Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

ΔηλαδήΣ (το Σ ας γινει δεκτό ως αντίδοτο στις προτεσταντικές, ως άλλοθι άραγε, επιλογές σου) αντιλήφθηκες τρόπον τινα εξευτελισμο, ένεκα το φορσέ γλειφομούνι.
Τουλάχιστον ο μακαρτης δεν προσπαθουσε να το ιδεολογικοποιήσει.
Κατά τα άλλα καλώς , το παν ειναι νάμαστε καλοί άρθρωπες και ντομιάρηδες, ν' ες πα?
Γκουντ!

ΥΓ: Η ελλειψη στιξης ενεκα ότι το κουνιστο σπαει κουδουνια στο θεμα.
Έδιτ: Στίξη ΟΚ

 

Και στο δικό μου μυαλό εξευτελισμός και ταπείνωση δεν είναι ίδια.
Η ταπείνωση έχει να κάνει με την άρνηση του 'εγώ' σου.Αν καταφέρεις να βάλεις τον εαυτό σου κάτω από τις ανάγκες τις δικές σου καταφέρνεις να προσφέρεις χωρίς προσωπικό όφελος,αυτή η προσφορά είναι αξιόλογη,σου δίνει δύναμη και σε κάνει να χαμογελάς.
Όσο για τον εξευτελισμό το βρίσκω κάτι σαν παιχνίδι που πολλές φορές το απολαμβάνω...άλλωστε πως να νιώσεις εξευτελισμένος όταν είσαι ταπεινός....
Ευχαριστώ

 

Ποτέ χωρίς αποτρίχωση!

 

Προσπαθώ να καταλάβω αλλά κάπου χάνομαι. Θα δεχθώ το Σ ως γλωσσικό ιδίωμα. Οι φράσεις μου ήταν δύο και διακριτές:

1. Έχω κάνει πάρα πολλά πράγματα που για έναν lifestyler Κυρίαρχο θα θεωρούνταν εξευτελιστικά γιατί αποκλίνουν από την εικόνα του "status" (ας ξεχάσουμε προς το παρόν την αναφορά στον προτεσταντισμό γιατί είναι μακρά ιστορία)

2. Ανέφερα 2 περιστατικά αυτοεξευτελισμού μου. Και για την ιστορία, δεν ήταν «forced» το γλυφομούνι. Ήταν η αγριοφεμινιστική απόρριψη μετά απ’ αυτό.
εβριθινγκ ολ ραϊτ. φσιε χαρασό

 

Γκουντ..!

 

Υπήρχε το 1978 το γλυφομούνι; Πόσα μαθαίνει κανείς.....

 

Όλα υπήρχαν το 1978 και το 1578 και το 1078. Και ο αυνανισμός και το γλυφομούνι.

 

το 2018 να δούμε αν θα υπάρχουν!  

 

Θεωρώ ταπεινωτικό κάτι το οποίο δεν μου αρέσει και αναγκάζομαι να το κάνω γιατί έχω συμφωνήσει εξ αρχής πως τέτοια είναι η φύσης της σχέσης που έχω.

 

Ταπείνωση καί εξευτελισμός.. Δύο λέξεις που το άκουσμα τους και μόνο μου προκαλεί αηδία. Είναι πρακτικές που πραγματικά μισώ. Πρακτικές που ποτέ δεν θα μπορούσαν να με ερεθισουν σωματικά. Παρόλα αυτά έχω πιάσει τον εαυτό μου να περνάει φάσεις όπου νιώθει τέρμα ταπεινωμένη η και εξευτελισμενη χωρις όμως να μπορεί---> (προσπαθεί ή θέλει) να φύγει η να σταματήσει την κατάσταση αυτή. Επιμένω πως δεν μου προκαλεί καμία σεξουαλική έξαψη όλο αυτό. Υποτακτική δεν θεωρώ πως είμαι.. Ίσως εχει να κάνει όμως με την εμμονή μου στο πρόσωπο αυτό ή με τις Μαζοχιστικες τασεις μου, ή και με την έλειψη αυτοπεποίθησης.
Η κατάσταση αυτή μου προκαλεί έντονο στρες ( σκεφτομαι που μπορεί να φτάσει και άν εχει κάποιο όριο η ξεφτίλα στην οποία μπορώ να επέλθω ), μου προκαλεί συναισθήματα ντροπής (γιατί να μην μπορώ να με διαχειριστω σωστά και αντιδρώ έτσι), όπως επίσης μου προκαλεί και μεγένθυση της ανασφαλειας και των κόμπλεξ μου (για να μου φέρεται έτσι δεν αξίζω, δεν είμαι αρκετά καλή κτλ)
Καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν την ταπείνωση μού δεν είναι πάντα πράξεις. Μπορεί να μιλάμε και απλα για απραξία από την άλλη πλευρά.

 

Ταπεινωτικό θα μπορούσε να είναι το γεγονός πως ένα υ φιλά να βήματα που κάνει το Κ του, Εξευτελιστικό ενδεχομένως θα μπορούσε να είναι το γεγονός πως δεν μπορεί να φιλήσει τα παπούτσια του Κ γιατί ακόμα δεν θεωρείται «άξιο».
Ταπεινωτικό θα μπορούσε να είναι για γυναίκα υ, να κυκλοφορεί σπίτι τις ημέρες της περιόδου χωρίς σερβιέτα. Ακόμα κι αυτήν, μια φυσική λειτουργία και διαδικασία, να ελέγχεται από το Κ. Εξευτελιστικό θα μπορούσε να είναι να ετοιμάσει το μπάνιο του Κ ώστε αυτό να είναι καθαρό, ενώ εκείνο (το υ) να κοιμηθεί «βρώμικο».
Ίσως και να λέω μπούρδες. Όσο το σκέφτομαι τελικά, τόσο μπερδεύομαι.

 

Μπα, δεν βλέπω ταπείνωση το ταμπόν να ναι καλά, από την άλλη να χει κάποια περίοδο και να της δοθεί η εντολή να μην φορά τίποτα, ζόρικοοοοο.