω κάτι κρυφό, δεν αφήνω τον Κ να πλησιάσει το πρόβλημα, συνεπώς εν μέρει του παρουσιάζω ένας ψευδή εαυτό. Βεβαίως δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να ζητήσω να διαφοροποιησει ο Κ την συμπεριφορά του, μπορώ όμως και εν μέρει έχω την υποχρέωση να ζητήσω τον Λόγο του πάνω στο πρόβλημα μου, οφείλω να παρακάλεσω να μου υποδείξει την ορθή, κατά την γνώμη του οπτική, που θα μου επιτρέψει να κοιτάζω κατάματα την πραγματικότητα, χωρίς να φεύγω στο φαντασιακο και να δουλεύω τα κομμάτια που με πονάνε ταυτόχρονα     Εγώ αυτό κάνω συνήθως σε αντίστοιχες περιπτώσεις    

 

Ισχύει πάντα το ερώτημα και δήλωση μαζί..:
Αν δεν νογάς, καυλώνεις..?

 

Ωραιοτατη απαντηση!

Επειδή όμως όπως πολλες φορες έγραψα, δεν ειμαστε μονο λογικη, τι πιστευεις πως θα μπορούσε να εμποδιζει το υ απο την εκπλήρωση της αναγκης του για υποταγη, μέσω της διαφάνειας?
Θα μπορούσε δηλαδή ένα υ να μην εκφράζεται επειδή νιωθει πως δεν δικαιούται να έχει τα συναισθήματα που έχει?
Θα μπορούσε να έχει μια άσχημη εμπειρία από κάποια προηγούμενη προσπάθεια να εκφραστεί ανάλογα και αυτό να το κανει πιο συμμαζεμενο και ίσως και τρομαγμένο?
Θα μπορούσε να μην ρωτά γιατί δεν θέλει να γνωρίζει την ακριβή αλήθεια, επειδή δεν νιώθει έτοιμο να αντιμετωπίσει κάποια αλήθεια που μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην ίδια την πορεία προς τον Στόχο?
Θα μπορούσε να μην ρωτά, επειδή μέσα του, ακόμα κι αν η λογική και οι μέχρι σήμερα αντιλήψεις του και οι γύρω του θεωρούν την μη εντατική αναζήτηση της αλήθειας ως αδυναμία, κουβαλεί απέραντη εμπιστοσύνη προς Το Κ και πως όταν χρειαστεί να γνωρίζει κάτι, θα το Πει? Και πως λογικά ή παράλογα, δεν έχει σημασία, κουβαλάει την πεποίηση πως ποτέ δεν θα το έβλαφτε το Κ και για να μην Λέει σημαίνει πως έχει λόγους?
Ή επειδή θεωρεί πως ούτε να ρωτάει δεν έχει δικαίωμα?
Ή να μην έχει εκπαιδευτεί ποτέ πως να ρωτάει και δεν του περνά καν απ το μυαλό, επειδή έχει προ πολλού εξαφανιστεί η όποια ανάγκη για έλεγχο προς το Κ? Ακόμη και όσων νιώθει και αντιλαμβάνεται πως το αφορούν άμεσα?

Κ.ο.κ.

Εκείνο που προσπαθώ να πω, ειναι πως θεωρητικά εύκολα μπορούμε να λέμε (εγω το κανω συχνα) πως αυτο ειναι ετσι κι αυτο αλλιως και ολα σε μαυροασπρα χρωματα.
Αλλα όπως δεν είμαστε λογικοί πάντα, έτσι δεν είναι και όλα μαυρόασπρα στην ζωή και τις σχέσεις. Αλλά μ αρέσουν τα μαυρόασπρα προσωπικά γιατι σ αυτά ακριβώς φαίνονται καλύτερα οι αντιθέσεις.  

 

@lara[E-p]

Κι ο Ευκλείδης Γεωμετρία έκανε και ο Ρίμαν γεωμετρία έκαμε και αυτός ο κιαρατάς ο Λομπατσέφσκις κι αυτός το ίδιο έκαμε...
Το θέμα είναι ποιοί τα μάθανε αν τα μάθανε και ποιοί τους τάμαθαν αν τους τάμαθαν, αν είχαν όρεξη να τους τα μάθουν και αν ήξεραν να τα λένε για να τα μάθουν αυτοί που λέγαν πως θέλαν να μάθουν...
Παλιοκατάσταση σε λέω...

ΥΓ: Για σπίτι στη γή φτάνει ο πρώτος, για να χτίσουμε ωραία πραματα στο μυαλό μας, φοβάμαι πως ούτε καν οι δυο άλλοι φτάνουνε... Αλλά τεσπά, βοηθάνε... Ναι?

 

Δηλαδή η διαφάνεια εμποδίζει την ολοκλήρωση της υποταγής; Ή μπορεί να την βοηθήσει η αδιαφάνεια με κάποιο τρόπο;  

 

Ναι  
<3

Η έλλειψη διαφανειας εκ μερους του υ, εγραψε η συναγωνιστρια πιο πανω, ειναι ελλειψη υποταγης. Συνεπως ρωτησα ποιους εστω ασυνειδητους πιθανους λογους θα μπορουσε να εχει ενα υ, ενω γνωριζει πως το ιδανικό ειναι η απόλυτη από μέρους του (αλλά όχι απαραίτητη απο μερους Του) διαφανεια, να μην την επιδιώκει καποιες φορές.

 

Να πάρει ΑΖΑΧ που τα κάνει αόρατα..? Τι όχι?

 

Η ποια?


* Προβοκατόρικη - και καλά - η από πάνω ερώτηση. Τα σύννεφα αρέσουν στους/στις περισσότερους/ες μας, γιατί μπορούμε να τους δώσουμε ότι σχήμα/μορφή γουστάρουμε,
δίχως να κάνουμε λάθος ( ή να μπορέσει κανείς/καμία να πει, ότι δεν βλέπουμε καλά ).

 

@lara[E-p], ω, αγαπημένη, ξέρεις από εύστοχες ερωτήσεις και μας βάζεις δυσκολα... 
Καταρχάς θα ήθελα να περιορισω για την ώρα την εν γένει υποχρέωση της διαφάνειας στην υποχρέωση του υ να επικοινωνεί τα θέματα που το πονουν ή το προβληματιζουν, όπως πχ η μη έγκυρη πληροφόρηση. Διαφορετικά θα μπλέξουμε υπερβολικά με τα ασυνείδητα /υποσυνείδητα και θα το απλωσουμε πολύ. Ίσως η διαφάνεια αξίζει και αυτή ένα νήμα δικό της ολόκληρο.  
Πίσω στα δικά μας λοιπόν,
κατα την γνώμη μου, η κάθε μία από τις περιπτώσεις που ανέφερες θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλη αφήγηση που να δικαιολογεί την μη διαφάνεια. Μάλιστα, σε κάποιες από τις αφηγήσεις αυτές άνετα βρίσκω τον εαυτό μου, την ώρα του εσωτερικού διαλόγου και πριν πάρω την απόφαση να μιλήσω. Αμφιβάλλω όμως κατά πόσο κάτι απ'αυτα μπορεί να δουλεύει ασυνείδητα. Ξεκινάμε με δεδομένο πως η μη έγκυρη πληροφόρηση αποτελεί για κάποιο (οποιο) λόγο προβλημα για το υ. Ο πραγματικός λόγος συνήθως δεν είναι ορατός, αλλιώς το πρόβλημα θα λυνόταν πολύ πιο εύκολα. Το πρόβλημα όμως είναι ορατό, συνεπώς και η αντιδραση- μιλαω-δεν μιλάω απαιτεί μια αφήγηση που με κάποιον τρόπο θα "ακουστει" στο συνειδητό του υ- άλλως δεν διαλεγεται καθόλου με το πρόβλημα.
Θα προσπαθήσω λοιπόν, σε βαθμό του εφικτου και σε μορφή του εσωτερικού διαλόγου, να περιγράψω γιατί οι αφηγήσεις αυτές δεν μου κουμπωσαν εμένα και δεν μπόρεσαν να αποτελέσουν σταθερή βάση για να επιλέξω την μη επικοινωνία του προβλήματος.

Δεν έχω το δικαίωμα να νιώθω έτσι, δεν έχω το δικαίωμα να σκέπτομαι καν κατ'αυτον τον τροπο. Καλύτερα να μην το εκφράσω. Θα απομονώσω το συναίσθημα, θα το κλείσω εκτός του εσωτερικού μου χώρου και θα επιμείνω σε αυτό. Κάποια στιγμή θα είμαι σε καλύτερη φάση και το συγκεκριμένο θέμα απλώς θα πάψει να με ενδιαφέρει....
Γμτ. . Ακόμη με απασχολεί και τώρα νιώθω και μια τρελή ενοχή. Δεν έχω το δικαίωμα να το νιώθω, αλλά το νιώθω. Είναι υπαρκτό, είναι εδώ, στο τώρα το συναίσθημα. Πρέπει να μου δείξει τον τρόπο πως να απαλλαγώ από αυτό το συναίσθημα.

Ω ναι, φοβάμαι, φοβάμαι πολύ. Αν το πω- τίποτα δεν θα μείνει ίδιο. Μπορεί να τον χαλάσει και θα φύγει. .Και αυτός. . Αυτό που έχουμε μου είναι τόσο σημαντικό που δεν θέλω να το ρισκάρω.
Γμτ. .αν δεν το πω- είναι σαν να φεύγω πρώτη εγώ, παραιτούμαι πριν προσπαθήσω καν..Αυτή και αν είναι απιστία. .

Και εάν το δω καθαρά και πονέσω χειρότερα? Μήπως είναι καλύτερα έτσι?Γμτ η μισή αλήθεια τρελαίνει. .με αρρωσταίνει πραγματικά, κουμπώνει μια κάποια γνώση με την δυνατότητα των φαντασιακων αφηγησεων και χάνομαι, χάνομαι. . Ήρθα σε αυτόν για να βρεθώ, όχι για να χαθώ. ..Η γνώση μου φέρνει ηρεμία - καθαρίζει ποιο πρόβλημα πρέπει να δουλέψω εντός μου για να είμαστε καλά. .Δεν μπορώ την κινούμενη άμμο. .

Ω ναι.. Αυτό ακριβώς είναι Πίστη στον Άλλον... και εγώ Πιστεύω σε Αυτόν...δεν θα τον αδικήσω. .
Γμτ το πρόβλημα δεν είναι αυτος- εγώ δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω μόνη μου..Εγώ είμαι το πρόβλημα, δικά μου τραύματα, ανικανότητα μιας καλης αφήγησης. Αυτός δεν με βλαπτει- με βλάπτω εγώ. . Και πόση πίστη έχω στην πραγματικότητα σε Εκείνον αν δεν φέρνω στα πόδια του τα πιο ευαίσθητα μου?

Σκέτο γμτ. . Τότε είμαι μόνη μου...το χάος. .

Ω ναι, δεν έχω το δικαίωμα να τον ελέγχω και αν μιλησω- έτσι θα φανεί...
Γμτ, μα δεν είναι θέμα ελεγχου- δεν θέλω να μου λέει, παρά μόνο ότι και οπότε θέλει εκείνος. Θέλω εγώ να δω το πρόβλημα που με κάνει να πονάω και να το αντιμετωπίσω.

Ελπίζω να μην φανεί αποστειρωμενος ο ως άνω διάλογος, βάλτε νοερά μέσα μπόλικο πόνο και ατελείωτα πισωγυρισματα. .Εγώ πονάω και μόνο που το θυμάμαι  
Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστης? Θεωρώ πως ναι- οποία αφήγηση και να παίζει στον πίσω φοντο- το πρόβλημα δεν θα λυθεί ευκολα και ειναι πιθανον αργά, αλλά σταθερά, να κάνει το υ να πονέσει πολύ και να τα βάλει στα πόδια, αν δεν αποφασίσει το ίδιο το υ να παραδώσει τον έλεγχο στον Κ - βλέπε να μιλήσει. .

Κατά την γνώμη μου ενας βασικος λόγος που κάνει το υ να μην επικοινωνεί το πρόβλημα που έχει με την μη έγκυρη πληροφόρηση είναι ο φόβος... ο φόβος της απόρριψης, το "ατσαλακωτο"- βλ "εγω ειμαι καλη υποτακτικη, ακουω τον Κυριο μου" και από κατω- το χάος. ..,ο φόβος της ματαίωσης προσδοκιών (τι κεφάλαιο και αυτό! !), ο φόβος του μη αναστρεψιμου - αν βγεις στο φως και δεις.. δεν μπορείς να ξεδεις. .τουλάχιστον όχι εύκολα. .
Οι φόβοι αυτοί, απ'οπου και αν πηγάζουν, είναι αναμενομενοι, είναι λογικό να υπάρχουν, συνιστούν ομως μια πραγματικη D/s απιστία, αν δεν παραδωθουν προς διαχειριση στον Κ στο πλαίσιο μιας κάπως ώριμης D/s σχέσης      .
Τα ως άνω βέβαια, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά κάποια προσωπικά συμπεράσματα, κατά πάσα πιθανότητα προσωρινά, μέχρι την επόμενη, καλύτερη θέση και οπτική.
Εύχομαι να μην σας κούρασα ιδιαίτερα και ευχαριστώ για την αναγνώστη!
Hug for all      

 

Ευχαριστω @Dasein για τις αποψεις σου.
Πολυ πολυ γνωριμες.

Και μια τελευταια ερωτηση:
Κι αν το υ ρωτησει και δεν παρει απαντηση?