To τέλος του BDSM στην Ελλάδα

Ένα κείμενο της φίλης μου dora_salonika που το βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και το δημοσιεύω μετά από άδεια της.

Είμαι στην πολύ δυσάρεστη θέση να ανακοινώσω ότι πολύ σύντομα το BDSM στην Ελλάδα πρόκειται να σβήσει.

Ο λόγος που το λέω αυτό έχει να κάνει με όσα συμβαίνουν στην BDSM κοινότητα τα τελευταία δέκα χρόνια.

Το BDSM ξεκίνησε δειλά δειλά το 2005 (διαδικτυακά, που σημαίνει ότι μπορούσε να προσελκύσει πολύ κόσμο και όχι να περιορίζεται ανάμεσα σε δυο-τρεις παρέες) και προχώρησε με τη δημιουργία ενός φόρουμ κατ' αρχάς, στο οποίο έγραφαν αξιολογότατα άτομα, καθηγητές πανεπιστημίου, μορφωμένοι άνθρωποι με πτυχία, φυσικοί, γιατροί, κομπιουτεράδες, φιλόσοφοι, ποιητές, μηχανικοί, τραπεζίτες, κλπ, καθώς και κάποιοι άνθρωποι της εργατικής τάξης που ήταν naturals (εργολάβοι, τεχνίτες, άνεργοι και άνεργες κλπ), οι οποίοι ήταν σαφώς λιγότεροι και ακολουθούσαν. Ο Μαρκήσιος, ως αριστοκράτης επαναστάτης, ιερουργούσε.

Στην αρχή οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με το BDSM προσπάθησαν να το εντάξουν σε μία συνολική φιλοσοφία, να ασχοληθούν ορθολογιστικά με αυτό και να αποφύγουν τη χυδαιότητα. Είδαν το BDSM ως ένα ευγενές σπορ, άλλοι παντρεύτηκαν, άλλοι ερωτεύθηκαν, άλλοι έκαναν απίστευτα έντονες σχέσεις, άλλοι κυνήγησαν ρομαντικά το όνειρο.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια όμως, η ενασχόληση με το BDSM φθειρόταν. Οι άνθρωποι που προσέρχονταν στις τάξεις της κοινότητας δεν ήταν διόλου συνειδητοποιημένοι πιά, αναζητούσαν φτηνές και πρόσκαιρες απολαύσεις, δεν ήταν πρόθυμοι να διαθέσουν χρόνο ή ενέργεια στις αναζητήσεις τους, ήταν χομπίστες ή κάτι είχαν ακούσει, κάτι διάβασαν και θεώρησαν ότι μπορούσαν να ασχοληθούν με κάτι τόσο σοβαρό όπως το BDSM, χωρίς να κοπιάσουν διόλου.

Φυσικά δεν ήταν καθόλου έτσι. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το BDSM κατέρρευσε υπό το βάρος των ανοήτων. O καθένας μπορούσε πλέον να μπει σε ένα φόρουμ, να δηλώσει Master ή slave ή Mistress ή οποιαδήποτε παπαριά, χωρίς να ξέρει καν τι σημαίνουν όλα αυτά, και να πηγαίνει σε συναντήσεις και να συναναστρέφεται επί ίσοις όροις με ανθρώπους που είχαν υποφέρει τα πάνδεινα επί χρόνια για να κατανοήσουν την ψυχή του BDSM. Και αυτοί που είχαν θυσιάσει τα πάντα για να κατανοήσουν αυτή την πτυχή του εαυτού τους, έπρεπε (λόγω προσωπικής ευγένειας, που χαρακτηρίζει πάντα τους αυθεντικούς μπιντιεσέμερς) να συναναστρέφονται με τους χαζούς.

Με μία πρόχειρη ματιά που έριξα αυτές τις μέρες στη διαδικτυακή ζωή της κοινότητας στην Ελλάδα, μπορώ να αναφωνήσω με ατέρμονη λύπη ότι το BDSM - αν δεν έχει πεθάνει ήδη - βρίσκεται σε φάση τελικής αποσύνθεσης. Δεν νοείται, για μένα, άτομο που δηλώνει Μάστερ να ομολογεί στην κοινότητα την αλαζονική ιδέα που έχει για τον εαυτό του και κανένας να μην τον βάζει στη θέση του. Παλιά αυτό θα γινόταν μέσα σε δευτερόλεπτα. Θα πεταγόταν ο Χάινριχ φον Κλάιστ ή η Alnair και θα σβάρνιζε το πάτωμα με τα μούτρα του χαζού. Εντός δευτερολέπτων. Και ο χαζός θα έφευγε αμέσως, από ντροπή.

Όμως πλέον η κοινότητα όπως έχει διαμορφωθεί, από άσχετους, αποτελείται από ανθρώπους που δεν ξέρουν. Και επίσης φοβούνται να πουν την αλήθεια (ενώ ένας αυθεντικός μπιντιεσέμερ δεν φοβάται ποτέ...) Αφήνουν τέτοιες χαζομάρες να στέκονται σε κοινή θέα και το γεγονός ότι κανένας δεν αντιδρά νομιμοποιεί τις μπούρδες. Και νομιμοποιεί τους μη έχοντες θέση στην BDSM κοινότητα.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους φεύγω από την Ελλάδα είναι η έλλειψη ορθολογισμού της κυβέρνησης. Ο άλλος λόγος είναι η έλλειψη γνώσεων της μπιντιεσεμικής κοινότητας.

Μπορεί να μην βρω καλύτερες συνθήκες εκεί που θα πάω, όμως τουλάχιστον θα έχω κάνει μία προσπάθεια. Ελπίζω να βρω ένα ευνομούμενο κράτος και μία συνειδητοποιημένη BDSM κοινότητα.

Καλό δρόμο εύχομαι σε όλους.

 

πολυ καλο κείμενο.
μια πολυ καλή απάντηση στο που πήγαν τελικά οι "παλαιάς κοπής bdsmερς"

 

Λολ  

 

Διαφωνώ οριζόντια και κάθετα μ' οτιδήποτε το ελιτίστικο, καθώς και με οιαδήποτε προσωπική αλήθεια θέλει να περάσει σαν συμπαντικός κανόνας.
Διάβασα το κείμενο απλά σαν το ξέσπασμα του ατόμου που το εκπόνησε.
Ως προς την όποια αξία των παρόντων, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, γιατί αληθινά γνωρίζω 3 βια 4 άτομα.

Επιπλέον, γνωρίζω καθηγητές πανεπιστημίου, πτυχιούχους και λοιπούς "ευγενείς" που η απαιδευσιά τους σπάει κόκαλα.
Κι επειδή έχω στ' αλήθεια ξεσκονίσει τα νήματα του forum, έχω διαβάσει και παρελθοντικές μπούρδες, που δεν ξέρεις, αν πρέπει να κλάψεις ή να γελάσεις.

Το "θέμα" του bdsm είναι, ότι έπαψε να είναι "κρυφό" και παρουσιάστηκε στον κόσμο.
Όσο μεγαλώνει το νούμερο, τόσο μεγαλώνουν και οι πιθανότητες να εμφανιστούν και "άκυροι/ες".
Κάτι που ισχύει σ' οποιονδήποτε χώρο ( αφήστε που και ο χαρακτηρισμός "άκυρος/η", σηκώνει πολύ κουβέντα ).
Σίγουρα δεν κάνουν κοινότητα 3, 10, 1000 φόρα. Αλλά και γιατί να γίνει μια ?
Ο τρόπος σεχουαλικού σχετίζεσθαι είναι κάτι το πολύ προσωπικό για αρκετούς.
Ως προς τα ζόρια που πολλοί/ες τράβηξαν, για να καταλάβουν και ν'αποδεχτούν τις όποιες ιδιατερότητες τους.
Δεν τους κάνει καλύτερους/ες απ' τους άλλους, ούτε τους δίνει κάποιο δικαίωμα σε θεϊκές δάφνες.
Το έκαναν για την πάρτη τους και ότι είναι καλά με τους εαυτούς τους, σαν βραβείο θα έπρεπε να τους αρκεί.
Εγώ που ζορίστηκα με τα μούτρα μου για χρόνια, μου έφτασε που βρήκα την (αν)ισορροπία μου.
Δεν έχω ανάγκη ούτε "χειροκροτήματος", ούτε "στεφανιού" από κανέναν.

Καλό ταξίδι να έχει η συμπαθέστατη και της εύχομαι στο εξωτερικό, να βρει ότι επιθυμεί.
Εγώ πάντως δεν θα έφευγα από μια χώρα, επειδή το bdsm εκεί θα "πήγαινε κατά διαόλου".
Είπαμε είναι σημαντικό, αλλά μην το μαμάμε κιόλας, δε ζούμε και σ' ανελεύθερο καθεστώς.
Πάντως το κλείσιμο είναι αρκετά πιασάρικο...Πολλά "περάσματα" του κειμένου είναι πιασάρικα, well done.   

 

Με κάθε σεβασμό στη Dora, την οποία γνωρίζω μόνο από τα γραπτά της, υπερβάλει. Επίσης κάνει λάθος: BDSM στην Ελλάδα υπήρχε και πολύ παλιότερα.

 

Αυτό ισχύει .. Ισχύει όμως και το ότι η ασχετοσύνη αποκαλύπτεται γρήγορα, και ο "βασιλιάς" ή η "βασίλισσα" γίνεται βάτραχος σε δευτερόλεπτα ..
Προσωπικά παραμένω αισιόδοξος σε όλους τους τομείς .. και παρατηρώ την εξέλιξη της Ελληνικής Κοινότητας (με την ευρεία έννοια), ελπίζοντας ότι θα είναι προς την ορθή (κατά εμένα) κατεύθυνση

 

Μια ιστορική αναδρομή του BDSM απο τη δική της θέση του παρατηρητή για να καταλήξει στο οτι φεύγει απο την Ελλάδα λόγω μη ορθολογιστικής κυβέρνησης!!!


Αν ο κυριότερος λόγος ήταν "η έλλειψη γνώσεων της μπιντιεσεμικής κοινότητας" θα έγραφε πρώτα αυτή την πρόταση.


Ειλικρινά... ποιο είναι ακριβώς το νόημα αυτού το κειμένου; Δεν μπορώ να καταλάβω.

 

Η αλήθεια του καθένα, αντανακλά πράγματα από την προσωπική του ζωή και εμπειρία. Καμιά κοινότητα και κανένα περιβάλλον δεν θα καθορίσει τις προσωπικές μου επιλογές και την δική μου στάση ζωής.
Υπάρχει εντροπία παντού και τα συστήματα αυτοδιορθώνονται και επανακαθορίζονται διαρκώς.
Η φτήνεια και η έκπτωση, είναι χαρακτηριστικά ενός λαού και των αξιακών του συστημάτων, όχι αποκλειστικό προνόμιο της όποιας ''κοινότητας''. Ευθύνη του καθενός είναι να διατηρήσει το δικό του στίγμα αξιακά και βιωματικά.
Οι γενναίοι άλλωστε, συνήθως, δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τα mainstream χαρακτηριστικά μίας κοινότητας.
Το ότι ανταλλάσσουμε απόψεις δεν μάς κάνει ίδιους, κανείς δεν δικαιούται να επικαλείται με ύφος αυθεντίας ο,τιδήποτε.
Τα χιλιόμετρα στο κοντέρ του καθενός είναι εκεί, δεν σβήνουν, οι αφορισμοί όμως, με την επίκληση μίας εκλεκτικιστικής ανωτερότητας δύνανται να διαγράψουν πολλά από τα επιτεύγματα που έχουν προηγηθεί.
Ας τοποθετηθεί ο καθένας προσωπικά, σύμφωνα με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο ίδιος το bdsm.
Φτάνει πια με τους σωτήρες, τους δικτατορίσκους και τους ''απογοητευμένους''.
Το ξεσκαρτάρισμα των πάντων, το κάνει η ζωή και η πράξη και όχι η συνομωσιολογική, αφ΄υψηλού προσέγγιση, με ύφος απείρων καρδιναλίων, τύπου ''το bdsm είμαι εγώ''.
Και επειδή το θέμα είναι πρωτίστως πολιτικό, ακολουθεί βαρύγδουπη πολιτική δήλωση.
''Άσπρος κώλος, μαύρος κώλος, στο ποτάμι φαίνονται όλοι.''

Έχω ξαναγράψει για το όρος Πανθωρά, το Ανερματιστάν και τους Μύστες. Να μην τα ξαναλέω:

 

Σιγά τη μαλακία κείμενο. Και χωρίς διάθεση να προσβάλλω τον συγγραφέα ή τον αναμεταδότη το λέω αυτό έτσι.

Ειλικρινά, σιγά την μαλακία και την δηλωσάρα.
Για την καύλα μας είμαστε εδώ οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) και όχι διότι έχουμε "ιδεολογικές" εξαρτήσεις με το θέμα BDSM.
Απο καταβολής ανθρώπου και στο ανθρώπινο μυαλό, βρίσκεται η καύλα, το μουνί και η πούτσα. Για λόγους διαιώνισης του είδους, έτσι είμαστε φτιαγμένοι, τι να κάνουμε.
Σκλάβοι της σάρκας μας και του εγκεφάλου μας που ναι, μπορεί να τυγχάνει εκπαίδευσης ενίοτε, αλλά τα βασικά ένστικτα δεν εξαφανίζονται ποτέ.

Τώρα αν αυτά εκφράζονται, αναζητώνται κλπ. μέσω ιδιαίτερων ερωτικών παιγνιδιών, (λέγε με BDSM) ε, δεν είναι και καμιά ιδεολογία και φιλοσοφία το όλο πράγμα.
Ο καθένας φυσικά είναι ελεύθερος να εκφράζει την άποψή του (όπως κι εγώ κάνω τώρα), επίσης όμως αυτό δεν σημαίνει ότι συνιστά ιδεολογία.

 

Τα νοήματα μάλλον είναι δυο. Λέω μάλλον, γιατί απ' την συγγραφέα δεν γνωρίζω τίποτ' άλλο παρά μόνο κάποια γραπτά της. Άρα κάνω υποθέσεις.
Το πρώτο είναι "φεύγω με κρότο", το δεύτερο είναι "ήθελα απλά να βγάλω από μέσα μου, κάτι που με τρώει".
Πολλοί/ες έχουμε κάτι που μας τρώει και κάποιοι/ες, το εκφράζουμε γράφοντας. Ουδέν κακό σε καμία απ' τις δυο υποθέσεις.
Αν και να προσπαθούμε ν' αποκρυπτογραφήσουμε προθέσεις ( αυτό που κάνω εγώ τώρα ), είναι μαλθακία.
Αρα, αυτή την στιγμή γράφω το πολλοστό μου ανούσιο συνονθύλευμα μαλθακιών.

Υ.Γ.

Οι παλιοί/ες που επέλεξαν στον "χώρο" να παραμείνουν και ίσως ενοχλούνται απ' την "κατάντια" του. Αφού ίσως τους κόφτει τόσο πολύ, τι κάνουν γι' αυτό?
Τους καινούριους τους παραμερίζω ηθελημένα ( αν και η παιδεία δεν έχει να κάνει με bdsmική αρχαιότητα. Και δεν αναφέρομαι στο forum.
Το θεωρώ αστείο όταν μιλάω για χώρο, ν' αναφέρομαι μόνο σε μια οιαδήποτε ιστοσελίδα ). Άλλες εποχές, άλλες καταστάσεις, άλλα βιώματα ( δεν αναφέρομαι στα bdsmικά ).
Κι όπως έλεγε και ο Νικολάρας "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν". Υπήρχαν "χωσέ" και πριν το 2005, θα υπάρχουν "χωσέ" και μετά το 2016.
Πάντα "ήταν καλύτερα τα πράγματα κάποτε", απ' τα ζαρζαβατικά στον πάγκο του κρεοπώλη, τις τσιχλόφουσκες στα ποτάμια, στη βενζίνη στα ξηροκαρπάδικα... 

 

το κείμενο βγάζει μια προσωπική πίκρα, άσχετη με το φορουμ, με το "χώρο" και με το χωροχρονο γενικότερα. προσωπική.
στα καθ' ημας όλα προϋπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν και μετά από μας. ανεξάρτητα απ τον καθέναν απο εμάς.

 

Κάθε δημόσια έκφραση λόγου και σκέψης, υποχρεωτικά αντανακλά τον εκφραστή της, σε συγκεκριμένο χωροχρόνο.
Στο βδσμ, κάθε δημόσια έκφραση λόγου και σκέψης από υ. ή σ. , εκτός από αντανάκλαση του εαυτού της, είναι υποχρεωτικά και αντανάκλαση του Κύρη, του Μέντορα και της εν γένει συνολικής εκπαιδεύσεως.
Τελικά, αυτό που μετράει δεν είναι η συνέπεια λόγων και έργων στο συγκεκριμένο πάντα χωροχρόνο.
Όποιοι εξ ημών και υμών είσται γνώστες προσώπων, εκτιμώ ότι θα έχετε ήδη καλυφθεί.

To whom (ο οποίος δεν ανήκει στην ανωτέρω κατηγορία) it may concern.
Σε αντίθεση με τον Tenebra, ευθύτατα και κατηγορηματικά, τελώντας σε πλήρη γνώση των συνεπειών και καθαρά επί προσωπικού και προσωπικών επιλογών, δηλώνω ακρότατα ελιτίστας.
Υπό αυτή την οπτική γωνία, συχνά η συνύπαρξη, έστω και διαδικτυακή, με άτομα που δεν καλύπτουν τις προσωπικές αξιακές και κυρίως αισθητικές επιλογές μου, είναι ιδιαιτέρως ενοχλητική. Ζώντας σε παραμεθόριο επαρχία, οι πρακτικές επιλογές είναι 2, αποσύρομαι και περιμένω να βρεθεί βσμική παρέα εν είδη επιφοιτήσεως Αγίου Πνεύματος ή κολυμπάω στο παχύρευστο ζελέ του διαδικτυακού χώρου. Προφανής η επιλογή μου.
Οι γενικά θεωρητικές απόψεις του κειμένου σχετικά με την ποιότητα, με βρίσκουν σε σημαντικό βαθμό σύμφωνο.
ΟΜΩΣ,
ακόμη κι κάποιος που απλά και μόνο λόγω του τόπου κατοικίας του, έχει λίγο ως πολύ περιορισμένη δυνατότητα προσωπικής επαφής, μέσα από αυτόν τον μάλλον ανερμάτιστο χώρο, έχει δυνατότητα να βρει διαμαντάκια.
Επιπλέον, εάν ένα απλό μέλος,θιασώτης, φαντασιόπληκτος, όπως θέτε πείτε τον, έχει ευθύνες για το πώς αντιμετωπίζει εκείνους που χαλάνε τη σούπα του, πόσο περισσότερες ευθύνες έχει για αυτό κάποιος που είναι ιδιοκτήτης/διαχειριστής ενός φορουμ και εν τέλει επιθυμεί ή κι αν δεν εκφράζει ευθέως την επιθυμία του, δεν κάνει τίποτα όταν του απονέμεται ο τίτλος συμμετοχής στο Ιερατείο?
Πώς στο διάολο δικαιολογεί στον ίδιο του τον εαυτό κάποιος να έχει την άποψη ότι τη μούρη του κάθε μαλάκα πρέπει να τη τρίψεις στο πάτωμα και ταυτόχρονα, στα πλαίσια το "αγαπησιάρικου" και "χριστιανικού" (και δεν αναφέρομαι στα προσφατα νήματα,) βδσμ, αρνείται ότι ο χώρος μας είναι Ρωμαϊκή Αρένα?

Κυράδες μου και Κύριοι και λατρεμένες σούμπες,
δύο θυμοσοφίες. Μια ευπρεπώς ειρωνική "έκαστος εφ' ω ετάχθη" και μια που την έλεγε ο πάππος μου "Πρέπει να το 'χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες", για να μην κοινοτυπήσω αναφερόμενους σε ορνιθες και πίτουρα.