Τώρα αυτό είναι τιμωρία..??!!??

Άν και μετά από κάποια σχόλια νομίζω ξεκαθάρισε μέσα μου, Ναι ουσιαστικά αυτό που λες ήταν η απορία. Πως είναι δυνατόν να έχω διαφορετικό αποτέλεσμα από την ίδια τεχνική.

 

«Παρακαλώ ThanPerko, που μου δώσατε τα φώτας σας» lolol

 

Βασικά το σχόλιο της @Dark_Explorer ήταν αυτό που μου Το έκανε ξεκάθαρο.. παρόλα αυτά σε ευχαριστώ πολύ κι εσένα για τις απαντήσεις σου

 

Ναι βρε, αστειευόμουν.

 

Αυτό δεν το καταλαβα.. αφού ειπαμε δεν έχει να κάνει με την ποσότητα αλλά με το συναισθηματικό υπόβαθρο..

 

Για μένα οι τιμωρίες είναι μόνο για παιχνίδι/διασκέδαση/ικανοποίηση/πείτε το όπως θέλετε.
Ήμουν πάντα κατά της τιμωρίας σαν μέθοδο σωφρονισμού ή διαπαιδαγώγησης ( η εκπαίδευση αυτό το τελευταίο δεν θα ήταν ? ).
Τώρα πως διαπαιδαγωγείται ένας υποθετικά αποκρυσταλλωμένος ( και σίγουρα ενήλικος ) χαρακτήρας, αυτό είναι άλλο θέμα.
Μαθαίνω τρόπο λειτουργίας κάποιας και της μαθαίνω, πως να μ' ευχαριστεί, για μένα εκπαίδευση δεν είναι.

Μάλλον σκαλώνω στις λέξεις, όχι μάλλον, σίγουρα σκαλώνω.

Για μένα ο πυρήνας βρίσκεται στο να καταλάβει το υ το λάθος του και να μην θελήσει να το επαναλάβει.
Κι όχι να προσπαθήσει να μην το επαναλάβει, γιατί θα φοβόταν την όποια πρακτική συνέπεια.

Για την κατανόηση του σφάλματος του κατ' εμέ θα έφτανε η συζήτηση ακόμη και η λεκτική επίπληξη.
Η όποια φυσική/ ( ψυχολογική ? ) τιμωρία - πόσο μάλλον με την μεζούρα π.χ. τόσες σφαλιάρες/βουρδουλιές ή στην γωνίτσα σου μουγκή για τόση ώρα -, θα ήταν απλά ικανοποίηση της όποιας σαδιστικής ή μαζοχιστικής κάϋλας των εμπλεκομένων.

Αν η συμπεριφορά κάποιου/ας ( στην προκειμένη του/της υ ) σε "χαλάσει", αρκεί να " σβήσεις" ή ν' απομακρυνθείς λιγότερο ή περισσότερο και για όσο σου χρειαστεί.
Αφού ξανά υποθετικά έτσι θα ένιωθες να πράξεις και όχι κατόπιν "σχεδίου".
Αρκούν λίγα λόγια πριν την "απομάκρυνση" ( ακόμη και αν είστε και οι δυο παρόντες στον ίδιο χώρο ), για να τον/την ωθήσεις, να δει και να επεξεργαστεί το λάθος του/της.
Αν δεν το κάνει, η όποια τιμωρία θα ήταν μια τρύπα στο νερό.

Θεωρητικά η τιμωρία δεν καϋλώνει ούτε τον πομπό, ούτε τον δέκτη της, δεν καϋλώνει κανέναν απ' τους δυο στο ελάχιστο.
Τώρα πως αντιλαμβάνεται κάποιος/α την απογοήτευση του ετέρου ημίσεως του/της.
Που θα τον/την βοηθούσε με την συνείδηση του/της η λήψη της όποιας τιμωρίας.
Καθώς και αν "κέρδιζε" κάτι άλλο, που θα είχε να κάνει με τα μύχια του/της.
Αυτό κι αν το γνωρίζει μόνο εκείνος/η που την όποια τιμωρία την αποδέχεται ή την αναζητά.

My two cents, όπως πάντα... 

 

Σκοπος της τιμωριας για εμενα, ειναι η εξελιξη του παθους. Η ενταση της στερησης η της επιβολης, αλλα παντα επιδωκω τη καβλα της
Μανιωδως και οσον αφορα στην υ, περα απο τα κατανοητα η επιλεγμενα της ορια
Δεν υπαρχει μπουσουλας. Καθε πυρηνας καβλας, ζευγαρι η αλλος συνδυασμος, εχει τη δικια του χημεια και διαδρομη
Συμφωνεις?

 

Σπάνια αυτά τα άτομα έχουν υποτακτικές τάσεις, συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα τιμωριών/συνεπειών σε πλαίσιο Κυριαρχίας/υποταγής.