Σε διατάζω να με ταπεινώσεις!

πρπει να καταλαβουμε οτι επειδη εμεις στο μυαλο μας εχουμε εναν ιδανικο κ/υ δεν σημαινει οτι αυτος ειναι ιδανικος και για καποιον αλλον

μια εντολη απο τον κ σου πρεπει αν εκτελειτε ασχετα αν μας αρεσει η οχι ...

Μια Ντομα για παραδειγμα που θα σου πει ξερεις σημερα γουσταρω να με σκισεις δεν ειναι λιγοτερο κυριαρχη απο μια που θα σου πει σημερα γουσταρω να πας με καποια αλλη

τα πραγματα ειναι απλα δεν ειναι πυρινικη φυσικη

 

Κι όσο εμείς κάνουμε φιλοσοφικές συζητήσεις προερχόμενες από το ενδιάμεσο του τρίτου και τετάρτου ονείρου, με την κουβέντα της φανταστικής υποτακτικής φίλης, κάπου ένα Κ, απολάμβανε με περίσσιο Κυριαρχικό θράσος ένα ωραίο οπίσθιο γλείψιμο από το υ Του.  

 

οτι και να σου βγαζω το θεμα ειναι οτι δεν μπορειςνα τα πραγματοποιησεις ποτε

Καληνυχτα Σας

 

H φίλη είναι υπαρκτή και μετέφερα ακριβώς τα λόγια της, δεν έχεις λόγο να αμφισβητήσεις ότι υπάρχει όταν οι ψήφοι υπέρ του να το κάνουν είναι παραπάνω απο μία.

 

2  

 

Τι να την κάνω την πραγματικότητα ωρε, εγώ έχω τ' όνειρο -και την ψηφοφορία-.  

 

Αφού το νήμα τσούλισε αρκετές σελίδες, η κατάσταση ξέφυγε και απάντηση δεν δόθηκε γυρίσα και εγώ από την βολτούλα μου για να διαβάσω το χάος.
Λοιπόν οι απορίες μου έχουν γίνει περισσότερες.
*Γιατί λαμβάνει ικανοποίηση ο κυρίαρχος αν εκτελέσει η υπο του την επιθυμία του να σφουγγαρίσει το σπίτι και είναι απαγορευμένο να έχει επιθυμία διέγερσης του αδένα του προστάτη του;
*Γιατί πιστεύετε ότι αν μαστιγώσει η υπο τον κυρίαρχο της το συναίσθημα της ταπείνωσης θα το έχει ο κυρίαρχος; Σκεφτήκατε την πιθανότητα να το έχει πιο έντονο η υπο, που οδηγήθηκε να το κάνει;
*Από που προκύπτει στο συλλογισμό σας η κρίση ότι μόνο ένας κυρίαρχος με ψυχικό ή ψυχολογικό πρόβλημα θα ήθελε να δώσει μια τέτοιου είδους εντολή;
*Γιατί ζητάτε από τις υπο να σας γράψουν το τρόπο που χειριστηκαν ένα τέτοιο ή παρόμοιο περιστατικό αλλά δεν αποδέχεστε αυτό που έζησαν και περιέγραψαν;
*Γιατί ακυρώνεται τον κυρίαρχο που το ζήτησε ενώ δεν έχετε όλα τα δεδομένα;
Υ. Γ. Αν κάτι έμαθα από την αρχή της ασύμμετρης σχέσης μου ήταν να δοκιμάζω. Αν δεν γνωρίζεις κάτι δεν μπορείς να εκφράσεις άποψη.

 

Ενα πραγμα βλέπω να επαναλαμβάνεται με θρησκευτική ευλάβεια εδω μεσα: ο, τι δεν γνωριζουμε ή δεν έχουμε ζήσει ή δε μας αρέσει, αυτομάτως το ακυρωνουμε μέχρι που αρνούμαστε και την ύπαρξή του. Classic.

 

Ε νομίζω ότι τα είπες όλα !!!

 

Φαντασία σκληρή. Παρακαλώ οι "ιου" ψυχολογίας να κάνουν γρήγορα σκρολ το σχόλιο μου, μην συμβεί κανα μοιραίο.  

Το υ έχει αλυσίδες στα πόδια, γυμνό. Τα χέρια του επίσης δεμένα πισθάγκωνα.
Είναι τοποθετημένο στο πάτωμα, σε ανασκελη θέση.
Στο στόμα του φορά στραπ (σχωρεστε με οι γνώστες αλλά δεν ξέρω πως λέγεται αυτό το ματζαφλαρακι).
Το Κ τρίβει τα πόδια Του στην μούρη του υ, στα στήθη του, στο μουνι του.
Το φτύνει, του ασκεί λεκτικό εξευτελισμό.
Αφού το Κ έχει ερεθιστει αρκετά, κάθεται πάνω στο στραπ του υ. Άλλοτε το βγάζει από το στόμα του και το αναγκάζει να γλείψει την κωλοτρυπιδα του κι άλλοτε το βάζει ξανά στο στο στόμα του.
Ο αδένας του προστάτη του έχει πρηστει από καυλα. Παίζει το καυλι του σαν τρελός. Συνεχίζει να ασκεί λεκτικό εξευτελισμό στο υ Του.
Η καυλα του είναι τεράστια.
Σηκώνεται από το στραπ κι όσο παίζει το καυλι του φτύνει το υ στο πρόσωπο.
Η στιγμή της κορύφωσης έφτασε. Πιάνει το υ από τα μαλλιά και σηκώνει το κεφάλι του. Βγάζει το στραπ απ το στόμα του και το χύνει στο στόμα. Γεμίζοντας στο υπόλοιπο του προσώπου του τα υπολείμματα της καυλας του.
Κάθεται στον καναπέ και κάνει ένα τσιγάρο, κοιτάζοντας το υ Του όσο ακόμα ειναι δεμένο κι αφημένο στο πάτωμα.
Σβήνει το τσιγάρο Του και το πλησιάζει.
Του χαμογέλα και ξεκινά να το κατουράει.

Ποιος ταπεινωσε ποιον λοιπόν;  

 

Εγώ θα σου αφήσω την γνώμη μου στον τελευταίο αστερίσκο ( συμφωνώ με όλους και δεν έχει νόημα, να "προσθέσω" κάτι, πέρα απ' τον τελευταίο στον οποίο κατ' εμέ βρίσκεται το "ζουμί" ).
Το λοιπόν, δυο τα τινά τ' ακόλουθα τρία ( υπόθεση κάνω, αλλά τόσο τραβηγμένη απ' τα μαλλιά δεν μου μοιάζει ):

1) Προσπαθώντας να μειώσουμε τον/την όποιο/α άλλο/η, πιστεύουμε ότι "ψηλώνουμε" εμείς. - Εδώ αστερίσκος δικός μου, μάλλον γίνεται τ' ακριβώς αντίθετο - .

2) Περιγελώντας/χλευάζοντας τον όποιο "ομότιμο" όσο κι αν είναι για μας "αιρετικός", πιστεύουμε ότι ελαττώνουμε τον "ανταγωνισμό" - Εδώ άλλος αστερίσκος δικός μου, έχω "νέα" για αρκετούς/ες. Ούτε τα ίδια γούστα έχουμε, ούτε τις ίδιες ανάγκες -.

3) Πιο εύκολα ξεκαρφώνεται το excalibur απ' τον βράχο από κάποιον που δεν θα ήταν ο βασιλιάς Αρθούρος. Παρά ψοφάει η φαντασίωση ή τα σκαλώματα κάποιου/ας. Τουτέστιν, αν κάποιος/α "αγαπά" να βλέπει ήλιο ακόμη και τέτοια ώρα.
Ήλιο θα συνεχίσει να βλέπει κι ας είναι έξω πίσσα σκοτάδι ( και καλά κάνει ).

4) - Ξανά αστερίσκος δικός μου, ήμουν σίγουρος, ότι θα έγραφα πάνω από δυο και το τρία έκανε chicε -, ο καθένας/καθεμία με τα γούστα, τις ιδέες και την κοσμοθεωρία του/της.
Τώρα γιατί πρέπει σώνει και καλά, ο/η οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε από μας, να πείσει τους/τις άλλους/ες για τ' οτιδήποτε ( πόσο μάλλον αν δεν τους αφορά ), αυτό ειλικρινά δεν θα το καταλάβω ποτέ μου.
Και δεν συμβαίνει μόνο εδώ πέρα, αλλά και στον έξω κόσμο. Εγώ αν δεν έχω να κερδίσω τίποτε, να πείσω τους άλλοι για τ' οτιδήποτε, το γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Αλλά, ποιος/α περισσότερο, ποιος/ποια λιγότερο, μάλλον όλοι/ες έχουμε τους λόγους μας, για να θέτουμε εαυτούς ή να εκφραζόμαστε με τον τάδε ή δείνα τρόπο.
Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον, αλλιώς μιλάμε για μορφές ζωής - ναι ναι μεταξύ άλλων και βουδουσουμιάρικες -, που θα λειτουργούσαν με την κόκκινη μπάλα στο κρανίο ξεφούσκωτη.
Κάτι, που όσο και πολλές φορές να έχω τις αμφιβολίες μου, ακόμη αρνούμαι να το δεχτώ. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά, για ν' αλλάξει κάποιος/α γνώμη.