Αποστασιοποίηση από το συναίσθημα

Η ερώτησή μου έρχεται μετά από σχετική απάντηση της @passionflower σε προηγούμενο νήμα και την ευχαριστώ γι' αυτό.
Ποιος ο ρόλος του συναισθήματος στο bdsm? Σας έχει τύχει να ερωτευτείτε τον/την Κ που σας εκπαίδευσε ή τον/την υ που εκπαιδεύατε χωρίς να έχει συμφωνηθεί σχέση? Αν ναι, πώς το χειριστήκατε? Το εξωτερικεύσατε ή το καταπιέσατε?

 

νομιζω οτι η @passionflower δεν μιλησε για one way...

 

Ναι, απλά μ' έκανε να το σκεφτώ, κατέληξα στο one way γιατί το αμφίδρομο είναι πιο σπάνιο. Ευχαριστώ για την επισήμανση.

 

Μιας και δεν έχω εκπαιδευτεί ποτέ από κανέναν (αυτοδίδακτη!!!!!! Lol ) δεν μπορώ Να απαντήσω βιωματικα. Παρόλα αυτά θεωρώ πολύ πιθανό υ να ερωτευτεί κ παρά κ υπο του. Γνώμη μου πάντα! Τό να έχει προσυμφωνηθει τωρα δεν το καταλαβαίνω.. η μάλλον μπορώ να σκεφτώ ένα σενάριο. Ο κ στην αρχή της σχέσης (σχέση το λέω εγώ) εκπαίδευση το λένε οι άλλοι βάζει έναν όρο μεταξύ άλλων. αν κάποια στιγμή νιώσεις να τον ερωτευεσε πρέπει να διακοπεί άμεσα και η εκπαίδευση.. εκεί μάλλον Ναι θα Το έκρυβα.. που θα κατέληγε? Δεν ξέρω..

 

το one way ειναι το συνηθες. Το αλλο συνηθως καταληγει σε εναλλαγες κυριαρχιας και βανιλιασματος. Αυτο αλλοι το θεωρουν τελειο, αλλοι ανατριχιαζουν και μονο στην ιδεα...

 

Νομίζω ότι μπορεί να συμβεί πολύ πιο συχνά από ότι θα παραδεχόταν κάποιος/α
Βέβαια έχει να κάνει με το κατά πόσον υπάρχει υγιές συναίσθημα έστω και "παγωμένο" και κατά πόσον ο άλλος το διακρίνει και έχει τη δυνατότητα και τη διάθεση να το βγάλει στην επιφάνεια.
Με την προϋπόθεση βέβαια να μην κυριαρχεί ο εγωισμός (που συνήθως κυριαρχεί και βασιλεύει) για να παραδεχτεί ο άλλος ότι συνέβη αυτό.
Σε πολλές περιπτώσεις έστω και η υπόνοια ότι ελλοχεύει συναίσθημα η αντίδραση είναι σαν να έχει δει μια γυναίκα κατσαρίδα (ορίστε άφησα τα αυγά μάτια χα χα)

 

Για την ακρίβεια τις περισσότερες φορές νομίζω ότι είναι half way ...

 

Τα συναισθήματα είναι μεγάλες κουφάλες, γεννιούνται και πεθαίνουν, εκεί που δεν το περιμένεις. Είναι δυνατόν, να μην τα εκφράσεις, μάλλον δεν είναι δυνατόν, ούτε να μην τα νιώσεις, ούτε να πάψεις να τα νιώθεις με το στανιό.
Πιθανότατα ή όποια συμφωνία μη εκφράσεως τους, να είναι μονόπλευρη εξ αρχής, δηλαδή ο ένας απ' τους δυο απλά ν' "αποδέχεται" την επιλογή του άλλου. Και μάλλον είναι θέμα χρόνου, το πότε αυτός ο τελευταίος θα ζητούσε το κάτι παραπάνω.
Αφού πολλές φορές η απαγόρευση δημιουργεί "περίεργους" συνειρμούς και φουντώνει επιθυμίες, που υπό συνθήκες "ελευθερίας" μπορεί να ήταν ακόμη και χλιαρές ή σχεδόν ανύπαρκτες.
Τ' όποιο συναίσθημα έχει το "ελάττωμα", να μην σε ρωτάει, αν και πότε θα σου χτυπήσει την πόρτα. Το αν θα του την ανοίξεις ή όχι, εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.
Δεν λέω ότι όλοι/ες έχουν ανάγκη να το ζήσουν, υπάρχουν και άνθρωποι που τους ενδιαφέρει από ελάχιστα ως καθόλου ( τουλάχιστον δεν τ' αντιλαμβάνονται με την ένταση που πάνω κάτω και στερεοτυπικά ίσως να του απέδιδε η πλειονότητα ).
Για κάποιους/ες στο bdsm δεν χωρεί έρωτας, ίσως γιατί θα είχαν ήδη κάποια σχέση ή γάμο ( πιθανότατα με άτομα όχι του "χώρου" ), απ' τα οποία να έπαιρναν την για κείνους/ες απαραίτητη "δόση".
Σ' αυτή την περίπτωση ( μάλλον όχι τόσο σπάνια ), το bdsm τους θα μπορούσε ευκολότατα να ήταν ακόμη και δίχως ίχνος συναισθήματος.
Υπάρχει η άλλη περίπτωση στην οποία κάποιος/α, να βρίσκεται σε μια περίοδο, που αν και αδέσμευτος/η το συναίσθημα απλά να μην το θέλει στη ζωή του/της.

Τεσπα, το ερώτημα περί bdsm και έρωτα, είναι το ένα εκ της "Αγίας Τριάδας", τ' άλλα δυο είναι :
Aν και κατά πόσο ο τρόπος σεχουαλικού/ερωτικού σχετίζεσθαι κάποιου/ας, θα μπορούσε να ονομαστεί bdsm και τ' άλλο, αν κάποιος/α θα ήταν αληθινός/η bdsmερ.
Και τα τρία δεν θα μπορούσαν να έχουν τόσες απαντήσεις, όσοι οι άνθρωποι που με τον έναν τρόπο ή τον άλλο, το bdsm θα προσέγγιζαν.

Αν η παρατηρητική μου ικανότητα δεν θα ήταν τελείως για τα σκουπίδια, τουλάχιστον στα λόγια ( εκείνα που έχω διαβάσει/ακούσει "ζωντανά" στα χρόνια ) για τους περισσότερους/ες που εγώ γνώρισα/μίλησα, η ύπαρξη του έρωτα τ' όποιο bdsm θα το "αλλοίωνε".
Θα έκανε αδύναμο/η τον/την Α/Κ ή θα "νέρωνε" την υποταγή/σκλαβιά του υ/σ. Δεν θα πω, αν έχουν δίκιο ή άδικο σαν γενικός κανόνας, γιατί αναφορικά με κάποια θέματα - για μένα πάντα - οι γενικοί κανόνες είναι τρύπες στο νερό. Όμως θα πω, ότι είχαν δίκιο για τους εαυτούς τους. Εγώ υ μου την έχω ερωτευτεί και ούτε ντράπηκα να το εκφράσω, ούτε με "μαλάκωσε" bdsmικώς, θα έλεγα τ' ακριβώς αντίθετο. Μου είχε "θεριέψει" ακόμη περισσότερο το "κτήνος". Όπως είχα ερωτευτεί και γυναίκα switch, με την οποία είχα σχέση.
Βλέπετε, δεν λειτουργούν όλοι/ες με σταθερά δίπολα στα πάντα. Πόσο μάλλον, εκείνοι/ες για τους/τις οποίους/ες ο έρωτας μεταξύ άλλων δεν κοιτάζει ούτε status ( αφού μιλάμε για bdsm ).
Τώρα αν το bdsm θα το "χαλούσε", θα το καταστρατηγούσε ή θα το vanillιαζε, αυτό το ξέρουν - ξανά - μονάχα όσοι/ες την όποια κατάσταση θα την βίωναν.
Στο τέλος, ποιος μαμεί αν κάτι είναι "αληθινό" bdsm ή όχι, αν η "μαϊμού" του/της τον/την γεμίζει? Ας τ' ονομάζει εκείνος/η bdsm και όλοι οι υπόλοιποι rafting ή 400 μέτρα ύπτιο  

 

Κάνε & καμιά αναζήτηση σε παλιά νήματα:

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Αγαπας-και-υποτασσεσαι-ή-υποτασσεσαι-και-αγαπας.5424/

 

Το γνωρίζουμε οτι συναίσθημα δεν είναι μονο ο έρωτας έτσι; (το αναφέρω για τον παραπλανητικό τίτλο του νήματος)

Αλλα αφου μιλάμε για τον έρωτα...γνωρίζουμε επίσης οτι άλλο ο έρωτας και άλλο η αγάπη έτσι;

Και αφού ξεκαθαρίσαμε τι ειναι τι...γνωρίζουμε οτι η λαγνεία, το παθος, η λαχταρα, η ευχαρίστηση, η έξαψη, ο ενθουσιασμός κλπ είναι συναισθήματα έτσι;

Λογικά οι μόνοι που έχουν αποστασιοποίηση απο το συναίσθημα είναι οι νεκροι...και στα πλαίσια του BDSM μάλλον οι ερωτικοι/σεξουαλικοί παρτενέρ των νεκρόφιλων ή των άλλων που δεν θυμάμαι πως το λένε που τους αρέσουν οι κούκλες και αυτές που κοιμούνται.

 

Καλά τα λες!  

Από την άλλη αν ο άλλος απέναντί μας δεν έχει να δώσει συναισθηματικά, τον κρεμάμε;

 

Είναι πολυ απλά τα πράγματα...αν δεν έχει καθόλου συναισθήματα τότε 99,99% είναι νεκρός....οπότε δεν χρειάζεται καν σχοινί για να τον κρεμάσεις.

Αν τώρα με αυτό εννοείς οτι δεν δίνει τα συναισθήματα που εσύ θές και αυτά που δίνει σε αφήνουν αδιάφορη...τότε αναλογα τον "χαρακτήρα" σου ή που θα το βάλεις αμετι μουχαμέτι να τον αλλάξεις (!!!!) ή που θα την κάνεις χωρίς κουβέντα...μια τρίτη περίπτωση μπορεί να είναι και αυτές που θα πουν "νταξ μωρέ κατσε έτσι εδω...που να ψάχνω για αλλον τώρα"