Λόγοι ευτυχισμένων (ή επιτυχημένων) σχέσεων.

Ισχύει. Αυτά που προσπερνούν εύκολα ό,τι μπορεί να δηλητηριάζει μια σχέση και στέκονται σε άλλα που τους γεμίζουν και τους δύο περισσότερο να είναι μαζί, επειδή τα δεύτερα τους ενώνουν σε κοινούς στόχους.

 

δεν αμφιβάλω... είπα πως εγώ δεν ξέρω καμία....

 

αν βρείτε κανέναν τέτοιο άνθρωπο παρακαλώ να μου τον γνωρίσετε...
κουράστηκα να μπλέκω με μαλάκες...

 

Αυτο-εκπληρούμενη προφητεία: μια πεποίθηση που γίνεται πραγματικότητα επειδή συμπεριφερόμαστε λες κι είναι ήδη αλήθεια. Και ο εγκεφαλος κάνει την δουλειά του, επιλέγει να επικεντρωθεί σε όσα επιβεβαιώνουν τις πεποιθήσεις που κουβαλάμε.

Οπότε είτε πιστεύουμε πως υπάρχουν ευτυχισμένες σχέσεις είτε πιστεύουμε πως δεν υπάρχουν ευτυχισμένες σχέσεις, έχουμε δίκιο....



 

 

Πράγματι. Έτσι είναι.

 

Αυτό...Ε, μα. Βαρέθηκα να εξηγούμε τα αυτονόητα. Οι περισσότερες απορρίψεις γίνονται λόγω διαφορετικής ψυχικής ωριμότητας. Έχουμε διαφορά στον τομέα αυτό με κάποιον και κανείς δεν δύναται να αλλάξει (ή να ανέβει κατά περίπτωση) επίπεδο. Συνταγή ασυμβατότητας.
Αν υπάρχει διάθεση και γίνει πολλή δουλειά, ενδεχομένως και κάτι να μπορεί να σωθεί. Αλλά σαν την αυθόρμητη συμβατότητα, δεν έχει.
Όσο το ζορίζεις, ξεχειλώνει κι ασχημαίνει.
Απλά, κάποιοι άνθρωποι τελικά δεν μας κάνουν, δεν λειτουργούμε καλά μαζί.
Ας μην το πιέζουμε και υπερβολικά, γιατί δεν είναι μόνο θέμα επιθυμίας, είναι και θέμα αντικειμενικής δυνατότητας.
Κάποιοι άνθρωποι δεν την έχουν αυτήν.
Μπορεί κι εμείς οι ίδιοι να μην την έχουμε.
Ας έχουμε την σοφία να το δούμε και να το παραδεχτούμε. Τόσο απλά, όπως λέει κι ο ντοκτέρ...

«Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να ταιριάξουμε με κάποιον ωριμότερο ψυχικά από εμάς. Δεν θα συντονιστούμε. Και δεν έχει να κάνει ούτε με την ευφυϊα ούτε με την ικανότητά μας σε άλλους τομείς όπως το εργασιακό. Εκεί μπορεί να διαπρέπουμε. Άλλο όμως είναι η συναισθηματική ωριμότητα».

 

Προσωπικά πιστεύω πως η ύπαρξη αυθόρμητης συμβατότητας δεν ακυρώνει την σκληρή δουλειά που χρειάζεται για να κτιστεί μια επιτυχημένη σχέση. Η συμβατότητα είναι τα θεμέλια. Το οικοδόμημα αποτελείται από πολλά άλλα στοιχεία. Κι η αλληλεπίδραση μπορεί να επισπεύσει την ωρίμανση, όποιου καθυστερεί σε κάποιο απ τους προηγούμενους ορόφους του κτηρίου της συναισθηματικής ωρίμανσης.

Καμία σχέση δεν διατηρείται από μόνη της και χωρίς δουλειά κι απ τους δύο.

Ένας απ τους λόγους που αποτυγχάνουν κατ εμέ οι σχέσεις, είναι η έλλειψη διάθεσης για δουλειά και η βιασύνη να πούμε, άμα δεν είναι τέλειο από μόνο του δεν μπορεί να πετυχει. Και ψάχνουμε την επόμενη και μετά άλλη μία, χωρίς ποτέ πραγματικά να μείνουμε και να παλέψουμε για να κερδίσουμε, αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε. Και κάθε τι καινούριο, ακόμα κι αν καψουρευόμαστε, χάνει την γυαλάδα του μόλις η καψούρα περάσει (και ΠΑΝΤΑ περνά) και απομένουμε για άλλη μια φορά να ψάχνουμε εκείνο το άπιαστο ιδανικό που κατασκευάσαμε ως τελικό αποτέλεσμα στο μυαλό μας, αλλά για το οποίο δεν πιάσαμε ποτέ ένα μυστρί και να στρωθούμε στην δουλειά.

 

Δεν καταλαβαίνω πως φτάσαμε από την αυθόρμητη συμβατότητα στο αν οι σχέσεις θέλουν δουλειά ή όχι, ειλικρινά κορίτσι μου, δεν το κατάλαβα. Φυσικά και θέλουν δουλειά, από όλες τις πλευρές και υπερεντατική σε κάποιες περιπτώσεις.
Αν η δουλειά δεν γίνει, πάπαλα. Άμα γίνει αλλά και πάλι οι αποκκλίσεις είναι μεγάλες, ξανά πάπαλα.
Μετά σου μένει μία επιθυμία. Για κάτι που ήθελες, αλλά δεν σου κατσε. Αυτό είπα μόνο. Το σκεπτικό σου προχώρησε αρκετά πιο πέρα από το δικό μου. Γενικώς, χρειάζονται δουλειά, χρόνο και υπομονή οι σχέσεις, αυτό είναι το βέβαιο.
Η συμβατότητα το κάνει όλο αυτό να αξίζει τον κόπο.
Αλλιώς δεν έχει και πολύ νόημα.
That's all.

 

Να μη νιώθει κανένας από τους δύο συμβιβασμένος εντός της σχέσης. Όσο περνάει ο καιρός να αυξάνουν εκείνα τα στοιχεία που κάνουν και τους δύο να νιώθουν ο εαυτός τους λεύτερος, χωρίς καμμία μορφή "λογοκρισίας"... Α.

 

αποφασίζεις μιά σχέση γιατί βρήκες λόγο να καταπιαστείς, όχι γιατί βρέθηκες στην ανάγκη.

 

Φτασαμε εδω επειδη εκανα τ quote το ποστ που μου γεννησε την σκεψη . Αν δεν το εκανα και απλα εγραφα την σκεψη, θα γλυτωνα την απολογια φανταζομαι ως ...κοριτσι σου. lol