Το Πέος «From the eyes of beautiful Hellen to Monica's Blow Job»

Εντελώς!! Αν έχεις κάνει βόλτα στη Νέα Υόρκη το καλοκαίρι σε εργάσιμη καθημερινή, δε μπορείς παρά να αισθανθείς ασφαλής κάτω από τα τεράστια πέη που σου προσφέρουν τον ίσκιο τους. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο της Ντόρας Μπακογιάννη προώθησε το συναίσθημα Χριστουγεννιάτικης ζεστασιάς για εκατομμύρια τηλε-κρετίνους, και ακόμα και αυτά τα ίδια τα μαρμάρινα γκαβλιτσέκια του Παρθενώνα (shock! horror! δεν πιστεύω να με παρεξηγεί κανένας Ελληνάρας) μας γεμίζουν δέος με την απόλυτη ευθυγράμμισή τους με τις υπερφαλικές φαντασιώσεις μας. Ο Σούπερμαν, ο Κάπταιν Αμέρικα, ο απίστευτος Χουλκ του οποίου το σώβρακο μεγαλώνει και μικραίνει μαζί με το υπόλοιπο σώμα του, ο Ταρζάν, ο Μπαρμπα-Γιώργος, ο Σούτσος με τα εκρηκτικά one-liners, ο Θοδωρής Ζαγοράκης και ο Πύρρος Δήμας είναι, ουσιαστικά, υποσύνολα του πέους τους.

Όχι. Οφείλω όμως να ομολογήσω οτι πρόκειται για τις μία από τις τρεις ευχές που θα ζητούσα να μου πραγματοποιήσει ένα τζίνι. Να βρίσκομαι σε απόλυτο έλεγχο του πέους μου αλλά και των νευρικών και αγγειακών απολήξεων που φτάνουν σε αυτό. Με ερεθίζει αφάνταστα η ιδέα του να ελέγχω τον εαυτό μου, και ιδιαίτερα τον οργασμό μου. Το οποίο είναι οξύμωρο, αφού όσο πιο πολύ ερεθίζομαι τόσο δυσκολότερο γίνεται να ελέγξω τον οργασμό μου. Είναι σαν το πτηνό που κατεβαίνει σιγά σιγά από τον ουρανό διαγράφοντας ολοένα και μικρότερους κύκλους, μέχρι που εξαφανίζεται μέσα στην ίδια του την κωλοτρυπίδα.

Μερικές φορές, βεβαίως, ένα πούρο είναι απλώς ένα πούρο, όπως είπε και ο μουσάκιας. Αλλά ποιος μπορεί να αγνοήσει την αίσθηση ξυραφιού που αισθάνθηκαν εκατομμύρια ανά τον κόσμο τηλε-κρετίνοι ανάμεσα στα πόδια τους όταν είδαν τα αεροσκάφη να συντρίβονται πάνω στους δίδυμους πύργους, σκοτώνοντας χιλιάδες αθώους ανθρώπους; Το Μανχάταν ευνουχίχτηκε. Τι αντιπροσώπευαν εκείνες τις στιγμές οι ψυχές που χανότουσαν στο μυαλό των "χριστιανών" που φούσκωναν από εθνική συγκίνηση;


Χαιρετισμούς,
DocHeart

 

Πες μου τι μεγεθος πουτσου έχεις να σου πω ποιος είσαι. Συνηθως στη κατηγορια "μπάμια" μεταμφιέζεται. Καβαλαει γρηγορες μηχανες, cabrio αμαξια, macho εμφανιση κλπ.
Το ερωτημα που μου ηρθε αυθορμητα ειναι πως αισθανοναται oι sub/slaves όταν ο Master ανηκει στην κατηγορια μπαμιας? απογοητευονται? λενε δεν βαριεσαι χαλαλι Του? πως Τον αντομετωπίζουν? να ενα ενδιαφερον ερωτημα..

 

RE: RE: Το Πέος «From the eyes of beautiful Hellen to Monica's Blow Job»

  Με συγχωρείτε κύριοι αλλα σ'αυτή την ερώτηση δεν μπορώ να αντισταθώ.... και οχι τιποτε αλλο αλλα δεν εχω παρει και έγκριση του Μαστερ μου!!
Μα οποια πει οτι δεν την αφορα το θέμα ... θα λεει ψέματα! Και να σας πω και κατι. Μιλάμε για BDSM όπου όλες σχεδόν οι πράξεις και οι ενέργειες εχουν αληγορική σημασία... Ε! λοιπον ευθαρσώς θα Σ/σας ομολογήσω πως ειναι Κυρίαρχη δύναμη και μέσο καθήλωσης καθώς και λόγος θαυμασμού και δεους.... Ενας Μαστερ με όλη τη σημασια της λέξεως δεν μπορεί να υστερεί ...απλά ... π ο υ θ ε ν ά!!!

 

Πριν απο λιγο καιρο συζητούσαμε αν ενας Μαστερ πρεπει να ειναι επιτυχημένος οικονομικά ή οχι. Τωρα συζητάμε αν πρεπει να την εχει μεγαλη η οχι.

Ναι ο ιδανικός Μαστερ ειναι τρυφερά αυστηρός, πετυχημένος οικονομικά και ανοιχτοχέρης, διαθέτει μεγάλο και απαραμίλου κάλους πέος (το οποιο παραπιπτόντως ειναι και λειτουργικό), ειναι ευστροφος, ευχάριστος, πευματώδης αλλά και βαθειά μορφωμένος, αριστος χορευτής του tango, γευσιγνώστης, γνωρίζει από κόμπους, τεχνικές επιβίωσης και μια σειρά αλλα πράγματα και φυσικά .... οδηγεί γρηγορες μηχανες και αυτοκινητα.

Ειναι αληθεια πως ενα ορθωμένο στιβαρό πεος αποτέλεσε και αποτελεί αντικείμενο ερωτικής λατρείας και γι αυτό έγινε σύμβολο σε πολλές θρησκειες.

Αλλά η ερωτική σχέση ειναι κατα βάση συναισθηματική και οχι ανατομική και θεωρώ πως ειναι δυνατή μια έντονα ερωτική, περιπαθής και βαθειά σχέση γενικότερα, και Μ/s ειδικότερα, ακόμα και αν δεν συντρέχουν ολες οι λεπτομερειες που ανέφερα πιο πανω.

 

Η ΑΙΤΗΣΗ

Εγώ το πέος, υποβάλλω αίτημα μισθολογικής αύξησης για τους παρακάτω λόγους:

Εργάζομαι σωματικά.
Εργάζομαι σε μεγάλα βάθη.
Πέφτω στη δουλειά με το κεφάλι.
Δεν έχω ελεύθερα Σαββατοκύριακα και αργίες.
Εργάζομαι σε υγρό περιβάλλον.
Δεν πληρώνομαι υπερωρίες.
Εργάζομαι σε σκοτεινό εργασιακό χώρο που δεν αερίζεται σχεδόν καθόλου.
Εργάζομαι σε υψηλές θερμοκρασίες.
Η εργασία μου με εκθέτει σε κινδύνους μόλυνσης από ασθένειες.

Η AΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αγαπητό πέος, μετά από προσεκτική επεξεργασία και έλεγχο του αιτήματός σας, η διοίκηση κατέληξε στο συμπέρασμα να το απορρίψει για τους εξής λόγους:

Δεν εργάζεστε σε οκτάωρη βάση.
Αποκοιμάστε μετά από σύντομο χρόνο εργασίας.
Δεν ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες της διοίκησης.
Δεν εργάζεσθε πάντοτε εκεί που σας έχει υποδειχθεί αλλά περιφέρεστε συχνά σε άλλους χώρους.
Συχνά δεν αναλαμβάνετε πρωτοβουλία αλλά πρέπει να σας πιέσουν και να σας χειριστούν φιλικά πριν αναλάβετε εργασία.
Αφήνετε πίσω σας το χώρο εργασίας σας πολύ βρώμικο, όταν αποχωρείτε από αυτόν.
Δεν τηρείτε πάντοτε τις οδηγίες ασφαλείας, πχ. να φοράτε ενδυμασία προστασίας.
Βγαίνετε σε σύνταξη πολύ πριν τα 65.
Δεν κάνετε διπλοβάρδιες.
Μερικές φορές εγκαταλείπετε το χώρο εργασίας σας που σας υποδείχθηκε, χωρίς η εργασία σας να έχει ολοκληρωθεί.
Σαν να μη φτάνουν όλα αυτά, σας έχουμε δει να εγκαταλείπετε συχνά το χώρο εργασίας μεταφέροντας δύο σάκους που φαίνονται πολύ ύποπτοι!

     

 

Ενδιαφέρουσες και ιδιαίτερα όμορφες οι παρατηρήσεις σας . Θα ήθελα στο σημείο αυτό να θέσω ένα προβληματισμό που ίσως να μην απασχολεί μόνο εμένα.
Θα παρακαλέσω να το δούμε ψύχραιμα και χωρίς αντιπαραθέσεις .

Μιλώ για της κυριαρχικές γυναίκες ( Mistress , Domme ).
Εχω την εντύπωση πως οι γυναίκες αυτές έχουν την βεβαιότητα πως η κλειτορίδα τους έχει αντικαταστήσει το πέος του υποτακτικού τους στο ερωτικό παιχνίδι .
Επιδιώκοντας να «ευνουχίσουν» οτιδήποτε υψώνεται πιο σκληρό και πιο μεγάλο από κείνο που οι ίδιες διαθέτουν και να νιώσουν αυτές το κυρίαρχο ισχυρό φύλο.
Δεν έχω σκοπό να αναπαράγω σεξιστικά στερεότυπα αλλά να βάλω απλά ένα προβληματισμό.

Μήπως δηλαδή η κλασική «φαλλοκρατική» επιχειρηματολογία που θέλει την γυναίκα υποτακτική εκ φύσεως και όχι από επιλογή είναι και η σωστή;

Μήπως δηλαδή υποβαθμίζοντας και απαξιώνοντας τις ιδιότητες του άνδρα κυριάρχου , οδήγησε σε μία παραμόρφωση των σχέσεων D/s , και έδωσε στις γυναίκες «κυρίαρχες» έναν ρόλο που δεν είναι πλασμένες να παίξουν ;

 

RE: RE: Το Πέος «From the eyes of beautiful Hellen to Monica's Blow Job»

Συμφωνώ με τον KyriosG ακόμα και δια του λόγου επιστήμονα....
"Η ένταση της ηδονής που αισθάνεται ο άνδρας και η γυναίκα δεν είναι ανάλογη με το μέγεθος του πέους. Ένας άνδρας μπορεί να ικανοποιήσει μια γυναίκα ανεξάρτητα από το μέγεθος του πέους του. Επιπλέον, όσο περισσότερο χρόνο είναι οι δύο σύντροφοι μαζί, τόσο καλύτερα γνωρίζουν ο ένας το σώμα του άλλου και ξέρουν πώς να προσφέρουν αμοιβαία ικανοποίηση"
Δρ. Θάνος Ε. Ασκητής

Συμφωνώ επίσης δια λόγου δικού μου επειδή εγώ δεν περίμενα τον Δρ Ασκητή να μου τα πει... η εμπειρία μου λεει ότι "ΟΥΚ ΕΝ ΤΩ ΠΟΛΛΩ ΤΟ ΕΥ, ΑΛΛΑ ΕΝ ΤΩ ΕΥ ΤΟ ΠΟΛΥ" δηλαδή η σχέση ποσότητας- μεγέθους και περιεχόμενης ουσίας – χρήσεως ήταν πάντα μια σχέση γνωστή με ακρίβεια μόνο στους Μυημένους.

Τι να το κάνεις ένα μεγάλο πέος όταν το διαθέτει κάποιος με καθόλου φαντασία η τεχνική?

Και μη μου πείτε Κυρίες μου ότι δεν σας έχει τύχει να έχετε μπροστά σας ένα μεγάλο αλλά άχρηστο πέος που στο τέλος μετά την συνεύρεση σας πίσω του να σας άφησε μια...δυστυχία....!!

Εγώ προτιμώ τον "Γιακουμί" ( έτσι λενε τον δονητή μου) από ένα μεγάλο αλλά τεμπέλικο, ανιαρό και γεμάτο ναρκισσισμό πέος που δεν έχει να "πει" τίποτε.

Διότι μιλάμε πολλές φορές για κόμπλεξ κατωτερότητας αλλά εδώ μπορεί να συναντήσουμε και κόμπλεξ ανωτερότητας με όλες τις παρενέργειες του.

 

RE: RE: Το Πέος «From the eyes of beautiful Hellen to Monica's Blow Job»

Απαντώ φίλε ocsar με τα ίδια λόγια.
Η ερωτική σχέση είναι κατά βάση συναισθηματική και όχι ανατομική.

Εκεί έχουν χώρο ύπαρξης (και μάλιστα αυθεντικότατης ύπαρξης γιατί ποιος μπορεί να καθορίσει την αίσθηση της ύπαρξης πέρα απ’ αυτόν που τη βιώνει?) οι κυρίαρχες γυναίκες, οι υποτακτικές γυναίκες, οι υποτακτικοί άνδρες, οι σαδιστές, οι ομοφυλόφιλοι, οι ανέραστες υστερικές, οι ποιητές, οι φιλόσοφοι, οι εγκρατείς μοναχοί, οι καμικάζι, οι ηθοποιοί, οι αυτοδύτες, οι ορειβάτες και όλο αυτό που ονομάζουμε πολιτισμό.

Η φαλλοφορία δεν είναι το μόνο κριτήριο "αίσθησης της ύπαρξης" ούτε για τους φέροντες ούτε για τις μη φέροντες φαλλό. Μερικές φορές δεν ειναι καν καθοριστικό.

Δεν είναι θαυμάσιο αυτό? και δεν είναι θαυμαστό που ο άνθρωπος (αν και ζώο) δεν καθορίζεται απόλυτα ντετερμινιστικά και μονοσήμαντα αλλά ζει μια διευρυμένη αίσθηση ύπαρξης?

 

ενταξει...δεν ειναι αναγκη να πιανουμε τα ακρα.. Υπαρχει κι η μεση που φανταζομαι ικανοποιει τις περισσοτερες.. Ουτε ενα πέος σε μεγεθος *μπαμιας* μπορει να ικανοποιησει (οση φαντασια και τεχνικη κι αν διαθετει ο κατοχος του) ουτε ενα ικανοποιητικο κατα τα αλλα μεγεθος αν ο κατοχος του διαθετει φαντασια μηδενικη, και το μονο μελημα του ειναι να μπω, να κουνηθω, να χυσω και να βγω...

Πρεπει να υπαρχει συνδυασμος, φαντασια, πρωτοτυπια και φυσικα χημεια, ή οπως αλλοιως θελετε πειτε το..αυτο το κλικ που λεω εγω που οταν ερχονται δυο σωματα κοντα γινεται η αναφλεξη....

Οσο για τις καυμενες τις μπαμιες τις προτιμω στην κουζινα μου να τις μαγειρευω με κοτοπουλο και φυσικα να ειναι απο το μπογιάτι... 

 

Σας απολαμβάνω ιδιαίτερα σήμερα, Herr von Kleist με τις ωραίες πρωτοβουλίες, KyriosG, λογικότατος και προσγειωμένος και SM_Art Lady, να μιά φορά που θα συμφωνήσω μαζί σας  

Προσωπικά, έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν άντρες που ενδιαφέρονται πρώτα για τον φαλλό τους και μετά για τα υπόλοιπα και άντρες που τοποθετούν τον φαλλό τους δεύτερο μετά από κάποια άλλη προτεραιότητα. Δεν έχω συναντήσει ποτέ εκπρόσωπο της δεύτερης κατηγορίας, είναι όμως λογικά αδύνατο να μην υπάρχει. Έτσι δεν είναι;

Ακόμα και γυναικολόγος, που βλέπει δέκα διαφορετικές γυναίκες την ημέρα και που θα μπορούσε, για λόγους επαγγελματικούς έστω και μόνο, να έχει υπερβεί τον φαλλό του και αυτά που αυτός του υπαγορεύει, και όμως, πρώτα ως άντρας προσεγγίζει την ασθενή του και μετά σαν γιατρός.

Συνοφρυώνεται ο γιατρός στο πολυτελές γραφείο του, κοιτάζει λίγο πλάγια, δήθεν αφ υψηλού... "ασφαλώς και δε μετράει το μέγεθος κυρία μου, δεν ντρέπεστε λίγο να είστε τόσο αναίσθητη και να σκέπτεσθε, έστω και αμυδρά, τέτοια πράγματα; Θέμα τεχνικής είναι όλα... δικής σας τεχνικής κυρία μου!"

Αν όμως πάει κάποια σε γυναίκα γυναικολόγο, και ντρεσαρισμένη τόσα χρόνια, πει μαγκωμένα "δε μετράει το μέγεθος", τότε η γιατρός θα την βάλει στη θέση της... "τρελάθηκες κορίτσι μου; ασφαλώς και μετράει, καλά μην βγεις να το φωνάζεις, αλλά μετράει, πώς να το κάνουμε!"

Κατά τ άλλα, θα ήθελα να πω κάτι που μου είχε μείνει απωθημένο   από τότε που είχαμε τις ζωντανές εκείνες συζητήσεις, για τα θέματα της πολυγαμίας των Κυριαρχικών αντρών.

Τα χαρέμια της ανατολής δεν υπήρχαν για την απόλαυση του μονάρχη. Υπήρχαν για να είναι μετρήσιμη η σεξουαλική του ικανότητα και άρα η ικανότητά του να ασκεί εξουσία.

[Σ/σας το έφερα ωμά και ξαφνικά, γιατί τις σκληρές αλήθειες μόνο έτσι μπορούμε να τις λέμε   ]

Πραγματικά, ο μονάρχης τότε, που προερχόταν από μία φυλή και βασιζόταν στην ανοχή των υπόλοιπων, έπρεπε να διαφυλάσει κάποια ασαφή σύνορα από τους γείτονες που άλλοτε ήταν γείτονες, άλλοτε υπήκοοι και πάντοτε, δυνάμει εχθροί, αλλά και από περαστικούς πλιατσικολόγους και άλλους φοβερούς εχθρούς. Και να εγγυάται την εσωτερική τάξη στο χώρο του.

Δηλαδή, έπρεπε, όλοι υπήκοοι και γείτονες, φίλοι και εχθροί, να είναι πέρα από κάθε αμφιβολία πεισμένοι, ότι ο μονάρχης μπορούσε να λαγνουργήσει ανά πάσα στιγμή. Μόλις δεν μπορούσε, υπήρχαν άλλοι χίλιοι, έτοιμοι να παλέψουν μέχρι θανάτου με βασανιστήρια, για να τον αντικαταστήσουν στην απόλαυση της εξουσίας (όχι του έρωτα).

Πώς θα έπειθε λοιπόν ο μονάρχης ότι μπορούσε να λαγνουργεί και συνεπώς εδικαιούτο να γεύεται τους γλυκούς καρπούς της εξουσίας; Γι αυτό υπήρχε το χαρέμι, με γυναίκες που εκπροσωπούσαν όλες τις γύρω φυλές, γειτόνων, δικών, φίλων, εχθρών. Η κάθε μία γυναίκα με το περιβάλλον της. Για να διοχετεύει τις πληροφορίες εκεί που έπρεπε. Και πώς αποφασιζόταν με ποιάν θα περάσει τη νύχτα του ο μονάρχης; Έλεγε αυτός ποιά του έκανε κέφι γι απόψε; Αμ δε... Αποφάσιζε γι αυτό, η γραφειοκρατία του παλατιού, σε συνεργασία με την υπογραφειοκρατία του χαρεμιού και με τις υπηρεσίες αντικατασκοπείας του μονάρχη.

Γιατί ο Μέγας Αλέξανδρος, ποτέ του δεν επισκέφτηκε τα χαρέμια που του προσφέρθηκαν; Τρελλός ήταν, να δώσει τέτοια πληροφόρηση για τον εαυτό του, χωρίς να ελέγχει ο ίδιος πώς θα αξιοποιηθεί αυτή; Τρελλός ήταν να μην ξεφύγει κατά την εφαπτομένη, φροντίζοντας να αποκτήσει θεϊκή υπόσταση για τους κατακτημένους λαούς; Τον είπαν μετά ομοφυλόφιλο. Γιατί ήταν πολύ δύσκολο, την εποχή εκείνη, και όντας αυτός που ήταν, να ζητήσει χαρέμι με αγόρια.

Έτσι τα έβλεπε τότε τα πράγματα ο κόσμος, πρώτη η Δύση αποσύνδεσε το θέμα της σεξουαλικής ικανότητας από την άσκηση εξουσίας και σνόμπαρε βαθιά τότε, την Ανατολή με τις παλιές δοξασίες.

 

Συναισθηματικοι μου φίλοι πρεπει να μαθετε οτι ο αντρας (και δη ο MASTER-αν θέλει να λεγεται έτσι) πρεπει να ειναι φαλλοκρατης...Period.

Oταν εγραφα για γρηγορα αυτοκινητα κλπ εννοούσα τις προεκτασεις του πεους κλπ..

Ειναι ολοκληρη συζητηση..αφηστε το.