Θέτοντας ερωτήματα στον εαυτό μου..

Υφέρπων, ενδογενής, άρρητος ψυχικός μαζοχισμός με δυό στάλες πεσσιμισμού.
Δεν φιλοσοφούμε αρκετά τα πράγματα.
Τα παίρνουμε πολύ στα σοβαρά και κολλάμε στα αρνητικά.
Δεν γελάμε με τον εαυτό μας, θα μπορούσε να μάς σώσει αυτό από πολλά.
Μάς λείπει η θετική σκέψη.
Παγιδευόμαστε στα αυτονόητα και πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό.
Δεν απολαμβάνουμε αρκετά αυτά που μπορούν να μάς κάνουν την ζωή ευκολότερη και απολαυστικότερη (το bdsm καλή ώρα...)
(Εκ του προχείρου, αυτά, μπορώ να βρω κι άλλα αν θέλεις) 

 

Ο άκρατος αυτοσαρκασμός (ενίοτε και ο σαρκασμός σκέτο) είναι η λύση. Δοκιμασμένο.

 

Άραγε τι σου έχει συμβεί μικρή μου και κλαις; και δεν χαμογελάς;
Και αν είναι δάκρυα χαράς, τότε γιατί τα κρύβεις;

Τι σου έχει συμβεί και όρεξη δεν έχεις; γιατί δεν ζεις;

 

Τελικά ποιος έχει μεγαλύτερα όρια κι αντοχές; Το Κ ή το υ;

 

Πώς την κάναμε έτσι την ζωή μας και τα σκατωσαμε όλα ;
Που είναι εκείνο το ρημαδο βιβλίο με του κανόνες της ζωής που πρέπει να ακολουθήσουμε με τα σωστά η λάθη ;
Ποιό είναι το σωστό και ποιο λάθος , ποιός το καθορίζει αυτό με ποιά κριτήρια ;
Πώς η παλιότερη γενεά απο μας (οι γονείς μας πχ) τα κατάφεραν να είναι ευτυχισμένοι έχοντας τα μισά απ'τι έχουμε εμείς ;
Ποιός είναι ο ορισμός τής ευτυχίας ;
Γιατί φρικαρουμε οτν κάποιος υ,χ,ψ,ω " κατώτερος" μας αποκαλύπτει πώς έχει βαθειά συνεστιματα για μας ένο φοβόμαστε την απόρριψη ;
Γιατί προτιμάμε την μοναξιά απ'τον κίνδυνο να πληγωθουμε ;

 

Γιατί τα Κ παντρεύονται βανιλλα άτομα κι όχι βουδουμουσουδικα προτιμήσεως υ;

 

Γιατί οι άνθρωποι δεν ανοίγουν τα αυτιά τους όταν τους μιλούν οι άλλοι;
Γιατί κρύβονται πίσω από ψέματα ή μισές αλήθειες;

 

Επειδη γιναμε εγωπαθεις.

Ετσι ξεχασαμε να συναισθανομαστε τους αλλους, να ειμαστε δηλαδη καλωσυνατοι, αρα υπομονετικοι και ισχυροι.

Να βλεπουμε, με αλλα λογια, ψηλα και μακρια.

Διορθωνεται παντως.

 

Τελικά υφίσταται D/s - M/s μετά από πολύχρονη σχέση ή φθίνει στην πορεία;

 

Γιατι δεν σταματαμε να το πολυσκοτιζουμε, αντι να χαιρομαστε τα πραγματα οπως ειναι η ερχονται?

Αφου σχεδον στα παντα μπορει να βρισκει κανεις αν θελει οπτικη γωνια για κατι καλο.

 

Δε νομίζω να τίθεται θέμα προτίμησης, για να κάνεις ένα γάμο, ο μόνος λόγος που το κάνει κάποιος, είναι για παιδιά. Η δυσκολία έγκειται στον άνθρωπο.

 

δεν έχει να κάνει με ηλικίες και αντοχές, κρύβε λόγια plus υπάρχουν άτομα, πριν το εγκεφαλικό, λολ, θα σου λύσω όλες τις απορίες, χαχαχαχα