Γινε ξανα παιδι ....

Και λίγα λες...

 

Μου ρθε μια απορια τωρα...
Γιατι σχεδον σ ολα τα κινουμενα σχεδια πρωταγωνιστουν ζωα ή οι πρωταγωνιστες εχουν περιεργη σχεση με τα ζωα;δηλαδη σε καμια ταινια δε λειπουν οι καλοι φιλοι που ναι παντα ζωα κι οχι ανθρωποι,οπως η σταχτοπουτα που για
φιλους ειχε ποντικια (χρηζει ψυχιατρικης παρακολουθησης αυτο)

 

Μάθημα στη σχολή μου παλιά: Τι κρύβεται πίσω από τα παραμύθια
Κάθε παιδική ιστορία πρέπει να περνάει μηνύματα. Ένα από αυτά είναι ότι τα ζώα είναι φίλοι μας και δε μας κάνουν κακό. Μας αγαπάνε και εμείς τα φροντίζουμε. Δεν τα κακομεταχειριζόμαστε, όπως ακριβώς και με τους ανθρώπους-φίλους.
Νομίζω έτσι τα παιδιά εξοικειώνονται με τα ζώα.
Η δική μου απορία πάντα ήταν γιατί ο Pluto υπάρχει σαν ζώο-φίλος του Mickey και ο Goofy υπάρχει σαν φίλος του, ενώ είναι κι αυτός σκύλος...?

 

ε οχι και όλα... 

 

Στα παραμύθια από παλιά συνήθως τα ζώα είναι ζώα. Μερικές φορές κακά ζώα. Σπάνιες είναι οι προσωποποιήσεις ζωών όπως ο παπουτσωμένος γάτος.
Ο Ντίσνεϊ τα προσωποποίησε (επιτυχώς) για πρώτη φορά στις ταινίες του και από τότε, τα ζώα εμφανίζονται, κυρίως στα κινούμενα σκίτσα, με ανθρώπινα συναισθήματα, ιδιότητες και συμπεριφορές.

 

Αυτο πως δε το ειχα σκεφτει;
Ο goofy κι ο pluto μαζι,ειναι μπερδεμα οντως!
Απ την αλλη τωρα μιας κι ηρθε το θεμα στα διδαγματα παραμυθιων,
γιατι η μητρια παιζει παντα κακο ρολο;
δεν αποκτουν ετσι τα παιδια μια κακη εικονα για τις μητριες;
Ειναι αντιδεολογικο σα κινηση παραμυθιου λιγο

 

Και σ' αυτό υπάρχει απάντηση (ακαδημαϊκή)
Γιατί ο στόχος του παραμυθιού είναι να συμπαθήσουμε τον πρωταγωνιστή και να τον λυπηθούμε, να μας βγάλει συναισθήματα τέτοια που να είμαστε με το μέρος του. Συνήθως είναι ένα άτομο ορφανό, φτωχό, που δεν έχει φίλους (όλα αυτά στην αρχή) και μετά σιγά σιγά ωριμάζει και τα καταφέρνει μόνο του.

 

Γκολάρα   Στο γαμα πήγε  

 

@zoeleene

lolololol

 

Με σοκολάτα γάλακτος