Πέφτει ο/η Κ στα μάτια του/της υ και πώς;

Όλα μπορούν να πέσουν όσο Κυρίαρχα και αν φαντάζουν. Από αλαζονία:

 

@Rope-bondage-fan, λες και εμείς να τους "πέφτουμε" έτσι τους Κ?? Το βρίσκω καπως..ενεργητικα υποτακτικο... 

 

η απο μια καλη κλωτσια στ' @@

 

"Τίποτα δεν είναι τόσο υποχωρητικό όσο το νερό, όμως λαξεύει βράχο από τον πιο σκληρό γρανίτη". (Σ.Σ.: Ελεύθερη μετάφραση)

Ναι, έτσι τους "πέφτετε" αγαπητή και πολύ καλά κάνετε. Θα ήταν μελαγχολικό αν ήταν αλλοιώς.


Πολύυυυυ σχετική η έννοια της Κυριαρχίας αν το καλοσκεφτείς.  

 

Ή σπρωχτά στο έξω μέρος του γονάτου.  

 

Όταν αύτα που λέει και πρεσβεύει δεν τα πράττει.

 

Δεδομενου ότι ο Κ συγκεντρωνει στα χερια του το συνολο της "εξουσιας", στα δικα μου ματια θα επεφτε αν εκανε καταχρηση της με οποιονδήποτε τροπο.

 

Άν δεν εκπληρώνει τις υποσχέσεις του. Δεν κρατά τον λόγο του.

 

Πεφτει οπως πεφτει ο οποιοσδηποτε..περα απο status ειμαστε ανθρωποι οποτε παντα μπορουμε να πεσουμε στα ματια καποιου στην προκειμενη περιπτωση ενας ανθρωπος που αυτοαποκαλειται Κ στα ματια ενος αλλου ανθρωπου που αυτοαποκαλειται υπο..γιατι θα πρεπει και αυτο να διαφερει;;

 

Χμ... Θα έλεγα ότι δεν είναι ο Κ ο εκπεπτωκώς. Αυτό που πέφτει, δηλαδή δεν πέφτει, καταρρέει για να είμαστε ακριβείς, είναι η ιδέα που είχαμε εμείς για τον συγκεκριμένο Κ.
Που βέβαια μπορεί να μην φταίει καθόλου μα καθόλου ο Κ που είχαμε αυτή την ιδέα για αυτόν.  

 

Ισχύει το ίδιο με το "έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος". Αρκεί να κλάσει το Κ - όπως συνηθίζουμε να τους λέμε τους ανθρώπους - και πάει, τελείωσε, ολίσθησε στον κατήφορο των κοινών θνητών.

 

Αρα η ουσία του προβλήματος είναι οι απατηλες εικονες που δημιουργούν τα υ για τα Κ.
Αυτές καταρρέουν όπως όλες οι ψευδαισθήσεις.