διαλλακτικός - αδιάλλακτος

Χαμένος βγαίνει όποιος τεμπελιάζει, δεν προσπαθεί και δεν κάνει τίποτα.
Χαμένος είναι ο στατικός, ο έχων κλειστά μάτια κι αυτιά.
Αυτός που προσπαθεί και διεκδικεί, θα σφάλει. Λάθη δεν κάνει αυτός που δεν κάνει τίποτα.
Ένας άνθρωπος διαυγής πνευματικά, θα κινηθεί και στις δύο κατευθύνσεις. Η ζωή δεν είναι άσπρο ή μαύρο ή μόνο αυτά.
Ένας άνθρωπος στις αξίες, τις πεποιθήσεις και στα γενικότερα πιστεύω του εφόσον είναι σίγουρός γι' αυτά, θα είναι αδιάλλακτος. Φυσικά, όχι εντελώς, σ' έναν μεγάλο βαθμό τουλάχιστον. Η ζωή εξελίσσεται άλλωστε και η στατικότητα δεν είναι υγεία.
Όταν δεν ζεις μονάχος κι έχεις να κάνεις με ακόμη έναν άνθρωπο, διαφορετικής αντίληψης, πεποίθησης, εμπειριών και ιδιοσυγκρασίας θα είσαι διαλλακτικός σε πολλά σημεία και πολλές περιπτώσεις. Αυτός ο άνθρωπος θα πρέπει να φτάσει στο σημείο να κατανοήσει τις αξίες, πεποιθήσεις και πιστεύω σου (την α-διαλλακτικότητα σου δλδ) αλλά με άκαμπτη συμπεριφορά δεν νομίζω πως μπορεί να το καταφέρει ή ότι θα πηγάζει ειλικρίνεια και βαθιά επιθυμία απ' όλο αυτό.

 

Αν με τον όρο "διαλλακτικός" εννοούμε τον συμμετέχοντα που είναι διατεθειμένος να κάνει υποχωρήσεις προκειμένου να δώσει λύση σε προβλήματα που προκύπτουν, τότε, προσωπικά, δε βλέπω το λόγο για τον οποίο ένας κυρίαρχος δε μπορεί να είναι και διαλλακτικός. Θεωρώ κυρίαρχο αυτόν που αναλαμβάνει πρωτοβουλία και δραστηριοποιείται προσπαθώντας να πάει τα πράγματα ένα βήμα παρακάτω, με το ανάλογο κόστος φυσικά. Αρκετές φορές ο σωστός τρόπος για να καταφέρουμε να προωθήσουμε την εξέλιξη είναι ακόμα και το να υποχωρήσουμε δίνοντας χρόνο στον άλλο συμμετέχοντα ή προσπαθώντας να βρούμε έναν άλλον, πιο αποτελεσματικό τρόπο για να τον πιάσουμε και να τον τραβήξουμε μαζί μας προς τα πάνω. Δε θεωρώ πως το ταλέντο να αναγνωρίζει κάποιος τα λάθη του ή το αδιέξοδο φανερώνει έλλειψη κυριαρχικότητας, το αντίθετο θα έλεγα... Ίσως διαλλακτικότητα να είναι το θάρρος κάποιου να δει το θέμα και λίγο διαφορετικά, γιατί εθελοτυφλώντας καθισμένος στο θρόνο του ο βασιλιάς δε θα καταφέρει τίποτα, ακόμα κι αν η κορώνα του είναι από διαμάντι.

 

Αν πάντως διαλλακτικός κυρίαρχος, είναι κάποιος που συζητά, κάνει υποχωρήσεις η/και συμβιβασμούς, αυτό σημαίνει πως κάποιος άλλος συζητά μαζί του και διεκδικεί αυτά στα οποία θα υποχωρήσει/συμβιβαστεί ο Κ...
Ποιός είν αυτός, οεοο????  

 

Μην γράφεις τέτοια, γιατί θα ξεκινήσουν τ' αξιώματα περί τόπινγκε φρομ δε μπότομε.   
Ο/η Α/Κ δεν υποχωρεί μπροστά σε κανέναν/καμία, ο λόγος του/της είναι νόμος πάντα.
Έχει πάντα δίκιο, γνωρίζει ακόμη και τα πιο βαθιά μυστικά της δημιουργίας.
Εντάξει, την έβδομη μέρα ξεκουράστηκε ο/η δόλιος/α.

* Απ' το ένα άκρο στο άλλο, τουλάχιστον κατ' επίφαση. Σίγουρα πολλές φορές ο γραπτός λόγος δεν βοηθάει ή μάλλον δεν αρκεί.

 

Απαγε της βλασφημίας, εγω φίλε μου απλά κάνω κάποιες αφελείς ερωτήσεις που και που...   

 

χρησιμοποιούμε πάντα το αποτελεσματικότερο εργαλείο. ανυποχώρητα.

 

Αχ αυτή η αφέλεια σου αγαπητέ. Δεν σου έμαθε τίποτε το λατρεμένος σου Μάλαμας?  
Να σε βοηθήσω εγώ μ' ένα "έξυπνο" - και διόλου τραβηγμένο απ' τα μαλλιά - παράδειγμα χαχα.  
Που όμως δεν τ' αποκλείω και να "παίζει"...κάπου...κάποτε...από κάποιους/ες.

Το λοιπόν, η ίδια ερώτηση απ' αδιάλλακτο/η Κ και από διαλλακτικό/η Κ στα υ τους.

Διαλλακτικός/η Κ προς το υ του/της: Τι ώρα είναι?
Υ προς τον/την διαλλακτικό/η Κ του/της ( συγνώμη για το υ με κεφαλαίο. Αλλά να ξεκινήσω πρόταση με πεζό, δεν το "έχω" ) : Η ώρα είναι 17.40 Κύριε/α

Αδιάλλακτος/η Κ προς το υ του/της: Θα σε ρωτήσω τι ώρα είναι και αν δεν μου απαντήσεις, ότι ώρα θέλετε εσείς Κύριε/α, θα γίνει της Κορέας.
Σαν εναλλακτική σου αφήνω το περιθώριο, να μου πεις 13.45 κι ας είναι 17.40. Εγώ θέλω 13.45 να είναι και 13.45 θα είναι.
Υ προς αδιάλλακτο/η Κ του/της : εννοείται μούγκα στη στρούγκα - ή απαντά ακολουθώντας την εντολή του/της Κ του/της - ή τον/την στέλνει για ραδίκια  

 

Όσοι πιστεύουν πως δεν έχουν πια την ανάγκη των άλλων γίνονται αδιάλλακτοι.

Βωβενάργκ ( 1715-1747 , Γάλλος γνωμικογράφος)

 

Εγω θέτω και την παραμετρο της καθημερινότητας. Δεν θα μιλησω για το bdsm μεσω δορυφορου (ναι, ναι, υπαρχει και αυτό   ).
Γινεται να εισαι σε μια σχεση D/s, να ζειτε στο ιδιο σπιτι και να εισαι 24/7 αδιάλλακτος στα παντα?? Συνεχεια??
Όσοι ονειρεύονται αδιαλλαξία, ας βεβαιωθουν ότι ζουν στην πραγματικοτητα και όχι σ' έναν φαντασιακο κοσμο..

Θα δωσω και 'γω παράδειγμα..ζουλεψα  
Λοιπον εχουμε τον αδιαλλακτο Κ και το υ
Το υ κανει καποιο μεταπτυχιακο και εχει πολύ διάβασμα λογω εξετασεων
Ο Κ όμως εχει καυλες
Θα δειξει κατανοηση και θα αφησει το υ να διαβασει ή θα το ταραξει στον πεοντα και στο βουρδουλιασμα με αποτέλεσμα να ψοφησει το υ και να αφησει και διαβάσματα και τα παντα? Για να μην λαβω υποψιν και το ενδεχομενο να ανεβει σε subspace. Το ξεχναμε το μαθημα, πηγε ακλαφτο.

Ωραια η ονειροβασια, αλλα εδώ μιλαμε για πραγματικες συνθηκες..

 

Σε μία σχέση σαν κι αυτήν, η υποτακτική θα παρακαλά τον Κύριο της, να της τα κάνει όλα αυτά που περιγράφονται κι εκείνος θα είναι αδιάλλακτος και θα της επιβάλει την μελέτη και την προετοιμασία των εξετάσεων.

 

Άρα, πριν ένα υ εισχωρήσει σε μια σχέση D/s, για να μπορεί να φέρει εις πέρας στο έπακρο τα καθήκοντα του.
Πρέπει πρώτα να έχει κάνει την στρατιωτική του θητεία ( για άντρες ).
Να έχει τελειώσει τις σπουδές του/της ( μεταπτυχιακά και τα "μπαλάκια" included ). Να έχει τεκνοποιήσει, να έχει μεγαλώσει/σπουδάσει τα παιδιά του/της. Και τελευταίο και μάλλον πιο καίριο, να έχει βγεί στη σύνταξη χαχα.

ΟΚ, φτάνει τα μέρη, να έχουν ξεκαθαρίσει, πριν εμπλακούν τα θέλω και τα όρια τους ( με την προϋπόθεση ότι ποια θα ήταν τα θέλω και τα όρια τους, θα το γνώριζαν ήδη ). Δηλαδή να έχουν γνωριστεί μια τριχούλα.

Από κει και πέρα, είναι θέμα καταστάσεων, επιλογών και ιεραρχήσεως.
Αλλά σίγουρα δεν είναι ζήτημα αγνοίας.

Υ.Γ.

Κάτι που σε μας μοιάζει παράδοξο ακόμη και ηλίθιο. Δεν σημαίνει, ότι θα ήταν παράδοξο ή ηλίθιο και για κάποιους/ες άλλους/ες.
Και θέλω να πιστεύω, ότι όλοι/ες αναφερόμαστε στην αδιαλλαξία σχετικά με ζητήματα, που δεν θα είχαν να κάνουν με την την κοινή λογική αλλά με "κουλαμάρες".
Κάποιος/α που δεν κάνει πίσω ένα βηματάκι ούτε για ψύλλου πήδημα. Επειδή όντας αμετακίνητος/η πιστεύει ότι έτσι, αποδεικνύει την Καππίλα του/της.
Εκτός απ' αυτή την τελευταία, μάλλον αποδεικνύει και την μωρία του/της.
Αφού η πιθανότητα να πήγαινε κάποιες φορές κόντρα ακόμη και στο ίδιο του/της το συμφέρον, μάλλον δεν είναι τόσο μικρή.