Η αρχή...

...και κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Πότε καταλάβατε για πρώτη φορά ότι η vanilla σας τελείωσε? Ποιο ήταν το έναυσμα για να συνειδητοποιήσετε ότι η ζωή σας δε θα είναι ποτέ ξανά η ίδια? Δεκτές οι πρώτες εμπειρίες, τα πρώτα συναισθήματα αλλά όχι και η κριτική.

 

Βαριέμαι, περιμένω να δω newbies να γράφουν για την αποβανιλοποίηση.  


Τσέκαρε και αυτό:
https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Αποβανιλοποίηση.46690/

 

Ο όρος "αποβανιλοποίηση" είναι νεολογισμός δίχως στέρεη ερμηνευτική βάση.

 

Δεν έχω ζήσει ποτέ την βανιλοφάση  
Κατάλαβα περίπου στα 15 τι ήθελα, ξεκίνησα να ψάχνομαι και να ανακαλύπτω μόνη και πριν λίγο καιρό με παρτενέρ.  

Το έναυσμα ήταν ένα ταξίδι στην Αγγλία, μια νύχτα μαγευτική, μια drag queen και ένα μαγαζί με δερμάτινα   αυτά τα ολίγα και καλά  

 

Aς είναι, είναι νήμα διαμάντι.

 

Σαφώς, αφού έχω γράψει κι εγώ  

 

πολλά χρόνια πριν.. από μόνη τις, η συμπεριφορά τις τότε συντρόφου μου, μου έβγαζε το μαστερ μέσα μου.. για πολλά χρόνια δεν ήξερα καν τι είναι μάστερ, βδσμ.. απλά μου το έβγαζε απο μόνη τις.. ωσότου αρχίσαμε να ασχολούμαστε πιο εντατικά με το θέμα.. χαίρομαι που ήταν έτσι η "διαδρομή" μου γιατί ήταν γεμάτη απο εξερευνήσεις..  

 

Όταν βρισκόμουν στην εφηβεία και είχα πει σε μία τότε φίλη μου ότι μου αρέσουν τα χαστουκια το πρόσωπο. Ως κορίτσια λέγαμε για παλικαριά, φαντασιώσεις, κλπ. Με αποκάλεσε ανώμαλη. Πόσο δίκιο είχε.

Σοβαρα τώρα κι Επί της ουσίας όταν αποκάλεσα κάποιον Κύριε.
Εκεί έπεσε το σύστημα. Μπλακ άουτ.

 

Ανέκαθεν ήμουν bdsm από παιδικής ηλικίας μου άρεσε να βλέπω μητέρες να σφουγγαριζουν,καλοκαιρακι. Μετά γύρισα στην βανιλλα ξανά επιστροφή στο bdsm με κατι μεγαλοκοπελες που θέλανε να πίνουν γάλα από το Βασιλόπουλο για κάποια δόση ξαναεφυγα από το Bdsm όταν με επισκεπτοταν ελληνοαμερικανες ελληνοκαναδεζες,βαρέθηκα πάλι το συνηθισμένο κ ξαναεπεστρεψα στο bdsm ελπίζω Νην ξαναφυγω.,διότι έχουμε έλλειψη από νοικοκυρές με φουστανακια    

 

Καλέ από πότε είναι bdsm οι νοικοκυρές με φουστανάκια?  

 

Παιδι, στα πρωτα σκιρτηματα εκει σε ηλικια Γυμνασιου,
ετυχε να δω στην τηλεοραση δεν θυμαμαι καναλι και εργο,
μια ομορφη γυναικα δεμενη με σχοινια και φιμωμενη με μαντηλι,
να παλευει ζωηρα αλλα ματαια και με αγωνια μεσα στα δεσμα της.

Με σημαδεψε μονιμα. Το τι ενοιωσα το νοιωθω το ιδιο εντονα ακομα και τωρα που το γραφω εδω.

Αυτο ηταν.

 

Η vanilla σχέση δεν θα τελειώσει ποτέ για εμένα.. αλλά ποτέ μην λες ποτέ..
Ετσι νιώθω τουλάχιστον..

Οι διάφορες bdsm στιγμές / σχέσεις είναι μία βαθύτερη ανακάλυψη της ψυχής μου.
Από κάθε άνθρωπο μαθαίνεις και κάτι διαφορετικό για σένα..

Για τώρα λοιπόν , λατρεύω να χώνομαι στην αγκαλιά της βανιλλα συντρόφου , να ακούω την καρδιά της , να μυριζω το υπέροχο άρωμα της..
Ολα αυτά είναι στιγμές που δεν τις βρισκω σε βδσμ σχεση ή δεν τις εχω αναζητησει..

Ειναι υπεροχο να γεμιζεις συναισθηματα που ξεχυλιζουν απο ερωτα και αγαπη, οπως το βλεπω απο την μερια μου φυσικα